Το VICE Greece δίνει βήμα σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άτομα, με τη δημιουργία της στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε Δευτέρα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα με τα οποία καταπιάνονται και αξίζουν την προσοχή όλων.Το συγκεκριμένο άρθρο του HumanRights360 υπογράφει ο Βασίλης Τζουμάνης, τεταρτοετής φοιτητής εργοθεραπείας σε ιδιωτικό κολέγιο, ο οποίος κάνει την πρακτική του στην οργάνωση.
Όταν αποφάσισα να σπουδάσω εργοθεραπεία, είχα την εντύπωση -όπως και ο περισσότερος κόσμος- ότι οι πληθυσμιακές ομάδες στις οποίες παρεμβαίνει η εργοθεραπεία έχουν κάποιο πρόβλημα π.χ. ασθένεια, διαταραχή. Αρκετοί λένε ότι «Α ναι, κάνετε κάτι με τα χέρια», ενώ άλλοι «Ναι ξέρω, ασχολείστε με παιδιά». Ενίοτε, μας μπερδεύουν και με τη λογοθεραπεία. Απλά και σύντομα, υποστηρίζουμε τον κάθε άνθρωπο ή κοινότητα, με κάθε τρόπο, ώστε να μπορεί να κάνει πράγματα που του αρέσουν, έχει ανάγκη ή πρέπει να κάνει. Δηλαδή, να εκτελεί έργα που αποδίδουν νόημα, έχουν αξία, σκοπό και ικανοποίηση από την εμπλοκή του σε αυτά και επιδρούν θετικά στη σωματική, ψυχική και κοινωνική υγεία του. Μαζί με τις ομάδες και τα άτομα, θέτουμε από κοινού στόχους που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.Όταν έμαθα ότι θα τοποθετηθώ σε προσφυγική δομή, πήδηξα από τη χαρά μου. Είμαι, ούτως η άλλως, ευαισθητοποιημένος με το προσφυγικό. Ήταν -και είναι- ένα πλαίσιο που θα ήθελα να εργαστώ επαγγελματικά. Την πρώτη ημέρα της πρακτικής μου πήγα στο γραφείο, για να ενημερωθώ από τον επόπτη σχετικά με το πρόγραμμα ένταξης που εφαρμόζει η HumanRights360 σε δομές φιλοξενίας (camp) και σε κέντρο εκπαίδευσης στην Αθήνα. Είχα μεγάλη περιέργεια να δω πώς ήταν η κατάσταση και οι συνθήκες. Να παρατηρήσω τους ανθρώπους που μένουν σε αυτή και να δω τα πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά, να έρθω σε επαφή και να εμπλακώ μαζί τους. Την πρώτη εβδομάδα, προσπαθούσα να απομνημονεύσω πολλές πληροφορίες: Ποιες οργανώσεις υπάρχουν και ποια είναι τα προγράμματα τους. Πως συνεργάζονται μεταξύ τους για τη φροντίδα των ωφελούμενων. Ποιο είναι το πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο. Ποιες είναι οι διαδικασίες αναγνώρισης ασύλου. Ποια τα δικαιώματα των ανθρώπων. Ήθελα να κατανοήσω πώς λειτουργεί το σύστημα σε μεγαλύτερη κλίμακα. Με βοηθάει να αναπτύξω τη συλλογιστική μου ώστε να παρέχω το καλύτερο δυνατό στους ωφελούμενους που θα συνεργαζόμουν. Μου πήρε τρεις εβδομάδες για να μάθω τα περισσότερα.Γνωρίζοντας τους πρώτους ωφελούμενους που ήρθαν να εγγραφούν στο πρόγραμμα ένταξης, ανέλαβα τις πρώτες μου υποθέσεις. Ήταν άνθρωποι ηλικίας από 20 έως 50 ετών, με διαφορετικά επαγγελματικά υπόβαθρα. Τεχνίτες, αγρότες, απόφοιτοι πανεπιστημίου, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, φοιτητές. Αυτό που έχουν όλοι κοινό, είναι ότι όλοι θέλουν μία καλύτερη ζωή. Να μορφωθούν, να εκπαιδευτούν, να ζήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης όπου θα μπορούν να ασκούν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Να κάνουν πράγματα που θέλουν και τους δίνουν ικανοποίηση. Να αποκτήσουν μία ταυτότητα ξανά. Τώρα, η ταυτότητά τους είναι αυτή που δεν επέλεξαν, δηλαδή του πρόσφυγα. Θέλουν να ζήσουν με τις οικογένειές τους ειρηνικά και αρμονικά με την υπόλοιπη κοινότητα.
