Συγκάτοικοι με Ταραντούλες, Φίδια και ένα Γεράκι στα Αθηναϊκά Διαμερίσματα

Ο Γιώργος έχει δύο βόες και έναν super dwarf δικτυωτό πύθωνα. Διατηρεί φίδια τα τελευταία πέντε χρόνια. Από μωρό είχε μεγάλη αγάπη για τους δεινόσαυρους, εξού και ο ενθουσιασμός για τα ερπετά και δη τα φίδια. Μαγεμένος από την απόκοσμη εμφάνιση και την ποικιλομορφία τους, απέκτησε το μικρόβιο και αποφάσισε να αγοράσει μερικά φίδια από εξειδικευμένο κατάστημα, καθώς και από ευυπόληπτους Έλληνες εκτροφείς.

VICE: Πώς και αποφάσισες να πάρεις φίδια;
Με εξιτάρει πολύ η κακή τους φήμη ως βιβλικό σύμβολο του κακού, πράγμα ανυπόστατο και λάθος, βέβαια. Ξεκίνησαν να μου προκαλούν ενδιαφέρον σε μια έκθεση ερπετών που υπήρχε στην περιοχή της Γλυφάδας. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να πάψω να τα παρατηρώ και το απίστευτο συναίσθημα, όταν μου έδωσαν να κρατήσω έναν μεγάλο βόα. Εκεί μπήκε το μικρόβιο μέσα μου, υποθέτω.

Μπορούν τα φίδια να είναι κατοικίδια;
Υπάρχει εσφαλμένα η πεποίθηση πως τα φίδια και γενικότερα τα ερπετά είναι κατοικίδια ζώα. Κατοικίδια είναι ο σκύλος, η γάτα και άλλα ζώα –κυρίως θηλαστικά- με τα οποία μπορείς να αναπτύξεις μια αμφίδρομη και πολύπλοκη συναισθηματική σχέση. Τα ερπετά είναι καθαρά ζώα παρατήρησης, όπως τα πουλιά και τα ψάρια.

Πώς είναι να ζεις σε ένα σπίτι με φίδια; Δεν τα φοβάσαι ποτέ;
Εμένα μου φαίνεται φυσιολογικό και όμορφο. Επ' ουδενί δεν τα φοβάμαι, είμαι σε θέση να αντιλαμβάνομαι τη διάθεση στην οποία βρίσκονται και να τους φέρομαι αναλόγως.

Πού μένουν;
Σε εξειδικευμένο σύστημα στέγασης, το οποίο ονομάζεται «Reptile Rack System» και είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες τους. Στεγάζονται μόνα τους το καθένα, σε ειδικά tubs (μπανιέρες) -το μέγεθος ποικίλει ανάλογα με αυτό του φιδιού- τα οποία τους παρέχουν την απαραίτητη και ελεγχόμενη θερμοκρασία, αφού είναι εξώθερμα πλάσματα, καθώς επίσης και την ασφάλεια που θέλουν να αισθάνονται. Βέβαια, μπορούν να μένουν και σε ειδικά διαμορφωμένα terrarium των οποίων η γυάλινη όψη επιτρέπει σε όσους θέλουν να τα έχουν και για επίδειξη, αλλά προσωπικά δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.

Τι τρώνε;
Τρέφονται αποκλειστικά με κατεψυγμένα ποντίκια, αρουραίους ή κουνέλια, με συχνότητα ένα γεύμα ανά επτά με δέκα ημέρες.

Τα αφήνεις ελεύθερα;
Ελεύθερα τα αφήνω μόνο υπό την επιτήρησή μου και πάντα σε ασφαλή για αυτά σημεία.

Μπορεί ένας άνθρωπος να δεθεί με ένα φίδι και αντίστροφα; Τι συναισθήματα νιώθουν;
Σε αντίθεση με τα κατοικίδια, τα ερπετά έχουν διατηρήσει τα πρωτόγονα χαρακτηριστικά τους. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους αφορά βασικές ανάγκες όπως πόση, φαγητό, αναπαραγωγή και επιβίωση. Δύο από τα πιο προφανή συναισθήματα που νιώθουν είναι ο φόβος και η επιθετικότητα. Για παράδειγμα, ένα φίδι ξεφυσάει, αν αισθάνεται ότι απειλείται. Ορισμένα ερπετά θα δείξουν επίσης ευχαρίστηση στην ανθρώπινη επαφή. Όμως, πραγματική αγάπη για έναν άνθρωπο είναι δύσκολο να αποδειχθεί. Μπορεί να μην είναι η ίδια σχέση που αναπτύσσουμε με ένα άλλο ζώο, αλλά σίγουρα είναι ένας διαφορετικός δεσμός.

