Με τη Σtella γνωρίστηκα πριν από αρκετά χρόνια σε ένα στούντιο. Έκτοτε παρακολουθώ τη συνεχώς ανοδική πορεία της με τεράστιο ενδιαφέρον, μιας και πρόκειται για μία από τις ποιοτικότερες pop καλλιτέχνιδες της χώρας. Αν υπάρχει κάτι που ξέρει να κάνει καλά, αυτό είναι σίγουρα το να γράφει τραγούδια που μπορούν να αγκαλιαστούν από τα ραδιόφωνα και το κοινό τους. Από τη στιγμή που κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο της και πήρε airplay το «Picking Words» κατάλαβα ότι το μουσικό της αεροπλάνο είχε μπει στον διάδρομο απογείωσης και ήταν έτοιμο να «σκίσει» τους αιθέρες. Ακολούθησε άλλο ένα άλμπουμ -«Works For You»-, νέα hits, περιοδείες σε Ελλάδα και Ευρώπη καθώς και εμφανίσεις επί Αμερικανικού εδάφους.Ένας δημιουργικός χαμός που μας φέρνει στο σήμερα και την έναρξη της συνεργασίας με το Καναδικό label, Arbutus Records -δισκογραφικό σπίτι της τεράστιας Grimes. Τον Ιανουάριο πρόκειται να κυκλοφορήσει το τρίτο album της Αθηναίας τραγουδοποιού, το οποίο θα φέρει τον τίτλο «The Break» και θα είναι το πρώτο που θα «παίξει μπάλα» σε διεθνές επίπεδο. Πρώτα δείγματα μέσα από αυτό είναι το χαλαρωτικό «The Race», το «Samba» -ένα από τα καλύτερα κομμάτια της δισκογραφίας της- και το μυστηριώδες «Forest». Με την κυκλοφορία του τελευταίου ανακοινώθηκαν και οι λεπτομέρειες του επερχόμενου δίσκου, γεγονός που αποτέλεσε την καλύτερη αφορμή για να βρεθώ μαζί της, να πιούμε μπύρες -που είχαν το όνομά της- και να κάνουμε μια πολύ όμορφη και αληθινή κουβέντα για ό,τι μας κατέβαινε στο κεφάλι.VICE: Το νέο σου single έχει μια μυστικιστική διάθεση, όπως φυσικά και το clip που το συνοδεύει. Ποια ήταν η σκέψη πίσω από αυτό;
Σtella: Πρόκειται για ένα από τα πρώτα κομμάτια που είχα γράψει γι' αυτό το album. Το synth που ακούς σε αυτό, προσωπικά, μου βγάζει κάτι σκοτεινό. Μπορεί στη συνέχεια να έχει κάποια πιο δυναμικά και upbeat σημεία, αλλά στο μυαλό μου παραμένει ένα σκοτεινό τραγούδι. Γι' αυτό και το βίντεο έχει τέτοια στοιχεία. Για μένα το «Forest» είναι πολύ σημαντικό κομμάτι, επειδή μαζί του ανακοινώθηκε και ο δίσκος και θεωρώ ότι είναι το πιο αντιπροσωπευτικό του ήχου που θα έχει αυτός.Έχεις δημιουργήσει και το εξώφυλλο, σωστά;
Υπέγραψα με την εταιρία τον Ιανουάριο, και τον Ιούνιο αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε για το εξώφυλλο. Είχα ένα πάρα πολύ στενό dedline για να το παραδώσω και βρέθηκα πελαγωμένη να σκέφτομαι τι θέλω να κάνω. Μου είχε κολλήσει η έννοια της μεταμόρφωσης εκείνες τις μέρες και παράλληλα διάβαζα κάποια παλιά κόμικς. Έπεσε στην αντίληψή μου και μια σειρά βιβλίων που είχαν γίνει μόδα παλιότερα στην Αμερική, τα «Animorphs» και σε συνδυασμό με ένα κόμικ στο οποίο η ηρωίδα μεταμορφωνόταν σε κουκουβάγια, μου ήρθε η ιδέα για το εξώφυλλο του δίσκου. Σχεδίασα αρχικά τα φτερά, τράβηξα μια φωτογραφία τον εαυτό μου και στη συνέχεια με ζωγράφισα πάνω σε αυτά. Κάπως έτσι προέκυψε το εξώφυλλο και μου άρεσε πάρα πολύ το αποτέλεσμα.Σου έχει τύχει ποτέ να γράψεις ένα κομμάτι και να καταλάβεις αργότερα από πού άντλησες έμπνευση;
Μόλις μου συνέβη. Ο δίσκος θα ονομάζεται «The Break» -μέσα θα υπάρχει και το ομότιτλο κομμάτι- και συνδυάζεται με μια εποχή που για μένα έσπαγαν κάποια «δεσμά», που βρισκόμουν εν μέσω μεγάλων αλλαγών. Όλο αυτό το κατάλαβα αργότερα και «έδεσε» μέσα μου όταν σχεδίασα και το εξώφυλλο, στο οποίο, με κάποιον τρόπο έχω μεταλλαχτεί. Αισθάνομαι σαν να κλείνει ένας κύκλος και να περνάω σε έναν άλλο.Είσαι η πρώτη μη Καναδή καλλιτέχνιδα που υπέγραψε στην Arbutus Records και πλέον το όνομά σου φιγουράρει δίπλα σε μεγάλα ονόματα που ανήκουν στο ρόστερ της, όπως η Grimes και oι Blue Hawaii. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Κάποιες φορές τσιμπιέμαι για να δω αν είναι αλήθεια (γέλια). Από την άλλη, ξεχνάω ότι επί ένα χρόνο καθόμουν μπροστά από μία οθόνη για 12 ώρες τη μέρα ανταλλάσσοντας email μέχρι να ματώσουν τα μάτια μου -και τα δικά τους. Θέλω να πω δηλαδή, ότι αυτό ήταν κάτι που το κυνηγούσα εδώ και πάρα πολύ καιρό. Πριν έρθω σε συμφωνία με την Arbutus είχα στείλει και στη Sub Pop, μία από τις αγαπημένες μου εταιρίες. Μου είχε απαντήσει ο A&R της, λέγοντας ότι του άρεσε πολύ ο δίσκος και ζητώντας την άδεια να τον μοιραστεί με άλλους ανθρώπους του χώρου. Προφανώς, του είπα ότι θα ήταν χαρά μου να τον μοιραστεί.Λίγες μέρες αργότερα μου έγραψε ο Head Publisher της εταιρίας πως δεν μπορεί να σταματήσει να τον ακούει. Ωστόσο, μου εξήγησε ότι δεν μπορεί να δουλέψει μαζί μου αν δεν βρω label και προσφέρθηκε να με βοηθήσει στην αναζήτηση. Τελικά, έτυχε να κλείσει η συνεργασία με την Arbutus -από την οποία είχα φάει μέσα στον χρόνο και μια χυλόπιτα- και όλα «έδεσαν». Ήμουν πολύ αποφασισμένη να τα καταφέρω, είχα πει στον εαυτό μου: «ή αυτό, ή θα πεθάνω».Υποθέτω ότι σε αυτό παίζει ρόλο και το γεγονός πως αυτή είναι η βασική σου δουλειά, οπότε χρειάζεσαι την εξέλιξη.
Ναι. Τα έχω παρατήσει όλα, δεν έχω κάποια άλλη δουλειά. Ζω πολύ μαζεμένα αλλά νιώθω πολύ χαρούμενη κάνοντας μουσική.Το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχεις αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής;
Το να γίνει αυτό το βήμα προς το εξωτερικό. Βέβαια, έχω αντιμετωπίσει και τρομερές δυσκολίες εδώ.Όπως;
Κακές συνεργασίες. Γενικά, πολλά και άσχημα που δεν είναι της παρούσης.Άσχετο, αλλά είχα διαβάσει σε μια συνέντευξή σου ότι φοβάσαι τα αεροπλάνα, ισχύει;
Εντάξει, όχι πια. Παλιά έπρεπε να πάρω χάπια για να μπω. Κοίτα, είχα δύο μεγάλες φοβίες στη ζωή μου: τα αεροπλάνα και το να ανεβώ στη σκηνή.Δηλαδή επέλεξες τη χειρότερη δουλειά για κάποιον με αυτές τις δύο φοβίες.
