To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Όπως και να το κάνεις, υπάρχει μια γερή δόση υπερηφάνειας όταν φτιάχνεις κάτι μόνος σου. Χωρίς βοήθεια. Πριν από μερικά χρόνια, μου έπεσε η μπαταρία από το λάπτοπ. Με κάποιο τρόπο είχε χαθεί μια από τις βίδες και -τι περίεργο- δεν είχα αναπληρωματικές βίδες για μπαταρίες λάπτοπ μέσα στο σπίτι. Είχα όμως μία γάζα και το δοκίμασα, μήπως και με αυτό σώσω την κατάσταση. Για τα επόμενα τρία χρόνια έτσι πορεύτηκα.

Αλλά το DIY έχει κι αυτό τα όριά του. Πρέπει να υπάρχουν όρια για το πώς θα γίνει. Με τα γεννητικά σου όργανα, για παράδειγμα, δεν κάνεις τέτοια πράγματα. Δεν τα περνάς από ιατρικά πειράματα που βρίσκεις στο Διαδίκτυο. Η γάζα κάνει για την μπαταρία του υπολογιστή, αλλά δεν θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τα κονδυλώματα.

Όχι πως αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχουν άτομα που το έχουν δοκιμάσει. Παρακάτω θα διαβάσετε για μερικές DIY προσπάθειες που έγιναν από μερικά άτομα, με σκοπό να ξεπεράσουν κάποια σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Περιττό να σας πούμε ότι οι περισσότερες από αυτές τις προσπάθειες δεν είχαν ευτυχή κατάληξη.

Συνέβη όταν πήγαινα πανεπιστήμιο. Γνώρισα μια συμφοιτήτριά μου ένα βράδυ και καταλήξαμε να κάνουμε σεξ χωρίς προφυλάξεις. Μετά από λίγο καιρό, το πέος μου άρχισα να εμφανίζει κάποια κίτρινα σημάδια, σαν σπυριά. Είχα ακούσει για τα κονδυλώματα, αλλά δεν ήξερα ότι ήταν έτσι. Ένα βράδυ μέθυσα και τα έδειξα στους φίλους μου. «Έχεις κονδυλώματα ρε» μου είπαν. Το έψαξα Διαδικτυακά και βρήκα σε διάφορα φόρα ότι μπορούσες να το ξεπεράσεις χωρίς ιατρική βοήθεια, χρησιμοποιώντας ξίδι από μηλίτη.

Αρχικά, λέει, έπρεπε να καθαρίσεις την περιοχή με υπεροξείδιο του υδρογόνου, αλλά αυτό το απέφυγα γιατί είχα δει σε ένα βίντεο στο YouTube, έναν τύπο που με αυτό έφτιαχνε βόμβες. Μούλιασα λοιπόν κομμάτια από βαμβάκι σε ξίδι μηλίτη και τα εφάρμοσα πάνω στα σπυράκια. Έκαιγε σαν διάολος αλλά είχα διαβάσει πως αυτό ήταν μέσα στο πρόγραμμα. Συνέχισα τη «θεραπεία», ανανεώνοντας τα βαμβάκια κάθε μέρα.

Μετά από μια εβδομάδα, μερικά από τα σπυράκια είχαν γίνει άσπρα, ενώ το πέος μου ήταν κατακόκκινο και πονούσε. Ακόμα και το να φοράω τα εσώρουχά μου ήταν οδυνηρό. Πήγα στον γιατρό, ο οποίος μου είπε ότι είχα καταφέρει να «προσφέρω» στον εαυτό μου χημικά εγκαύματα. Όταν του είπα τι είχα κάνει, μου είπε ότι ήταν σαν να είχα χρησιμοποιήσει ένα φλογοβόλο για να σκοτώσω μια μύγα.

Πριν από έναν περίπου χρόνο, έκανα σεξ με έναν τύπο. Περίμενα την περίοδό μου, οπότε είχα «κουμπώσει» μισό Vicodin και είχα πιεί και λίγο κόκκινο κρασί επειδή σκέφτηκα «Δεν πάει να γαμηθεί; Θα αράξω και θα το παίξω λίγο ρομαντική και καταθλιπτική». Το σεξ δεν έλεγε και πολλά, αλλά την επόμενη μέρα με πονούσε κάπως το αιδοίο μου. Φαντάστηκα ότι είχαμε κάνει πολύ σεξ και δεν το είχα καταλάβει γιατί ήμουν λίγο λιώμα.

Στην συνέχεια, άρχισα να παρατηρώ ότι είχα πλέον διάφορες μακρόστενες εκδορές στο εσωτερικό του αιδοίου μου. Ήταν πραγματικά το πιο απαίσιο πράγμα στον κόσμο. Ήταν σαν μεσαιωνικό βασανιστήριο, λες και είχα κοψίματα από χαρτί μέσα στο αιδοίο μου. Εκείνο το βράδυ, άρχισα να σηκώνω πυρετό και να ιδρώνω. Νόμιζα ότι είχα γρίπη. Μια μέρα και κάτι ψιλά μετά, βρήκα κάτι φουσκάλες στον πρωκτό μου και σκέφτηκα πως «Χριστέ μου, τώρα έχω και αιμορροΐδες». Δεν μπορούσα να τα συνδέσω όλα.

