Καλώς ήρθατε στη στήλη The DM That Changed My Life, όπου ασχολούμαστε τα μηνύματα σε WhatsApp, Insta, facebook και εργασιακά mail που μας τάραξαν βαθιά.
Ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ πώς έχασα επαφή με τον μπαμπά μου. Έγινε πριν από 15 χρόνια. Και οι δύο δεν τα πηγαίναμε καλά με τα τηλέφωνα, πριν από την εποχή που όλοι άρχισαν να είναι κολλημένοι σε ένα κινητό. Έπινε και αυτό ενέτεινε το άγχος μου. Ζούσαμε σε άλλες πόλεις. Τέτοια πράγματα μπορούν να συμβούν χωρίς καν να τα συνειδητοποιείς. Ήταν παράξενο, τη μια μέρα καθόμουν στον καναπέ του τρώγοντας δημητριακά με φράουλα, βλέποντας καρτούν. Και την άλλη, ήμουν 25 χρονών και δεν θυμόμουν καν πώς ήταν να έχεις μπαμπά.Οι γονείς μου με έκαναν όταν ήταν έφηβοι, έτσι είναι λογικό που χώρισαν λίγο μετά. Από τότε ήμουν η ενσάρκωση του μοναχοπαιδιού. Οι άλλοι το καταλαβαίνουν αμέσως. Δεν έχω έλεγχο των μερίδων του φαγητού, επειδή δεν μου είναι φυσικό να μοιράζομαι. Μου αρέσει η μοναξιά μου. Συνήθως γίνεται το δικό μου, αθόρυβα αλλά σταθερά. Για χρόνια το ότι ήμουν μοναχοπαίδι ήταν θεμελιώδες κομμάτι της προσωπικότητάς μου.Αλλά όλα αυτά είναι λάθος – δεν είμαι μοναχοπαίδι. Πριν από δέκα χρόνια, ο μπαμπάς μου έκανε άλλη μια κόρη με τη γυναίκα του. Κατά βάθος το ήξερα. Μου το είχαν αναφέρει όταν ήμουν στην εφηβεία, αλλά δεν το αντιλήφθηκα ουσιαστικά, παρά τη σπουδαιότητά του. Αν δεν έχεις επαφή με τον μπαμπά σου, η αδελφή σου είναι αδελφή σου; Δεν ήξερα, οπότε για χρόνια δεν ασχολήθηκα, μέχρι πριν από λίγους μήνες, όταν η μαμά της με έκανε add στο Facebook και ζήτησε τον αριθμό μου. Δυο μέρες αργότερα, μου ήρθε ένα μήνυμα στο WhatsApp. Όχι από εκείνη αλλά από τη δεκάχρονη αδελφή μου, επειδή τα παιδιά πλέον έχουν smartphone. «Γεια!», έλεγε. «Γεια σου», απάντησα.Δεν ξέρω πώς να μιλάω σε παιδιά επειδή ποτέ δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις, ιδίως τέτοιας ηλικίας. Έτσι τα δάχτυλά μου έμειναν μετέωρα για λίγο πάνω από την οθόνη ενώ προσπαθούσα να θυμηθώ πώς είναι να είσαι δέκα ετών. «Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;», έγραψα τελικά. «Τα νουντλς», απάντησε αμέσως. «Και το ψητό». Ακολούθησε μια παύση. «Μπορώ να σου μιλήσω την Κυριακή;» με ρώτησε, με την αυτοπεποίθηση των δεκάχρονων. «Πολύ ωραία», απάντησα. «Ανυπομονώ να μάθω τι κάνεις». «ΟΚ», είπε.
O Mαχαιροποιός
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Τις επόμενες εβδομάδες μιλήσαμε πολλή ώρα στο τηλέφωνο. Αρχικά, οι συζητήσεις μας ήταν παράξενες. Τη ρωτούσα για το σχολείο και τι της άρεσε να κάνει (να τραγουδάει, να βλέπει ρομαντικές κομεντί, να μένει στις φίλες της) και με ρωτούσε κι εκείνη (αν είχα αγόρι, τι τάξη πήγαινα ή αν τελείωσα το σχολείο πριν καιρό). Με τον καιρό οι κουβέντες έγιναν πιο εύκολες. Μου έλεγε τα κουτσομπολιά από την αυλή του σχολείου ή τι ήθελε να της πάρουν για τα γενέθλιά της. Πού και πού ξεχνούσα πώς ζούσαν τα δεκάχρονα. «Θα βγουν;», τη ρώτησα μια φορά που μου είπε για μια φίλη που ήταν τσιμπημένη με έναν φίλο τους. «Ίσως όταν θα 'ναι 12», απάντησε καγχάζοντας.Οι τηλεφωνικές συζητήσεις μας σύντομα έγιναν ένα θετικό συμβάν στη ζωή μου, που με ηρεμούσε. Δεν μοιάζουμε και τόσο (ίσως έχουμε ίδια φρύδια) αλλά κάπως έτσι μιλούσα στην ηλικία της. Μιλάει ασταμάτητα. Έχει φλεγματικό χιούμορ. Με κοροϊδεύει όταν δεν πιάνω κάτι. «Αρραβωνιάστηκα», μου έγραψε μια φορά στέλνοντας μια φωτογραφία ενός λαμπερού ασημένιου δαχτυλιδιού στο WhatsApp - «Αστειεύομαι. Είμαι δέκα χρονών».Αν κάτι με τρόμαξε στο πρώτο μήνυμα που μου έστειλε είναι ότι τα δεκάχρονα δεν είναι τόσο σκληρά όσο φαίνονται. Είναι κοντά στην ηλικία που ήμουν όταν έχασα επαφή με τον μπαμπά μου. Είμαι ευτυχισμένο άτομο με υγιείς σχέσεις και ένα καλό υποστηρικτικό δίκτυο αλλά θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν με επηρέασε βαθιά μέσα μου. Πολλές φορές είμαι συγκρατημένη και δεν εμπιστεύομαι εύκολα. Συχνά υποθέτω ότι οι άλλοι θα με αφήσουν. Έτσι συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να αφήσω την αδελφή μου τώρα που είχε κάνει το βήμα. Και αν την άφηνα, τότε τι θα έλεγε κάτι τέτοιο για μένα; Ότι είμαι σαν τον μπαμπά μου; Να κάτι που όλοι αναρωτιόμαστε.Δεν την έχω συναντήσει ακόμα, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα συμβεί. Ίσως πάμε να φάμε νουντλς και ψητό. Στο μεταξύ, όμως, μιλάμε μέσω WhatsApp και όλα άρχισαν με ένα μήνυμα που έλεγε «Γεια» και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους.Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.
Ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ πώς έχασα επαφή με τον μπαμπά μου. Έγινε πριν από 15 χρόνια. Και οι δύο δεν τα πηγαίναμε καλά με τα τηλέφωνα, πριν από την εποχή που όλοι άρχισαν να είναι κολλημένοι σε ένα κινητό. Έπινε και αυτό ενέτεινε το άγχος μου. Ζούσαμε σε άλλες πόλεις. Τέτοια πράγματα μπορούν να συμβούν χωρίς καν να τα συνειδητοποιείς. Ήταν παράξενο, τη μια μέρα καθόμουν στον καναπέ του τρώγοντας δημητριακά με φράουλα, βλέποντας καρτούν. Και την άλλη, ήμουν 25 χρονών και δεν θυμόμουν καν πώς ήταν να έχεις μπαμπά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
O Mαχαιροποιός
Τις επόμενες εβδομάδες μιλήσαμε πολλή ώρα στο τηλέφωνο. Αρχικά, οι συζητήσεις μας ήταν παράξενες. Τη ρωτούσα για το σχολείο και τι της άρεσε να κάνει (να τραγουδάει, να βλέπει ρομαντικές κομεντί, να μένει στις φίλες της) και με ρωτούσε κι εκείνη (αν είχα αγόρι, τι τάξη πήγαινα ή αν τελείωσα το σχολείο πριν καιρό). Με τον καιρό οι κουβέντες έγιναν πιο εύκολες. Μου έλεγε τα κουτσομπολιά από την αυλή του σχολείου ή τι ήθελε να της πάρουν για τα γενέθλιά της. Πού και πού ξεχνούσα πώς ζούσαν τα δεκάχρονα. «Θα βγουν;», τη ρώτησα μια φορά που μου είπε για μια φίλη που ήταν τσιμπημένη με έναν φίλο τους. «Ίσως όταν θα 'ναι 12», απάντησε καγχάζοντας.Οι τηλεφωνικές συζητήσεις μας σύντομα έγιναν ένα θετικό συμβάν στη ζωή μου, που με ηρεμούσε. Δεν μοιάζουμε και τόσο (ίσως έχουμε ίδια φρύδια) αλλά κάπως έτσι μιλούσα στην ηλικία της. Μιλάει ασταμάτητα. Έχει φλεγματικό χιούμορ. Με κοροϊδεύει όταν δεν πιάνω κάτι. «Αρραβωνιάστηκα», μου έγραψε μια φορά στέλνοντας μια φωτογραφία ενός λαμπερού ασημένιου δαχτυλιδιού στο WhatsApp - «Αστειεύομαι. Είμαι δέκα χρονών».Αν κάτι με τρόμαξε στο πρώτο μήνυμα που μου έστειλε είναι ότι τα δεκάχρονα δεν είναι τόσο σκληρά όσο φαίνονται. Είναι κοντά στην ηλικία που ήμουν όταν έχασα επαφή με τον μπαμπά μου. Είμαι ευτυχισμένο άτομο με υγιείς σχέσεις και ένα καλό υποστηρικτικό δίκτυο αλλά θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν με επηρέασε βαθιά μέσα μου. Πολλές φορές είμαι συγκρατημένη και δεν εμπιστεύομαι εύκολα. Συχνά υποθέτω ότι οι άλλοι θα με αφήσουν. Έτσι συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να αφήσω την αδελφή μου τώρα που είχε κάνει το βήμα. Και αν την άφηνα, τότε τι θα έλεγε κάτι τέτοιο για μένα; Ότι είμαι σαν τον μπαμπά μου; Να κάτι που όλοι αναρωτιόμαστε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περισσότερα από το VICEΜια Γυναίκα που Μένει σε Κακοποιητική Σχέση «Δεν Είναι Άξια της Μοίρας της»Ο Νικολός Φτιάχνει το πιο Διάσημο Σπιτικό Παγωτό των Κυκλάδων (Δωρεάν)Η «Ms. Monopoly» θα 'Θελε να Είναι πιο Φεμινιστική, Αλλά Είναι Απλώς Μία Εκδοχή της MonopolyΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.