Εννιά Καταπληκτικοί Τρόποι για να Κωλοβαράς στη Δουλειά

Μια μέρα στο μακρινό μέλλον, θα λέμε στα εγγόνια μας για την εποχή στη Γη που οι άνθρωποι έπρεπε να καταβάλουν 40 (και βάλε) ώρες σωματικής ή πνευματικής εργασίας κάθε βδομάδα, για να δικαιολογήσουν τη συνέχιση της ζωής τους.

Καθώς ο ήλιος θα δύει πάνω από τον ορίζοντα του Άρη, θα εξηγούμε πώς παρά την κοινωνική οργάνωση, το είδος μας περνούσε υπέρμετρο χρόνο καταστρώνοντας τρόπους να ξεγελάσει το σύστημα, ώστε να μεγιστοποιεί τα οφέλη και να ελαχιστοποιεί τον κόπο.

Για να μεταλαμπαδεύσουμε αυτές τις ιστορίες στις επόμενες γενιές της πλήρους αυτοματοποιημένης εποχής, ζητήσαμε ανθρώπους από το παρόν να μοιραστούν τις πιο δημιουργικές, έμμεσες και πραγματικά ευφυείς μεθόδους που έχουν χρησιμοποιήσει, για να αποφεύγουν να δουλεύουν όσο είναι στη δουλειά.

Ίσως αυτές οι ιστορίες τεμπελιάς να λειτουργούν και ως προειδοποίηση, για να μην επαναληφθούν τα λάθη του συστήματος του παρελθόντος στον τομέα της εργασίας και ως μια απόδειξη της σταθερής και απολύτως απαραίτητης επιθυμίας του ανθρώπου να τεμπελιάζει.

VICE Video: Αθήνα σε Έκσταση

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Τις πρώτες μέρες της Lyft –μιας εταιρείας σαν την Uber-, πριν τους σημερινούς χαμηλούς μισθούς, η εταιρεία πρόσφερε εγγυημένα 25 δολάρια την ώρα, όσο φαινόταν στο σύστημα ότι οδηγείς. Πολλοί οδηγοί ανακαλύψαμε ότι αν πηγαίναμε στη πιο μακρινή γωνία του χάρτη, όπου κανείς δεν θα μας αναζητούσε, μπορούσαμε να είμαστε εκεί όλη μέρα -ενεργοί, αλλά χωρίς να δουλεύουμε- και να πληρωνόμαστε. Σύντομα το ανακάλυψαν και πρόσθεσαν προϋποθέσεις για να μην το κάνουμε, αλλά βγάλαμε κάμποσα λεφτά από αυτό. Κάποιες φορές, μάλιστα, είχαμε πάρει και μπίρες και μπάρμπεκιου και το κάναμε πάρτι.
- Mel, Ιρβάιν, Καλιφόρνια

Πριν από πολλά χρόνια, δούλευα σε ένα γραφείο. Ένα από τα κόλπα ήταν να πειράζω τον θορυβώδη εκτυπωτή μας (που δεν χρησιμοποιούσαμε για τίποτα), βγάζοντας την κορδέλα και βάζοντας ταινία σε εκείνο το πράγμα που ελέγχει αν είναι στη θέση του. Έπειτα, περνούσα ένα χαρτί σε ρολό από μέσα, που γυρνούσε σε λούπα. Αυτό δημιουργούσε έναν ήχο σαν να γράφεις στο πληκτρολόγιο από το γραφείο μου, ενώ εγώ κοιμόμουν καθιστός στην καρέκλα μου.
- Albert, Σιάτλ

Στην επαρχιακή πόλη μου γινόταν μια μεγάλη αγροτική εκδήλωση κάθε χρόνο. Αν και δεν είχα μεγαλώσει έτσι, ούτε με ενδιέφερε αυτός ο τρόπος ζωής, είδα ότι έκαναν προσλήψεις και έδιναν το τρελό ποσό των 14 δολαρίων την ώρα (πριν από μια δεκαετία). Έτσι, έκανα αίτηση για δυο βδομάδες, όσο θα είχα τις χειμερινές διακοπές από το κολέγιο. Πήρα τη δουλειά και την πρώτη μέρα συνειδητοποίησα ότι δεν είχα συγκεκριμένο επιβλέποντα και προφανώς έπρεπε να τριγυρνάω και να προσφέρομαι να μετακινήσω ένα τραπέζι ή έναν φράχτη ή ό,τι μπορεί να χρειαζόταν κάποιος από μένα.