Ναι, αλλά το περίεργο είναι ότι τις ξεπέρασα σχεδόν μαζί. Λίγο πριν ανέβω για πρώτη φορά στη σκηνή -σκέψου πως απλά θα έλεγα δύο τραγούδια με την μπάντα κάποιων φίλων, δεν ήταν καν δικό μου live- ένιωθα άυλη. Μισή ώρα πριν, ένιωθα ότι γινόμουν διάφανη.Πριν από καμιά δεκαριά μέρες έπαιξες στο πάρτι της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση μπροστά σε 12.000 άτομα φορώντας μια μπλούζα No Fear.
Ναι, την έχω χρόνια αυτή την μπλούζα (γέλια). Είναι σουρεάλ. Tην ίδια μέρα μπορεί να ξυπνήσω και να σκεφτώ: «πω, εγώ που κάθομαι σε αυτό το κρεβάτι το βράδυ θα βγω και θα παίξω μπροστά σε τόσο κόσμο». Ακόμα αναρωτιέμαι πώς θα το κάνω αυτό. Μετά, όμως, απλά γίνεται. Εντάξει, στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να είχε 12.000 άτομα από κάτω, αλλά ήταν ένα μεγάλο πάρτι. Υπήρχε αυτό το αχανές του να βλέπεις τόσο κόσμο μπροστά σου, αλλά δεν είναι πως ήρθαν όλοι για μένα. Πολλοί ήρθαν και για τις τζάμπα μπύρες (γέλια).Μίλα μου λίγο για την προ Σtella εποχή.
Πέρα από τη μόνιμη ανάγκη που έχω να γράφω μουσική, ένιωθα ότι αν αρχίσω να παίζω με άλλους ανθρώπους και έχω παρέα, δεν θα είμαι μόνη μου στο να αντιμετωπίσω αυτό το άγχος. Χρειαζόμουν αυτή την επαφή για να ξεθαρρέψω, να νιώσω πως έχω ένα support. Είχα τεράστιο πρόβλημα, δεν μπορούσα να βγω και να πω ένα τραγούδι. Και είχα μεγάλη ανάγκη να το κάνω. Στη συνέχεια μίλησα με τον SillyBoy που είναι πολύ καλός φίλος μου, έκανε παραγωγή σε τρία κομμάτια και αφού τα ανέβασα στο Soundcloud και είδαμε ότι είχαν καλή ανταπόκριση, μου λέει: «γιατί δεν φτιάχνεις μια μπάντα»; Μέχρι τότε δεν το είχα σκεφτεί. Έτσι μπήκα στο τριπάκι να φτιάξω το δικό μου γκρούπ και σιγά - σιγά έγιναν όλα.Μεγάλωσες στην Άνω Γλυφάδα, πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Φοβερά. Το σπίτι μου ήταν δύο στενά κάτω απ' το βουνό, άλλες εποχές τότε, αλάνες, ποδήλατα, το εργοστάσιο της Coca-Cola που πήγαιναμε και κλέβαμε κουτάκια από τον φράχτη. Το πρωί ξύπναγα πολλές φορές από τα κουδούνια των προβάτων που έκανε βόλτα ο βοσκός. Στη γειτονιά υπήρχαν πάρα πολλά παιδιά που ήταν κοντά στην ηλικία μου. Φεύγαμε απ' το σπίτι, παίζαμε, ανάβαμε φωτιές και πηδούσαμε από πάνω. Αυτή ήταν η φάση. Πολύ παιχνίδι. Δεν υπήρχε ο νεοπλουτισμός που βρίσκεις σήμερα στην περιοχή, οι γείτονες μας ήταν απλοί άνθρωποι. Μεγαλώνοντας και μετά τα 23-25 άρχισα να αισθάνομαι ότι δεν μου άρεσε να βγαίνω πια στη Γλυφάδα και άρχισα να κατεβαίνω κέντρο. Αργότερα μετακόμισα στο Πεδίον του Άρεως, και πριν από τέσσερα χρόνια, στην Κυψέλη.Η εφηβεία σου;
Ήταν έντονη. Δύσκολη εποχή για μένα.Είχα διαβάσει ότι το κομμάτι «One Toy» μιλάει για το bullying. Θέλεις να μου μιλήσεις λίγο γι' αυτό;
Τα παιδιά είναι πολύ σκληρά. Αν μεγαλώνεις σε μια παρέα και είσαι -έστω και λίγο- διαφορετικός, «χτυπάει» και δημιουργούνται άσχημες καταστάσεις. Κατά κάποιο τρόπο περνάς στο περιθώριο. Όλα αυτά -δυστυχώς- έρχονται από τα σπίτια μας. Αν υπάρχουν δύο γονείς που κρίνουν τα πάντα μπροστά σε ένα παιδί που «ρουφάει» την κάθε πληροφορία, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Γι' αυτό πρέπει να ακούμε όλοι τον Rick από το Rick and Morty που λέει: «Don't judge Morty».