Τα χαϊδεύεις;
Τα χειρίζομαι συχνά, ώστε να είναι εξοικειωμένα με τον ανθρώπινο χειρισμό. Υπάρχουν όμως κάποιες στιγμές που μπορεί κάποιο να μη θέλει, οπότε δεν το ενοχλώ. Αυτό συνήθως συμβαίνει σε ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως όταν θέλει να αλλάξει δέρμα και δεν συμβαίνει λόγω επιθετικότητας, αλλά λόγω στρες.

Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που σκέφτεται να αγοράσει φίδι;
Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε όλους όσοι προσβλέπουν στην απόκτηση ενός ζώου, είτε είναι σκύλος είτε κάποιο εξωτικό πλάσμα. Θα πρέπει πάντα να ενημερώνονται επαρκώς πριν από την απόκτησή του. Έχουμε να κάνουμε με ένα έμψυχο ον με το οποίο αυτομάτως δημιουργούμε μια σχέση εξάρτησης και θα πρέπει να είμαστε συνεπείς ως προς τις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η ευζωία του. Η απόκτηση κατοικίδιου δεν είναι από μόνη της φιλοζωική πράξη.

Η Σίλια ζει στο ίδιο σπίτι με τρεις αρουραίους. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχει αρουραίους για κατοικίδια, αλλά σίγουρα δεν θα είναι και η τελευταία, αφού όπως λέει και η ίδια, «είναι τα μόνα κατοικίδια που θα αποκτούσα δίχως δισταγμό ξανά και ξανά».

VICE: Πώς και αποφάσισες να πάρεις αρουραίους;
Είχα δει σε ένα βρετανικό ντοκιμαντέρ ότι οι αρουραίοι διατηρούνται ως κατοικίδια. Κάποια στιγμή, γνώρισα εντελώς τυχαία έναν που είχε στην κατοχή του, στην Ελλάδα. Έμαθα όσο περισσότερα μπορούσα και έκανα και την έρευνά μου. Όταν λοιπόν τους πρωτοπήρα, την πρώτη φορά που τους αντίκρισα, ήταν ακόμη νεογέννητοι. Ήμουν κατενθουσιασμένη σκεπτόμενη τη συμβίωση μαζί τους και βλέποντας το ροζ ημιδιάφανο κορμάκι τους. Τα νεογνά αρουραίων είναι απόκοσμα και μοιάζουν με καραμέλες.

Πώς είναι να ζεις με αρουραίους;
Κάνουν τη ζωή σου πιο ενδιαφέρουσα. Βέβαια, συνοδεύονται από την ευθύνη ενός κατοικίδιου, θέλουν χρόνο, ενέργεια και πολύ χώρο. Κάνουν μπάνιο, όπως τα περισσότερα κατοικίδια, με μικρή συχνότητα, αν περιλαμβάνει και χρήση σαμπουάν. Απολαμβάνουν το ζεστό νερό και το ροδόνερο. Πρόκειται για πολύ καλή παρέα που απολαμβάνει πάντα τη μεταξύ μας αλληλεπίδραση. Προσωπικά, τους βρίσκω πολύ αστείους και μου είναι διασκεδαστικό και αγχολυτικό το να τους παρατηρώ. Αν αφεθούν ελεύθεροι στο σπίτι, εξερευνούν ακατάπαυστα τον χώρο, σκαρφαλώνουν και κρύβονται στα πιο απίθανα σημεία. Είναι κάτι που δε συνιστώ βεβαίως, μιας και είναι γνωστοί για τις «ληστρικές» τους τάσεις και την αδυναμία τους στο μασούλημα - εκτός από το ότι θα καταστρέψουν το σπίτι, μπορεί να πάθουν κακό, αν για παράδειγμα μασήσουν καλώδια. Οι δικοί μου ζουν σε μεγάλο κλουβί με διάφορες φωλιές και κρεβατάκια μέσα, τα οποία ανά τακτά χρονικά διαστήματα αντικαθίστανται, επειδή τα καταστρέφουν ή τα βαριούνται.