Με αυτήν τη διαπίστωση, πέρασα τις επόμενες δυο βδομάδες διασκεδάζοντας με φίλους ως το πρωί κάθε βράδυ: έπειτα, πήγαινα στη δουλειά στις επτά το πρωί, χτυπούσα κάρτα και αμέσως έτρεχα στο πάρκινγκ, για να κοιμηθώ όλη μέρα στο αμάξι μου.

Την προτελευταία μέρα δουλειάς, με ξύπνησε από τον ύπνο μου στο αμάξι ένας άνδρας με κοστούμι που χτυπούσε το παράθυρο και ρωτούσε τι έκανα. Του είπα ότι ένιωσα αδιάθετος και ήρθα να κοιμηθώ για λίγο, για να φορτώσω τις μπαταρίες μου. Μου είπε να φύγω και να μην πάω ξανά. Ανησυχούσα τόσο ότι θα με κατηγορούσαν και δεν θα με πλήρωναν ή κάτι τέτοιο, αλλά πληρώθηκα κανονικά για τις δυο βδομάδες ένα μήνα αργότερα.
- Bryce, Σεντ Πολ, Μινεσότα

Έκανα μια καλοκαιρινή δουλειά, πουλώντας λουκέτα, πετσέτες και χαζομαρίτσες σε ένα water park, όταν ήμουν έφηβος. Μια μέρα πήγα στη δουλειά και είδα ένα υπόμνημα για ένα παιχνίδι που πιτσιλούσε, το οποίο θα πουλούσαμε από εκείνη τη μέρα.

Καθώς δεν είχαμε επιβλέποντες για λίγο, ο συνάδελφός μου και εγώ αποφασίσαμε να ανοίξουμε μερικά από τα κουτιά και να περάσουμε όλο το πρωί τρέχοντας ολόγυρα και παίζοντας νεροπόλεμο. Θα λέγαμε ότι προμοτάραμε το καινούργιο προϊόν, αν μας ρωτούσε κανείς. Όταν τελικά μας εντόπισε η επιβλέπουσα, αντί να μας επιπλήξει, άφησε και αυτή τη δουλειά της και πήρε μέρος στον νεροπόλεμο. Ήταν μια έφηβη λίγο μεγαλύτερη από μας που δεν νοιαζόταν ούτε και εκείνη για τη δουλειά.
- Garrett, Τρέντον, Νιου Τζέρσεϊ

Δούλευα για έναν μεγάλο οργανισμό που είχε ένα μεγάλο συμβόλαιο για έναν άλλον μεγάλο οργανισμό. Αυτοματοποίησα 80 ώρες οικονομικής ανάλυσης σε 15 λεπτά. Τον υπόλοιπο χρόνο έπαιζα παιχνίδια στον υπολογιστή, έκανα αγοροπωλησίες στο χρηματιστήριο, έγραφα ένα blog (προτού καν ονομαστούν blog) και φλέρταρα με κάποιες από τις δεκάδες γυναίκες που ήταν online τότε, μέσω AIM. Η οθόνη του υπολογιστή μου δεν έβλεπε προς την πόρτα, αλλά έβαλα και ένα χαρτονένιο κάλυμμα για επιπλέον προστασία, ισχυριζόμενος ότι τα φώτα φθορισμού που έπεφταν πάνω στην οθόνη ενοχλούσαν τα μάτια μου (βασικά ήταν αλήθεια, αλλά υπερέβαλα). Στον υπολογιστή που δεν χρησιμοποιούσα, την οθόνη του οποίου μπορούσαν να δουν άλλοι, είχα βάλει ένα πρόγραμμα screensaver που εμφάνιζε γραφήματα και κείμενο και που ανανεώνονταν κάθε λίγο. Πού και πού πετούσε και ένα μεγάλο άσπρο banner στη μέση της οθόνης που έγραφε με κόκκινα γράμματα «Δημιουργία, παρακαλώ περιμένετε».
- Fletcher, Ουάσινγκτον, DC

