Ο Tommy Sussex δεν είχε σκοπό να φωτογραφήσει τις πολιτικές ταραχές κατά τη διάρκεια του πρώτου του ταξιδιού στην Ουκρανία, το 2013. Όντας ακόμη φοιτητής, στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, αυτό που ήθελε να δει ήταν πως αντιμετωπίζουν το θέμα οι συνομίληκοί του.Νιώθωντας ένα συναισθηματικό δέσιμο με τους νέους που γνώρισε, επέστεψε τον περασμένο χρόνο στην Ουκρανία, προκειμένου να ολοκληρώσει το project του. Ωστόσο, οι συνθήκες εκείνη την περίοδο ήταν τέτοιες, που ο Tommy βρέθηκε στη μέση της επανάστασης. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι δημοσιογράφος, κατάφερε να βγάλει μια σειρά από εκπληκτικές φωτογραφίες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και τώρα, παρουσιάζει τις φωτογραφίες, από αυτά τα δύο ταξίδια, στο βιβλίο «Our Sincere Tolls», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bloom της Μελβούρνης.
VICE: Πως βρέθηκες στην Ουκρανία;
Tommy Sussex: Ήμουν στο δεύτερο έτος του Πανεπιστημίου και μαζί με μερικούς φίλους είχαμε δημιουργήσει ένα φωτογραφικό blog, ενώ ετοιμάζαμε και μια έκθεση στο Bristol. Είχαμε προτάσεις για δουλειές από διάφορα μέρη, όπως Αυστραλία, Ουκρανία, Πολωνία και Γερμανία, ενώ είχαμε δεχθεί πολύ θετική κριτική για το έργο μας. Τελικά, κάναμε μια έκθεση στην Πολωνία και μετά πήγαμε στην Ουκρανία. Εκεί ήταν που ήλπιζα να βγάλω τις τελευταίες φωτογραφίες, για να ολοκληρωθεί το project.Φωτογράφησες τις ταραχές από καθαρή σύμπτωση;
Την πρώτη φορά που πήγα, τον Νοέμβριο του 2013, δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα οι ταραχές, αλλά γίνονταν καθημερινά πολλές διαδηλώσεις. Έτσι κατάφερα να «συλλάβω», με τον φακό μου, το πρώτο γκρουπ από τις φοιτητικές διαδηλώσεις, το οποίο ήταν πολύ ήρεμο. Πολλοί άνθρωποι με τους οποίους μίλησα, εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για τους περιορισμούς της Ουκρανίας και τις επιπτώσεις στον τρόπο ζωής τους.Αυτή η εμπορική συμφωνία αντιπροσώπευε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της δικής μου ηλικίας. Έφυγα τις ημέρες που έπαιρνε τις αποφάσεις του ο Yanukovych - αποφάσεις που όπως αποδείχθηκε οδήγησαν σε εμφύλιο πόλεμο.
Tommy Sussex: Ήμουν στο δεύτερο έτος του Πανεπιστημίου και μαζί με μερικούς φίλους είχαμε δημιουργήσει ένα φωτογραφικό blog, ενώ ετοιμάζαμε και μια έκθεση στο Bristol. Είχαμε προτάσεις για δουλειές από διάφορα μέρη, όπως Αυστραλία, Ουκρανία, Πολωνία και Γερμανία, ενώ είχαμε δεχθεί πολύ θετική κριτική για το έργο μας. Τελικά, κάναμε μια έκθεση στην Πολωνία και μετά πήγαμε στην Ουκρανία. Εκεί ήταν που ήλπιζα να βγάλω τις τελευταίες φωτογραφίες, για να ολοκληρωθεί το project.Φωτογράφησες τις ταραχές από καθαρή σύμπτωση;
Την πρώτη φορά που πήγα, τον Νοέμβριο του 2013, δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα οι ταραχές, αλλά γίνονταν καθημερινά πολλές διαδηλώσεις. Έτσι κατάφερα να «συλλάβω», με τον φακό μου, το πρώτο γκρουπ από τις φοιτητικές διαδηλώσεις, το οποίο ήταν πολύ ήρεμο. Πολλοί άνθρωποι με τους οποίους μίλησα, εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για τους περιορισμούς της Ουκρανίας και τις επιπτώσεις στον τρόπο ζωής τους.Αυτή η εμπορική συμφωνία αντιπροσώπευε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της δικής μου ηλικίας. Έφυγα τις ημέρες που έπαιρνε τις αποφάσεις του ο Yanukovych - αποφάσεις που όπως αποδείχθηκε οδήγησαν σε εμφύλιο πόλεμο.
Επιστρέφοντας το 2014, ήσουν τρομαγμένος που βρισκόσουν σε ένα μέρος, όπου δεν ήξερες τι θα συμβεί το επόμενο πρωί;
Δεν πρόκειται να πω ψέματα, είχα «χεστεί» πάνω μου. Ήμουν σε μια χώρα με οδοφράγματα και φωτιές.
Δεν πρόκειται να πω ψέματα, είχα «χεστεί» πάνω μου. Ήμουν σε μια χώρα με οδοφράγματα και φωτιές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ποιά ήταν η στάση των ντόπιων απέναντι στους φωτογράφους;
Από την αρχή, ξεκαθάριζα ότι δεν είμαι δημοσιογράφος. Έβλεπα ότι ο κόσμος ήταν περήφανος για τα πορτρέτα του. Σε ό,τι αφορά τις διαδηλώσεις, ήθελαν όσο το δυνατόν περισσότερη κάλυψη. Ήθελε να τους δει ο κόσμος.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
Από την αρχή, ξεκαθάριζα ότι δεν είμαι δημοσιογράφος. Έβλεπα ότι ο κόσμος ήταν περήφανος για τα πορτρέτα του. Σε ό,τι αφορά τις διαδηλώσεις, ήθελαν όσο το δυνατόν περισσότερη κάλυψη. Ήθελε να τους δει ο κόσμος.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