Τι χαρακτήρες είναι;
Είναι ανθρωποκεντρικοί, κοινωνικοί και πολύ τρυφεροί μεταξύ τους, αλλά και προς τον άνθρωπό τους. Καθένας έχει το δικό του ταμπεραμέντο και τις δικές του προτιμήσεις ως προς το φαγητό, τη στάση ύπνου και τα σημεία που του αρέσει να τον χαϊδεύουν. Είναι άτακτοι, αλλά βαριούνται εύκολα, είναι πολύ φαγανοί, παρότι συχνά επιλεκτικοί και δεν τους αρέσει η υγιεινή διατροφή. Είναι ευφυέστατα και ευκόλως εκπαιδεύσιμα πλάσματα. Παρότι η ευφυΐα τους είναι αρκετά υψηλή, ώστε να αναγνωρίζουν καθένας το όνομά του, οι δικοί μου αντιδρούσαν πάντα στο άκουσμα συγκεκριμένων ήχων που έκανα με το στόμα, για να τους καλέσω.

Πιστεύεις ότι μπορούν να καταλάβουν αν είσαι πολύ χαρούμενη ή θλιμμένη; Εσύ τα καταλαβαίνεις για εκείνους;
Έχουν διεξαχθεί έρευνες που αποδεικνύουν την ύπαρξη ενσυναίσθησης μεταξύ τους, ωστόσο, υποπίπτουμε μάλλον σε ανθρωπομορφισμό, αν θεωρήσουμε ότι συναισθάνονται και εμάς σε βάθος. Μπορώ εύκολα να καταλάβω ότι οι αρουραίοι είναι χαρούμενοι από τις εκδηλώσεις ενθουσιασμού τους ή ότι μελαγχολούν, όταν πεθάνει κάποιος από την αποικία τους, αμφιβάλλω όμως, αν συμβαίνει και το αντίστροφο.

Πόσο εύκολο είναι να δεθείς με έναν αρουραίο;
Μάλλον αναπόφευκτο. Το δυστυχές είναι ότι έχουν πολύ μικρό προσδόκιμο ζωής, δυο-τρία χρόνια. Δεν παύω ποτέ να τους βλέπω ως κατοικίδια. Έχω στοργικά συναισθήματα απέναντί τους και προστατευτικές τάσεις, θλίβομαι βαθιά κάθε φορά που κάποιος από αυτούς πλήττεται από ασθένεια ή πεθαίνει, οπωσδήποτε όμως δεν πρόκειται για σχέση επί ίσοις όροις ή τέτοιας βαθύτητας, όσο μεταξύ δυο ανθρώπων.

Ο Μιχάλης ζει με τον Χάρι, ένα αγέρωχο γεράκι με επιβλητικό χαρακτήρα και ευγένεια προς το πρόσωπο του ιδιοκτήτη του. Ο Χάρι τρέφεται με ορτύκια και τρωκτικά. Είναι καχύποπτος και επιφυλακτικός με τους ξένους και αντικοινωνικός με άλλα γεράκια.

VICE: Πώς και επέλεξες να αγοράσεις γεράκι;
Από μικρό παιδί είχα διάφορα είδη πτηνών, όπως παπαγάλους και καναρίνια, αλλά θαύμαζα ιδιαίτερα τα γεράκια, καθώς είχα φίλους γερακάρηδες. Όταν έκρινα ότι ήμουν αρκετά υπεύθυνος, ώστε να αποκτήσω ένα, πήρα τον Χάρι! Ο Χάρι είναι ιδιαίτερα ξεχωριστός για εμένα. Είναι ένα ζώο περήφανο.

Είναι ένα άγριο ζώο. Σε έχει προβληματίσει αυτό;
Όχι δεν με έχει προβληματίσει, καθώς πιστεύω ότι όλα τα ζώα είναι «άγρια». Τα συγκεκριμένα πτηνά, αν τους φερθείς με σεβασμό και αναπτύξεις σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους, γίνονται πολύ καλά κατοικίδια.

