Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.Για την Amanda Charchian, η φωτογραφία είναι πολλά περισσότερα από την τελική εικόνα. Είναι η διαδικασία του δεσίματος μεταξύ γυναικών. Με έδρα το Λος Άντζελες, η φωτογράφος φέρνει τις γυναίκες κοντά σε πολύ προσωπικές στιγμές, συχνά τις φωτογραφίζει γυμνές και σε συγκλονιστικά τοπία σ'όλο τον κόσμο. Αποτέλεσμα είναι το τελευταίο της πρότζεκτ, το Pheromone Hotbox που καταγράφει τη σουρεαλιστική ομορφιά αυτών των έντονων εμπειριών και αποκαλύπτει μια νέα πλευρά της σύγχρονης θηλυκότητας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
i-D: Πώς ξεκίνησε το πρότζεκτ; Amanda Charchian: Άρχισε το 2012. Βρέθηκα να φωτογραφίζω μανιωδώς δυο νεαρές γυναίκες με τις οποίες ταξίδευα –και οι δύο καλλιτέχνιδες– σαν κάθε φωτογραφικό πλαίσιο να ήταν ένα κομμάτι στοιχείου σε ένα άλυτο μυστήριο πάνω στο οποίο μόλις είχα πέσει. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που αντιλήφθηκα κάποιου τύπου δύναμη την οποία έχουν οι γυναίκες καλλιτέχνιδες και που αμφιταλαντεύεται μεταξύ σεξουαλικότητας και δημιουργικότητας. Η αυτοπεποίθηση είναι σαγηνευτική.
Μίλησέ μας για τις ιδέες πίσω από το Pheromone Hotbox.
Εντρυφώντας στην ένταση, άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό που βίωνα είναι κάτι που υπάρχει αποκλειστικά όταν ένα θηλυκό φωτογραφίζει ένα άλλο σε προσωπικές στιγμές και σε ένα περιβάλλον που ήταν άγριο. Για τις γυναίκες, η ενέργεια της καλλιτεχνικής παραγωγής και σεξουαλικότητας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, τις περισσότερες φορές σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο. Αυτό είναι που αποκαλώ «The Pheromone Hotbox», ένας χώρος στον οποίο συμβαίνει μια βιολογικά μπερδεμένη διαδικασία καθώς αλληλεπιδρούν οι φερομόνες μας (με μη σεξουαλικό τρόπο) για να γεννήσουν κάτι δημιουργικό. Ανακάλυψα ότι μέσω της φωτογραφικής μηχανής είχα μοναδική πρόσβαση στις δημιουργικές γυναίκες γύρω μου. Αυτή η πρωτόγνωρη λειτουργία της ερωτικής φωτογραφικής έρευνας εξελίχθηκε από μόνη της σε ένα πρότζεκτ.Τι εμπνέει εσένα και τις φίλες σου;
Οι πιθανότητες του άγνωστου, το χιούμορ σε όλα τα πράγματα, ο παραλογισμός των ζωών στις οποίες γεννηθήκαμε, η τέλεια ισορροπία της φύσης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι πιστεύεις ότι καθορίζει τη γραμμή ανάμεσα στην εκπροσώπηση και την εκμετάλλευση όταν καταγράφεις το γυμνό;
Στην περίπτωση που μια γυναίκα πρόθυμα δέχεται να ποζάρει για ένα γυμνό πορτρέτο, τότε μετατρέπεται σε μήνυμα προς τον κόσμο. Μήνυμα εντοπιότητας. Και αυτό δεν μπορείς να το εκμεταλλευτείς.
Μπορείς να μας πεις μια ενδιαφέρουσα ιστορία για κάποια από τις φωτογραφίες σου;
Συχνά στη διάρκεια αυτών των περιπετειών ένιωσα ότι συνδέομαι με κάτι μεγαλύτερο από εμένα, κάτι που συνωμοτεί για να δημιουργηθεί μαγεία. Για παράδειγμα, όταν κάναμε φωτογράφιση στα σπήλαια Carlsbad στο Νέο Μεξικό, έπρεπε να υποβάλλω αίτηση για να νοικιάσω το χώρο. Έφτασα από τη Νέα Υόρκη αφού οδήγησα οκτώ ώρες από το αεροδρόμιο με δυο καλλιτέχνιδες που μόλις είχα γνωρίσει. Προσπαθούσα να βρω τρόπους για να μπορέσουμε να τραβήξουμε γυμνές φωτογραφίες εκεί μέσα, γνωρίζοντας ότι ήταν ενάντια στους κανονισμούς του κρατικού πάρκου. Είχα την προνοητικότητα να ζητήσω γυναίκα φύλακα για να μας ξεναγήσει και αγόρασα όλα αυτά τα υφάσματα για να τις τυλίξω, τα οποία στη συνέχεια «θα έπεφταν κατά λάθος».Φτάσαμε γύρω στις 9 το βράδυ και θυμάμαι τον ουρανό της ερήμου να είναι πολύ καθαρός με την πανσέληνο να λάμπει από πάνω μας. Συγκέντρωσα την ομάδα μας και κρατηθήκαμε όλοι χέρι-χέρι, κοιτάξαμε το φεγγάρι και φανταστήκαμε ότι η φύλακας δεν θα είχε πρόβλημα με τις γυμνές φωτογραφίες μας. Όταν μπήκαμε στο λόμπι που ήταν φωτισμένο με λάμπες βολφραμίου και αφού είχαμε κατέβει με το ασανσέρ 50 ορόφους, η φύλακας στράφηκε προς το μέρος μου και είπε «έχω δει τη φωτογραφία σου. Πραγματικά μου αρέσει». Μετά από αυτό, ένιωσα εκ νέου αυτοπεποίθηση. Αρχίσαμε τη φωτογράφιση χωρίς ρούχα, περπατώντας γυμνές, ελεύθερα μέσα στις σπηλιές με τους σταλακτίτες.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
