Ο Βαγγέλης Γερμανός Μιλά για τη Ζωή του που Έγινε Ταινία

Ο Βαγγέλης Γερμανός δεν χρειάζεται συστάσεις. Μαζί του έχουμε πάρει το μετρό για Πειραιά για να πάμε κρουαζιέρα, έχουμε μπει στην μπανιέρα δυο δυο, έχουμε περιμένει στο συνηθισμένο ραντεβού στο Φλοίσβο στις εννέα στο φανάρι, κι άλλοτε έχουμε υπάρξει κηπουροί, απόκληροι και δραπέτες.

Περίπου 40 χρόνια μετά «Τα Μπαράκια» και με περιστασιακές βουτιές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ο Βαγγέλης Γερμανός επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη χάρη σε μία ομάδα νέων κινηματογραφιστών που τον συνάντησε για να μας παρασύρει σε μία καλοκαιρινή περιπέτεια γεμάτη χρώματα, θάλασσα και ήχους.

Οι «Απόκληροι» οι οποίοι εμπνεύστηκαν τον όνομά τους από το τραγούδι του αγαπημένου μουσικού, δημιούργησαν το ντοκιμαντέρ, με αφορμή μία εργασία στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου «Πολιτισμός και παραγωγή ταινιών ντοκιμαντέρ». Η ταινία τους μάλιστα έχει επιλεχθεί από το Φεστιβάλ Δράμας και παρουσιάζεται στις 17 Σεπτεμβρίου και από τις Νύχτες Πρεμιέρας στις 24 Σεπτεμβρίου.

Τους απόκληρους αποτελούν οι σκηνοθέτες, Γιώργος Κυβερνήτης (ο οποίος συμμετέχει στις Νύχτες Πρεμιέρας και με «Τα καναρίνια»), Νεφέλη Οικονόμου Πάντζου, Μαρία Σιδηροπούλου και Αλέξης Χατζηγιάννης. Πέρα από τα προσωπικα τους πρότζεκτ, δίνουν τα καλύτερα δείγματα, και σην πρώτη τους συλλογική δουλειά.

Λίγο πριν το κοινό απολαύσει το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Μέσα μου βλέπω μονάχα θάλασσα», είχα μία μικρή συνομιλία με τον Βαγγέλη Γερμανό, ο οποίος πιστεύει ότι η θάλασσα είναι θεραπευτική.

VICE: Σε τί φάση σας πετυχαίνουμε;
Βαγγέλης Γερμανός: Μόλις γύρισα από διακοπές και ξεκινάω μία δημιουργική φάση. Με το ταινιάκι, με διάφορα. Παίζω κάθε χρόνο. Θα πάω τώρα τον Οκτώβρη να παίξω σε ένα μπαράκι στη Διδότου και μετά θα παίξω κι αλλού. Και θα πάω και στις 27 Σεπτέμβρη στο Τολό.

Πώς ήταν για σας όλη αυτή η διαδικασία με το ντοκιμαντέρ;
Ήταν πολύ ωραία έκπληξη. Τα παιδιά με πήραν τηλέφωνο. Μου είπαν ότι η ομάδα λέγεται "Οι Απόκληροι" από το τραγούδι μου, οπότε αυτό ήταν τιμητικό πολύ. Τα παιδιά είναι ενθουσιώδη και πολύ καλά σε αυτό που κάνουν. Το διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή. Επειδή έχω μία εμπειρία κινηματογραφική γενικότερα δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, γιατί έπαιζα τον εαυτό μου (γέλια).

Για όσους δεν έχουν δει την ταινία τι μπορεί να μάθει κανείς για εσάς ερχόμενος στις αίθουσες;
Το φιλμάκι είναι γύρω στα 20 λεπτά και σταχυολογεί διάφορα πραγματικά γεγονότα της ζωής μου, κυρίως τη μουσική μου δραστηριότητα, στιχουργική και τραγουδιστική αλλά όχι μόνο. Αναφέρεται και την καθημερινότητά μου.

Η καθημερινότητά σας πλέον τί περιλαμβάνει; Πού ζείτε;
Ζω κοντά στη θάλασσα. Στη Νέα Μάκρη. Εσκεμμένα. Το διάλεξα, για να είμαι κοντά στη θάλασσα. Οπότε όπως καταλαβαίνεις η καθημερινότητά μου έχει σχέση με τη θάλασσα. Η καθημερινότητά μου περιλαμβάνει την τέχνη μου, κιθάρα, ανθρώπους που αγαπάω, φίλους, όσα μου αρέσει να καμαρώνω στη ζωή, ένα ωραίο λουλούδι, ένα γάτο. (γέλια)

Γράφετε ακόμα;
Πώς δεν γράφω. Όταν το μυαλό έχει πάρει συγκεκριμένες στροφές κι έχει μάθει να δουλεύει έτσι όλο εκεί γυρίζει. 'Εχεις στο νου σου στιχάκια, μελωδίες, όργανα. Πώς κάνει ο άλλος τη δουλειά του και είναι κουρδισμένος εκεί, εμείς είμαστε κουρδισμένοι σε αυτό.