Πιστεύεις ότι απολαμβάνει το περιβάλλον στο οποίο ζει;
Δεν μπορούμε να κρίνουμε με ανθρώπινα κριτήρια, επειδή αντιλαμβάνεται διαφορετικά τις καταστάσεις από ό,τι εμείς. Όμως από την καλή του σωματική υγεία και από την έλλειψη στρες που έχω παρατηρήσει, καταλαβαίνω ότι απολαμβάνει το περιβάλλον στο οποίο συμβιώνουμε. Έχει ένα ειδικά διαμορφωμένο stand στο οποίο μένει, το οποίο είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες του.

Πώς είναι η συμβίωσή σας;
Είναι τρόπος ζωής πλέον για μένα. Η συμβίωσή μας είναι πολύ ευχάριστη και νιώθω ότι συμβιώνω με ένα κοινό κατοικίδιο.

Το αφήνεις ελεύθερο σε κάποιο πάρκο να πετάξει ή στην εξοχή για να κυνηγήσει;
Το πηγαίνω συχνά για πέταγμα στο βουνό, για κυνήγι όχι. Το έχω εκπαιδεύσει με βάση όσα έχω μάθει από παλαιότερους γερακάρηδες, ώστε, όταν το πετάω στο βουνό, να επιστρέφει σε εμένα και να μην το χάσω.

Πιστεύεις πως έχει ενσυναίσθηση; Εσύ καταλαβαίνεις τι νιώθει;
Ουσιαστικά, εμείς προσπαθούμε περισσότερο να κατανοήσουμε τη διάθεσή του παρά εκείνο τη δική μας. Καταλαβαίνω αν είναι ανήσυχο η στρεσαρισμένο αναλύοντας τη γλώσσα του σώματός του. Εκείνο από την πλευρά του, δεν είναι σε θέση να κατανοήσει τη διάθεσή μας, καθώς αντιλαμβάνεται μόνο τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφορών των ανθρώπων που το φροντίζουν. Για παράδειγμα, αν δει τον ιδιοκτήτη του να κρατάει λαβίδα ταΐσματος, αντιλαμβάνεται ότι είναι ώρα φαγητού και αντιδρά αναλόγως.

Σε αναγνωρίζει; Τι σχέση έχετε αναπτύξει;
Σαφώς και το γεράκι είναι σε θέση να αναγνωρίζει πρόσωπα, πόσο μάλλον το άτομο που το φροντίζει. Η σχέση μας βασίζεται στην εμπιστοσύνη και τη συνεργασία και είναι πολύ ωραία. Η σχέση γερακιών-ανθρώπων υπάρχει χιλιάδες χρόνια, διότι τα χρησιμοποιούσαν στο κυνήγι θηραμάτων. Πλέον, χρησιμοποιούνται σε διάφορους χώρους, όπως νοσοκομεία και γήπεδα, για να διώχνουν τα περιστέρια που θεωρούνται φορείς ασθενειών και σε αεροδρόμια στο εξωτερικό, για να απομακρύνουν τα drones.

Από μικρό παιδί, η Θεοδώρα είχε μια ασυνήθιστη αγάπη για τα ζώα - πιο συγκεκριμένα για τα έντομα και τα αρθρόποδα. Η συμπάθεια «ολοκληρώθηκε», όταν στα 17 της απέκτησε την πρώτη της ταραντούλα. Αυτή τη στιγμή έχει στο σπίτι της 43 ταραντούλες και λόγω του αριθμού τους, έχει σταματήσει να τις βαφτίζει.

Πώς έφτασες να έχεις 43 ταραντούλες;
Όλα ξεκίνησαν, όταν είδα σε ένα pet shop της γειτονιάς μου το βιβλίο Ταραντούλες και άλλα αραχνοειδή (εκδ. Βασδέκης). Το αγόρασα από περιέργεια, το διάβασα και μετά ήθελα οπωσδήποτε να αποκτήσω την πρώτη μου ταραντούλα, πράγμα το οποίο έγινε λίγο καιρό αργότερα και συνοδεύτηκε από αρκετή γκρίνια των γονιών μου. Για κακή τους τύχη, λοιπόν, μετά από λίγο καιρό ανακάλυψα ένα pet shop με εξωτικά ζώα και γρήγορα η συλλογή μεγάλωσε.

