Ο Έλληνας Graffiti Writer με το πιο Χαρακτηριστικό Στυλ

Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση του Speg

Ο Speg γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1983. Ασχολείται με το graffiti απο τα 13 του και τα τελευταία χρόνια κάνει custom lettering σε τοίχους και σε vector designs. Επηρεασμένος, κυρίως, απο την δυτική καλλιγραφία και τυπογραφία σχεδιάζει γράμματα, μονογράμματα και γραμματοσειρές με το χέρι σύμφωνα με τις προτιμήσεις του ή των πελατών του, επανασχεδιάζοντάς τα, στην συνέχεια, είτε σε digital μορφή είτε στον τοίχο.

Με τον Speg γνωριζόμαστε, αισίως, επτά χρόνια. Πέρα από κάποιες αρκετά αποτυχημένες απόπειρές μου να σχεδιάσω κάτι σε τοίχο στη τρυφερή ηλικιά των 12, η σχέση μου με το graffiti ή μάλλον οι γνώσεις μου πάνω σ' αυτό ήταν και είναι από περιορισμένες έως μηδαμινές. Υπάρχουν, ωστόσο, grafftάδες και street artists των οποίων το έργο εκτιμώ και ο Speg είναι σίγουρα ένας από αυτούς. Τόσο για το χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο στυλ του, την αισθητική του, αλλά κυρίως τον τρόπο που στέκεται μέσα σε όλο αυτό. Ο σεβασμός που αποπνέει είναι ανάλογος του σεβασμού που δείχνει σ' αυτό που κάνει.

VICE: Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το graffiti; Και, βασικά, πώς πήρες αυτή την απόφαση;

Speg: Πρώτη φορά έπιασα spray στα χέρια μου το '96 και έκανα τις πρώτες μου απόπειρες στον τοίχο μέχρι το '99. Μετά μετακόμισα στον Βόλο και σταμάτησα να βάφω μεχρι το 2004. Ξαναγύρισα Αθήνα, όπου βρέθηκα με τον Sake και τον Dask και ξαναρχίσαμε να βάφουμε σαν παρέα. Όταν ήμουν πιτσιρικάς έμενα Γερμανία για κάποια χρόνια και εκεί ήταν η πρώτη μου οπτική επαφή με graffiti. Είδα πολλούς βαμμένους τοίχους, τεράστια murals και full-color styles για πρώτη μου φορά, πράγμα το οποίο μου κέντρισε το ενδιαφέρον και θέλησα να το προσπαθήσω.

Θυμάσαι την πρώτη φορά που επιχείρησες να σχεδιάσεις κάτι σε τοίχο;

Να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα, θυμάμαι όμως οτι είχα πάει σε ένα χρωματοπωλείο της γειτονιάς και αγόρασα κάτι ιταλικά spray της πλάκας που μου είχαν φανεί μια περιουσία τότε.

Τα crew στην Ελλάδα; Είναι ok μεταξύ τους ή υπάρχει μήπως κάποια άτυπη αντιπάλοτητα;

Δεν ξέρω, δεν πολυασχολούμαι μ' αυτά. Αν ήμουν πιο μικρός θα σου απαντούσα.

Από πού αντλείς, συνήθως, έμπνευση;

Από παντού. Εδώ και πάρα πολλούς αιώνες τα πάντα στον κόσμο μας απαρτίζονται απο γράμματα και αριθμούς, και στην καθημερινότητά μας όπου και να γυρίσουμε το κεφάλι μας, θα δούμε μία λέξη, ένα γράμμα, μία γραμματοσειρά. Οπότε καταλαβαίνεις οτι όλα γυρω μου μπορούν να λειτουργήσουν σαν πηγή έμπνευσης και σαν κινητήρια ιδέα.

Αν κάτι είναι χαρακτηριστικό στα σχέδια σου -πέρα από τα χρώματα, τους συνδυασμούς, το στυλ κ.τ.λ.- είναι η ακρίβεια. Εμμονή, τελειομανία ή και τα δύο;

Θα το παραφράσω και θα το πω "ψυχαναγκασμό".

Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στην Ελλάδα, όσον αφορά την τέχνη του graffiti, από τότε που ξεκίνησες ν' ασχολείσαι μ' αυτό μέχρι και σήμερα; Αν έχουν αλλάξει.

Εννοείται οτι έχουν αλλάξει. Κάποτε η ποσότητα με την ποιότητα συμβάδιζαν, τώρα όμως πιστεύω οτι ειναι λίγο δυσανάλογα. Παρόλα αυτά η χώρα μας, εν έτει 2014, μετράει αρκετούς αξιόλογους writers που έχουν διαμορφώσει και έχουν επηρεάσει την υπάρχουσα σκηνή του graffiti της Ελλάδας και σε μερικές περιπτώσεις και του εξωτερικού.