VICE Video: Leon of Athens Μιλά για τη Μουσική, τον Γιώργο Λάνθιμο και την Eurovision
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Μιας και το αναφέραμε πριν, πώς σου φαίνεται όλη αυτή η αλλαγή που βιώνει η Κυψέλη τα τελευταία δύο χρόνια;
Πήγα ακριβώς πριν αρχίσει όλο αυτό και αισθάνομαι ότι είδα να εκτυλίσσεται μπροστά μου μια ταινία σε fast forward. Στην αρχή όλοι μου έλεγαν: «γιατί πας να μείνεις εκεί»; Σκέψου ότι τον πρώτο χρόνο βγαίναμε στην πλατεία Αγίου Γεωργίου –Σάββατο- και ήταν άδεια. Είναι ευχάριστο που πλέον η περιοχή σφύζει από ζωή, όμως, έχει σημασία και ο τρόπος με τον οποίο γίνονται κάποια πράγματα. Το Airbnb για παράδειγμα έχει καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη έτσι; Πέρσι μόνο έδιωξαν πέντε φίλους μου από τα σπίτια τους. Έχεις κάποιο guilty pleasure; Κάτι που να μην πίστευε κανείς ότι θα σου αρέσει;
Ναι, η μερέντα με σκόρδο (γέλια).Τι εννοείς;
Παίρνεις μια φέτα ψωμί, τη ψήνεις λίγο, απλώνεις τη μερέντα και στη συνέχεια παίρνεις ένα σκορδάκι, το τρίβεις πάρα πολύ ψιλά πάνω σε μια επιφάνεια κοπής, μετά παίρνεις λίγες νιφάδες από το σκόρδο και τις ρίχνεις από πάνω. Πολύ λίγες όμως, να φαίνονται δέκα τελίτσες.Το ξέρεις ότι δεν ακούγεται καθόλου καλό έτσι;
Το ξέρω, αλλά δοκίμασε το και θα μου πεις.Με σκάλωσες τώρα. Πώς σου ήρθε η ιδέα να βάλεις σκόρδο στη μερέντα;
Κάποια στιγμή είχα φάει κάτι που είχε πολύ σκόρδο και στη συνέχεια ένιωσα έντονα την ανάγκη να φάω σοκολάτα για να μου φύγει η γεύση. Τότε συνειδητοποίησα ότι πάνε πάρα πολύ μαζί και ήθελα να το δοκιμάσω ξανά (γέλια).Αλήθεια, είχες σκεφτεί ποτέ κάποιο άλλο καλλιτεχνικό από το Σtella;
Έχω έναν φίλο από την Αγγλία -τον Chris- ο οποίος μετέφραζε το επίθετό μου -Χρονοπούλου- ως Timebird. Κάποια στιγμή σκεφτόμουν να κάνω ένα άλλο πρότζεκτ με αυτό το όνομα. Έχεις δεχθεί υποτιμητικές συμπεριφορές από άτομα του καλλιτεχνικού χώρου επειδή είσαι γυναίκα;
Δύσκολη φάση η Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα. Η «macho» συμπεριφορά είναι πολύ έντονη. Περισσότερο από άλλες χώρες όπου τα παιδάκια μαθαίνουν από μικρά περί ισότητας και εδώ πάμε πάλι πίσω σε αυτό που σου έλεγα πριν. Δεν είναι κάτι που εμφανίζεται ξαφνικά στα 20 ή στα 30 σου, χτίζεται και εδραιώνεται μέσα σου απ' την παιδική ηλικία.Στο ενεργητικό σου έχεις κάποια πολύ δυνατά ραδιοφωνικά hits. Γνωρίζεις από πριν ποια τραγούδια θα πάρουν airplay;