Πού ζουν μέσα στο σπίτι;
Ζουν σε terrarium ή σε ειδικά διαμορφωμένα πλαστικά κουτιά, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Έχουν το κατάλληλο υπόστρωμα και ένα μπολάκι νερό.

Πώς είναι η συμβίωση;
Η συμβίωση μαζί τους είναι πολύ εύκολη, καθώς δεν απαιτούν μεγάλη φροντίδα και το κόστος της είναι χαμηλό. Προσωπικά, αφιερώνω 2-3 ώρες εβδομαδιαίως για το τάισμα και το καθάρισμά τους. Καθημερινά, ελέγχω ότι είναι εντάξει, ότι έχουν διαθέσιμο νερό και την απαραίτητη υγρασία, ανάλογα με το κλίμα που επικρατεί στις περιοχές στις οποίες τις συναντάμε και έπειτα τις ταΐζω.

Τι τρώνε;
Η τροφή τους αποτελείται από ζωντανά έντομα, δηλαδή γρύλους, κατσαρίδες και άλλα, τα οποία εκτρέφονται γι' αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Ανάλογα το μέγεθος και την ηλικία τους, υπάρχει αντίστοιχο πρόγραμμα διατροφής. Όσο πιο μικρές σε ηλικία είναι τόσο πιο συχνά χρειάζονται τάισμα. Ανάλογα με την ανάπτυξή τους, το τάισμα μειώνεται σε μία-δύο φορές την εβδομάδα και όταν πλέον φτάσουν στην ενηλικίωση, ταΐζονται μια φορά την εβδομάδα. Βέβαια, αυτό δεν είναι απόλυτο, επειδή υπάρχουν και άλλοι παράγοντες.

ATH KIDS: Τα Παιδιά της Αθήνας

Πιστεύεις ότι έχεις αναπτύξει την οποιαδήποτε σχέση μαζί τους;
Οι αράχνες δεν έχουν εγκέφαλο, έχουν κεντρικό νευρικό σύστημα, οπότε δεν μπορούμε να τις ψυχολογήσουμε. Λειτουργούν με βάση το ένστικτο. Ανάλογα με το είδος, υπάρχουν διαφοροποιήσεις ως προς τη συμπεριφορά τους. Άλλες είναι πιο νευρικές, άλλες είναι πιο επιθετικές, άλλες πιο ντροπαλές.

Παίζεις μαζί τους;
Ο χειρισμός μιας ταραντούλας δεν συνίσταται, καθώς είναι ευαίσθητα πλάσματα και μια πτώση θα μπορούσε να αποβεί μοιραία. Επίσης, επειδή ακριβώς δεν μπορούμε να ψυχολογήσουμε τις αντιδράσεις τους και είναι εξαιρετικά γρήγορα ζώα, μπορούμε πολύ εύκολα να τις χάσουμε. Ο χειρισμός τους, λοιπόν, καλό είναι να γίνεται, όταν κρίνεται αναγκαίο και από κάποιον ο οποίος έχει εμπειρία με αράχνες.

Πόσο εύκολο είναι να δεθείς με μια αράχνη;
Δεν είναι καθόλου εύκολο να δεθείς με ένα ζώο με το οποίο δεν υπάρχει απτή επαφή και δεν μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά του, όπως τα συμβατικά κατοικίδια. Παρόλα αυτά, αισθάνομαι δεμένη μαζί τους, επειδή θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο για την ευζωία τους και συνεχώς προσπαθώ να τις φροντίζω και να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.

Οι δικοί σου άνθρωποι τι λένε; Πώς αντιδρούν;
Οι γονείς μου έχουν συνηθίσει στην ιδέα ότι μοιράζονται το σπίτι τους με 43 ταραντούλες και δεν ενοχλούνται. Απλώς, με ρωτούν αν έχω σκοπό να αποκτήσω κι άλλες. Καινούρια άτομα που γνωρίζω και τους το αναφέρω δεν αντιδρούν τόσο καλά. Έχουν αντίδραση του στιλ, «έχεις τέτοια σιχαμένα πράγματα στο δωμάτιό σου, πώς μπορείς και κοιμάσαι, αν βγουν και σε τσιμπήσουν και πάθεις τίποτα;». Άσε που έχω και αποικία με κατσαρίδες - εκεί να δεις αντιδράσεις. Εξηγείται ψυχολογικά αυτό, όπως και με τα φίδια. Τείνουμε να συμπαθούμε κάτι το οποίο μας μοιάζει και αυτά είναι τελείως διαφορετικά από εμάς και μας φαίνονται απόκοσμα. Εντάξει, δεν με ενοχλεί πλέον, έχω συνηθίσει τις αντιδράσεις.

