Φωτογραφία πρώτης σελίδας: Flickr/Jan

Ας μην κοροϊδευόμαστε, οι μόνοι που πιστεύουν πως υπάρχει «Ελληνική Showbiz» είναι κάτι βλάχοι που θεωρούν πως ο Σάκης Ρουβάς είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στη μουσική σκηνή και κάποιοι από τους fan της eurovision. Ουσιαστικά, αυτό που ονομάζουμε στην Ελλάδα show biz είναι μια παρέα εκατό ατόμων τους οποίους φαντάζομαι να κάθονται σε κάποιο υπόγειο της Βουλής και να γελάνε εις βάρος των κορόιδων που πιστεύουν πως έχουν τη παραμικρή δόση ταλέντου και χαλάνε τα λεφτά τους στα μπουζούκια, τα θέατρα και τις ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούν.

Συνεχίζω με ένα Μπλιαχ, έτσι για το γαμώτο.

Το κακό με το lifestyle και το πάθος για τη δημιουργία ενός κάποιου Ελληνικού star system στα πρότυπα μάλιστα του Αμερικάνικου ονείρου (εδώ γελάνε και τα πέτρινα χείλη της Kim Kardasian), ξεκίνησε κάπου στα τέλη της παραμυθένιας, από πολλές απόψεις, δεκαετίας του '90 και κορυφώθηκε στα μέσα της επόμενης δεκαετίας όταν οι μεσημεριανές εκπομπές ενδιέφεραν ακόμη το σύνολο του Ελληνικού κατιναριού. Διάττοντες αστέρες ριάλιτι από τη μία, τελειωμένοι τραγουδιστές σκυλάδικων από την άλλη και κάπου στη μέση, για να στρώσει το γλυκό, τα αστέρια της εκπομπής της Αννίτας Πάνια. Κάποιοι ανήμποροι άνθρωποι με προβλήματα που έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης on camera προς τέρψιν του μέσου Έλληνα bully. Οριακά νόμιμο, αλλά σίγουρα κερδοφόρο.

Όλα αυτά, σε μία χώρα που έχει βγάλει στην ιστορία της έναν πραγματικό pop star και αυτός ακροβατώντας, από ένστικτο επιβίωσης υποθέτω, στα όρια του βλαχομπαρόκ. Ξαφνικά, το να γίνεις διάσημος ήταν σχεδόν αναγκαίο δίχως να έχει σημασία το πόσο θα κρατήσει, πώς θα γίνει και γιατί. Αρκεί να σε έδειχνε για λίγο η τηλεόραση. Εγώ μόνο, γνωρίζω αρκετά άτομα που γελοιοποιήθηκαν σε οντισιόν γνωστών ριάλιτι και είμαι σίγουρος πως όλοι σας είδατε κάποιον από το σχολείο, τη γειτονία ή τη δουλειά σας σε κάποιο από αυτά να δίνει τον χειρότερο του εαυτό ώστε να κερδίσει το ενάμιση λεπτό δημοσιότητας που του αρμόζει. Πλέον, με τόσο συνωστισμό, τα δεκαπέντε λεπτά που μας αναλογούσαν, σύμφωνα με τον Andy Warhol, αναγκαστικά διαιρέθηκαν ώστε να χωρέσουν όλοι.

Ευτυχώς όμως και με την κρίση να καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμα της μαζί με τα χλωρά, κάηκαν και κάποια ξερά. Τα σίριαλ μειώθηκαν και έτσι όλοι καταλάβαμε πως μόνο οι κονεδιασμένοι καταφέρνουν να κάνουν δουλειές. Δεν μπορώ να διανοηθώ άλλο λόγο που βγαίνουν στον αέρα κάποια εκτρώματα που ακόμη και παιδιά δημοτικού να βάλεις θα το φτιάξουν καλύτερα. Τα μεσημεριανά επίσης σχεδόν εξαφανίστηκαν με ένα-δύο κατιναριά-βαμπίρ να έχουν μείνει, δυναμικά, με πιο «lifestyle» εκπομπές που πιστεύω πως παρακολουθούν κυρίως τα μέλη του γκρουπ «Μανούλες του Facebook».

