Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Canada.Η θρυλική φωτογράφος Jill Freedman πέρασε την καριέρα της καταγράφοντας τις ζωές ανθρώπων που βρίσκονταν στο περιθώριο της αμερικανικής κοινωνίας. Αυτές οι φωτογραφίες προέρχονται από την περίοδο που ταξίδευε στην Ανατολική Ακτή με το Τσίρκο των Αδερφών Clyde Beatty-Cole το 1971. Στο τέλος, οι φωτογραφίες από αυτό το project έγιναν συλλογή στο βιβλίο της που κυκλοφόρησε το 1975, Circus Days (Οι Μέρες του Τσίρκου). Οι εικόνες ξεχωρίζουν στο έργο της, καθώς τις επεξεργάστηκε με τη μέθοδο της «σταθεροποίησης», μιας γρήγορης και εξελιγμένης για την εποχή διαδικασίας εμφάνισης φωτογραφιών. Οι παρακάτω επεξεργασμένες φωτογραφίες που εμφανίστηκαν θεωρήθηκε ότι είχαν πεταχτεί εκείνη την εποχή. Όμως δουλεύοντας με τη Freedman, ανακτήσαμε αυτές τις χαμένες εικόνες, για να τις δείτε σε όλη τους τη δόξα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Να τι είχε να πει η Freedman για τη ζωή με το τσίρκο:Το τσίρκο είναι μια υπενθύμιση όλων των ταξιδιών που δεν έγιναν ποτέ, όλων των τρελών ονείρων που πάγωσαν στο νηφάλιο πρωινό. Είναι μια εύθραυστη φαντασίωση του εδώ και του τώρα, που θα χαθεί αύριο, θαρρείς και δεν είμαστε ελεύθεροι. Ελεύθεροι και ανώνυμοι, σε έναν κόσμο γεμάτο λογαριασμούς, παιδιά και πιστωτικές κάρτες που έχουν τους αριθμούς μας.
Το τσίρκο είναι ένας πλούσιος τόπος, όπως τα παιδικά χρόνια. Ένας εορτασμός της χαράς του να είσαι ζωντανός. Είναι ένα μαγικό μέρος, γεμάτο μυστήριο, τρόμο και παιδική έκσταση. Είναι γκροτέσκο και όμορφο, παράξενο και θαυμαστό. Ένα μέρος που νιώθεις περισσότερα από όσα μπορείς να θυμηθείς, όπου αυτά που φαντάζεσαι είναι εξίσου πραγματικά με αυτά που συμβαίνουν. Παράλογα πράγματα που μόλις που προλαβαίνεις να τσακώσεις με την άκρη του ματιού σου και σε ενθουσιάζουν. Είναι μια γεύση από το άγνωστο, μια υπόσχεση για την περιπέτεια που σε περιμένει εκεί έξω, εκεί που συμβαίνουν τα πάντα. Πόλεις που ξέρεις ότι είναι πιο συναρπαστικές από τη δική σου. Γυναίκες πιο ελεύθερες, άνδρες πιο πλούσιοι, σοκολάτα κάθε μέρα, γιατί όχι; Όλα είναι δυνατά στο τσίρκο, εκτός από το να συμπεριφέρεσαι ανάλογα με την ηλικία σου και να είσαι λογικός.
Το τσίρκο είναι ένας θορυβώδης εορτασμός όλων όσων αγαπούν τα παιδιά – χαζά αστεία, προσβλητικοί ήχοι, αγενείς χειρονομίες, υπερένταση, φρίκη, δράμα, θάρρος και τόλμη και οδυνηρή ομορφιά. Το τσίρκο τραγουδά με τη μοχθηρή ενέργεια τρελών κλόουν. Είναι η ισορροπία σε σχοινιά, τα ζογκλερικά με μπάλες, το χοροπήδημα σε δίχτυα, οι αιωρήσεις στον αέρα, όπως κάνουν τα παιδιά, μόνο για να το κάνουν. Ο εορτασμός της απόλυτης χαράς του να κάνεις κάτι εντελώς άχρηστο, άψογα. Λες και το κάνεις, για να κρατήσεις την υπόσχεση που έδωσες στον εαυτό σου κάποτε να μη μεγαλώσεις ποτέ. Δεν σκόπευες ποτέ να γίνεις ένας από Αυτούς. Ακριβώς έτσι, το τσίρκο παραμένει πάντα ίδιο. Δεν αλλάζει ποτέ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:
Τα έργα της Jill Freedman περιλαμβάνονται στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στο Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας και το George Eastman House, ανάμεσα σε άλλα. Στα 77, κάνει συχνά αναρτήσεις στο Instagram και εκπροσωπείται από τη Steven Kasher Gallery της Νέας Υόρκης. Στο μέλλον, η Freedman σκοπεύει να κυκλοφορήσει περισσότερα φωτογραφικά βιβλία, για να αυξήσει τα επτά που έχει εκδώσει μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβανομένου του «Firehouse» (Πυροσβεστική) και του «Street Cops» (Αστυνομικοί του Δρόμου), τα οποία περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ της Cheryl Dunn του 2013 γιa τους φωτογράφους του δρόμου, το «Everybody Street».Περισσότερα από το VICEΠώς Είναι να Υπηρετείς στα Σύνορα;Μια Έκθεση για τη «Λούφα και Παραλλαγή», την Απόλυτη Ελληνική ΤαινίαΤο Πρώτο Βράδυ στον Στρατό Είναι το πιο Δύσκολο