Tα Ρούχα Eίναι το Μόνο Πράγμα που Δεν Υπάρχει σε Αυτές Φωτογραφίες

FYI.

This story is over 5 years old.

Creators

Tα Ρούχα Eίναι το Μόνο Πράγμα που Δεν Υπάρχει σε Αυτές Φωτογραφίες

Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα αντικείμενο στο επίμαχο σημείο του κάδρου.
AN
Κείμενο Andrew Nunes

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Creators.

Αντί να αγκιστρωθεί στα ρούχα ή να αποκτήσει εμμονή με τη φιγούρα, ο Γάλλος φωτογράφος μόδας Marwane Pallas επικεντρώνεται στα περιφερειακά αντικείμενα που βρίσκονται μέσα στο κάδρο. Τα σκηνικά τα οποία κανονικά θα λειτουργούσαν υποστηρικτικά, παίρνουν έναν κεντρικό ρόλο και τους δίνεται η ίδια προσοχή με τα βασικά εκθέματα των φωτογραφιών μόδας.

Μία από τις χαρακτηριστικές μεθόδους που χρησιμοποιεί ο Pallas, για να ανακατευθύνει την προσοχή του θεατή είναι πολύ απλή: βάζει ένα αντικείμενο στο κέντρο του κάδρου. Ώριμα γκρέιπφρουτ, κόκκινα λάχανα και κουμπιά από παλτό «κλέβουν» τη σύνθεση, μερικές φορές τοποθετημένα στο σκηνικό της φωτογράφισης και άλλες τοποθετημένα επάνω στην ήδη τυπωμένη φωτογραφία. Αυτή η προσέγγιση κάνει τον θεατή να επεξεργάζεται όλες τις υπόλοιπες λεπτομέρειες της εικόνας σε σχέση με το κεντρικό αντικείμενο και, ως εκ τούτου, δημιουργείται μια αρμονία (ή μια εσκεμμένη δυσαρμονία).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όσο σκόπιμη και αν φαίνεται, η εισαγωγή αντικειμένων στις εικόνες του Pallas είναι μιας είδους ενστικτώδης αντίδραση στο άμεσο περιβάλλον του: «Τα αντικείμενα είναι τυχαία και ταυτόχρονα υπαγορεύονται από τη σπανιότητα», λέει ο Pallas. «Η προσέγγισή μου είναι πολύ λιτή. Δεν προετοιμάζω τις φωτογραφίσεις εκ των προτέρων. Ψάχνω καθημερινά αντικείμενα τα οποία θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για συντροφιά σε μια φωτογραφία και τα κοιτάζω με μια ματιά μικρού παιδιού: τα απογυμνώνω από την οικιακή τους χρήση και τον σκοπό τους και εστιάζω αποκλειστικά στις οπτικές πληροφορίες που μου παρέχουν, δίνοντας έμφαση στα χρώματα και τα σχήματα».

«Προσπαθώ να κάνω συσχετισμούς, ψάχνω για σουρεαλιστικές και συγχρόνως απλές οπτικές μεταφορές», προσθέτει ο φωτογράφος. «Ένα πορτοκάλι κομμένο στα δύο γίνεται ένα ανοιχτό στέρνο. Το κολατσιό μου γίνεται μέρος του σκηνικού για την επόμενη φωτογράφισή μου και ούτω καθεξής».

Το κουμπί, από την άλλη, ήταν περισσότερο μια λύση στους αυστηρούς περιορισμούς του Instagram και όχι τόσο μια αναζήτηση αισθητικού συσχετισμού: «Ξεκίνησα να χρησιμοποιώ τα κουμπιά μόνο ως έναν τρόπο να αποφύγω τη λογοκρισία του Instagram στις γυμνές μου φωτογραφίες. Δεν είχα ποτέ σκοπό να γίνουν κανόνας», εξηγεί ο Pallas.

Πέρα από τη χρήση εξωτερικών αντικειμένων, η πρακτική του Pallas είναι επίσης μοναδική ως προς την εργαλειοποίηση των αυτοπροσωπογραφιών στη φωτογραφία μόδας, έναν στιλιστικό μηχανισμό που συνήθως δεν ταιριάζει στο είδος. Ο λόγος έχει κατά βάση να κάνει με την άνεση και την ελευθερία που παρέχει: «Τα πορτρέτα μου είναι αυτοπροσωπογραφίες, επειδή απολαμβάνω την ανεξαρτησία που μου δίνουν. Δεν θέλω να εξαρτώμαι από άλλους», λέει ο Pallas. «Οι αυτοπροσωπογραφίες μου παρέχουν την πολυτέλεια να αποτυγχάνω και να εξελίσσομαι μόνος μου».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