Η Ιστορία του Εμπόρου από τη Θεσσαλονίκη που Αθωώθηκε για μια Δολοφονία που Έγινε Πριν από 18 Χρόνια

Είναι από εκείνες τις αληθινές ιστορίες που διεκδικούν να γίνουν σενάριο στο σινεμά ή σε τηλεοπτικό επεισόδιο σειράς της μεταμεσονύκτιας ζώνης. Πριν από περίπου έναν χρόνο, ένας 54χρονος σήμερα έμπορος από τη Θεσσαλονίκη συνελήφθη για τη δολοφονία του νεαρού Αλβανού εραστή του, που είχε σημειωθεί πριν από 18 ολόκληρα χρόνια. Ο φάκελος της υπόθεσης παρέμενε όλα αυτά τα χρόνια στο αρχείο της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης με την ένδειξη «ανεξιχνίαστο» και η ταυτοποίηση του κατηγορούμενου είχε ανακοινωθεί τον Φεβρουάριο του 2016 ως επιτυχία του ειδικού τμήματος που ασχολείται με την εξιχνίαση των Cold Cases – των λεγόμενων «παγωμένων υποθέσεων» δολοφονιών που βαδίζουν στην οριστική παραγραφή με το πέρας της 20ετίας. Ο 54χρονος δεν ομολόγησε ποτέ τη δολοφονία του Αλβανού, ωστόσο προφυλακίστηκε για 15 μήνες. Σε μια δραματική δίκη, που ολοκληρώθηκε την Τρίτη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης, κρίθηκε ομόφωνα αθώος.

Το έγκλημα αποκαλύφθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1998 στη δασική περιοχή Κεδρώνα στο Κάτω Γραμματικό Πέλλας. Οι χωρικοί που είχαν αντικρίσει πρώτοι το απανθρακωμένο πτώμα θεώρησαν ότι ήταν κουφάρι σκύλου. Τα δάχτυλα του θύματος ήταν φαγωμένα από ζώα, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η αναγνώριση της ταυτότητάς του μέσω αποτυπωμάτων. Ο ιατροδικαστής Δημήτρης Ψαρούλης, που έκανε τότε τη νεκροτομή, έγραψε στην έκθεσή του ότι ο άγνωστος άνδρας είχε πυροβοληθεί μία φορά στο κεφάλι με κυνηγετικό όπλο και στη συνέχεια η σορός του κάηκε για να σβηστούν τα ίχνη. «Η μέθοδος θυμίζει Γεωργιανούς μαφιόζους. Σύμφωνα με την Αστυνομία, το θύμα είναι μάλλον Αλβανός», ανέφερε το αστυνομικό δελτίο της εποχής.

Για 18 ολόκληρα χρόνια οι αρχές δεν γνώριζαν ούτε την ταυτότητα του νεκρού ούτε φυσικά του δράστη. Οι αστυνομικοί είχαν στη διάθεσή τους μόνο ένα παλαμικό αποτύπωμα του θύματος. Στις αρχές του 2016, όμως, εκείνο το αποτύπωμα στάλθηκε στα εγκληματολογικά εργαστήρια και προς έκπληξη όλων ταυτοποιήθηκε. Το θύμα ήταν ο 23χρονος τότε Μ.Χ., Αλβανός, ο οποίος είχε συλληφθεί τον Σεπτέμβριο του 1996 στη Θεσσαλονίκη για μικροποσότητα ναρκωτικών και είχε δώσει αποτυπώματα στη Σήμανση. Πλέον, εκκρεμούσε να βρεθεί ο δολοφόνος. Στο σημείο της δολοφονίας στη δασική περιοχή της Πέλλας είχε βρεθεί μια πλαστική σακούλα, με την οποία είχε σκεπαστεί το κεφάλι του θύματος. Η σακούλα είχε τυλιχθεί με κολλητική ταινία και πάνω σε αυτή είχε από τότε εντοπιστεί ένα «ορφανό» δακτυλικό αποτύπωμα. Οι ερευνητές εξέτασαν ξανά τα πρόσωπα του περιβάλλοντος του θύματος και ανακοίνωσαν ότι ταυτοποίησαν το αποτύπωμα. Ανήκε στον 54χρονο σήμερα Έλληνα, έμπορο στη Θεσσαλονίκη.