Ένας φίλος είχε έναν γύψο που του είχαν βγάλει και εγώ, ως τεμπέλης αλλά πολυμήχανος νεαρός, τον ζήτησα για να κάνω κόλπο στη δουλειά μου στην αποθήκη. Πέρασα δυο μήνες φορώντας τον γύψο τυλιγμένο με μια γάζα, ώστε να μη μου φεύγει. Για κάποιον λόγο, κανείς δεν τον περιεργάστηκε από κοντά και πέρασα το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού στο γραφείο, κάνοντας ελάχιστη γραμματειακή δουλειά, αντί για σκληρή χειρωνακτική εργασία στην αποθήκη.
- Jordan, Ατλάντα

Σε μια δουλειά βρήκα μια πεντακάθαρη τουαλέτα που δεν χρησιμοποιούσε κανείς και κλείδωνε, στον ξενοίκιαστο όροφο πάνω από τον δικό μας. Όποτε έπρεπε να φύγω από το κτίριο για μια συνάντηση ή κάτι τέτοιο, έπαιρνα το ασανσέρ και ανέβαινα πάνω και άραζα εκεί για μια ώρα παραπάνω όταν γύριζα, χαζεύοντας στο laptop μου ή παίρνοντας έναν υπνάκο στο πάτωμα – ήταν πεντακάθαρα, πρέπει να πω- και ύστερα κατέβαινα ξανά, για να δουλέψω.
- Shannon, Νέα Υόρκη

Όταν σπούδαζα, δούλευα σε ένα τηλεφωνικό κέντρο όπου δεν επιτρεπόταν να κλείνουμε το τηλέφωνο. Έτσι, αν ήθελα να κάνω ένα διάλειμμα, έπαιρνα την αδερφή μου ή έναν φίλο μου, όταν ήταν στη δουλειά. Ήξεραν τι συνέβαινε, το σήκωναν και το άφηναν κατεβασμένο στο γραφείο τους και εγώ αυτοσχεδίαζα και έκανα πως μιλούσα με κάποιον στην άλλη άκρη της γραμμής, ενώ διάβαζα το περιοδικό μου κάτω από το γραφείο.
- Kate, Hartford, Κονέκτικατ

Όταν ήμουν βοηθός post-production σε ένα μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο, δεν είχαν πολλά να κάνω και υπήρχε ελάχιστος έλεγχος, επειδή η επιβλέπουσα ανησυχούσε για τα δικά της. Ήξερα ότι έπρεπε πάντα να δείχνω απασχολημένος, αν ήθελα α) να έχω δουλειά, όσο διαρκούσε το συμβόλαιό μου β) να κάνω καλή εντύπωση σε όσους θα μου ήταν χρήσιμοι, για να δικτυωθώ και γ) να μην με βάλουν να κάνω όντως κάτι. Έτσι, περνούσα πολλές ώρες κάθε μέρα σε δήθεν παραδόσεις χαρτιών / σεναρίων κ.ο.κ. σε ανύπαρκτους παραλήπτες στο μεγάλο μας στούντιο. Αυτή ήταν η δικαιολογία μου, για να περιπλανιέμαι και να παίρνω καθαρό αέρα τη μισή μέρα και καθώς είχα το ταμπελάκι και τον φάκελό μου στο χέρι κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ.
- Stephen, Μπέρμπανκ, Καλιφόρνια

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Περισσότερα από το VICE

Μια Ελληνίδα Νοσηλεύτρια Περιγράφει πώς Είναι να Σώζεις Παιδιά στην Καρδιά του Λιβάνου

Τα Fake News Πήγαν σε Άλλο Επίπεδο με τη Φωτογραφία «Προσφυγόπουλου», που Τελικά Ήταν Ηθοποιός του Netflix

Το «Italexit» Έρχεται στη Μόδα - Όλα Όσα Πρέπει να Ξέρεις για την Κρίση στην Ιταλία