Τι Πιστεύουν Πραγματικά οι Φοιτητές της Θεολογίας στη Θεσσαλονίκη για το Gay Pride;

Η Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια παραδοσιακά συντηρητική πόλη. Μέχρι το 2010 βρισκόταν στα χέρια 3 ανδρών με συγκεκριμένες και ιδιαίτερα αρμονικές μεταξύ τους πολιτικές απόψεις: τον πρώην νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη, τον πρώην δήμαρχο Βασίλη Παπαγεωργόπουλο και τον μητροπολίτη Άνθιμο. Παρά το φαινομενικά καθώς πρέπει προφίλ τους, οι Ψωμιάδης και Παπαγεωργόπουλος δεν κατάφεραν να κρατήσουν αποστάσεις από μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα, ενώ ο τρίτος μπορεί να μην έχει κατηγορηθεί για διαφθορά, εξακολουθεί όμως να διατηρεί το αξίωμα του μένοντας πιστός σε ακραίες και προκλητικές θέσεις του που δημιουργούν συχνά αρνητικές εντυπώσεις.

Η εκλογή του Γιάννη Μπουτάρη, ενός κοινωνικά φιλελεύθερου/προοδευτικού επιχειρηματία στο αξίωμα του Δημάρχου, φάνηκε να συνιστά μια τομή σ' αυτή την παράδοση. Άλλωστε, από τις πολύ πρώτες ημέρες της δημαρχιακής του θητείας, έδειξε μια έντονα συγκρουσιακή διάθεση με τον Μητροπολίτη Άνθιμο κυρίως σε ζητήματα ανεκτικότητας – ασχέτως αν αυτή η συγκρουσιακή διάθεση εξασθένησε με τον καιρό. Το Thessaloniki Pride, το event που επί δημαρχείας Μπουτάρη άρχισε να συνοδεύει το αθηναϊκό αντίστοιχό του σε ετήσια βάση, παρά τις κριτικές που έχει δεχθεί ως προς τη μαχητικότητά του, αποτελεί ακόμη και τώρα πεδίο διαφιλονικίας με την Εκκλησία. Σε αυτό το πλαίσιο κάθε χρόνο δεν είναι λίγες οι φωνές που εξανίστανται και εκδίδουν πολεμικές ανακοινώσεις ενώ τα τελευταία δύο χρόνια έχει καθιερωθεί και μια αγρυπνία ενάντια στη διοργάνωση.

Φέτος όμως, μια από τις καταδίκες που δέχθηκε, έφερε την ασυνήθιστη και ακαθόριστη υπογραφή φοιτητών του τμήματος Θεολογίας. Το κείμενο που κυκλοφόρησαν, χωρίς ιδιαίτερη φειδώ σε ανακρίβειες και πανικόβλητες εκκλήσεις προς τους αναγνώστες του, φάσκει και αντιφάσκει στη βάση των δημοφιλέστερων ομοφοβικών επιχειρημάτων που έχουν καταρριφθεί πολλάκις. Για τους συγγραφείς, η ομοφυλοφιλία συνιστά «μη φυσική κατάσταση», ενώ λίγο πιο κάτω αναφέρεται στην απαγόρευση της, υπονοώντας πως η σεξουαλικότητα των ανθρώπων μπορεί να «διορθωθεί» μέσα από παρεμβατικές κινήσεις και ηθική καθοδήγηση. Οι εν λόγω φοιτητές φάνηκε ν' ακολουθούν την παράδοση κάποιων καθηγητών τους, αν κρίνουμε απ' το γεγονός ότι παράλληλα με τη δική τους ανακοίνωση, ένας εν ενεργεία και δύο συνταξιούχοι καθηγητές του τμήματος, δημοσίευσαν κείμενο με το οποίο καταγγέλουν το Thessaloniki Pride.

Καθώς η επιστολή των φοιτητών δημιουργούσε εντέχνως την εντύπωση ότι το σύνολο των συμφοιτητών τους συμμερίζεται τις απόψεις των συντακτών, αποφάσισα να μιλήσω με κάποιους από αυτούς, ώστε να μάθω τι συμβαίνει. Παρά τα όσα περίμενα, βασισμένα σε πράγματα που είχα ακούσει για τη σχολή Θεολογίας και τους φοιτητές της, βρέθηκα μπροστά σε μια πολύ διαφορετική εικόνα - όπως συμβαίνει άλλωστε πολύ συχνά με τα διαδεδομένα στερεότυπα.

Ο Παναγιώτης, 19, σπουδάζει στο τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ. Η επιστολή του δημιούργησε πολλές πρώτες σκέψεις. Τον ρώτησα πού τοποθετεί τον εαυτό του ως φοιτητή σε σχέση με τα άτομα που συντάσουν το κείμενο. «Αυτή η επιστολή πιθανόν να στάλθηκε από 5-10 άτομα τα οποία σύμφωνα με την έως τώρα εμπειρία μου δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία της σχολής» μου είπε, ενώ προσθέσε ότι «τα άτομα αυτά εκπροσωπούν ένα μικρό ποσοστό φοιτητών που αντιμετωπίζουν την ομοφυλοφιλία ως διαστροφή». Ο ίδιος δεν συμφωνεί καθόλου με τα όσα γράφονται, ενώ για την επιστολή των καθηγητών, λέει πως αυτοί είναι άνθρωποι της εκκλησίας και η αποστροφή τους στο Pride, προέρχεται από τη θεώρηση της εκκλησίας ότι η ομοφυλοφιλία συνιστά διαστροφή και αμάρτημα.

