Φωτογραφίες Ρώσων Χούλιγκαν σε Αιματηρά -και Μη- Σκηνικά

Ο «χουλιγκανισμός» περιγράφει μια ημι-οργανωμένη προσέγγιση των καυγάδων, σε αγώνες ποδοσφαίρου. Ομάδες οπαδών συναντιούνται πριν από τα ματς, γίνονται λιώμα και πηγαίνουν στους αγώνες για να τσακωθούν με τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας. Είναι ένα χόμπι που βασίζεται στην αδρεναλίνη, τον φυλετισμό και την παιγνιώδη βία. Ελάχιστοι, πάντως, «εφαρμόζουν» τον χουλιγκανισμό όπως οι οπαδοί στη Ρωσία.

Ο χουλιγκανισμός γεννήθηκε στην αγγλική Football League τη δεκαετία του ‘70 και διαδόθηκε σε άλλα έθνη που αγαπάνε το ποδόσφαιρο, όπως στην Αυστραλία και τη Γερμανία, πριν φτάσει στη Ρωσία τη δεκαετία του ‘90. Στο τέλος της δεκαετίας οι Ρώσοι είχαν γίνει γνωστοί για τους καυγάδες, χωρίς μπλούζες, μέσα στο χιόνι και τις συναντήσεις σε λέσχες και ρινγκ του μποξ. Τα τελευταία χρόνια η ένταση ανάμεσα στους Άγγλους και Ρώσους χούλιγκαν ξεχείλισε, με τεράστιες «μάχες» στη Μασσαλία το 2016 κατά το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Ανησυχώντας για τα αρνητικά δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο, η ρωσική αστυνομία άρχισε να παίρνει σκληρότερα μέτρα ενάντια στους χούλιγκαν πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2018. Από τότε, ακόμη και τα πυροτεχνήματα σε έναν αγώνα προκαλούσαν κατηγορίες για τρομοκρατία, κάτι που ξενέρωσε τη σκηνή και οδήγησε σε πολύ λίγες συγκρούσεις κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου.

Ο Ρώσος φωτογράφος Pavel Volkov κατάφερε να μπει στη σκηνή πάνω στις δόξες της, στα μέσα του 2000. Είναι από τους λίγους φωτογράφους που έχουν αιχμαλωτίσει με τον φακό τους μια ομάδα από μέσα και έχει βγει με τα δόντια του άθικτα. Μίλησε στο VICE για το πώς ενσωματώθηκε στην ομάδα, τι είδε και τι επιφυλάσσει το μέλλον για την κοινότητα.

VICE: Pavel, ξεκίνησες αυτό το πρότζεκτ πριν από επτά χρόνια. Μπορείς να περιγράψεις την κατάσταση; Τι συνέβαινε τότε;
Pavel Volkov: Το 2012 περίπου, οι Ρώσοι χούλιγκαν σοβαρολογούσαν πολύ περισσότερο απ’ ό,τι τώρα. Έκαναν διαρκώς καυγάδες και ανέβαζαν βίντεο στο Ίντερνετ – κάποιοι μάλιστα πουλούσαν DVD με αυτές τις συγκρούσεις. Υπήρχαν και fanzine για την υποκουλτούρα του χουλιγκανισμού. Κάποιοι φίλοι μου επίσης συμμετείχαν, έτσι ήξερα πολλούς από τον χώρο. Ήταν μεγάλο κομμάτι της ποδοσφαιρικής κουλτούρας στη Ρωσία.

Και πώς αναμείχθηκες;
Μέσω φίλων, αλλά δεν ήταν εύκολο. Έπρεπε να αποδείξω ότι δεν θα τους κάρφωνα στην αστυνομία. Έτσι, στην αρχή πήγαινα απλώς σε αγώνες μαζί τους. Έπειτα συμμετείχα σε μια σύγκρουση και τράβηξα φωτογραφίες και τις μοιράστηκα με όλους. Πέρασε ο καιρός και άρχισαν να με εμπιστεύονται και νομίζω ότι κατάλαβαν ότι δεν είχα σκοπό να βλάψω την κοινότητά τους. Στο τέλος, το πιο σημαντικό που έπρεπε να καταλάβω ήταν η ιεραρχία της ομάδας. Γνώρισα τον αρχηγό, γιατί μόνο εκείνος μπορούσε να αποφασίσει αν θα με άφηνε να μπω ή όχι. Και με άφησε.