Ένα από τα ωραιότερα πράγματα στη μουσική είναι η έκπληξη. Η έκπληξη είναι συνεχόμενη. Απ' τη στιγμή που θα παίξω κάτι στην κιθάρα και θα καταλάβω ότι πάει κάπου, μέχρι τη μέρα που θα το μοιραστώ με τον κόσμο χωρίς να γνωρίζω τι κατάληξη θα έχει. Μπορεί να πατώσει ή να πάει απίστευτα καλά. Είναι πολύ υποκειμενικό το ποιο κομμάτι θα έχει τελικά επιτυχία. Μπορεί να έχεις μια μικρή αίσθηση του τι μπορεί να αρέσει, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πέσεις μέσα. Αυτό το ταξίδι είναι πολύ ωραίο.Οι επόμενες κινήσεις σου;
Νοέμβριο θα κυκλοφορήσει άλλο ένα single, αρχές Γενάρη το τραγούδι «The Break» και στις 24 του ίδιου μήνα ο δίσκος. Μέσα στο επόμενο διάστημα θα παίξω σε Γαλλία, Τουρκία, Αυστρία και Ιταλία και ίσως να κάνω ένα live στην Αθήνα τον Δεκέμβριο.Για περισσότερα νέα επισκεφτείτε το site της Σtella.Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σtella: Πρόκειται για ένα από τα πρώτα κομμάτια που είχα γράψει γι' αυτό το album. Το synth που ακούς σε αυτό, προσωπικά, μου βγάζει κάτι σκοτεινό. Μπορεί στη συνέχεια να έχει κάποια πιο δυναμικά και upbeat σημεία, αλλά στο μυαλό μου παραμένει ένα σκοτεινό τραγούδι. Γι' αυτό και το βίντεο έχει τέτοια στοιχεία. Για μένα το «Forest» είναι πολύ σημαντικό κομμάτι, επειδή μαζί του ανακοινώθηκε και ο δίσκος και θεωρώ ότι είναι το πιο αντιπροσωπευτικό του ήχου που θα έχει αυτός.Έχεις δημιουργήσει και το εξώφυλλο, σωστά;
Υπέγραψα με την εταιρία τον Ιανουάριο, και τον Ιούνιο αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε για το εξώφυλλο. Είχα ένα πάρα πολύ στενό dedline για να το παραδώσω και βρέθηκα πελαγωμένη να σκέφτομαι τι θέλω να κάνω. Μου είχε κολλήσει η έννοια της μεταμόρφωσης εκείνες τις μέρες και παράλληλα διάβαζα κάποια παλιά κόμικς. Έπεσε στην αντίληψή μου και μια σειρά βιβλίων που είχαν γίνει μόδα παλιότερα στην Αμερική, τα «Animorphs» και σε συνδυασμό με ένα κόμικ στο οποίο η ηρωίδα μεταμορφωνόταν σε κουκουβάγια, μου ήρθε η ιδέα για το εξώφυλλο του δίσκου. Σχεδίασα αρχικά τα φτερά, τράβηξα μια φωτογραφία τον εαυτό μου και στη συνέχεια με ζωγράφισα πάνω σε αυτά. Κάπως έτσι προέκυψε το εξώφυλλο και μου άρεσε πάρα πολύ το αποτέλεσμα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μόλις μου συνέβη. Ο δίσκος θα ονομάζεται «The Break» -μέσα θα υπάρχει και το ομότιτλο κομμάτι- και συνδυάζεται με μια εποχή που για μένα έσπαγαν κάποια «δεσμά», που βρισκόμουν εν μέσω μεγάλων αλλαγών. Όλο αυτό το κατάλαβα αργότερα και «έδεσε» μέσα μου όταν σχεδίασα και το εξώφυλλο, στο οποίο, με κάποιον τρόπο έχω μεταλλαχτεί. Αισθάνομαι σαν να κλείνει ένας κύκλος και να περνάω σε έναν άλλο.