FYI.

This story is over 5 years old.

Συνέντευξη

Το Αληθινό Survivor: Ένας Μισθοφόρος των Ειδικών Δυνάμεων Εξηγεί πώς να Επιβιώσεις στη Ζούγκλα

Η δουλειά του Cyborg είναι η εκπαίδευση ασιατικών στρατιωτικών δυνάμεων στη ζούγκλα των Φιλιππίνων. Του μιλήσαμε, ζητώντας του να μας δώσει συμβουλές επιβίωσης και τακτικές αποφυγής του εχθρού.
Mahmood Fazal
Κείμενο Mahmood Fazal

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE Australia.

Συνάντησα τον Cyborg για πρώτη φορά σε ένα γυμναστήριο στο Μπαλί. Έμοιαζε σαν ένας ξανθός Action Man: κάθε μυς και χαρακτηριστικό του προσώπου ήταν σχεδόν σκαλισμένο, ένα εβδομήντα-κάτι, με ψυχρά μπλε μάτια που δεν ανοιγόκλειναν ποτέ. Αργότερα, την ώρα του μεσημεριανού, έβγαλε μια ψηφιακή ζυγαριά, για να ζυγίσει το φαγητό του. Τότε ήταν που μου είπε και για τη δουλειά του.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece

Ο Cyborg λέγεται ότι είναι ο πιο δύσκολος άνθρωπος να εντοπιστεί μέσα στη ζούγκλα. Η δουλειά του; Να εκπαιδεύει τα ειδικά στρατιωτικά τμήματα των στρατών της νοτιανατολικής Ασίας, με το να πέφτει μέσα στη ζούγκλα των Φιλιππίνων ως «λαγός», που πρέπει να εντοπιστεί και να πιαστεί από τους εκπαιδευόμενους. Στα τέσσερα χρόνια που κάνει αυτή τη δουλειά, δεν τον έχει πιάσει ακόμη κανείς.

Τρώγοντας σούσι, ο Cyborg (δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε το πραγματικό του όνομα), μας μιλάει για το πώς να επιβιώνει κανείς στη ζούγκλα, πώς να διαφεύγει από τους εχθρούς του και για τον περίεργο ρόλο που παίζει ο χριστιανισμός στη σκληρή ζωή του.

VICE: Αν ξεκινήσουμε από το όνομα. Από πού ήρθε;
The Cyborg: Ναι, δεν ξέρω πώς προέκυψε όλο αυτό με το Cyborg. Είμαι ένας απλός Αμερικανός που του αρέσει να πίνει Bud, ενώ βλέπει αθλητικά. Τηλεφωνώ συνεχώς στη μάνα μου, για να μου στείλει σοκολάτες. Οι γονείς μου είναι άνθρωποι της εργατικής τάξης και σίγουρα είμαι το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, αλλά το βασικό μου μέλημα εξακολουθούν να είναι εκείνοι, καθώς και η διασπορά των ιδεών που έχουν λειτουργήσει για τη Δύση. Μπήκα στον Στρατό, επειδή ήμουν πατριώτης και ήθελα τα παιδιά μου να έχουν τις ίδιες ελευθερίες με τις οποίες έχω ζήσει εγώ.

Γιατί έφυγες από τον Στρατό, λοιπόν;
Δεν είχα κάτι εναντίον του, απλά ήθελα την ελευθερία να ταξιδεύω και να εξερευνώ τον κόσμο. Έτσι, κατέληξα να γίνω εκπαιδευτής και αναλαμβάνω ρόλος συμβούλου ασφαλείας εδώ στην Ινδονησία, το Χονγκ Κονγκ και τις Φιλιππίνες.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πηγή φωτογραφίας

Ας μιλήσουμε για την άσκηση του «λαγού». Πώς καταφέρνεις και δεν σε πιάνουν;
Υπάρχουν γενικά τέσσερις κανόνες. Πρώτον: τη νύχτα, το φως δεν ψεύδεται. Οποιοδήποτε φως προδίδει, όχι μόνο τη θέση σου, αλλά και τη θέση του εχθρού. Δεύτερον: κινείσαι μόνο τη νύχτα, χρησιμοποιώντας τις πρωινές ώρες για την παρακολούθηση των εχθρικών μονάδων, την αποστήθιση των διαδρομών που κάνουν και την οργάνωση των σχεδίων σου. Τρίτον: να ταξιδεύεις πάντα μόνος, αν και είναι ακόμη καλύτερο να ταξιδεύεις σε μικρές ομάδες. Τέταρτον: αν βρεθείς παγιδευμένος, ακολούθησε έναν διαφορετικό δρόμο, για να γυρίσεις προς τα πίσω.