Να σε ρωτήσω κάτι. Τι εννοείς «αποικία με κατσαρίδες»;
Μερικές από αυτές είναι για τάισμα στις ταραντούλες, αλλά έχω και πέντε-έξι κατσαρίδες Μαδαγασκάρης. Είναι ένα είδος που κάνει θόρυβο, όταν αισθάνεται απειλή. Είναι από τις μεγαλύτερες κατσαρίδες που υπάρχουν και δεν έχουν φτερά. Μου αρέσουν, επειδή είναι μεγάλες και εντυπωσιακές και μπορούν να ζήσουν μέχρι και πέντε χρόνια στην αιχμαλωσία. Τις βρίσκω χαριτωμένες.

Η Lilly δεν είναι ένα απλό κατοικίδιο, είναι ένα ferret με τη δική του σελίδα στο Facebook. Η Σοφία την υιοθέτησε πέρσι από το Greek Ferret Club, αφού πέρασε πρώτα από συνέντευξη -όπως ορίζει η διαδικασία υιοθέτησης-, για να δουν αν έχει τις απαραίτητες γνώσεις και τις κατάλληλες συνθήκες, για να έχει ferret. Έκτοτε, βλέπει τη Lilly σαν παιδί της. Τα ferrets είναι σε ελεύθερη μετάφραση οι οικόσιτες νυφίτσες. Η επιστημονική τους ονομασία είναι Mustela Putorius Furo και αποτελούν το μόνο εξημερωμένο μέλος της οικογένειας των μουστελίδων.

Πώς και αποφάσισες να πάρεις ferret;
Τα ferrets, τα ανακάλυψα τυχαία σερφάροντας στο Διαδίκτυο. Δεν ήξερα ότι μια νυφίτσα μπορεί να είναι κατοικίδιο. Με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή, τόσο τα ferrets όσο και το Greek Ferret Club ως οργάνωση. Μου άρεσε πολύ που υπήρχε κοινότητα «γονέων» ferret που διοργάνωναν βόλτες με τα ferrets τους σε πάρκα της Αθήνας κάθε μήνα. Πήγαμε με τον άνδρα μου σε μια προγραμματισμένη βόλτα, για να τα δούμε από κοντά και τρελαθήκαμε. Όταν πήραμε τη Lilly, ήταν πολύ μικρή και όμορφη. Έκοβε βόλτες στον χώρο, όσο ολοκληρωνόταν η διαδικασία υιοθέτησης. Με το που την πήρα αγκαλιά για πρώτη φορά, με δάγκωσε δυνατά στο μπράτσο!

Πώς είναι η ζωή με ένα ferret;
Τα ferrets κοιμούνται πολλές ώρες την ημέρα, σχεδόν τη μισή και τότε είναι σαν να μην την έχω. Τις υπόλοιπες ώρες, είναι ένα μικρό διαολάκι όλο ενέργεια που τρέχει παντού στο σπίτι, χοροπηδάει στους καναπέδες, τρώει και παίζει με το νερό, με τα παιχνίδια της και μαζί μας, μέχρι να εξαντληθούν οι μπαταρίες της και να πάει πάλι για ύπνο. Είναι πολύ περίεργη και θέλει να εξερευνεί τα πάντα. Παίρνει φόρα και πηδάει από το ένα έπιπλο στο άλλο. Είναι επίμονη και θα προσπαθήσει πολλές φορές να φτάσει εκεί που θέλει και ας πέφτει κάτω. Θα δοκιμάσει διάφορες διαδρομές, μέχρι να φτάσει στο στόχο της και θα τα παρατήσει, μόνο όταν κουραστεί. Όλο μου το σπίτι είναι διαμορφωμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην είναι επικίνδυνο να χτυπήσει η μικρή ή να μου σπάσει κάτι. Δεν κάνει καθόλου ζημιές. Δεν ξύνει ή τρώει έπιπλα, όπως πολλοί νομίζουν. Οι αταξίες που κάνει είναι να κλέβει διάφορα πράγματα, όπως για παράδειγμα τις παντόφλες μας και να τις κρύβει κάτω από τον καναπέ ή να προσπαθεί να ανοίξει τα ντουλάπια της κουζίνας.