VICE Video: Βελάκια-Το Χόμπι που Έγινε Άθλημα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Πώς ήταν αυτοί οι τύποι;
Το ενδιαφέρον είναι πως δεν προέρχονται απαραίτητα από την εργατική τάξη. Πολλοί είναι οικονομικά άνετοι που έχουν εξειδικευμένες εργασίες, αλλά κρατάνε τα χόμπι τους χωριστά. Έχω μια φωτογραφία συγκεκριμένα που πάντα εκπλήσσει τον κόσμο, ενός τύπου στο γραφείο του με μια ποδοσφαιρική σημαία. Και όταν βγάλαμε αυτή τη φωτογραφία πήγε με το ακριβό του αμάξι σε ένα ματς. Ομολογώ ότι μου ζήτησε να μη χρησιμοποιήσω τη φωτογραφία του, αλλά θέλω να πω ότι όλων των ειδών άνθρωποι συμμετέχουν σε τέτοιες ομάδες.

Ένιωσες ποτέ απειλή κοντά τους;
Δεν μπορώ να πω ότι φοβήθηκα ποτέ. Φυσικά, καταλάβαινα ότι μπορεί να είχα μπλεξίματα –-μπορεί να μας χτυπούσαν ή να μας συνελάμβαναν-, αλλά καταλάβαινα τους κινδύνους και ήμουν έτοιμος. Κάτι που δεν μπορείς να παραβλέψεις, είναι πόσο διασκεδάζεις μαζί τους. Πραγματική περιπέτεια. Άρχισα να ταυτίζομαι. Στενοχωριόμουν όταν τους χτυπούσαν ή τραυματίζονταν. Στενοχωριόμουν όταν η ομάδα τους έχανε. Έγιναν φίλοι μου και ακόμα επικοινωνώ με κάποιους.

Έχεις κάποια αγαπημένη ανάμνηση;
Kάποτε πήγαμε σε μια μικρή ρωσική πόλη για έναν αγώνα. Ήταν πολύ νωρίς και το κέντρο της πόλης ήταν άδειο, έτσι αποφασίσαμε να κολυμπήσουμε στο σιντριβάνι. Κάποιοι περαστικοί δεν χάρηκαν και τόσο, αλλά κανείς δεν μας εμπόδισε. Κάποιος τελικά πήρε την αστυνομία, αλλά ακόμα κι εκείνοι δεν έκαναν τίποτα. Απλώς μας είπαν να συμμορφωθούμε.

Μπορείς να μου πεις για τη μεγαλύτερη σύγκρουση που είδες;
Τη μεγαλύτερη σύγκρουση δεν την είδα. Είδα μόνο φωτογραφίες. Συνέβη στο κέντρο μιας μεγάλης πόλης της Ρωσίας με ένα σωρό κόσμο. Κάποιοι τραυματίστηκαν άσχημα, όμως όλοι κατέληξαν στο τμήμα. Σύμφωνα με τους δικηγόρους τους, όσοι τραυματίστηκαν δεν είπαν στην αστυνομία ποιος τους χτύπησε. Δεν κάρφωσαν τους αντιπάλους τους. Και σίγουρα ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής τους.

Η σκηνή του χουλιγκανισμού έχει αλλάξει πολύ πια.
Νομίζω ότι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να βλέπουν αγώνες παρά να μπλέκουν σε καυγάδες. Μπορείς να χωρίσεις πια τους χούλιγκαν από τους οπαδούς, ενώ κάποτε ήταν ένα και το αυτό. Η υποκουλτούρα του χουλιγκανισμού που υπήρχε εφτά οχτώ χρόνια πριν, δεν υπάρχει πια και σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αστυνομία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο που έλαβε χώρα στη Ρωσία απέδειξε ότι η αστυνομία είναι αποτελεσματική. Δεν υπήρχαν σοβαρές συγκρούσεις ανάμεσα σε χούλιγκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης.

Αλλά γίνονται ακόμα «μάχες» σε άλλους χώρους»;
Όχι, είναι αδύνατον να δεις κάτι τέτοιο στο κέντρο μιας πόλης τώρα. Η αστυνομία προσπαθεί να το εμποδίσει και οι χούλιγκαν δεν θέλουν να πάνε φυλακή. Έτσι δεν βλέπεις πια αυτές τις ωραίες φάσεις όπου 100 τύποι σκοτώνονταν στο ξύλο. Αυτή η εποχή έχει περάσει και ίσως καλύτερα έτσι.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω.

Ο φωτογράφος Pavel Volkov είναι στο Instagram.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE AU.

Περισσότερα από το VICE

«Δεν σας Χάλασε Κωλόγαυροι» - Ο Μονόλογος του Χάρη Φραγκούλη για τον Πανιώνιο

Ο Vlospa Χώνει Ρίμες και στα Γαλλικά, Αφήνοντας Ράπερ «να Ψάχνουν Δουλειά»

Πέρασα Επτά Ώρες με τη Γαρμπή και Είναι η Καίτη που Αγαπούσες