Ένα άλλο σημαντικό που πρέπει να θυμάσαι, είναι πως όσο περισσότερο αγχώνεσαι τόσο πιο πολύ θα κουράζεσαι. Πρέπει να γνωρίζεις πώς επηρεάζει η πνευματική σου κατάσταση τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τον πόνο, τους τραυματισμούς, την πείνα, την κούραση. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό σε στρατιωτικές επιχειρήσεις σε μεγάλες πόλεις, καθώς, αν χωριστείς ή χαθείς από τη μονάδα σου, η σύγχυση που προκαλεί το αστικό τοπίο ανεβάζει το επίπεδο του άγχους, επειδή έχεις τόσα πολλά οπτικά ερεθίσματα να φιλτράρεις. Αν τα μάτια σου κοιτάξουν προς τη λάθος κατεύθυνση, μπορεί να χάσεις ένα χέρι ή ένα πόδι.

Τελικά, το πρόβλημα με όλες αυτές τις συμβουλές είναι πως απαιτούν εκπαίδευση. Θα μπορούσα να σου μιλάω για αυτά επί ώρες, όμως όλα τα παραπάνω χρειάζονται εκτενέστατη εκπαίδευση σε διαφορετικές συνθήκες, σε δάση, σε πόλεις, στην εξοχή. Δεν μπορείς να είσαι τεμπέλης, πρέπει να μάθεις για το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ακούγεται λες και το βασικό στο να μην σε πιάσουν είναι ο εγκεφαλικός έλεγχος.
Κάποιος μου είπε πως, αν η ελευθερία δεν έχει αρκετά όπλα, τότε θα πρέπει να αναπληρώσουμε το κενό με τη θέληση. Στην πορεία συνειδητοποίησα πως ήταν δήλωση του Hitler, αλλά παραμένει σχετική και ισχύει, ιδιαίτερα όταν είσαι στη ζούγκλα. Τα όρια του μυαλού σου είναι το μεγαλύτερό σου εμπόδιο. Μόλις νομίζεις ότι έχει βρει το ταβάνι σου, έχεις ακόμη 30% στη ρεζέρβα. Είσαι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού σου. Αυτό πρέπει να μένει στο μυαλό σου σε όλη τη διάρκεια της προσπάθειάς σου. Οι αμφιβολίες, οι φόβοι και οι ανασφάλειές μας σπρώχνουν σε ηλίθια λάθη. Η επιβίωση πρέπει να υπάρχει καλά στο μυαλό σου, εκεί είναι η ουσία, όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν, αν αυτό μείνει στη θέση του.

Πηγή φωτογραφίας

Ωραία, ας πούμε ότι τον βρήκες τον εγκεφαλικό έλεγχο. Πώς επιβιώνεις στη ζούγκλα;
Μετά τη θέληση, το δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα είναι να μπορείς να βρίσκεις τον δρόμο σου. Αν έχεις χάσει τον εξοπλισμό σου και έχεις χάσει και το ρολόι σου, μια απλή τεχνική είναι να χρησιμοποιήσεις τον ήλιο, για να βρεις τον Βορρά. Αξίζει τον κόπο να το ψάξετε στο YouTube.

Τo επόμενο σημαντικό στοιχείο, είναι το να μάθετε για το νερό, για το ποια φυτά τρώγονται και για το πώς να κυνηγάτε. Δεν θα ζήσετε πολύ χωρίς νερό, ειδικά αν ιδρώνετε και κουβαλάτε εξοπλισμό. Μάλλον θα πίνετε από λίμνες και ποτάμια, οπότε έχετε τον νου σας για τα στοιχεία που θα μπορούσαν να μολύνουν το νερό. Μπορείτε επίσης να μάθετε να φιλτράρετε το νερό από τη λάσπη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πρέπει επίσης να γνωρίζετε τα βασικά για το πώς να φτιάξετε μια φωτιά και πώς να φτιάξετε ένα καταφύγιο, που θα πρέπει να σιγουρευτείτε ότι σας προστατεύει από τον ήλιο, τα έντομα, τα ζώα, τη βροχή και τον εχθρό. Γι' αυτό το τελευταίο, θα πρέπει να σιγουρευτείτε πως το σώμα σας «απορροφάται» τελείως από το περιβάλλον, καλύπτοντας το πρόσωπό σας με λάσπη και το σώμα σας με φύλλα και κλαδιά.

Εδώ, βέβαια, χρειάζεται εξάσκηση. Πόσα σαββατοκύριακα σου έχουν μείνει; Μην τα ξοδεύεις σε εκείνο το άθλιο μπαρ, ακούγοντας την ίδια μουσική. Ακούγεται λίγο σαν κλισέ, αλλά είναι πολύ καλύτερο από το να πίνεις κοκτέιλ. Μόνο εκεί έξω θα καταλάβεις ότι μπορείς να ζήσεις μόνος σου και να πάρεις ό,τι χρειάζεσαι από τη γη.