Υποθέτω ότι κάθε καινούριο σχέδιο αποτελεί για 'σένα κι έναν καινούριο στόχο. Οπότε, σίγουρα, η τελειοποίησή του σημαίνει για 'σένα και την επίτευξη του στόχου σου. Τι άλλο σου προσφέρει όμως όλο αυτό πέρα από την ικανοποίηση αυτή;

Με γεμίζει εγκεφαλικά και ψυχικά. Για 'μένα, αυτό, είναι το Άλφα και το Ωμέγα.

Κάποιο μέρος που θα ήθελες πολύ να επισκεφθείς προκειμένου να "βάψεις";

Venice Beach, California. Είναι μια παραλία που έχει μια σειρά από τοίχους πάνω στην άμμο, δίπλα σε φοίνικες, οι οποίοι βάφονται σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Πρώτα φαντάζεσαι το σχέδιο και μετά βρίσκεις το σημείο ή πρώτα βρίσκεις το σημείο και μετά φαντάζεσαι το σχέδιο;

Πρώτα το σχέδιο και μετά, αναλόγως το σημείο, θα το προσαρμόσω και θα αυτοσχεδιάσω.

Και πώς είσαι όταν φτιάχνεις κάτι καινούριο; Γιατί εγώ σε φαντάζομαι με τα cans σε παράταξη και τέτοια. Τύπου ιεροτελεστία.

Ποτέ δεν πετυχαίνει αυτό. Πάντα ξεκινάω οργανωμένος αλλά στο τέλος γίνονται όλα μπάχαλο και χρειάζεται συνεργείο καθαρισμού για να τα μαζέψει όλα. Εκεί να δεις ιεροτελεστία στο μάζεμα που τα πετάς ολα μες στην τσάντα λες και είναι πέτρες.

Μουσική; Ακούς όσο σχεδιάζεις; Και αν ναι, τι ακούς συνήθως;

Στον τοίχο δεν ακούω ποτέ μουσική, με αποσυντονίζει. Τους καλύτερους μου τοίχους τους έχω κάνει σε σημεία όπου επικρατεί απόλυτη ηρεμία. Στο σπίτι όταν σχεδιάζω θα βάλω μουσική αλλά συνήθως χωρίς στίχους.

Street artists / καλλιτέχνες των οποίων το έργο καταλαβαίνεις και εκτιμάς;

Δεν χρειάζεται να καταλάβω κάτι για να το εκτιμήσω. Θα σεβαστώ και θα εντυπωσιαστώ από οποιονδήποτε έχει εξέλιξη, φαντασία και μεράκι. Αρκεί να μην ειναι μαλάκας σαν άνθρωπος. Μπορώ να σου γράψω ολόκληρο κατεβατό από writers στην Ελλάδα που σέβομαι και εκτιμώ και πάλι όμως κάποιους θα έχω ξεχάσει. Αν έπρεπε να πω  μόνο ένα όνομα από τους εν ενεργεία graffitάδες θα έλεγα τον iNO. H εξέλιξή του, το στυλ του, το μέγεθος των τοιχογραφιών του και η απήχησή του στο εξωτερικό τον κατατάσσουν στους top μου.

Στον δρόμο σε κοιτάζουν περίεργα; Εννοώ λόγω των άπειρων τατουάζ. Γιατί νομίζω δεν έχει εξοικειωθεί ακόμα ο κόσμος.

Δεν ξέρω αν με κοιτάζουν γιατί δεν τους κοιτάζω.

Πόσα τατουάζ έχεις αλήθεια;

Δεν ξέρω, ρε 'σύ, τι ερώτηση είναι αυτή; Σίγουρα πιο πολλά απ΄ όσα πρέπει για να γίνω διευθυντής σε κάποια τράπεζα. (γέλια)

Το τελευταίο; Τι ήταν;

Ένα μαχαίρι να κόβει μια γλώσσα που υποθετικά μιλάει ''πολύ''.

Και τo επόμενο;

Μάλλον και άλλα μαχαίρια γιατί είναι πολλές οι γλώσσες.

Τα άτομα εκείνα που αποτελούν για 'σένα ένας είδος κινήτρου;

Η οικογένεια μου, οι φίλοι μου, η κοπέλα μου και η οικογένειά της, οι PIGS και τα παιδιά απ' το Sake Tattoo Crew - για την στήριξή τους αλλά και την αγάπη τους since day one.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.