Είσαι η πρώτη μη Καναδή καλλιτέχνιδα που υπέγραψε στην Arbutus Records και πλέον το όνομά σου φιγουράρει δίπλα σε μεγάλα ονόματα που ανήκουν στο ρόστερ της, όπως η Grimes και oι Blue Hawaii. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Κάποιες φορές τσιμπιέμαι για να δω αν είναι αλήθεια (γέλια). Από την άλλη, ξεχνάω ότι επί ένα χρόνο καθόμουν μπροστά από μία οθόνη για 12 ώρες τη μέρα ανταλλάσσοντας email μέχρι να ματώσουν τα μάτια μου -και τα δικά τους. Θέλω να πω δηλαδή, ότι αυτό ήταν κάτι που το κυνηγούσα εδώ και πάρα πολύ καιρό. Πριν έρθω σε συμφωνία με την Arbutus είχα στείλει και στη Sub Pop, μία από τις αγαπημένες μου εταιρίες. Μου είχε απαντήσει ο A&R της, λέγοντας ότι του άρεσε πολύ ο δίσκος και ζητώντας την άδεια να τον μοιραστεί με άλλους ανθρώπους του χώρου. Προφανώς, του είπα ότι θα ήταν χαρά μου να τον μοιραστεί.Λίγες μέρες αργότερα μου έγραψε ο Head Publisher της εταιρίας πως δεν μπορεί να σταματήσει να τον ακούει. Ωστόσο, μου εξήγησε ότι δεν μπορεί να δουλέψει μαζί μου αν δεν βρω label και προσφέρθηκε να με βοηθήσει στην αναζήτηση. Τελικά, έτυχε να κλείσει η συνεργασία με την Arbutus -από την οποία είχα φάει μέσα στον χρόνο και μια χυλόπιτα- και όλα «έδεσαν». Ήμουν πολύ αποφασισμένη να τα καταφέρω, είχα πει στον εαυτό μου: «ή αυτό, ή θα πεθάνω».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ναι. Τα έχω παρατήσει όλα, δεν έχω κάποια άλλη δουλειά. Ζω πολύ μαζεμένα αλλά νιώθω πολύ χαρούμενη κάνοντας μουσική.Το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχεις αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής;
Το να γίνει αυτό το βήμα προς το εξωτερικό. Βέβαια, έχω αντιμετωπίσει και τρομερές δυσκολίες εδώ.Όπως;
Κακές συνεργασίες. Γενικά, πολλά και άσχημα που δεν είναι της παρούσης.Άσχετο, αλλά είχα διαβάσει σε μια συνέντευξή σου ότι φοβάσαι τα αεροπλάνα, ισχύει;
Εντάξει, όχι πια. Παλιά έπρεπε να πάρω χάπια για να μπω. Κοίτα, είχα δύο μεγάλες φοβίες στη ζωή μου: τα αεροπλάνα και το να ανεβώ στη σκηνή.Δηλαδή επέλεξες τη χειρότερη δουλειά για κάποιον με αυτές τις δύο φοβίες.
Ναι, αλλά το περίεργο είναι ότι τις ξεπέρασα σχεδόν μαζί. Λίγο πριν ανέβω για πρώτη φορά στη σκηνή -σκέψου πως απλά θα έλεγα δύο τραγούδια με την μπάντα κάποιων φίλων, δεν ήταν καν δικό μου live- ένιωθα άυλη. Μισή ώρα πριν, ένιωθα ότι γινόμουν διάφανη.Πριν από καμιά δεκαριά μέρες έπαιξες στο πάρτι της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση μπροστά σε 12.000 άτομα φορώντας μια μπλούζα No Fear.