Τώρα που πιάσαμε το θέμα, ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που έχεις φάει;
Δεν σκέφτομαι τη γεύση, όταν προσπαθώ να επιβιώσω, φίλε μου. Όταν είσαι σε απόγνωση, δεν σε νοιάζει, το μυαλό λειτουργεί διαφορετικά. Σκέφτεσαι σε υδατάνθρακες, βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά. Άλλωστε, η μόνη φορά που αρρώστησα, ήταν σε ένα εστιατόριο στο Ανόι, επειδή έκανα την κλασσική τουριστική μαλακία και έφαγα μια καρδιά κόμπρας που ακόμη χτυπούσε. Έκανα να σηκωθώ μια εβδομάδα από την τουαλέτα. Μόνο που το σκέφτομαι, ανακατεύομαι.

Πηγή φωτογραφίας

Πες μας πώς είναι η καθημερινή ρουτίνα του Cyborg;
Αρχίζω την ημέρα μου με 300 burpees, όταν ξυπνάω και μετά κάνω jiu-jitsu. Στη συνέχεια, προπονούμαι στη μάχη σώμα-με-σώμα το απόγευμα και kickboxing το βράδυ. Κάθε μου προπόνηση είναι διαλειμματική υψηλής έντασης, στο στιλ του crossfit. Την υπόλοιπη μέρα την περνώ μελετώντας θεολογία online.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ναι, μίλα μου για τη σχέση σου με τη θρησκεία. Είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον κομμάτι του χαρακτήρα σου.
Από την προσωπική μου εμπειρία, έχω έρθει πολύ κοντά στον θάνατο και πάντα έχω μια αίσθηση - κάποιοι το λένε ένστικτο, αλλά εγώ νιώθω μια ιδιαίτερα πνευματική αίσθηση. Γυρνώντας σε χωριά του Αφγανιστάν, λίγο πριν από μια επίθεση, νιώθω τη ατμόσφαιρα να βαραίνει, τον αέρα να αλλάζει. Σκύβω λοιπόν και περνάνε σφαίρες πάνω από το κεφάλι μου.

Στον πόλεμο, τα πάντα είναι θέμα συγχρονισμού. Για μένα, η προσευχή ενεργοποιεί τις αισθήσεις μου σε καιρό πολέμου. Έχω τρέξει και έχω δει δίπλα μου τους αδερφούς μου να ανατινάζονται. Γιατί διάλεξα τα συγκεκριμένα βήματα; Γιατί τα ένστικτα μου με έστειλαν προς τα εκεί; Δεν ξέρω.

Αν ήταν τύχη;
Μετά από τόσα χρόνια, έχω μάθει πως δεν υπάρχει τύχη. Είναι πίστη, επιμονή και σκληρή δουλειά. Οι πολύ καλοί μουσικοί είναι τυχεροί, όταν πετυχαίνουν τις καταπληκτικές τους μελωδίες; Δεν νομίζω. Είναι όλα όσα έχουν ζήσει και έχουν σκεφτεί που τους οδήγησαν σε αυτές τις ενορχηστρώσεις. Το ίδιο νομίζω συμβαίνει και σε μένα, όταν βρίσκομαι στην καρδιά μιας σύρραξης.

Έχεις βρεθεί σε καταστάσεις που σε έχουν κάνει να αμφισβητήσεις την πίστη σου;
Την αμφισβήτησα στην εφηβεία μου. Μπήκα στον Στρατό, επειδή πίστευα πως η θρησκεία κατέστρεψε τον πολιτισμό. Τότε θεωρούσα πως μέσω της θρησκείας ελέγχεις τις μάζες, σαν ένα πείραμα που πήρε τον λάθος δρόμο. Αλλά, όταν μπαίνεις σε έναν πόλεμο, βρίσκεις τον Θεό σε μέρη που δεν το περιμένεις. Δεν είναι λόγω απόγνωσης, όπως πιστεύει πολύς κόσμος, απλά νομίζω ότι αποκαλύπτεται, όταν είσαι στα χειρότερά σου. Σκέφτεσαι διαφορετικά, όταν το στοίχημα είναι μεγάλο. Κάποιοι νομίζουν πως η πίστη είναι σημάδι αδυναμίας, αλλά νομίζω ότι χρειάζεται μεγάλο θάρρος, για να αφεθείς σε κάτι που είναι εντελώς έξω από τα χέρια σου. Αλλά, όπως και όλα τα άλλα που έχουμε συζητήσει, είναι απλά θέμα της πίστης σου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περισσότερα από το VICE

Αυτή η Φωτογραφία στη Χίο με τους Πρόσφυγες Μέσα σε Κλουβί θα σε Κάνει να Ντρέπεσαι

Ο πιο Γαμάτος Dealer του Άμστερνταμ Είναι Έλληνας

Όσα μου Έμαθε το Surviror για τη Ζωή (και τον Καπιταλισμό)

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.