Φωτογραφία: Enrique Simonet "Anatomy of the Heart" / Wikimedia Commons
Αυτό που πολλοί θέλουμε να αποφύγουμε όταν πεθάνουμε, είναι να βρεθούμε στην κρύα τάβλα του ιατροδικαστή. Διότι, αν βρεθούμε εκεί, σημαίνει πως κάτι δεν πήγε καθόλου καλά και οι Αρχές εξετάζουν γιατί πεθάναμε. Ο θάνατος, ειδικά ο αφύσικος θάνατος που οδηγεί κάποιον τάβλα στην τάβλα του ιατροδικαστή, είναι ένα ξεκάθαρα συναρπαστικό θέμα. Αλλά παρά τις αστυνομικές σειρές, τις ταινίες και τις ειδήσεις για φόνους και εγκλήματα που διαβάζουμε, η δουλειά του ιατροδικαστή είναι για τους περισσότερους από εμάς μια ανεξερεύνητη περιοχή. Για αυτόν τον λόγο, επικοινώνησα με τον Δρ William Clarke, τον ιατροδικαστή του Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα, για να μάθω πώς είναι να ψαχουλεύεις ανθρώπινα πτώματα, για να βγάλεις το ψωμί σου.
Δρ Clark: Είναι η πιο συχνή ερώτηση που μου κάνουν. Δεν ξέρω αν μπορώ να κρίνω το πιο αποκρουστικό, μιας και αντιμετωπίζουμε πολύ τον θάνατο και είναι συνήθως αποτέλεσμα εγκληματικής δραστηριότητα. Είναι κάτι πέρα από τον φυσικό θάνατο, κάτι που σημαίνει πως μιλάμε για δολοφονίες, ατυχήματα ή αυτοκτονίες. Άλλες φορές δεν μπορούμε να εντοπίσουμε τον λόγο. Μιλάμε γενικά για κάτι που βρήκε το θύμα πριν την ώρα του, σε αντίθεση με κάποιον που πεθαίνει από μια καρδιακή πάθηση, γηρατειά ή κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω αν έχω ορίσει κάτι ως αποκρουστικό, επειδή για μένα ο θάνατος που έρχεται πριν την ώρα του είναι πάντα κακός. Πες μου ειλικρινά, πάνω στη δουλειά λέτε αστεία για τα χάλια τατουάζ ενός πτώματος, το μέγεθος των γεννητικών του οργάνων ή κάτι τέτοιο;
Όχι βέβαια. Το θέμα είναι να δείχνεις σεβασμό στον νεκρό. Η δουλειά μας είναι να βρούμε τι τους συνέβη, με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν, επειδή ερευνούμε πιθανή εγκληματική ενέργεια. Τρώτε ποτέ μέσα στο νεκροτομείο, όπως καμιά φορά βλέπουμε στις τηλεοπτικές σειρές; Φαντάζει ανθυγιεινό και θα μπορούσε να μολύνει τα αποδεικτικά στοιχεία.
Το νεκροτομείο είναι ένα επιστημονικό εργαστήριο, οπότε ακολουθούμε το τυπικό πρωτόκολλο. Ένας γιατρός που εκτελεί μια εγχείρηση δεν τρώει σάντουιτς πάνω από τον ασθενή. Την ίδια πρακτική ακολουθούμε κι εμείς.
Συνήθως εξετάζουμε τα όργανα μακροσκοπικά. Κάποιες φορές λαμβάνουμε κάποια δείγματα για να κάνουμε ιστολογικές μελέτες. Αλλιώς, μόλις ολοκληρωθούν αυτές οι δύο εξετάσεις, βάζουμε τα όργανα ξανά μέσα στο σώμα, οπότε και το σώμα αποστέλλεται στο γραφείο τελετών για το τελικό στάδιο της ταφής ή της αποτέφρωσης. Δεν μπορείς να δωρίσεις όργανα από κάποιο σώμα, όταν αυτό έχει πλέον φτάσει στο γραφείο μου. Μπορείς να δωρίσεις ιστούς μετά το θάνατο του ατόμου, αλλά αυτό δεν το διαχειριζόμαστε εμείς. Αν όμως οι υπεύθυνοι για θέματα δωρεάς γνωρίζουν το ζήτημα και είναι κάτι το οποίο είναι επιθυμία του νεκρού και της οικογένειάς του, τότε ναι, θα το αναλάβουμε. Αλλά για κάποιο όργανο, όπως ο νεφρός για παράδειγμα, αυτό θα πρέπει να γίνει πριν από τον θάνατο, μιας και πρέπει να υπάρχει ροή αίματος και οξυγόνου προτού αφαιρεθεί. Σε τι δεν πετυχαίνουν οι ταινίες και οι σειρές που αφορούν τη δουλειά σου και σε τι πετυχαίνουν;
Σίγουρα υπάρχουν πολλά πράγματα που αποτυπώνονται στα ΜΜΕ και ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Βρισκόμαστε στη νότια Λουιζιάνα και η πολιτεία έχει πολύ έντονη παρουσία στη τηλεόραση και στον κινηματογράφο, οπότε έχουμε πολύ κόσμο που έρχεται και χρησιμοποιεί το νεκροτομείο για γυρίσματα. Συνήθως τους ρωτάω για τη σκηνή που θα γυρίσουν και συνήθως μου λένε το ίδιο πράγμα, το οποίο είναι εντελώς φανταστικό. Μου λένε για μια συναισθηματική στιγμή στην οποία ένα μέλος της οικογένειας οδηγείται στο νεκροτομείο, για να αναγνωρίσει ένα αγαπημένο πρόσωπο που υπάρχει εκεί. Αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Χρησιμοποιούμε σύγχρονη τεχνολογία για να αναγνωρίσουμε τους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να υποβάλλουμε ένα μέλος της οικογένειας του νεκρού σε κάτι τέτοιο. Αν έχεις βρεθεί ποτέ σε κηδεία, το πτώμα έχει περάσει μια διαδικασία καλλωπισμού και μοιάζει να κοιμάται. Όταν το έχουμε στο νεκροτομείο είναι σε μια πολύ πιο φυσική κατάσταση, οπότε δεν είναι αυτό που φαντάζονται και δεν υπάρχει κανένας λόγος να δει μια οικογένεια κάτι τέτοιο.Το άλλο σημείο είναι το πόσο γρήγορα συμβαίνουν τα πράγματα στην τηλεόραση. Γίνεται το έγκλημα, μετά πάνε στον τόπο του εγκλήματος, μετά κόβουν για διαφημίσεις και όταν επιστρέψουν έχουν πιάσει τον εγκληματία. Στην πραγματικότητα χρειάζεται λίγος παραπάνω χρόνος και αρκετά περισσότερη εργασία. Από την άλλη βέβαια, συζητούν για την επιστήμη που χρησιμοποιείται σε πολλά έργα. Στις πιο ενδιαφέρουσες σειρές, οι άνθρωποι της βιομηχανίας έρχονται και μας μιλούν προτού γράψουν το σενάριο ή τη σκηνή, οπότε και τους μιλώ για αυτά που είναι ψεύτικα και αυτά που είναι αληθινά. Στην συνέχεια, θα δω την σειρά, για να δω αν χρησιμοποίησαν αυτά που τους είπα. Πάντως, σε γενικές γραμμές, βρίσκω ότι αποτυπώνουν περισσότερα πράγματα σωστά, όταν μας έχουν συμβουλευτεί.
