Πράγματα που Κάνουν Κυρίως οι Άνδρες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Πρόσφατα, στο BBC News υπήρχε ένα άρθρο βασισμένο σε μια ευρύτερη έρευνα που είχε κάνει για τις αντικοινωνικές συμπεριφορές στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (όπως το να κόβεις τα νύχια σου). Το εν λόγω άρθρο τα έβαζε με μια από τις συνήθειες που προκαλούν μένος: γυναίκες που βάφονται στα ΜΜΜ.

Πάντα πίστευα ότι είναι φυσιολογικό να βάφεσαι στο λεωφορείο ή στο τρένο – κάτι λογικό, που πολλές αναγκαζόμαστε να κάνουμε, για να κερδίζουμε χρόνο το πρωί. Αν δεν έχεις απλώσει όλη τη συλλογή σου από κραγιόν στο κάθισμα του μετρό και δεν έχεις ζητήσει από τον διπλανό σου να σε βάψει, δεν ενοχλείς κανέναν, έτσι δεν είναι; Κοιτάς τη δουλειά σου και βάζεις λιγάκι μάσκαρα.

Προφανώς δεν είναι έτσι, αν πιστέψουμε τον Michael, 59 ετών και τον Gerard, 60 ετών, που αναφέρει το άρθρο. Σε ένα από τα πιο αστείο μάλλον σχόλια που έχουν γίνει ποτέ, έδειξαν τον εκνευρισμό που νιώθουν, όταν βλέπουν κάποια να βάζει ρουζ στο μετρό: «Νομίζω μια-δυο φορές τις κοίταζα επίμονα, πιστεύοντας ότι θα ντραπούν. Δεν συνέβη», είπε ο Michael. Επίσης συμπλήρωσε ότι κάποτε σοκαρίστηκε τόσο, όταν μια γυναίκα βαφόταν στο τρένο, που άλλαξε βαγόνι. Ο Gerard το πάει ένα βήμα παρακάτω: «Υπάρχει κάτι σαν περιφρόνηση για μας, από τις γυναίκες που επιμένουν σ’ αυτό το αμφιλεγόμενο δικαίωμά τους», είπε.

Δεν θα πω ότι εκπλήσσομαι. Όμως, πλάκα μας κάνουν; Αρκεί να σκεφτεί κανείς όλες τις χοντράδες που κάνουν οι άνδρες στα ΜΜΜ, πιστεύοντας ότι η προσωπική τους άνεση είναι η προτεραιότητά μας.

Ιδού, λοιπόν, οι μαλακίες που κάνουν οι Michael και Gerard αυτού του κόσμου στους συνταξιδιώτες τους καθημερινά – όλες πολύ χειρότερες από το να γυρίζω τις βλεφαρίδες μου κοιτάζοντας την κάμερα του κινητού μια φορά που παρακοιμήθηκα.

Κλείσε τα μάτια και σκέψου: πότε ήταν η τελευταία φορά που είδες μια γυναίκα να απλώνει την Καθημερινή σε ένα γεμάτο βαγόνι του μετρό; Πάω στοίχημα ότι ακόμη και αν έχεις δει κάτι τέτοιο, ήταν μια φορά – αλλά το πιο πιθανόν ποτέ. Από την άλλη, οι άνδρες φαίνεται να διακατέχονται από την ισχυρή πεποίθηση ότι η ανάγκη τους να διαβάσουν Μπάμπη Παπαδημητρίου έχει προτεραιότητα σε σχέση με τον προσωπικό χώρο των γύρω τους. Έτσι θα τους δεις συχνά να ανοίγουν τις τεράστιες εφημερίδες τους με τα χέρια απλωμένα, ενώ εσύ ανυπομονείς να τελειώνει η κλειστοφοβική διαδρομή με το μετρό, χωρίς να πάθεις κρίση πανικού.

Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ σημαντικοί και ξεχωριστοί και πρέπει να μάθουν για τα διεθνή χρηματιστήρια και άλλα πράγματα που ενδιαφέρουν τους σούπερ-πολυάσχολους άνδρες αλλά μπορούν να τα διαβάσουν και στο κινητό, χωρίς να στερούν από κανέναν πολύτιμο χώρο για να αναπνέει – αλλά έτσι δεν θα μπορούσαν να δείξουν τι ψαγμένοι τύποι είναι, σωστά;

Αν έκαναν απεργία όλοι μαζί αυτοί οι τύποι, οι φούρνοι θα σταματούσαν να βγάζουν ζαμπονοτυρόπιτα, που είναι το καλύτερο πράγμα που μπορείς να φας, αν θέλεις να τα κάνεις όλα χάλια (το φύλλο σπάει και απλώνεται παντού, λες και ο Κοντορεβιθούλης προσπαθεί να αφήσει ίχνη πίσω του). Η ζαμπονοτυρόπιτα είναι για να την τρως στο παγκάκι που βρίσκεται στο προαύλιο του σχολείου, λίγο προτού χτυπήσει το κουδούνι για την τρίτη ώρα (πω, ρε φίλε, Άλγεβρα), όταν είσαι 16 ετών. Φάτε κάτι πιο συμμαζεμένο.

Κάποτε καθόμουν στο λεωφορείο και ο διπλανός μου κοίταζε το κινητό μου, έτσι άλλαξα θέση, επειδή φοβήθηκα. Αυτή είναι συμπεριφορά –παρεμβατική και κάπως απειλητική– που σε κάνει εγγυημένα να αλλάξεις θέση, όχι το να βάζει η άλλη λίγη σκιά.

VICE Video: Ο Έλληνας Metal Γίγαντας που Τραβάει Φορτηγά

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Συχνά αναρωτιέμαι αν οι άνδρες γνωρίζουν ότι μπορείς να αγοράσεις πτυσσόμενες ομπρέλες. Είναι το κατάλληλο μέγεθος, για να μη βρέχεσαι. Ο λόγος που το σκέφτομαι είναι ότι δεν νομίζω να έχω δει ποτέ έναν Gerard ή έναν Michael σε κάποιο ΜΜΜ με μικρή ομπρέλα. Πάντα έχουν εκείνες τις τεράστιες, σαν το ραβδί του Gandalf, λες και όλη η ανδρική ενέργεια διαπερνά αυτό το αμυδρά φαλλικό σύμβολο. Τοξική αρρενωπότητα.

(Επίσης: έχει backpack και μοιάζει με σαλιγκάρι, αλλά αρνείται να το βγάλει και ας είναι μέσα στα μούτρα μιας κοντής γυναίκας).

Όλα ξεκινάνε με ένα παθητικοεπιθετικό ξεροβήξιμο. Δεν έχει αρκετό χώρο για τον χαρτοφύλακά του και ο χαρτοφύλακάς του χρειάζεται χώρο, επειδή είναι ξεχωριστός και τώρα αναγκάζεται να τον κρατάει στην αγκαλιά σαν μωρό (η πόζα, πιστεύει, είναι ευνουχιστική, οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες δεν στριμώχνονταν σε μεταλλικά οχήματα, για να πάνε σε μητροπόλεις όπου πουλούσαν έτοιμα σάντουιτς, κυνηγούσαν μαμούθ στην άπλα).

Βήχει, αλλά κανείς δεν αντιδρά, έτσι κάνει «τσκ-τσκ» ή αναστενάζει. Τίποτα. Έτσι ξεκινάει: «Προχωρήστε παρακαλώ», λέει δυνατά. Κάποιοι μετακινούνται λίγο και ο χαρτοφύλακάς του τώρα έχει λίγο χώρο. Είναι ικανοποιημένος. Αλλά σε όλη αυτήν την αναστάτωση που προκάλεσε, κάνει καμιά προσπάθεια να αλλάξει θέση;

Tο άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Περισσότερα από το VICE

Ρωτήσαμε Όμορφους Ανθρώπους αν η Ζωή Είναι Πράγματι Καλύτερη για Εκείνους

Γιατί το Ξυρισμένο Κεφάλι Είναι Τόσο Σημαντικό για τη Λεσβιακή Ταυτότητα

Όσα Θυμάμαι από Εκείνη τη Νύχτα που Ένας Μπάφος με Έστειλε στο Ψυχιατρείο