Πορτρέτα Νεαρών Διαδηλωτών στο Χονγκ Κονγκ

Από τον Ιούνιο, πραγματοποιούνται διαρκώς διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ. Αυτό το διάστημα, ο Eric (φωτογράφος από το Χονγκ Κονγκ) φωτογραφίζει τους νεαρούς διαδηλωτές, θέλοντας να δημιουργήσει ένα αρχείο σχετικά με το τι φορούν αυτοί οι διαδηλωτές. Η συλλογή του δεν αφορά το στιλ, εστιάζει στην ιδέα των ρούχων ως προστασία και ως τρόπο να παραμείνεις ασφαλής. Παρακάτω, ο Eric μιλάει με δικά του λόγια για τους διαδηλωτές και το μήνυμά τους.

Αυτήν τη στιγμή στο Χονγκ Κονγκ, δύο εκατομμύρια πολίτες διαδηλώνουν στους δρόμους για την ελευθερία τους. Αλλά τι ελευθερία είναι αυτή που αποζητούν; Και τι είδους διαδηλώσεις είναι κατάλληλες για τον σκοπό τους;

Η ελευθερία είναι ευρεία λέξη και ενέχει πολλές έννοιες. Ας τη χωρίσουμε σε τρία είδη: πολιτική ελευθερία, καθημερινή ελευθερία και ελευθερία ζωής.

Η πολιτική ελευθερία είναι η ελευθερία από το σύστημα. Περιλαμβάνει την ελευθερία της σκέψης και των πεποιθήσεων. Η ελευθερία αυτή συνδέεται με τη συνεχιζόμενη ύπαρξη του κράτους, έτσι υπάρχουν πολλοί περιορισμοί. Ακόμη και σε δημοκρατικά κράτη δεν υπάρχει απολύτως καμία ανοχή για αντιδημοκρατικά κινήματα και εκείνες οι δυνάμεις που προσπαθούν να παρακάμψουν το δημοκρατικό σύστημα αποκλείονται. Με άλλα λόγια, όποιο κι αν είναι το σύστημα, είναι μεγάλο κατόρθωμα να το ανατρέψεις.

Η καθημερινή ελευθερία είναι η ελευθερία που επηρεάζει τα συνηθισμένα μέρη όπου οι άνθρωποι ζουν τις ζωές τους. Η ελευθερία πολλών ατόμων πολλές φορές προκαλεί αναπόφευκτα συγκρούσεις. Έτσι δημιουργούνται προσαρμογές στις ελευθερίες μέσω νόμων, πρακτικών, συμφωνιών κ.ο.κ. Παρόλα αυτά, όταν αρχίζουν να κυριαρχούν πολύ, οι ζωές των ανθρώπων γίνονται περιορισμένες – με άλλα λόγια, ανελεύθερες.

Η ελευθερία ζωής είναι η ελευθερία να αποφασίζεις πώς θες να ζεις. Είναι η ελευθερία που υπάρχει στον πυρήνα των ζωών μας. Έχει να κάνει με την επιθυμία να μη μας περιορίζουν οι άλλοι και το κράτος και την ελευθερία να ζούμε έτσι.

Ο λόγος που και τα τρία είδα θεωρούνται ένα, είναι ότι πολλά είδη ελευθεριών μπορούν να σχετιστούν με ένα μόνο περιστατικό. Για παράδειγμα, η μετακίνηση μεταξύ κρατών έχει να κάνει εξίσου και με τις τρεις ελευθερίες. Χρειάζεσαι την έγκριση αυτών των χωρών για να συμβεί. Προκαλεί προστριβές ανάμεσα στους πολιτισμούς και τις συνήθειες των εν λόγω χωρών. Και η μετακίνηση είναι μια επιλογή ζωής.

Κανείς από τους συμμετέχοντες στις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ δεν θέλει να αλλάξει το σύστημα. Αλλά το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας δεν είναι ικανοποιημένο με αυτό. Οι απαρχές του κομμουνισμού βρίσκονται στη φιλοσοφία και το ερώτημα του πώς πρέπει να ζουν οι άνθρωποι ώστε να δημιουργηθεί ένας καλύτερος, ιδανικός κόσμος. Για τον λόγο αυτό, η πολιτική τείνει να παρεμβαίνει στην καθημερινή ελευθερία των ανθρώπων και την ελευθερία ζωής.

Και ενάντια σε αυτό διαδηλώνουν οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ. To ξαναλέω, δεν θέλουν να ανατρέψουν το σύστημα. Πρέπει το κράτος να καθορίζει τις ζωές τους ή να αποφασίζουν οι ίδιοι; Οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ θέλουν να αποφασίζουν μόνοι τους. Για να το θέσουμε ευρέως, θέλουν να είναι ελεύθεροι.

Όσοι υποστηρίζουν το σύστημα περιμένουν να δημιουργηθεί χάος βίας και καταστροφών. Τότε θα δικαιολογούνται να καλέσουν κρατικές δυνάμεις, προς το συμφέρον της διατήρησης του συστήματος: όμως οι άνθρωποι του Χονγκ Κονγκ δεν έχουν τα μέσα για τη βία. Τουλάχιστον, τους τελευταίους μήνες που γίνονται οι διαδηλώσεις, τις κάνουν μόνο με ό,τι χρειάζεται για να προστατεύονται. Δεν θέλουν ούτε ανατροπή του συστήματος ούτε καταστροφή, μόνο ελευθερία.

Τα κινήματα που αναζητούν την καθημερινή ελευθερία ή την ελευθερία ζωής είναι σημαντικό να εκφράζουν την επιθυμία αυτή ξεκάθαρα – όπως οι άνθρωποι στις φωτογραφίες.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:

Το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε στο i-D Japan.

Περισσότερα από το VICE

Η Ιστορία της Α. που Αρνήθηκε να Σερβίρει Καφέ σε Αστυνομικό στα Εξάρχεια

Το Άλμπουμ της Ζωής της Δήμητρας Παπανδρέου

Οι Τελευταίοι «Καρβουνιάρηδες» Κρατούν Ζωντανή μια Τέχνη που Τείνει να Χαθεί