Όταν άρχισα να «σκάνε» οι φουσκάλες, πήγα στο νοσοκομείο και μου είπαν ότι είχαν έρπη. Αργότερα μίλησα με μια φίλη μου η οποία πίστευε πολύ στην ολιστική ιατρική και μου είπε πως θα μπορούσα να πάρω την αντιβίωση που μου είχαν δώσει οι γιατροί ή να αφήσω το σώμα μου να το ξεπεράσει μόνο του. Αν το έκανα με φυσικό τρόπο, μου είπε, θα μείωνα τις πιθανότητες να το ξαναπάθω στο μέλλον. Την πίστεψα. Έκανα μπάνια με αλάτι, πήρα βιταμίνη C, μέχρι και μέλι manuka πήρα, το οποίο κοστίζει 75 δολάρια το βάζο.

Μου μίλησε επίσης και για μια θεραπεία με λάμπες. Σύμφωνα με τη φίλη μου, η έρπη δεν μπορεί να επιβιώσει στο φως και ζει σε σκοτεινά, υγρά μέρη. Έβαλα λοιπόν μια λάμπα πάνω από το αιδοίο μου, 24 ώρες την ημέρα. Όταν μπορούσα και δεν με έβλεπε κανείς, καθόμουν και στο φως του ήλιου. Αυτό δούλεψε. Όταν καθόμουν για μερικές ώρες, ο ερεθισμός με άφηνε λίγο.

Όταν ήμουν έφηβος, είχα μια κοπέλα που τη γούσταρα πολύ. Ήθελα πολύ να χάσω την παρθενιά μου μαζί της, αλλά αυτή δεν ήθελε. Με άφηνε όμως να της βάζω δάχτυλα. Πολύ. Της το έκανα συνέχεια και με μανία, αν και δεν ξέρω αν το απολάμβανε και τόσο.

Ένα βράδυ, οι γονείς μου είχαν βγει κι εγώ της έβαζα δάχτυλο στον καναπέ. Φορούσα ένα πολύ άθλιο δαχτυλίδι στο μεσαίο μου δάχτυλο και όταν τελειώσαμε εκείνο το βράδυ, συνειδητοποιήσαμε πως έλειπε. Προσπαθήσαμε να το «ψαρέψουμε» από μέσα της, αλλά χωρίς επιτυχία. Η κοπέλα μου είχε φρικάρει και ήθελε να πάμε στα επείγοντα. Τότε ήταν που θυμήθηκα ότι ο πατέρας μου είχε έναν μαγνήτη σε σχήμα ψαριού, τον οποίο χρησιμοποιούσε για να κρατάει μαζεμένους τους συνδετήρες του. Είχα την ιδέα λοιπόν, να τον αλείψω με βαζελίνη και να το βάλω στο αιδοίο της κοπέλας μου, ελπίζοντας να μαγνητίσω το δαχτυλίδι και να μπορέσω να το βγάλω. Προσπάθησα για κάποια ώρα, αλλά δεν κατάφερα κάτι.

Την επόμενη μέρα, βρήκα το δαχτυλίδι στο πάτωμα του δωματίου μου. Έπρεπε να το πω άμεσα στην κοπέλα μου ώστε να ηρεμήσει και να μη νομίζει ότι το είχε ακόμα μέσα της. Λίγο καιρό αργότερα με παράτησε. Στο τέλος, οι περισσότερες από τις τύψεις μου είχα να κάνουν με τον πατέρα μου, ο οποίος είχε για πολλά ακόμα χρόνια αυτόν τον μαγνήτη, αλλά δεν έμαθε ποτέ πού είχε τρυπώσει.

Πριν από μερικά χρόνια, είχα έναν ασθενή που είχε ένα επίμονο πρόβλημα με την πρόωρη εκσπερμάτωση. Ήταν λίγο πριν τα 30 και αρραβωνιασμένος. Κοίταξα το ιστορικό του και μου είπε ότι όταν ήταν στο πανεπιστήμιο, είχε πολλά προβλήματα με τις σχέσεις του εξαιτίας αυτού του ζητήματος. Η πρόωρη εκσπερμάτωσή του ήταν τόσο σοβαρή, που είχε σταματήσει να βγαίνει με κοπέλες για ένα χρονικό διάστημα μέχρι που μια ημέρα, μια κοπέλα που του άρεσε πολύ, του είπε ότι ήθελε να έρθει στο δωμάτιό του. Αμέσως σκέφτηκε να κάνει κάτι ώστε να βελτιώσει τις επιδόσεις του και είχε ακούσει ότι μπορούσε να βάλει κοκαΐνη στην κεφαλή του πέους, ώστε να μουδιάσει και να μην τελειώσει τόσο γρήγορα. Αποφάσισε λοιπόν να αγοράσει μια μικροποσότητα πριν το ραντεβού του.

Είχα ακούσει ιστορίες από το Χόλιγουντ, για αστέρες όπως ο Jack Nicholson, οι οποίοι έκαναν ακριβώς αυτό, αλλά δεν είχα γνωρίσει ποτέ κάποιον προσωπικά που να το είχε δοκιμάσει. Ο ασθενής μου βγήκε ένα βράδυ για να αγοράσει κοκαΐνη, αλλά τον συνέλαβε η αστυνομία της πανεπιστημιούπολης. Ο τύπος πρέπει να αγχώθηκε γιατί παραδέχτηκε τα πάντα, τους λόγους δηλαδή που ήθελε να αγοράσει την ουσία. Και μάλλον οι Αρχές της σχολής εκτίμησαν την ειλικρίνειά του, καθώς τον άφησαν ελεύθερο και του επετράπη να παραμείνει στο πανεπιστήμιο.

Περισσότερα από το VICE

Πως Είναι να Ζεις Ακούγοντας Φωνές επί 20 Χρόνια

Από τη Βιβλιοθήκη της ΑΣΟΕΕ στις Φυλακές του Μπουρούντι

Στο Longboard Μετράει το Μέγεθος