#PAINted Γιατί η Έμφυλη Βία Αφορά Όλ@
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Αρκετοί είναι ταλαιπωρημένοι και ματαιωμένοι από το ταξίδι της μετεγκατάστασης. Μου φαίνεται αρκετά λογικό, δεδομένου ότι βρίσκονται σε μία χώρα με πολύ διαφορετική κουλτούρα και νόρμες από αυτές που είχαν στον τόπο τους. Σκεφτείτε τι βίωσαν κατά το ταξίδι τους προς την Ελλάδα και τι καλούνται να υποστηρίξουν τώρα που είναι εδώ. Πρέπει να μάθουν και να κάνουν πάρα πολλά, συναντώντας συνεχώς εμπόδια από το κοινωνικό, πολιτικό και θεσμικό περιβάλλον. Στο πλαίσιο της ένταξης και υλοποίησης του πλάνου ζωής που φτιάχνουμε από κοινού με τους ωφελούμενους, προσδιορίζονται οι ανάγκες και οι προτεραιότητές τους. Συνήθως, ένα βήμα είναι η έκδοση διοικητικών εγγράφων που θα τους επιτρέψει την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, στην υγεία και στην μετακίνηση στην κοινότητα.Κάποιες φορές συνόδευσα ωφελούμενους σε δημόσιες υπηρεσίες όπου κανείς τους δεν κατάφερε να εξυπηρετηθεί με την πρώτη. Όλοι έπρεπε να επισκεφθούν ξανά την υπηρεσία. Εγώ όντας εκεί για να τους υποστηρίξω, είχα επέμβει για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Αυτό που άκουσα όλες τις φορές από τους υπαλλήλους ήταν ''Εγώ δεν έχω πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους''. Μονίμως έβλεπα έναν φόβο ανάληψης ευθύνης. Καμία διάθεση να διευκολυνθεί η ζωή των ανθρώπων. Η ενημέρωση των υπαλλήλων σχετικά με τους νόμους ήταν ελλιπής. Έπρεπε πριν πάω να μελετήσω το ΦΕΚ και αν χρειαζόταν να τους το δείξω ώστε να δουν τι δικαιολογητικά χρειάζονται και αν το άτομο πληροί τα κριτήρια για την χρήση της υπηρεσίας. Όταν πηγαίναμε σε μία υπηρεσία οι ωφελούμενοι είχαν ενθουσιασμό ότι θα κάνουν ακόμα ένα βήμα προς την ένταξή τους, προς την καλύτερη ζωή που αναζητούν. Στο τέλος της ημέρας ήταν ματαιωμένοι. Εγώ βρισκόμουν εκεί για να τους ενδυναμώσω, υποστηρίξω, εκπαιδεύσω, να υπερασπιστώ τα δικαιώματά τους. Δεν είχα σκοπό να ματαιωθώ. Ακόμα και όταν έβλεπα τον τοίχο να υψώνεται σκεφτόμουν ότι αν ματαιωθώ εγώ τότε οι ίδιοι οι ωφελούμενοι τι θα κάνουν; Τα αισιόδοξα συμπεράσματά μου είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να ενταχθούν κοινωνικά. Ειδικά οι νέοι που διψάνε για ζωή και είναι κινητοποιημένοι. Οι μεγαλύτεροι θα συναντήσουν περισσότερα εμπόδια.Εγώ συνεχίζω ως εργοθεραπευτής να υποστηρίζω τους ωφελούμενους επιστρατεύοντας τις γνώσεις και τις δεξιότητές μου έτσι ώστε η κοινωνική ένταξη να γίνει μία θετική εμπειρία για το εκάστοτε άτομο και μέσα από αυτήν, να αυτονομηθεί και να αποκτήσει τις δεξιότητες που χρειάζονται για να γίνει ένα ενεργό μέλος της κοινωνίας στην οποία επέλεξε να ζήσει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν αποφάσισα να σπουδάσω εργοθεραπεία, είχα την εντύπωση -όπως και ο περισσότερος κόσμος- ότι οι πληθυσμιακές ομάδες στις οποίες παρεμβαίνει η εργοθεραπεία έχουν κάποιο πρόβλημα π.