Ναι, την έχω χρόνια αυτή την μπλούζα (γέλια). Είναι σουρεάλ. Tην ίδια μέρα μπορεί να ξυπνήσω και να σκεφτώ: «πω, εγώ που κάθομαι σε αυτό το κρεβάτι το βράδυ θα βγω και θα παίξω μπροστά σε τόσο κόσμο». Ακόμα αναρωτιέμαι πώς θα το κάνω αυτό. Μετά, όμως, απλά γίνεται. Εντάξει, στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να είχε 12.000 άτομα από κάτω, αλλά ήταν ένα μεγάλο πάρτι. Υπήρχε αυτό το αχανές του να βλέπεις τόσο κόσμο μπροστά σου, αλλά δεν είναι πως ήρθαν όλοι για μένα. Πολλοί ήρθαν και για τις τζάμπα μπύρες (γέλια).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πέρα από τη μόνιμη ανάγκη που έχω να γράφω μουσική, ένιωθα ότι αν αρχίσω να παίζω με άλλους ανθρώπους και έχω παρέα, δεν θα είμαι μόνη μου στο να αντιμετωπίσω αυτό το άγχος. Χρειαζόμουν αυτή την επαφή για να ξεθαρρέψω, να νιώσω πως έχω ένα support. Είχα τεράστιο πρόβλημα, δεν μπορούσα να βγω και να πω ένα τραγούδι. Και είχα μεγάλη ανάγκη να το κάνω. Στη συνέχεια μίλησα με τον SillyBoy που είναι πολύ καλός φίλος μου, έκανε παραγωγή σε τρία κομμάτια και αφού τα ανέβασα στο Soundcloud και είδαμε ότι είχαν καλή ανταπόκριση, μου λέει: «γιατί δεν φτιάχνεις μια μπάντα»; Μέχρι τότε δεν το είχα σκεφτεί. Έτσι μπήκα στο τριπάκι να φτιάξω το δικό μου γκρούπ και σιγά - σιγά έγιναν όλα.Μεγάλωσες στην Άνω Γλυφάδα, πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Φοβερά. Το σπίτι μου ήταν δύο στενά κάτω απ' το βουνό, άλλες εποχές τότε, αλάνες, ποδήλατα, το εργοστάσιο της Coca-Cola που πήγαιναμε και κλέβαμε κουτάκια από τον φράχτη. Το πρωί ξύπναγα πολλές φορές από τα κουδούνια των προβάτων που έκανε βόλτα ο βοσκός. Στη γειτονιά υπήρχαν πάρα πολλά παιδιά που ήταν κοντά στην ηλικία μου. Φεύγαμε απ' το σπίτι, παίζαμε, ανάβαμε φωτιές και πηδούσαμε από πάνω. Αυτή ήταν η φάση. Πολύ παιχνίδι. Δεν υπήρχε ο νεοπλουτισμός που βρίσκεις σήμερα στην περιοχή, οι γείτονες μας ήταν απλοί άνθρωποι. Μεγαλώνοντας και μετά τα 23-25 άρχισα να αισθάνομαι ότι δεν μου άρεσε να βγαίνω πια στη Γλυφάδα και άρχισα να κατεβαίνω κέντρο. Αργότερα μετακόμισα στο Πεδίον του Άρεως, και πριν από τέσσερα χρόνια, στην Κυψέλη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήταν έντονη. Δύσκολη εποχή για μένα.Είχα διαβάσει ότι το κομμάτι «One Toy» μιλάει για το bullying. Θέλεις να μου μιλήσεις λίγο γι' αυτό;
Τα παιδιά είναι πολύ σκληρά. Αν μεγαλώνεις σε μια παρέα και είσαι -έστω και λίγο- διαφορετικός, «χτυπάει» και δημιουργούνται άσχημες καταστάσεις. Κατά κάποιο τρόπο περνάς στο περιθώριο. Όλα αυτά -δυστυχώς- έρχονται από τα σπίτια μας. Αν υπάρχουν δύο γονείς που κρίνουν τα πάντα μπροστά σε ένα παιδί που «ρουφάει» την κάθε πληροφορία, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Γι' αυτό πρέπει να ακούμε όλοι τον Rick από το Rick and Morty που λέει: «Don't judge Morty».