Δεν νομίζω ότι αποκτάς ανοσία ποτέ σε αυτό. Αν κάνεις ένα πράγμα συνέχεια, κάθε μέρα, σίγουρα το συνηθίζεις, αλλά από εκεί μέχρι την απευαισθητοποίηση υπάρχει μεγάλη διαφορά. Δούλευα στα Επείγοντα επί 17 χρόνια και είμαι ιατροδικαστής εδώ και πέντε, οπότε έχω δει πολλά. Ποιο είναι το πιο τρελό πράγμα που έχεις βρει στο στομάχι ή σε κάποιο άλλο μέρος του σώματος;
Δεν μπορώ να πω ότι έχουμε αφαιρέσει τόσα πολλά πράγματα, πόσο μάλλον τρελά.Ποιο κομμάτι της δουλειάς δυσκολεύτηκες να συνηθίσεις όταν ξεκίνησες;
Δύσκολο αυτό. Σε όλη μου την καριέρα έχω αντιμετωπίσει αρκετά τραυματικά γεγονότα. Όταν συνέχισα την καριέρα μου ως ιατροδικαστής, δεν υπήρχε κάτι που να με εκπλήξει. Έχει επηρεαστεί ο τρόπος που βλέπεις τη δική σου θνητότητα εξαιτίας της δουλειά σου;
Σίγουρα τη νιώθω πολύ πιο έντονα, αλλά νομίζω πως δεν εστιάζω τόσο στη θνητότητά μου όσο σε αυτήν της οικογένειάς μου. Έχω πλέον μια νέα ανησυχία κάθε φορά που ένας από τους ερευνητές μου πηγαίνει στον τόπο κάποιου αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, μιας και εύχομαι να μην είναι κάποιο άτομο που γνωρίζω. Με πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο και αρχίζω και παίρνω τηλέφωνα. Το ειρωνικό είναι πως αυτή δουλειά σε κάνει και εκτιμάς τη ζωή, μιας και δεν ξέρεις πότε θα χτυπήσει ο θάνατος. Τι θες να γίνει με το σώμα σου, όταν πεθάνεις;
Ελπίζω να ζήσω πολλά χρόνια, κάτι που εύχομαι και για οποιοδήποτε άτομο με το οποίο επικοινωνώ. Αλλά όταν πεθάνω, δεν θα ξέρω και δεν θα με νοιάζει τι θα γίνει.Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE US.Περισσότερα από το VICEΗ Ζάμπια Οραματιζόταν Αποστολές στον Άρη Μισό Αιώνα Πριν από τον Νίκο ΠαππάΤο Animation που θα σε Κάνει Αφενός να Τριπάρεις και Αφετέρου να Εκτιμήσεις την Πρωινή σου ΡουτίναΑυτή Είναι η «Πόλη των Νάνων» της Βραζιλίας
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Ποιο είναι το πιο αποκρουστικό πράγμα που έχεις δει ποτέ στην τάβλα σου;Μου λένε για μια συναισθηματική στιγμή στην οποία ένα μέλος της οικογένειας οδηγείται στο νεκροτομείο, για να αναγνωρίσει ένα αγαπημένο πρόσωπο που υπάρχει εκεί. Αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Χρησιμοποιούμε σύγχρονη τεχνολογία για να αναγνωρίσουμε τους ανθρώπους.
Δρ Clark: Είναι η πιο συχνή ερώτηση που μου κάνουν. Δεν ξέρω αν μπορώ να κρίνω το πιο αποκρουστικό, μιας και αντιμετωπίζουμε πολύ τον θάνατο και είναι συνήθως αποτέλεσμα εγκληματικής δραστηριότητα. Είναι κάτι πέρα από τον φυσικό θάνατο, κάτι που σημαίνει πως μιλάμε για δολοφονίες, ατυχήματα ή αυτοκτονίες. Άλλες φορές δεν μπορούμε να εντοπίσουμε τον λόγο. Μιλάμε γενικά για κάτι που βρήκε το θύμα πριν την ώρα του, σε αντίθεση με κάποιον που πεθαίνει από μια καρδιακή πάθηση, γηρατειά ή κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω αν έχω ορίσει κάτι ως αποκρουστικό, επειδή για μένα ο θάνατος που έρχεται πριν την ώρα του είναι πάντα κακός. Πες μου ειλικρινά, πάνω στη δουλειά λέτε αστεία για τα χάλια τατουάζ ενός πτώματος, το μέγεθος των γεννητικών του οργάνων ή κάτι τέτοιο;
Όχι βέβαια. Το θέμα είναι να δείχνεις σεβασμό στον νεκρό. Η δουλειά μας είναι να βρούμε τι τους συνέβη, με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν, επειδή ερευνούμε πιθανή εγκληματική ενέργεια. Τρώτε ποτέ μέσα στο νεκροτομείο, όπως καμιά φορά βλέπουμε στις τηλεοπτικές σειρές; Φαντάζει ανθυγιεινό και θα μπορούσε να μολύνει τα αποδεικτικά στοιχεία.