Τι τρώει;
Είναι αυστηρώς σαρκοφάγο ζώο και δεν κάνει να τρώει καθόλου γαλακτοκομικά, αμυλούχα, ζυμαρικά, φρούτα, λαχανικά, γλυκά. Η διατροφή της βασίζεται κυρίως στην πρωτεΐνη. Τρώει κρέας και ξηρά τροφή, κατάλληλη για ferret. Έχει μόνιμα ξηρά τροφή στο μπολάκι της και της δίνω και κοτόπουλο ή γαλοπούλα.

Πού ζει;
Της έχω το διπλό «Ferret Nation», με πολλές αιώρες, κρεβάτια και κουβέρτες μέσα, με τουαλέτα, μπολ για τροφή και νερό, διάφορα παιχνίδια, dig box. Εκτός κλουβιού, της έχω πισίνα με νερό και μπαλάκια. Είναι ζώο που θέλει χώρο να κυκλοφορεί ελεύθερα στο σπίτι.

Τη βγάζεις βόλτα έξω;
Φυσικά. Κανονικά, με λουράκι. Τα ferrets δεν έχουν ανάγκη τη βόλτα, όπως ο σκύλος, τα βγάζουμε επειδή το θέλουμε εμείς. Εκτός από τις βόλτες που βγαίνουμε με τους άλλους κατόχους ferret, την παίρνω μαζί μου για καφέ ή πηγαίνουμε στο πάρκο για βόλτα και φωτογράφιση.

Διαφέρει από τις άγριες νυφίτσες του δάσους;
Εννοείται. Τα ferrets δεν είναι άγρια ζώα, έχουν εξημερωθεί εδώ και 2.500 χρόνια. Όμως ο κόσμος ακόμη τα μπερδεύει με τις άγριες νυφίτσες που τρώνε τις κότες στα χωριά. Τα ferrets είναι ξεκάθαρα οικόσιτα ζώα και δεν μπορούν να επιβιώσουν μόνα τους στη φύση. Δεν θα κυνηγήσουν, για να βρουν τροφή. Η ζωή τους εξαρτάται αποκλειστικά από τον άνθρωπο

Έχεις δεθεί συναισθηματικά μαζί της;
Δέθηκα από τις πρώτες κιόλας μέρες, όταν με μάθαινε και τη μάθαινα, όταν ένιωσε ασφάλεια και κοιμήθηκε για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου. Μια αγκαλιά ήταν αρκετή. Είναι σαν παιδί μου. Μου δείχνει την αγάπη της με φιλιά. Υπάρχουν στιγμές που με γλύφει ασταμάτητα, όπως ένας σκύλος.

Μπορείς να καταλάβεις πότε είναι χαρούμενη ή θλιμμένη;
Φυσικά. Όταν είναι χαρούμενη, βγάζει έναν χαρακτηριστικό ήχο, καθώς τρέχει και χοροπηδάει - το λέμε «dooking». Όταν ένα ferret είναι υπερβολικά χαρούμενο, κάνει ανεξέλεγκτες κινήσεις με το σώμα του, χοροπηδάει συνέχεια, τρέχει και σκουντουφλάει πάνω σε έπιπλα. Από την άλλη, όταν είναι θλιμμένο ή βαριέται και δεν έχει τι να κάνει, κάθεται με το κεφάλι στο πάτωμα.

Με τους ανθρώπους ή άλλα ferret πώς συμπεριφέρεται;
Με τους ανθρώπους τα πάει μια χαρά. Θα κάτσει να τη χαϊδέψεις, αν την κρατάω αγκαλιά. Με τα υπόλοιπα ferrets έχει θέμα. Τσακώνεται με όλα, έτσι, χωρίς λόγο!

