Φωτογραφίζοντας τις Τελευταίες Ημέρες της Disco

To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Κλαμπ: τα μέρη όπου ο κόσμος πηγαίνει για να χορέψει, να πιεί και ενίοτε να κάνει σεξ στις τουαλέτες. Αν οι τοίχοι των κλαμπ είχαν φωνή, σίγουρα θα είχαν πολλά να μας πουν σε για την εξέλιξη της κοινωνικής ιστορίας. Από τη στιγμή όμως που δεν μπορούν, είμαστε τυχεροί που υπάρχουν άτομα όπως ο φωτογράφος Bill Bernstein, ώστε να αποτυπωθούν φωτογραφικά όλες αυτές οι ιστορίες. Ο Bernstein αποτύπωσε τη νυχτερινή ζωή της Νέας Υόρκης στα τέλη της δεκαετίας του '70 και οι φωτογραφίες του μας θυμίζουν πως, πάνω από όλα, τα κλαμπ προσφέρουν στον κόσμο ένα καταφύγιο και μια αίσθηση ότι ανήκουν σε μια κοινότητα.

Ξεκινώντας το φωτογραφικό εγχείρημα στο Studio 54, ο Bernstein γύρισε στη Νέα Υόρκη, ψάχνοντας τα πιο ασυνήθιστα μέρη της πόλης. Απαθανάτισε ιστορικά κλαμπ όπως το Paradise Garage, τις φλογερές ματιές που αντάλλασαν gay άντρες στην πίστα του Fire Island και τη μοναδική αίσθηση ελευθερίας που προσέφεραν οι μικρές ντισκοτέκ του Brooklyn και του Harlem.

Πέρα από την αίσθηση απόδρασης που προσέφεραν αυτά τα κλαμπ, καθώς και πολλά άλλα τα οποία επισκέφτηκε ο Bernstein, είχαν ένα πολύ σημαντικό κοινό στοιχείο: σε όλα έπαιζε μουσική ντίσκο μέχρι το ξημέρωμα. To νέο φωτογραφικό λεύκωμα του Bernstein καταγράφει την άνοδο και την πτώση της ντίσκο, ενώ αναδεικνύει και τη σφραγίδα που άφησε στην clubbing νύχτα της πόλης. Τον ρωτήσαμε να θυμηθεί εκείνες τις ημέρες, να μας πει πώς ήταν αυτά τα μέρη και γιατί είχαν τόση σημασία για τους θαμώνες τους.

VICE: Γεια σου Bill. Πες μας πώς άρχισες να φωτογραφίζεις τη νύχτα της πόλης και τι ήταν αυτό που σε τράβηξε προς τους clubbers.
Bill Bernstein: Έγινα freelance φωτογράφος στα μέσα του '70, για τη Village Voice. Από εκεί ξεκίνησα ουσιαστικά. Μου ανέθεταν να κάνω πορτραίτα από underground καλλιτέχνες και θεατρικούς συγγραφείς. Ένα βράδυ, με έστειλαν στο Studio 54 για να φωτογραφήσω μια απονομή βραβείου που θα γινόταν για χάρη της Lillian Carter, της μητέρας του Jimmy Carter. Ο κόσμος φορούσε επίσημο ένδυμα, ήταν δείπνο υψηλής κοινωνίας και η Lillian Carter καθόταν δίπλα στον Andy Warhol. Ήταν κάπως περίεργο και αστείο. Είχα σταθεί έξω από το Studio 54 με κάτι φίλους κάποτε, αλλά δεν μας είχαν βάλει, όμως αυτήν τη φορά είχα δημοσιογραφικό πάσο, οπότε όταν όλοι άρχισαν να φεύγουν, εγώ έμεινα. Είχα αγοράσει δέκα φιλμ από έναν άλλο φωτογράφο, οπότε άραξα και περίμενα να αρχίσουν να έρχονται οι θαμώνες.

Από εκεί άρχισε να με ενδιαφέρει το να φωτογραφίζω τέτοια κλαμπ. Με συνάρπασε η θεατρικότητά τους, οι εικόνες τους και το γεγονός ότι όλοι αναμειγνύονταν με όλους, ήταν ένα απόλυτα αρμονικό γκρουπ από διαφορετικές κουλτούρες, σεξουαλικούς προσανατολισμούς και ηλικίες. Όλοι ήταν εκεί για να περάσουν καλά.

Τι νομίζεις πως ήταν αυτό που είχε το Studio 54 και ένωνε έτσι τον κόσμο;
H ντίσκο ήταν πάρα πολύ της μόδας εκείνη την περίοδο. Ήταν κομμάτι του underground μέχρι τη δεκαετία του '60, αλλά μετά ακολούθησε την επιτυχία της ταινίας Saturday Night Fever. Ήταν, επίσης, μια πολύ δύσκολη οικονομική περίοδος για τη Νέα Υόρκη και οι ντίσκο ήταν ένα εξαιρετικό μέρος για να πας και να ξεχαστείς. Υπήρχε ένα πολύ δυνατό κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων μετά το Stonewall, ένα ισχυρότατο κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών, καθώς και κινήματα κατά των φυλετικών διακρίσεων. Όλος αυτός κόσμος ήθελε να πάει κάπου για να ξεσκάσει. Η ντίσκο ήταν εκεί. Όλα αυτά τα κινήματα εκφράζονταν ταυτόχρονα στην πίστα. Ήταν ένα τέλειο μείγμα ανθρώπων.