χ. ασθένεια, διαταραχή. Αρκετοί λένε ότι «Α ναι, κάνετε κάτι με τα χέρια», ενώ άλλοι «Ναι ξέρω, ασχολείστε με παιδιά». Ενίοτε, μας μπερδεύουν και με τη λογοθεραπεία. Απλά και σύντομα, υποστηρίζουμε τον κάθε άνθρωπο ή κοινότητα, με κάθε τρόπο, ώστε να μπορεί να κάνει πράγματα που του αρέσουν, έχει ανάγκη ή πρέπει να κάνει. Δηλαδή, να εκτελεί έργα που αποδίδουν νόημα, έχουν αξία, σκοπό και ικανοποίηση από την εμπλοκή του σε αυτά και επιδρούν θετικά στη σωματική, ψυχική και κοινωνική υγεία του. Μαζί με τις ομάδες και τα άτομα, θέτουμε από κοινού στόχους που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.Όταν έμαθα ότι θα τοποθετηθώ σε προσφυγική δομή, πήδηξα από τη χαρά μου. Είμαι, ούτως η άλλως, ευαισθητοποιημένος με το προσφυγικό. Ήταν -και είναι- ένα πλαίσιο που θα ήθελα να εργαστώ επαγγελματικά. Την πρώτη ημέρα της πρακτικής μου πήγα στο γραφείο, για να ενημερωθώ από τον επόπτη σχετικά με το πρόγραμμα ένταξης που εφαρμόζει η HumanRights360 σε δομές φιλοξενίας (camp) και σε κέντρο εκπαίδευσης στην Αθήνα. Είχα μεγάλη περιέργεια να δω πώς ήταν η κατάσταση και οι συνθήκες. Να παρατηρήσω τους ανθρώπους που μένουν σε αυτή και να δω τα πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά, να έρθω σε επαφή και να εμπλακώ μαζί τους. Την πρώτη εβδομάδα, προσπαθούσα να απομνημονεύσω πολλές πληροφορίες: Ποιες οργανώσεις υπάρχουν και ποια είναι τα προγράμματα τους. Πως συνεργάζονται μεταξύ τους για τη φροντίδα των ωφελούμενων. Ποιο είναι το πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο. Ποιες είναι οι διαδικασίες αναγνώρισης ασύλου. Ποια τα δικαιώματα των ανθρώπων. Ήθελα να κατανοήσω πώς λειτουργεί το σύστημα σε μεγαλύτερη κλίμακα. Με βοηθάει να αναπτύξω τη συλλογιστική μου ώστε να παρέχω το καλύτερο δυνατό στους ωφελούμενους που θα συνεργαζόμουν. Μου πήρε τρεις εβδομάδες για να μάθω τα περισσότερα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
#PAINted Γιατί η Έμφυλη Βία Αφορά Όλ@
Αρκετοί είναι ταλαιπωρημένοι και ματαιωμένοι από το ταξίδι της μετεγκατάστασης. Μου φαίνεται αρκετά λογικό, δεδομένου ότι βρίσκονται σε μία χώρα με πολύ διαφορετική κουλτούρα και νόρμες από αυτές που είχαν στον τόπο τους. Σκεφτείτε τι βίωσαν κατά το ταξίδι τους προς την Ελλάδα και τι καλούνται να υποστηρίξουν τώρα που είναι εδώ. Πρέπει να μάθουν και να κάνουν πάρα πολλά, συναντώντας συνεχώς εμπόδια από το κοινωνικό, πολιτικό και θεσμικό περιβάλλον. Στο πλαίσιο της ένταξης και υλοποίησης του πλάνου ζωής που φτιάχνουμε από κοινού με τους ωφελούμενους, προσδιορίζονται οι ανάγκες και οι προτεραιότητές τους. Συνήθως, ένα βήμα είναι η έκδοση διοικητικών εγγράφων που θα τους επιτρέψει την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, στην υγεία και στην μετακίνηση στην κοινότητα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περισσότερα από το VICEYu-Gi-Oh, Pokémon, Αλήτης, Αστερίξ: Ο Άνθρωπος Πίσω από τη Φωνή των Παιδικών μας Χρόνων«Είχε Χέσει στο Μαξιλάρι» - Οι πιο Παράξενες Φωτογραφίες που Έχουμε Δει από Μηχανές μιας Χρήσης«Κοριοί» Τηλεφωνικών Υποκλοπών Πωλούνται στο Λιανεμπόριο στην ΑθήναΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.