Εκείνος αρνήθηκε από την πρώτη στιγμή την εμπλοκή του. Παραδέχτηκε μόνο ότι διατηρούσε σχέσεις με το θύμα επί τέσσερα χρόνια. Ωστόσο, όπως είπε, «μια μέρα έφυγε από το σπίτι και δεν ξαναγύρισε». Ο ίδιος δεν είχε δηλώσει ποτέ την εξαφάνιση του Αλβανού στις αρχές. «Μετά από 18 χρόνια, είναι φανερό ότι έχει "δέσει" μέσα του την υπόθεση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η χρονική απόσταση βοηθά τον κατηγορούμενο να παραμείνει "κλειδωμένος"», είχε δηλώσει τότε στο VICE αστυνομικός που χειρίστηκε την υπόθεση.

Στο δικαστήριο που έγινε την Τρίτη στη Θεσσαλονίκη ο 54χρονος κατηγορούμενος επανέλαβε την εκτίμηση ότι ο δράστης ή οι δράστες ήταν μέλη κυκλώματος διακίνησης χασίς, το οποίο είχε εξιχνιαστεί τότε με τη βοήθεια του Αλβανού και επομένως το κύκλωμα τον εκδικήθηκε. Για το αποτύπωμά του που βρέθηκε πάνω στην κολλητική ταινία, το οποίο τον είχε ενοχοποιήσει, υποστήριξε ότι εκείνη την περίοδο ο ίδιος εργαζόταν σε βιοτεχνία παπουτσιών και χρησιμοποιούσε κολλητικές ταινίες για τη συσκευασία των εμπορευμάτων. «Πιθανότατα», είπε, «το θύμα να έκανε χρήση της συγκεκριμένης ταινίας για να συσκευάσει ναρκωτικά». Εξάλλου, στην ίδια κολλητική ταινία, εκτός από το δικό του αποτύπωμα, είχαν βρεθεί τότε και άλλα «ορφανά» αποτυπώματα, τα οποία, σύμφωνα με τη δικογραφία, δεν μπόρεσαν να «διαβαστούν» στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Αστυνομίας. Η εισαγγελέας της έδρας στη δραματική δίκη της Τρίτης ζήτησε την αθώωσή του, λόγω αμφιβολιών. Δικαστές και ένορκοι επίσης δεν μπόρεσαν να πειστούν από την αποδεικτική διαδικασία και ομόφωνα (με ψήφους 7-0) έκριναν αθώο τον 54χρονο.

Το τμήμα των ανεξιχνίαστων της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης συστήθηκε το 2014. Μια κλειστή ομάδα αστυνομικών, παράλληλα με τις τρέχουσες υποθέσεις, ανασύρει «καταραμένους» φακέλους υποθέσεων, για τελευταία φορά προτού τεθούν οριστικά στο αρχείο με την ένδειξη «αγνώστων δραστών». Πρόκειται για περίπου 30 εγκλήματα, τα οποία διαπράχθηκαν μετά το 1994 στη Θεσσαλονίκη και τη βόρεια Ελλάδα, βρίσκονται δηλαδή στο όριο της παραγραφής.

Περισσότερα από το VICE

Ένας Άνδρας, ο Αλέκος Παναγούλης - Η Ιστορία του Μεγαλύτερου Έλληνα Αγωνιστή

Τα Όργανα Γυμναστικής που Καταλήγουν Κρεμάστρες θα μας Στοιχειώσουν και Αυτό το Καλοκαίρι

Σε Αυτά τα Δεντρόσπιτα θα Ήθελες Σίγουρα να Μείνεις