Όσον αφορά τα της πίστας (έλεος), έχουμε και λέμε. Ο ένας έγινε νεοναζί για την πάρτη μας ενώ, ο πιο δημοφιλής Έλληνας τραγουδιστής αυτή τη στιγμή είναι ένας τύπος που τραγουδάει χειρότερα και από τον θόρυβο που υποθέτω πως έκανε ο «αρκουδιάρης» όταν χτυπούσε τα ντέφια για να χορεύει η αρκούδα στα χωριά (ναι, για τον Παντελίδη λέω). Το μόνο καλό που κάνει ο Παντελίδης είναι πως κάνει χαρούμενους τους ανθρώπους που εργάζονται στα συνεργεία (εκεί κυρίως έχω ακούσει κομμάτια του) και αυτό κάνει χαρούμενο κι εμένα εν τέλει, επειδή γίνεται η δουλειά στο αυτοκίνητο μου πιο γρήγορα. Φανταστείτε μια folklore, μουσικοχορευτική σκηνή από ταινία των Monty Python (αυτούς που αντιγράφει ο Σεφερλής παντού). Για πλάκα, όποτε το πάω για σέρβις (και πιστέψτε με, αυτό συμβαίνει πολύ συχνά διότι μιλάμε για σαράβαλο) αφήνω στο στερεοφωνικό μου δυνατά το volume και ένα cd των Rammstein στο player έτσι ώστε με το που βάλει ο υπάλληλος το κλειδί στη μίζα να βρίσει και να γυρίσει το στερεοφωνικό στα FM όπου στο νούμερο έξι της μνήμης έχω αποθηκεύσει έναν σκυλοσταθμό που παίζει Παντελίδη για να μην ψάχνει.

Για μένα, η μεγαλύτερη star που έχει υπάρξει στην Ελλάδα είναι η Τζούλια Αλεξανδράτου.

Χαλαρά.

Δυστυχώς όμως, λόγω της πατριαρχικής Ελληνικής κοινωνίας, αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στο εξωτερικό για να ζήσει ήρεμη. Η μόνη Ελληνίδα pornstar που κατάφερε να ταράξει (με τον τρόπο της) τα λιμνάζοντα νερά της υποτιθέμενης, όπως είπαμε, Ελληνικής showbiz αναγκάστηκε να μεταναστεύσει αντί να θεωρηθεί ως κάτι νορμάλ για τον χώρο της όπως γίνεται σε κάθε πολιτισμένη χώρα.

Τι πειράζει το πορνό δηλαδή; Αν δεν έχεις πορνό σκηνή δεν πας πουθενά σαν χώρα.

Για να επιστρέψω σε αυτό που έγραφα στην αρχή, η παρέα αυτή που γελάει εις βάρος του μέσου Έλληνα «τυπάρα» που χαλάει 3.000 ευρώ το βράδυ μόνο και μόνο για να πετάξει λουλούδια νεκροταφείου σε έναν πλούσιο ανθυπονταλκά (μάλιστα, σε μαγαζιά που σε χωρίζουν σε επίπεδα ανάλογα με την κοινωνική σου τάξη και αυτό το ονομάζουν λαϊκή διασκέδαση), είναι και ιδιαίτερα εκδικητική. Αν δεν πας με τα νερά της ή αν κάνεις νερά, χάθηκες. Θα σε δούμε ξανά σε δέκα χρόνια να κλαίγεσαι πως σε έφαγε το σύστημα και θα σε λένε και γραφικό.

Μη μου την πατριαρχεία τάραττε…

…και λίγη ποιότητα…

Η φωτογραφία του cover είναι από τον χρήστη του Flickr Alexander Harbich

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.