«Ακούω τον κόσμο να δίνει εύσημα σε γιατρούς, αλλά δεν συνειδητοποιώ ότι κάποιος σαν εμένα θάβει τους νεκρούς».
«Δεν μπορώ καν να δω τα παιδιά μου επειδή δουλεύω εδώ, ο γιος μου υποφέρει από άσθμα και ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να το κουβαλάω οπουδήποτε, μέχρι και στις σόλες των παπουτσιών μου. Είχαμε πολλή δουλειά. Κάθε μέρα, πέντε μέρες την εβδομάδα, όποτε με χρειάζονται – δεν υπάρχουν ρεπό ιδίως αυτή την εποχή».
«Πολλοί άνθρωποι παραιτούνται επειδή ερχόμαστε σε επαφή με τον ιό. Δεν ξέρεις καν αν κάποιος είχε COVID ή όχι, τα πτώματα έρχονται τόσο γρήγορα που μπορεί να μην είναι καν καταγεγραμμένα. Δεν θέλω να αποκτήσω ανοσία στον θάνατο, αλλά συνέβη. Μπορώ να κοιτάξω ένα πτώμα και να μη νιώσω τίποτα επειδή το κάνω τόσο συχνά. Αλλά ο COVID είναι το κάτι άλλο».
«Ένα νεκροταφείο όπου δουλεύω στο Νιούαρκ είχε νοικιάσει τρία φορτηγά ψυγεία για να αποθηκεύει τα πτώματα λόγω του πόσο πηγμένα ήταν όλα. Δεν υπήρχε χώρος να βάλουμε κανέναν. Πεθαίνουν πολλοί περισσότεροι απ’ όσοι λέμε και το ξέρω διότι το βλέπω από πρώτο χέρι».
«Σε ό,τι αφορά το σωματικό κομμάτι της δουλειάς, για την ηλικία μου με κρατάει σε φόρμα. Η εμπειρία δεν με ενοχλούσε πολύ, απλώς ένιωσα περισσότερη κατανόηση για όσους κολλάνε τον ιό και αυτό με επηρέασε. Βλέπω τον πόνο που προκαλεί στους ανθρώπους».
«Πάντα δείχνω ευαισθησία όταν κάνω τη δουλειά μου. Τις προάλλες ήρθε μια γυναίκα και έβαλε τα κλάματα, και είπε “μάλλον δεν με θυμάσαι αλλά μου φέρθηκες τόσο καλά σε όλη αυτή τη διαδικασία”. Δεν τη θυμόμουν, πράγματι, επειδή θάβω πάρα πολλά πτώματα, αλλά με έκανε να νιώσω καλά, ότι η δουλειά μου αξίζει τον κόπο.
«Στην ταφή μπορούσα να παρίστανται μόνο πέντε άτομα, δεν μπορούσαν να πλησιάσουν και ο νεκρός ήταν σε κλειστό φέρετρο. Ήταν δύσκολο».
Περισσότερα από το VICEΟ Νίκος από Κυνηγός Έγινε BirdwatcherΗ Άνοδος των Κοριτσιών με τα Πεζά ΓράμματαΈτσι Ζήσαμε την Απόφαση για τη Χρυσή Αυγή, Μέσα και Έξω από το ΕφετείοΑκολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.