VICE Video: Leon of Athens Μιλά για τη Μουσική, τον Γιώργο Λάνθιμο και την Eurovision
Μιας και το αναφέραμε πριν, πώς σου φαίνεται όλη αυτή η αλλαγή που βιώνει η Κυψέλη τα τελευταία δύο χρόνια;
Πήγα ακριβώς πριν αρχίσει όλο αυτό και αισθάνομαι ότι είδα να εκτυλίσσεται μπροστά μου μια ταινία σε fast forward. Στην αρχή όλοι μου έλεγαν: «γιατί πας να μείνεις εκεί»; Σκέψου ότι τον πρώτο χρόνο βγαίναμε στην πλατεία Αγίου Γεωργίου –Σάββατο- και ήταν άδεια. Είναι ευχάριστο που πλέον η περιοχή σφύζει από ζωή, όμως, έχει σημασία και ο τρόπος με τον οποίο γίνονται κάποια πράγματα. Το Airbnb για παράδειγμα έχει καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη έτσι; Πέρσι μόνο έδιωξαν πέντε φίλους μου από τα σπίτια τους. Έχεις κάποιο guilty pleasure; Κάτι που να μην πίστευε κανείς ότι θα σου αρέσει;
Ναι, η μερέντα με σκόρδο (γέλια).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Παίρνεις μια φέτα ψωμί, τη ψήνεις λίγο, απλώνεις τη μερέντα και στη συνέχεια παίρνεις ένα σκορδάκι, το τρίβεις πάρα πολύ ψιλά πάνω σε μια επιφάνεια κοπής, μετά παίρνεις λίγες νιφάδες από το σκόρδο και τις ρίχνεις από πάνω. Πολύ λίγες όμως, να φαίνονται δέκα τελίτσες.Το ξέρεις ότι δεν ακούγεται καθόλου καλό έτσι;
Το ξέρω, αλλά δοκίμασε το και θα μου πεις.Με σκάλωσες τώρα. Πώς σου ήρθε η ιδέα να βάλεις σκόρδο στη μερέντα;
Κάποια στιγμή είχα φάει κάτι που είχε πολύ σκόρδο και στη συνέχεια ένιωσα έντονα την ανάγκη να φάω σοκολάτα για να μου φύγει η γεύση. Τότε συνειδητοποίησα ότι πάνε πάρα πολύ μαζί και ήθελα να το δοκιμάσω ξανά (γέλια).Αλήθεια, είχες σκεφτεί ποτέ κάποιο άλλο καλλιτεχνικό από το Σtella;
Έχω έναν φίλο από την Αγγλία -τον Chris- ο οποίος μετέφραζε το επίθετό μου -Χρονοπούλου- ως Timebird. Κάποια στιγμή σκεφτόμουν να κάνω ένα άλλο πρότζεκτ με αυτό το όνομα. Έχεις δεχθεί υποτιμητικές συμπεριφορές από άτομα του καλλιτεχνικού χώρου επειδή είσαι γυναίκα;
Δύσκολη φάση η Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα. Η «macho» συμπεριφορά είναι πολύ έντονη. Περισσότερο από άλλες χώρες όπου τα παιδάκια μαθαίνουν από μικρά περί ισότητας και εδώ πάμε πάλι πίσω σε αυτό που σου έλεγα πριν. Δεν είναι κάτι που εμφανίζεται ξαφνικά στα 20 ή στα 30 σου, χτίζεται και εδραιώνεται μέσα σου απ' την παιδική ηλικία.Στο ενεργητικό σου έχεις κάποια πολύ δυνατά ραδιοφωνικά hits. Γνωρίζεις από πριν ποια τραγούδια θα πάρουν airplay;
Ένα από τα ωραιότερα πράγματα στη μουσική είναι η έκπληξη. Η έκπληξη είναι συνεχόμενη. Απ' τη στιγμή που θα παίξω κάτι στην κιθάρα και θα καταλάβω ότι πάει κάπου, μέχρι τη μέρα που θα το μοιραστώ με τον κόσμο χωρίς να γνωρίζω τι κατάληξη θα έχει. Μπορεί να πατώσει ή να πάει απίστευτα καλά. Είναι πολύ υποκειμενικό το ποιο κομμάτι θα έχει τελικά επιτυχία. Μπορεί να έχεις μια μικρή αίσθηση του τι μπορεί να αρέσει, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πέσεις μέσα. Αυτό το ταξίδι είναι πολύ ωραίο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Νοέμβριο θα κυκλοφορήσει άλλο ένα single, αρχές Γενάρη το τραγούδι «The Break» και στις 24 του ίδιου μήνα ο δίσκος. Μέσα στο επόμενο διάστημα θα παίξω σε Γαλλία, Τουρκία, Αυστρία και Ιταλία και ίσως να κάνω ένα live στην Αθήνα τον Δεκέμβριο.Για περισσότερα νέα επισκεφτείτε το site της Σtella.Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.
Περισσότερα από το VICEΟ Σταθμός της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα που Μπορεί να Γίνει η Warner Bros. της ΕλλάδαςΤο Χωριό στη Φλώρινα που Βουλιάζει και οι 20 Κάτοικοι που Δεν το ΕγκαταλείπουνO Απόστολος Σουγκλάκος Ήταν ο Έλληνας «The Rock»Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.