Αγαπώ πολύ τον Larry Levan και λατρεύω τις φωτογραφίες σου που τον δείχνουν να διαλέγει δίσκους στο Paradise Garage. Πώς ήταν η ατμόσφαιρα εκεί;
Ήταν ένα απίθανο μέρος, πήγαινα συχνά όταν έκανα αυτό το project. Ήταν ένα μεγάλο πάρκινγκ, το οποίο υπάρχει και σήμερα με ένα απίθανο ηχοσύστημα. Δεν σέρβιραν αλκοόλ - μόνο χυμούς και φρούτα, αλλά η μυρωδιά του amyl nitrate γέμιζε τον αέρα. Ήταν σαν γυμναστήριο υπό μια έννοια, γιατί ο κόσμος ερχόταν εκεί για να χορέψει και να ιδρώσει. Έχω μια φωτογραφία στο βιβλίο που δείχνει την πινακίδα έξω από το Paradise Garage -με έναν τύπο να κουνάει ένα ντέφι- και δίπλα σε αυτήν ήταν ένα τεράστιο ανοιχτό παράθυρο. Το μέρος ζεσταινόταν τόσο από τον ιδρώτα, που κάποιες νύχτες τον έβλεπες να στάζει από το τζάμι.

Ποιο ήταν το αγαπημένο σου κλαμπ από αυτά που φωτογράφισες;
Ένα ασυνήθιστο μέρος που μου άρεσε πολύ, ήταν το GG's Barnham Room. Ήταν ουσιαστικά ένα μπαρ για trans άτομα, χωρίς να αποκλείει κανέναν. Είχε και πολλούς straight, πολλούς μαύρους, πολλούς λευκούς, ακόμα και μεγαλύτερους σε ηλικία επιχειρηματίες. Μετά από κάποιο καιρό, είχε γίνει τουριστική ατραξιόν. Είχαν χορευτές που έκαναν χορευτικά σε μια αιώρα που υπήρχε πάνω από την πίστα και μάλιστα υπήρχε και ένα δίχτυ σε περίπτωση που έπεφταν. Ήταν απίθανο μέρος. Για μένα, που ήμουν ένα λευκό εβραιόπουλο, το να πηγαίνω και να αράζω στο GG's ήταν μια εντελώς νέα εμπειρία που μου έδειξε μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα.

Τι σήμαινε αυτό το μαγαζί για τον κόσμο που πήγαινε εκεί;
Ήταν τέλη του '70, οπότε υπήρχε πολύ έντονη ομοφοβία. Ο κόσμος ήταν γεμάτος από αρνητικά συναισθήματα για τους ομοφυλόφιλους, τα trans άτομα και τις λεσβίες. Όταν όμως έμπαινες εκεί, όλα αυτά έφευγαν. Ήταν ένα μέρος που σε μεταμόρφωνε.

Κοιτώντας λοιπόν αυτήν την εποχή της ντίσκο, που απαθανάτισες, πώς τη βλέπεις τώρα;
Ήταν μια περίοδος κατά την οποία η ντίσκο ήταν τεράστια παντού. Τόσο μάλιστα, που δημιούργησε ένα αντι-ντίσκο κίνημα που προήλθε από το underground. Είχε γίνει πλέον τόσο μεγάλη ιστορία που πολύς κόσμος τη βαρέθηκε. Ξαφνικά έκλεισε το Studio 54 λόγω φοροδιαφυγής και ο Steve Rubell με τον Ian Schrader φυλακίστηκαν. Ήταν περίεργη η περίοδος που φωτογράφιζα. Η ντίσκο ήταν στο ζενίθ της και ετοιμαζόταν να οδηγηθεί στο ναδίρ της. Ο πρόλογος του βιβλίου μου λέγεται Last Dance (Τελευταίος Χορός) και η φωτογραφία που τον συνοδεύει δείχνει έναν τοίχο με τούβλα έξω από ένα κλαμπ, το 2001 Odyssey, στο Bay Ridge του Brooklyn, πάνω στον οποίο κάποιο είχε γράψει με σπρέη «Disco Sucks».

Απαθανάτισες τις τελευταίες ημέρες της ντίσκο.
Ακριβώς.

To Disco: The Bill Bernstein Photographs κυκλοφορεί από τη Real Art Press και διατίθεται προς πώληση.

Περισσότερα από το VICE

Αυτός Είναι ο Πυροσβέστης στον Οποίο Έγινε η Μεγαλύτερη Μεταμόσχευση Προσώπου

Πράγματα που Δεν Ήξερες πως Μπορείς να Κάνεις Μέσω Ίντερνετ

Ο Βαρόνος των Ναρκωτικών που Έκανε Κουμάντο στην Μεγαλύτερη Φτωχογειτονιά του Ρίο