Το νεκροτομείο είναι ένα επιστημονικό εργαστήριο, οπότε ακολουθούμε το τυπικό πρωτόκολλο. Ένας γιατρός που εκτελεί μια εγχείρηση δεν τρώει σάντουιτς πάνω από τον ασθενή. Την ίδια πρακτική ακολουθούμε κι εμείς.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι κάνετε με τα όργανα που αφαιρείτε; Δωρίζετε κάποια από αυτά;Αν έχεις βρεθεί ποτέ σε κηδεία, το πτώμα έχει περάσει μια διαδικασία καλλωπισμού και μοιάζει να κοιμάται. Όταν το έχουμε στο νεκροτομείο είναι σε μια πολύ πιο φυσική κατάσταση, οπότε δεν είναι αυτό που φαντάζονται.
Συνήθως εξετάζουμε τα όργανα μακροσκοπικά. Κάποιες φορές λαμβάνουμε κάποια δείγματα για να κάνουμε ιστολογικές μελέτες. Αλλιώς, μόλις ολοκληρωθούν αυτές οι δύο εξετάσεις, βάζουμε τα όργανα ξανά μέσα στο σώμα, οπότε και το σώμα αποστέλλεται στο γραφείο τελετών για το τελικό στάδιο της ταφής ή της αποτέφρωσης. Δεν μπορείς να δωρίσεις όργανα από κάποιο σώμα, όταν αυτό έχει πλέον φτάσει στο γραφείο μου. Μπορείς να δωρίσεις ιστούς μετά το θάνατο του ατόμου, αλλά αυτό δεν το διαχειριζόμαστε εμείς. Αν όμως οι υπεύθυνοι για θέματα δωρεάς γνωρίζουν το ζήτημα και είναι κάτι το οποίο είναι επιθυμία του νεκρού και της οικογένειάς του, τότε ναι, θα το αναλάβουμε. Αλλά για κάποιο όργανο, όπως ο νεφρός για παράδειγμα, αυτό θα πρέπει να γίνει πριν από τον θάνατο, μιας και πρέπει να υπάρχει ροή αίματος και οξυγόνου προτού αφαιρεθεί. Σε τι δεν πετυχαίνουν οι ταινίες και οι σειρές που αφορούν τη δουλειά σου και σε τι πετυχαίνουν;
Σίγουρα υπάρχουν πολλά πράγματα που αποτυπώνονται στα ΜΜΕ και ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Βρισκόμαστε στη νότια Λουιζιάνα και η πολιτεία έχει πολύ έντονη παρουσία στη τηλεόραση και στον κινηματογράφο, οπότε έχουμε πολύ κόσμο που έρχεται και χρησιμοποιεί το νεκροτομείο για γυρίσματα. Συνήθως τους ρωτάω για τη σκηνή που θα γυρίσουν και συνήθως μου λένε το ίδιο πράγμα, το οποίο είναι εντελώς φανταστικό. Μου λένε για μια συναισθηματική στιγμή στην οποία ένα μέλος της οικογένειας οδηγείται στο νεκροτομείο, για να αναγνωρίσει ένα αγαπημένο πρόσωπο που υπάρχει εκεί. Αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Χρησιμοποιούμε σύγχρονη τεχνολογία για να αναγνωρίσουμε τους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να υποβάλλουμε ένα μέλος της οικογένειας του νεκρού σε κάτι τέτοιο. Αν έχεις βρεθεί ποτέ σε κηδεία, το πτώμα έχει περάσει μια διαδικασία