Θέλοντας να το προχωρήσω ακόμη παραπέρα τον ρώτησα ανοιχτά αν θεωρεί ότι το τμήμα του βρίσκεται υπό τον έλεγχο της εκκλησίας, δεδομένης της έντονης αντίδρασης στην ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών και του εκκλησιαστικού παρελθόντος ορισμένων καθηγητών. «Ας μην κοροιδευόμαστε, το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κάποιος όταν ακούει ότι σπουδάζω θεολογία ειναι η Εκκλησία. Αυτή είναι η γενική αντίληψη του κόσμου. Δεν θα έλεγα όμως ότι βρίσκεται υπό την εξουσία της Εκκλησίας, αν και προσπαθούν πολλοί για αυτό. Πολλά απο τα μαθήματα κλίνουν προς αυτήν με έντονο τρόπο ενώ ένα μέρος του τμήματος είναι εξαιρετικά υποταγμένο προς τις επιταγές της αλλά δεν νομίζω πως αυτό συμβαίνει σε ολόκληρο το τμήμα» προσθέτει, ενώ κλείνει λέγοντας ότι «μετά τον θάνατο του Χριστόδουλου η εκκλησία έχει επιστρέψει στις παλιές καλές εποχές», εννοώντας ότι εκείνη την περίοδο, η Εκκλησία είχε προσπαθήσει με διάφορους τρόπους να κάνει άνοιγμα προς τους νέους ανθρώπους.

Η Νταϊάνα Ναστίμι, 20, σπουδάζει και εκείνη στο προπτυχιακό του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ. Της έκανα την ίδια ερώτηση με τον Παναγιώτη για να δω που τοποθετεί τον εαυτό της σε σχέση με τους συμφοιτητές της που συντάσουν την επιστολή. «Διαφωνώ, δεν πιστεύω ότι η γνώμη μιας ομάδας ατόμων μπορεί να εκπροσωπήσει την σχολή και πόσο μάλλον να λένε ότι ως φοιτητές θεολογίας ζητούν μέτρα κατά του Pride. Κάτσε ρε φίλε, τους άλλους τους ρώτησες; Η σχολή έχει χιλιάδες φοιτητές» μου λέει. Για το ακαδημαϊκό περιβάλλον προσθέτει ότι «είναι πολύ υπερβολικό, πιστεύω πως η θεολογία ως η επιστήμη που διδάσκεται σε αυτή τη σχολή θα έπρεπε να ασχολείται περισσότερο με θέματα θρησκειολογίας και γενικής θεολογίας παρά με την ελληνορθόδοξη πίστη» και συμπληρώνει: «Εμένα προσωπικά μου φαίνεται λες και πάω εκκλησία και όχι σχολή εξαιτίας των παππάδων των εικόνων κτλ» προσθέτει κλείνοντας την συζήτηση μας και επιβεβαίωνοντας ως ένα βαθμό τις αρχικές και στερεοτυπικές εντυπώσεις που προκαλεί το άκουσμα της φράσης «σχολή Θεολογίας».

O Αστέρης Κεχαγιάς, 25, είναι υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ. Από την πρώτη στιγμή είχε εκφράσει την έντονη δυσαρέσκεια του με το τσουβάλιασμα που επιφέρει η φράση «οι φοιτητές της Θεολογικής αντιδρούν στο Gay Pride». Όταν τον ρώτησα για την επιστολή, λέγοντας του ότι φάνηκε ως μια επιστολή εκ μέρους της πλειοψηφίας των φοιτητών του τμήματος, μου είπε «βρίσκω εξωφρενικά όσα λέει η συγκεκριμένη επιστολή. Μαζεύτηκαν κάποιοι φοιτητές και αποφάσισαν να στείλουν επιστολή μίσους φανερώνοντάς την σαν να εκποσωπεί το Τμήμα. Εγώ γνωρίζω και τον Κοσμήτορα και τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας που διαφωνούν κάθετα με τέτοιες ρητορικές μίσους». Αναφορικά με το περιβάλλον του τμήματος πρόσθεσε ότι «απλώς υπάρχει αρκετός φανατισμός στη σχολή, ιδίως σε φοιτητές και φοιτήτριες που καλλιεργείται από μια μειοψηφία Καθηγητών, οι οποίοι είναι και φίλα προσκείμενοι σε μητροπολίτες όπως ο Πειραιώς, ο Θεσσαλονίκης και λοιποί. Η κατάσταση είναι απελπιστική».

Στην δημοσίευση της επιστολής αυτής απαντά και μια ομάδα που αποκαλεί τον εαυτό της Φοιτήτριες και Φοιτητές του ΑΠΘ και που δεν φαίνεται να συμμερίζεται τις απόψεις της άλλης ομάδας φοιτητών της Θεολογικής. Μέσα στην απάντηση, αυτή αποδομείται πλήρως το περιεχόμενο της αρχικής επιστολής.

Εν τέλει, παρά τις ενστάσεις, το Pride έγινε και με μεγάλη συμμετοχή. Τις λίγες απογευματινές ώρες που διήρκεσε οι δρόμοι της πόλης γέμισαν από μια πολύχρωμη πορεία ανθρώπων που είτε εκφράζουν την διαφορετικότητα οι ίδιοι είτε την στηρίζουν με κάθε τρόπο διατρανώνοντας την απόφαση τους να μην υποκύψουν στις υποδείξεις στενόμυαλων τρίτων. Πάντως είναι πράγματι περίεργη έως και αξιοσημείωτη η εμμονή ορισμένων να παρεμβαίνουν στη σεξουαλικότητα των άλλων, εμμονή που για πρώτη φορά δείχνει να χάνει την δύναμη της να επιβάλλεται.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.