Γιορτάζοντας τα Χρώματα της Δομινικανής Δημοκρατίας (ναι, ναι του Survivor)

FYI.

This story is over 5 years old.

Φωτογραφία

Γιορτάζοντας τα Χρώματα της Δομινικανής Δημοκρατίας (ναι, ναι του Survivor)

Από τα ανοιχτά έως τα εντελώς κορεσμένα.
VT
Κείμενο Vice Team

Η Ισπανίδα φωτογράφος Olga de la Iglesia αποφάσισε να επισκεφτεί και πάλι τη Δομινικανή Δημοκρατία, δέκα χρόνια μετά από την πρώτη της επίσκεψη, όταν είχε βρεθεί εκεί, για να κάνει ηλιοθεραπεία και να περπατήσει στις παραλίες με την οικογένειά της κατά τη διάρκεια των all-inclusive διακοπών της. Αυτή τη φορά όμως, ήθελε να δει την πραγματική εικόνα του νησιού. Πλέον, δεν θα την προστάτευε και δεν θα την απομόνωνε «ένα χρωματιστό βραχιόλι που θα μου χάριζε πρόσβαση σε όλες τις παροχές του ξενοδοχείου, αποκόβοντάς με από τον κόσμο γύρω μου». Έτσι, πέρασε αρκετούς μήνες φωτογραφίζοντας αυτήν την πλημμυρισμένη με ήλιο ιστορία για το δημιουργικό γραφείο Eldorado.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

H de la Iglesia απορροφά το Σάντο Ντομίνγκο («μακριά από τους τουριστικούς δρόμους») και το Μοντεκρίστι («στα βόρεια του νησιού, κοντά στα σύνορα με την Αϊτή»), αποτυπώνοντας ό,τι βλέπει σε όλη τη διαδρομή της: αρχιτεκτονική (την οποία περιγράφει ως «ζωντανή»), καλλιτέχνες, τεχνίτες, συκιές, φοίνικες και πλαστικές καρέκλες. Πάνω από όλα, όμως, αυτό που μένει από κάθε φωτογραφία της, είναι τα χρώματα.

Παρά το γεγονός ότι γύρισε το νησί κανονικά και δεν άραξε δίπλα σε κάποια πισίνα παρέα με μια πίνα κολάντα, όπως οι περισσότεροι τουρίστες, η de la Iglesia παραδέχεται ότι αισθανόταν πως δεν μπορούσε να αφομοιωθεί από νέο της περιβάλλον. «Χρόνια αργότερα, η αίσθηση ότι είμαι θεατής σε μια άλλη πραγματικότητα από αυτήν που βλέπουν οι άνθρωποι γύρω μου, ήταν ακόμη εκεί», λέει. «Υπάρχουν τοπία που τα μάτια μου απλά δεν μπορούν να κατανοήσουν. Καταστάσεις που δεν μπορώ να δω ως αληθινές ή αυθεντικές. Τα πράγματα συμβαίνουν σε απρόβλεπτες ώρες. Αντικείμενα στέκονται σε ακατάλληλα μέρη. Περίεργες θέες εμφανίζονται συνεχώς μπροστά μου».

O αρχισυντάκτης του Eldorado Vincenzo Angileri μας είπε πως, «είναι μια από αυτές τις ιστορίες που αποφεύγουν να αποτυπώσουν τη συμβατική εικόνα μιας χώρας, εξετάζοντας την πραγματική της ομορφιά, καθώς και το εσωτερικό ταξίδι του περιηγητή. Πλέκουμε αυτές τις εναλλακτικές αφηγήσεις γύρω από τις χώρες, εμπιστευόμενοι το μόνο πράγμα που είναι αληθινό: τα μάτια του ταξιδιώτη».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