Όχι, δεν Είναι Καλή Ιδέα να Υποδυθεί Έναν Τρανς Άνδρα η Scarlett Johansson

Πέρσι, η Scarlett Johansson δέχθηκε κριτική για τον εξωραϊσμένο ρόλο της στο Το Φάντασμα στο Κέλυφος (Ghost in the Shell), μια action προσέγγιση του ιαπωνικού κλασικού ομότιτλου anime. Τώρα (σαν να μην έμαθε το μάθημά της), η ηθοποιός έρχεται αντιμέτωπη με εντονότερη κριτική, καθώς πρόκειται να πρωταγωνιστήσει στο Rub & Tug, μια βιογραφία ενός διεμφυλικού άνδρα –και αφεντικού της μαφίας– που κυριαρχούσε στη βιομηχανία του σεξ στο Πίτσμπουργκ τη δεκαετία του ‘70.

Το πρόβλημα θα έπρεπε να είναι προφανές. Το να βάζεις cisgender ηθοποιούς να υποδυθούν διεμφυλικούς, διαιωνίζει την ιδέα ότι οι τρανς, με κάποιον τρόπο, προσποιούνται ότι είναι κάτι που δεν είναι. Ότι το να είσαι διεμφυλικός είναι εγγενώς μια προσποίηση, μια παράσταση.

«Θα επέτεινε την πολιτισμική πεποίθηση ότι οι τρανς γυναίκες είναι στην πραγματικότητα άνδρες, κάτι που είναι η αφετηρία της βίας εναντίον μας», είπε η Jen Richards, trans ηθοποιός και συγγραφέας, σε ένα tweet του 2016.

Drag Νύχτες στην Αθήνα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Αυτή η μυθολογία είναι καιρό κομμάτι των συζητήσεων ανάμεσα στους ετεροφυλόφιλους άνδρες. Τα διεμφυλικά άτομα, ιδίως οι γυναίκες, εγκλωβίζονται σ’ αυτή την κωμική γλώσσα: η ιδέα ότι οι τρανς δεν είναι «πραγματικά» το φύλο με το οποίο ταυτίζονται δημιουργεί άγχος και αυτό μετά γίνεται βία. Έτσι, όταν η Scarlett Johansson δέχεται έναν ρόλο ως τρανς άνδρας και όταν τα media περιγράφουν την ταινία ως την ιστορία μιας γυναίκας που «χρησιμοποιούσε ανδρική ταυτότητα» αντί να κάνουν λόγο για διεμφυλικό άνδρα, τότε αυτό επιπτώσεις πέρα από την οθόνη.

«Είμαι σκηνοθέτιδα. Για μένα η ελευθερία στην τέχνη είναι ιερή, αλλά αναγνωρίζω επίσης τη δύναμή της ως ευθύνη», είπε η Richards. «Διαμορφώνουμε αντιλήψεις, είμαστε υπόλογοι».

Αυτήν τη στιγμή, υπάρχουν πολλές ταινίες όπου cisgender ηθοποιοί υποδύονται διεμφυλικά άτομα: το Boys Don’t Cry του 1999, το Κατά Λάθος Άνδρας του 2003, το Transamerica του 2005. Το 2014, ο Jared Leto κέρδισε Όσκαρ για την ερμηνεία του στο Dallas Buyer ’ s Club, μια ταινία όπου -spoiler alert- ο τραγικός θάνατος μιας διεμφυλικης γυναίκας από HIV, στο τέλος διδάσκει στον άλλο πρωταγωνιστή και στο κοινό ένα μάθημα για την ανοχή.

Μου αρέσουν αυτές οι ταινίες, ιδίως το Dallas Buyer ’ s Club και χαίρομαι που υπάρχει, για να τη δει ο κόσμος. Πραγματικά πιστεύω ότι οι σκηνοθέτες, όπως όλοι οι καλλιτέχνες, θα έπρεπε να έχουν ελευθερίες στην καλλιτεχνική τους έκφραση. Αλλά είναι σημαντικό, επίσης, να εξετάζουν το κόστος αυτής της ελευθερίας.

Η κατανόηση είναι εγγενής στη φύση της αφηγηματικού κινηματογράφου και τηλεόρασης, λένε οι ερευνητές . Οι σκηνοθέτες, ως αφηγητές ιστοριών, έχουν την ικανότητα να χτίσουν σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους και τα θέματά τους, να τους διδάξουν να βλέπουν πέρα από τις διαφορές τους. Έτσι, σε περιπτώσεις όπως το Rub & Tug ή το Dallas Buyer ’ s Club ή γενικά όσων ταινιών κάνουν κάτι τέτοιο, μοιάζει με χαμένη ευκαιρία.

«Η πραγματικότητα της διεμφυλικής εμπειρίας που έχει όντως ζήσει ένα άτομο, είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα, πολύ πιο δυνατή, από τις απεικονίσεις του Χόλιγουντ εδώ και δεκαετίες», έγραψε ο Nick Adams του GLAAD, σε μια guest στήλη στο Hollywood Reporter το 2016.

Συχνά, το επιχείρημα ενάντια στο να αναθέτεις σε διεμφυλικά άτομα αυτούς τους ρόλους είναι ότι τη δουλειά πρέπει να πάρει ο κατάλληλος ηθοποιός – ότι η δεξαμενή των τρανς πρωτοκλασάτων ηθοποιών είναι μικρή ή ανύπαρκτη. Αυτό υποδηλώνει ότι δεν βρίσκονται εύκολα διαθέσιμοι ηθοποιοί που μπορούν να κάνουν τη δουλειά εξίσου καλά με τον οποιονδήποτε. Όμως κάποια στιγμή τα διεμφυλικά άτομα θα πρέπει να ξεκινήσουν να περνούν casting και κάποια στιγμή οι φύλακες θα πρέπει να ανοίξουν τις πύλες. Αν εξακολουθούν να αρνούνται να δώσουν ρόλους και ευκαιρίες σε διεμφυλικά άτομα, είναι αδύνατον το προφίλ τους να εξελιχθεί στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας.

Φαίνεται τραβηγμένο να σκεφτεί κανείς ότι ένας cisgender ηθοποιός μπορεί, με ουσιαστικό τρόπο να καταλάβει τις πολυπλοκότητες και τις λεπτές αποχρώσεις της φύσης ενός τρανς ατόμου. Η απόσταση ανάμεσα στις δύο εμπειρίες δεν γεφυρώνεται με μαλλιά και μακιγιάζ.

Ακολουθήστε τον Connor στο Twitter.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Canada

Περισσότερα από το VICE

Οι Άνθρωποι που Μαζεύουν Μηχανάκια (και Νιπτήρες) από τον Βυθό των Ελληνικών Θαλασσών

Ο Μάκης Παπαδημητρίου Θέλει να Πει ένα Σεξιστικό Ανέκδοτο

Κύριε Νικολαΐδη, πώς Είναι να Σώζεις Χιλιάδες Μωρά Κάθε Μέρα;