καλλωπισμού και μοιάζει να κοιμάται. Όταν το έχουμε στο νεκροτομείο είναι σε μια πολύ πιο φυσική κατάσταση, οπότε δεν είναι αυτό που φαντάζονται και δεν υπάρχει κανένας λόγος να δει μια οικογένεια κάτι τέτοιο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όλοι εσείς του χώρου νιώθετε ότι δεν σας αγγίζει η βία στην ποπ κουλτούρα, μιας και βλέπετε ανθρώπινα πτώματα συνεχώς;Έχω πλέον μια νέα ανησυχία κάθε φορά που ένας από τους ερευνητές μου πηγαίνει στον τόπο κάποιου αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, μιας και εύχομαι να μην είναι κάποιο άτομο που γνωρίζω.
Δεν νομίζω ότι αποκτάς ανοσία ποτέ σε αυτό. Αν κάνεις ένα πράγμα συνέχεια, κάθε μέρα, σίγουρα το συνηθίζεις, αλλά από εκεί μέχρι την απευαισθητοποίηση υπάρχει μεγάλη διαφορά. Δούλευα στα Επείγοντα επί 17 χρόνια και είμαι ιατροδικαστής εδώ και πέντε, οπότε έχω δει πολλά. Ποιο είναι το πιο τρελό πράγμα που έχεις βρει στο στομάχι ή σε κάποιο άλλο μέρος του σώματος;
Δεν μπορώ να πω ότι έχουμε αφαιρέσει τόσα πολλά πράγματα, πόσο μάλλον τρελά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δύσκολο αυτό. Σε όλη μου την καριέρα έχω αντιμετωπίσει αρκετά τραυματικά γεγονότα. Όταν συνέχισα την καριέρα μου ως ιατροδικαστής, δεν υπήρχε κάτι που να με εκπλήξει. Έχει επηρεαστεί ο τρόπος που βλέπεις τη δική σου θνητότητα εξαιτίας της δουλειά σου;
Σίγουρα τη νιώθω πολύ πιο έντονα, αλλά νομίζω πως δεν εστιάζω τόσο στη θνητότητά μου όσο σε αυτήν της οικογένειάς μου. Έχω πλέον μια νέα ανησυχία κάθε φορά που ένας από τους ερευνητές μου πηγαίνει στον τόπο κάποιου αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, μιας και εύχομαι να μην είναι κάποιο άτομο που γνωρίζω. Με πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο και αρχίζω και παίρνω τηλέφωνα. Το ειρωνικό είναι πως αυτή δουλειά σε κάνει και εκτιμάς τη ζωή, μιας και δεν ξέρεις πότε θα χτυπήσει ο θάνατος. Τι θες να γίνει με το σώμα σου, όταν πεθάνεις;
Ελπίζω να ζήσω πολλά χρόνια, κάτι που εύχομαι και για οποιοδήποτε άτομο με το οποίο επικοινωνώ. Αλλά όταν πεθάνω, δεν θα ξέρω και δεν θα με νοιάζει τι θα γίνει.Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE US.Περισσότερα από το VICEΗ Ζάμπια Οραματιζόταν Αποστολές στον Άρη Μισό Αιώνα Πριν από τον Νίκο ΠαππάΤο Animation που θα σε Κάνει Αφενός να Τριπάρεις και Αφετέρου να Εκτιμήσεις την Πρωινή σου ΡουτίναΑυτή Είναι η «Πόλη των Νάνων» της Βραζιλίας