Η κυρία Δήμητρα μπορεί να μην έχει κάποιο εξωτικό κατοικίδιο, όμως στη μικρή της γκαρσονιέρα συζεί με μια κότα-νάνο, που κάθεται στην πολυθρόνα και κλωσάει ένα ψεύτικο αυγό.

VICE: Πώς επιλέξατε να έχετε κότα αντί για γάτα ή σκύλο;
Εμένα τα ζώα είναι η ζωή μου όλη. Πάντα είχα ζώα. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτά. Μεγάλωσα σε χωριό και από μικρή είχα από αγελάδες και προβατίνες μέχρι γατιά και σκυλιά. Αφού, όταν είμαι στο χωριό και τα ακούω όλα να λαλάνε, λέω «πού βρίσκομαι, στον παράδεισο;». Εδώ σώζω περιστέρια και τα «φτιάχνω», τους δένω τα πόδια, τα φροντίζω. Επειδή όμως ο άντρας μου δεν τα θέλει τα ζώα, ειδικά αν έχουν τρίχες, πήρα κοτούλα. Τη Φούλη την έφερε η συμπεθέρα μου, πριν από τρία χρόνια. Την έχω μάθει όπως θέλω εγώ, όχι όπως θέλει αυτή.

Την έχετε εκπαιδεύσει δηλαδή;
Ναι. Το ζώο -ό,τι ζώο και να πάρεις- είναι όπως το μάθεις. Ακούει στο όνομά της κανονικά και τρέχει, όταν τη φωνάξω. Την έβαζα και στο τραπέζι και της έλεγα, «εδώ κακά, εδώ κακά» και έμαθε. Είναι πολύ καλή και έξυπνη, όλα τα καταλαβαίνει. Εγώ πάντα είχα κότες και κόκορες για κατοικίδιο. Ζουν περίπου 11 χρόνια. Με την άλλη κοτούλα που είχα, την Τζώρτζια, κοιμόμασταν αγκαλίτσα. Την είχα δίπλα μου στο σεντόνι της.

Με τη Φούλη κοιμάστε επίσης αγκαλιά;
Όχι, έχω δίπλα μου μια καρέκλα και έχω μια σανίδα πάνω της. Εκεί έχω βάλει το μαξιλάρι της και τη βάζω και κοιμάται. Αν δεις το μαξιλάρι της, είναι πολύ καθαρό.

Έχετε δεθεί μαζί της;
Έχω δεθεί πολύ. Αν μου πάθει τίποτα, θα τρελαθώ. Αφού της λέω, «έλα εδώ» και έρχεται κανονικά. Της κάνω και εμβόλια. Είναι η παρέα μου, σαν κόρη μου την έχω. Της μιλάω και με κοιτάει κατάματα, λες και θα μου απαντήσει.

Τη βγάζετε βόλτα;
Την έχω βγάλει μερικές φορές. Ο κόσμος γελάει, χαίρεται. Με τον κόκορα που είχα, είχαμε γυρίσει Αχαρνών, Άνω Πατήσια, Κάτω Πατήσια - παντού πηγαίναμε. Μπροστά ο Τζώρτζης και από πίσω του εγώ. Μια φορά, μας είχαν δει αστυνομικοί και έβγαζαν φωτογραφίες.

Κοτόπουλο τρώτε;
Εφόσον δεν το έχω μεγαλώσει εγώ, το τρώω. Να φάω όμως κότα δικιά μου; Ούτε το αυγό της δεν τρώω. Είναι σαν να τρώω την ίδια. Να φάω ζώο μου ή να πάρω μαχαίρι να σφάξω; Ποτέ. Κρέας από μικρή έτρωγα από άλλους, από το δικό μας κοτέτσι ή από τις προβατίνες μας ποτέ δεν έτρωγα - και σκέψου ότι η μάνα μου έσφαζε κανονικά. Τότε τρώγαμε κρέας κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα.

Περισσότερα από το VICE

Άνθρωποι που Έχασαν Δεκάδες Κιλά Λένε πώς τα Κατάφεραν

Ιστορίες από τις Χειρότερες Εμπειρίες που Έχουν Συμβεί Ποτέ στο Σεξ

Όσα Έζησα στο Ματωμένο Πανθεσσαλικό Στάδιο: Απόπειρες Δολοφονίας και Λίγο Ποδόσφαιρο