Λέτε στην ταινία ότι όταν βγάλατε για πρώτη φορά τα τραγούδια σας στον κόσμο, νιώσατε γυμνός. Τώρα που τα τραγούδια σας τραγουδιούνται ακόμα, πώς νιώθετε;
Ακόμα γυμνός (γέλια). Όχι, πλάκα κάνω. Δεν νιώθω γυμνός πια. Νιώθω ότι μοιράζομαι κάτι κοινό. Ξέρεις τί. Όταν σου συμβαίνουν πράγματα στη ζωή σου, έρωτες, χωρισμοί, θάνατοι, οτιδήποτε, νομίζεις ότι εσύ έχεις το φοβερότερο πρόβλημα και νομίζεις ότι αυτό είναι μοναδικό και προσωπικό. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Τα πλέον προσωπικά νομίζω ότι είναι και τα πιο κοινά. Οι άνθρωποι συνδεόμαστε μεταξύ μας. Έστω με τα προβλήματά μας.

Στο ντοκιμαντέρ λέτε επίσης ότι ο καλλιτέχνης είναι αταξικός.
Ακριβώς. Δεν τραγουδάς μόνο για τους φτωχούς. Τραγουδάς για όλους. Και για να λέμε την αλήθεια, τραγουδάς κυρίως για τους ανθρώπους που πονάνε. Για να τους παρηγορήσεις. Είναι καλό να ζει κανείς χωρίς να προκαλεί πόνο δίπλα του.

Θεωρείτε δηλαδή ότι περισσότερο χρειαζόμαστε τη μουσική όταν πονάμε ή όταν είμαστε χαρούμενοι;
Όλη η συναισθηματική γκάμα σηκώνει τραγούδι. Ακόμα και οι στρατοί με τις παρελάσεις έχουν εμβατήρια που είναι λίγο αντίφαση. Η μουσική εξημερώνει τα ήθη, δε σε μαθαίνει να σκοτώνεις τον εχθρό σου. Αυτή η δραστηριότητα που λέγεται μουσική, τραγούδι και οποιαδήποτε τέχνη μπορούμε να την ασκήσουμε και να μας γεμίζει. Να μην την ασκούμε για κάποιον άλλον λόγο. Να την ασκούμε επειδή μας δίνει ευχαρίστηση, χαρά, διώχνει τον πόνο. Ο αυριανός άνθρωπος κάπως έτσι πρέπει να ισορροπήσει στη ζωή, να περιορίσει τον πόνο και να αυξήσει την ευχαρίστηση, την αγάπη, τα θετικά συναισθήματα.

O Μαχαιροποιός

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Λέτε στο ντοκιμαντέρ ότι το τραγούδι για να γίνει χρειάζεται χρόνο, σκοτάδι, υγρασία σαν το κρασί και τον έρωτα. Το κρασί κι ο έρωτας στη δική σας ζωή τί ρόλο έχουν παίξει;
Έναν πολύ δημιουργικό ρόλο. Έχουν μετατραπεί σε τραγούδια. Το έχω βιώσει το θέμα πολύ. Στο πετσί μου και στην καρδιά μου. Ο γιος του ανέμου είναι ένα όνομα που είχαν δώσει οι αρχαίοι στον έρωτα. Τον γέννησε η νύχτα, αν θυμάμαι καλά. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι από το σκοτάδι βγαίνει φως μετά. Δεν έχει άλλη διέξοδο το σκοτάδι, πρέπει να γίνει φως. Έτσι είναι η διαδικασία του τραγουδιού, του ντοκιμαντέρ, οτιδήποτε.

Η ταινία επιλέχθηκε και στο φεστιβάλ Δράμας και στις Νύχτες Πρεμιέρας. Τι θα λέγατε εσείς στον κόσμο για να πάει να τη δει;
Είναι κάτι νεανικό γιατί το φτιάχνουν νέα παιδιά. Κι έχει μία εμπειρία ζωής μέσα γιατί εγώ δεν είμαι πιτσιρικάς, όμως μου αρέσει να έρχομαι σε επαφή με τους νέους.

«Μέσα μου έχω μονάχα θάλασσα». Τι είναι για εσάς η θάλασσα;
Είναι μία πολύ δυνατή εικόνα. Είναι μία πολύ δυνατή αίσθηση που παίρνω από αυτή την εικόνα της θάλασσας και πιο πολύ ακόμα από το βάθος της. Λειτουργεί λίγο σαν το υποσυνείδητο η θάλασσα. Σε συνδέει με αυτό που είσαι. Τώρα, γιατί βλέπω μέσα μου μονάχα θάλασσα; Η αλήθεια είναι ότι και έξω πάλι θάλασσα βλέπω (γέλια). Η θάλασσα είναι όμορφη. Είναι θεραπευτική. Είναι καλή συντροφιά για τον άνθρωπο. Όλοι οι ψυχικά ταλαιπωρημένοι άνθρωποι πάνε στη θάλασσα και την κοιτάζουν. Ηρεμεί το πνεύμα η θάλασσα. Καλό είναι να μην είναι ταραγμένος ο νους σου, για να μπορείς να γράφεις τραγουδάκια, να φτιάχνεις όμορφα ντοκιμαντέρ, να κάνεις ωραίες συνεντεύξεις, να μην υποφέρεις. Το πνεύμα να είναι….

Ελεύθερο;
Ελεύθερο να είναι, βέβαια. Ελεύθερο. Ωραία το πες.

Περισσότερα από το VICE

Οι Μαθητές Πρωταγωνιστούν στο Κίνημα για την Κλιματική Αλλαγή στην Ελλάδα

Το Εισαγγελικό Πόρισμα για τη Δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου

Ένας Σταθμός της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα Μπορεί να Γίνει η Warner Bros. της Ελλάδας