Η Τούμπα ανήκει στον δήμο Θεσσαλονίκης. Θα μπορούσε όμως, πρακτικά και από ιδιοσυγκρασία κυρίως, να είναι ξεχωριστός αυτόνομος δήμος – είχε γίνει παλιότερα μια τέτοια κίνηση, αλλά δεν ευδοκίμησε.Στην περιοχή εγκαταστάθηκαν μετά το 1922 πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Τα πρώτα χρόνια πολλοί έμειναν σε στρατιωτικά τολ, όμως στέριωσαν γρήγορα σε σπίτια με κήπους και λουλούδια. Η περιοχή απέκτησε το όνομά της από τον λόφο με τις αρχαιότητες (τούμπα) στα όρια με την Τριανδρία και τη φήμη της από την ομάδα του ΠΑΟΚ. Είναι μια λαϊκή και πολύ πυκνοκατοικημένη περιοχή. Τη διατρέχουν κατά μήκος η Λαμπράκη κι η Παπάφη και κάθετα η Μπότσαρη κι η Κλεάνθους· στο ενδιάμεσο υπάρχουν στενάκια και αδιέξοδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μικροπωλητές στη λαϊκή αγορά της Κλεάνθους.
Η Τούμπα είναι στους στίχους του Άλκη Αλκαίου («Τούμπα, Αλκαζάρ και Καλογρέζα μου») και στο αφήγημα του Κοροβίνη, «Το χτικιό της Άνω Τούμπας». Είναι η κατάληψη αναρχικών στο παλιό εργοστάσιο της ΥΦΑΝΕΤ και το Ορφανοτροφείο, όπου κόσμος συγκέντρωνε ρούχα και φάρμακα για τους πρόσφυγες, όμως η Αστυνομία το εκκένωσε με τη βία για να το γκρεμίσει αμέσως ο μητροπολίτης Άνθιμος με σκοπό να χτίσει εκκλησιαστικό ίδρυμα χρονίως πασχόντων. Το σημείο παραμένει οικόπεδο. Ήταν η γειτονιά του Αριστείδη Παγκρατίδη, που εκτελέστηκε ως δράκος του Σέιχ Σου και που όταν πιτσιρικάς είχε κλέψει καραμέλες, ο περιπτεράς τού έκανε σημάδια στο πρόσωπο, φορώντας ένα κούφιο δακτυλίδι, δηλαδή χωρίς πέτρα. Ήταν και η γειτονιά του Νίκου Παπάζογλου, που τα καλοκαιρινά μεσημέρια έπινε μπίρα σε ένα γυράδικο στην Μπότσαρη, φορώντας φανελάκι. Τούμπα είναι το σπίτι του καθηγητή Τριαρίδη στο τέλος της Λαμπράκη και την ίδια στιγμή, οι φοβεροί ήρωες στο πάρκο του Άγιου Θεράποντα, όπως η Λωλή, που της είχανε δώσει σημαδεμένα ζάρια κι έκτοτε ορκίζεται ότι έχει φέρει εφτάρες στο τάβλι – αλήθεια λέει. Επίσης, ο φούρνος του Κουκουμέρια στη Μικράς Ασίας, το καλτ καφενείο Κρόνος στην Ανατολικής Θράκης και οι μοτοκροσάδες στο ρέμα, στα όρια με την Πυλαία.
Το γήπεδο της Τούμπας χτίστηκε πριν από 58 χρόνια από τους ίδιους του φιλάθλους του ΠΑΟΚ. Ο πρώτος αγώνας ήταν ένα φιλικό με την ΑΕΚ. Την Τούμπα συνοδεύουν ως σήμερα πολλές ιστορίες στα όρια της πραγματικότητας και του ψέματος, όπως ότι σε ένα γκολ του Νέτο Γκουερίνο, το 1976, οι φωνές των θεατών ακούστηκαν ως απέναντι στην Πιερία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έναν χειμώνα, σε φαστφουντάδικο της Κλεάνθους μπήκε ένας τύπος γύρω στα 60 και παρήγγειλε κανονικά. Το μαγαζί είχε ένα πατάρι με λίγα απομονωμένα τραπέζια και ο πελάτης κάθισε σε ένα από αυτά. Η ώρα πέρασε και μια καθαρίστρια πλησίασε προς το μέρος του. Πάγωσε. Ήταν ξαπλωμένος στην καρέκλα με το κεφάλι πίσω, νεκρός, ακίνητος, με το φαγητό απείραχτο μπροστά του. Το φαστφουντάδικο άδειασε και ήρθαν οι «Ζητάδες». Ο θάνατος είχε προέλθει από φυσιολογικά αίτια, ο πελάτης είχε υποστεί ανακοπή καρδιάς, ωστόσο έπρεπε να γίνει η τυπική διαδικασία. Η Σήμανση άργησε κάπως κι εμφανίστηκε μια γυναίκα αστυνομικός, πολύ όμορφη, με ψηλά πόδια, λευκή επιδερμίδα και σπαστά μαύρα μαλλιά, που φορούσε γιλέκο της Αστυνομίας. Άνοιξε την επάνω θήκη μιας μαύρης τσάντας, φόρεσε πλαστικά γάντια στα μακριά της δάχτυλα, άπλωσε το φούμο με ένα βουρτσάκι στο τραπέζι και τις καρέκλες γύρω από τον νεκρό, κόλλησε και τράβηξε επιδέξια –χρατς- την ταινία για τα αποτυπώματα, τα κοίταξε για λίγο στο φως προς την τζαμαρία κι έπειτα τα τοποθέτησε προσεκτικά πίσω στη θέση τους, μαζί με τις γραφειοκρατικές σημειώσεις που είχε κρατήσει σε ένα φυλλάδιο με πολλά κουτάκια. Πριν φύγει, η αστυνομικός έβγαλε από την τσάντα μια ψηφιακή μηχανή κι άρχισε να τραβά φωτογραφίες στο μαγαζί: το τραπέζι του νεκρού κάθετα μπροστά του, ψηλά και σε γωνία πλάγια πίσω από την καρέκλα, λεπτομέρειες από τη μακάβρια σκηνή και γενικά πλάνα. Τα μάζεψε κι έφυγε. Βγήκε από το μαγαζί, προσπέρασε τον κόσμο που κοιτούσε από το πεζοδρόμιο και σταμάτησε για να περάσει στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Την ακολούθησε ένας από τους πακετάδες του μαγαζιού, που της είπε με θράσος: «Κυρία αστυνόμε, εμένα μια φωτογραφία δεν θα με βγάλετε»;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες
