Όταν Κερδίζεις Εκατομμύρια Παίζοντας Πόκερ στα 20κάτι σου

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE UK.

Τον Μάιο του 2015, ο 21χρονος Charlie Carrel κέρδισε σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ παίζοντας πόκερ. Στον μεγάλο τελικό του PokerStars European Tour στο Μόντε Κάρλο, ο Carrel κατάφερε να νικήσει 215 αντιπάλους στο τουρνουά high roller, ένα παιχνίδι που κόστιζε 25.500 ευρώ μόνο για να μπεις. Λόγω της ηλικίας του και του ποσού που είχε κερδίσει, τα μέσα ενημέρωσης στην Αγγλία και στο Jersey –όπου μεγάλωσε ο Carrel– ασχολήθηκαν εκτενώς μαζί του.

«Ήταν περίεργο που έβλεπα το πρόσωπό μου παντού για λίγο», λέει ο Charlie σχολιάζοντας τα άρθρα που ξεπετάχτηκαν σε Μέσα όπως η Sun και το LadBible, για τα οποία ένιωσε πως περιέγραψαν τη νίκη του περισσότερο λες και είχε κερδίσει λαχείο και λιγότερο ως κάτι πάνω στο οποίο είχε αφιερώσει χρόνια προσπάθειας και μελέτης. «Δεν νομίζω ότι πέτυχαν να απεικονίσουν κάτι που είχε σχέση με μένα».

Ο Charlie ήταν ήδη αρκετά γνωστός στον κόσμο του πόκερ και πριν από το Μόντε Κάρλο. Είχε έρθει πέμπτος σε ένα τουρνουά στη Μάλτα δύο μήνες πριν, κερδίζοντας 183.800 ευρώ, ενώ είχε κερδίσει και 129.540 ευρώ στο Λονδίνο, όπου επίσης είχε πάρει την πρώτη θέση σε ένα άλλο τουρνουά. «Το ωραίο είναι πως κανείς δεν ξέρει πόση τύχη είχε με το μέρος του όταν κερδίζει ένα τουρνουά», εξηγεί ο Charlie. «Μπορεί να αισθάνομαι ότι έχω παίξει καλά, αλλά οι προτιμήσεις και τα συναισθήματα θολώνουν τόσο την κρίση, που στην πραγματικότητα δεν μπορείς να γνωρίζεις με σιγουριά».

Ο Charlie γεννήθηκε στο Jersey το 1993, όπου και έζησε μέχρι τα επτά του χρόνια, όταν η οικογένειά του μετακόμισε στο Λονδίνο. Όντας εύστροφο παιδί, αναγκάστηκε να αντέξει τα ίδια πράγματα που έπρεπε να βιώσουν πολλά παιδιά με τη δική του ευστροφία: ανηλεές bullying στο σχολείο. «Η εξυπνάδα σε συνδυασμό με την αδυναμία κοινωνικής συναναστροφής δεν είναι καλό μείγμα», παραδέχεται. «Δέχτηκα έντονο bullying για μεγάλο μέρος των παιδικών μου χρόνων».

Στην περίπτωσή του, όμως, το bullying του βγήκε περίπου σε καλό.

«Αφού είχα μόνο ένα φίλο –να χαιρετήσω με την ευκαιρία τον κολλητό μου Matthew Pettit–, η κοινωνική και η συναισθηματική μου ανάπτυξη έμειναν πολύ καιρό στάσιμες. Δημιούργησα έναν αμυντικό μηχανισμό που μου επιτρέπει να αποσυνδέομαι από τα συναισθήματά μου. Στο πόκερ αυτό είναι πολύ χρήσιμο, γιατί μπορώ να αποσυνδεθώ από το άγχος που συνοδεύει την παρουσία μου σε έναν τελικό. Μπορώ να κλείσω τον διακόπτη. Είμαι πολύ ευγνώμων γι' αυτό».

Ο Charlie δοκίμασε διάφορα χόμπι στην εφηβεία του, εστιάζοντας σε κάτι μέχρι που το βαριόταν. Το πόκερ, όμως, δεν το βαρέθηκε ποτέ.

Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε παίκτη του πόκερ κάτω των 30 να σου πει πώς μπήκε στο παιχνίδι, θα ακούσεις μια παρόμοια ιστορία. Ξεκινάει πάντα με τα μικρά παιχνίδια με φίλους. Μετά έρχεται ένα μικρό ποσό σε ένα online site. Συχνά, εξαιτίας της τύχης του πρωτάρη, η αρχική επιτυχία γίνεται πάθος και όλος ο χρόνος και η ενέργεια αφιερώνονται εκεί. H ιστορία του Charlie είναι κι αυτή κάπου εκεί: έβαλε 10 λίρες σε μια ιστοσελίδα πόκερ, κέρδισε 30 λίρες στο πρώτο του τουρνουά και δεν έβαλε ποτέ ξανά χρήματα.

Αυτό άλλωστε το κομμάτι της ιστορίας του Carrel καλύφτηκε και από τα μέσα ενημέρωσης. Οι 30 λίρες έγιναν 1.000 και μετά περισσότερες και μετά αυξήθηκαν κι άλλο και εντέλει έγιναν πολύ περισσότερες. Αυτό που δεν κάλυψαν, όμως, είναι το τι χρειάστηκε για να φτάσει στην κορυφή. Δεν είναι λαχείο το να νικάς ξανά και ξανά. Χρειάζεται δουλειά για να φτάσεις ψηλά, όπως με κάθε άλλο παιχνίδι. Το online πόκερ εξελίσσεται τόσο γρήγορα που για να μένεις ενημερωμένος με όλες τις νέες τάσεις –και όλα τα νέα δείγματα software που φτιάχνονται για να βοηθήσουν τους παίκτες να βελτιωθούν– πρέπει να μελετάς, να παίζεις και να κάνεις διαρκώς επαναλήψεις. Η κανονική ζωή δεν υπάρχει από κάποιο σημείο και μετά.

«Η κοινωνική μου ζωή καταστράφηκε από το πόκερ», παραδέχεται ο Charlie. «Έχασα την επαφή μου με το 90% των φίλων μου, γιατί ήξερα πως το πόκερ μάλλον θα γινόταν ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μου».

Όταν έγινε 19 και έχοντας πλέον καταγράψει μερικά καλά αποτελέσματα, ο Charlie κατέστρωσε ένα σχέδιο: θα μετακόμιζε και πάλι στο Jersey για να μείνει με τη γιαγιά του και θα έφευγε μόνο αν γινόταν πλούσιος. «Είχα στην άκρη σχεδόν 2.300 ευρώ και είχα βάλει στόχο να μη φύγω αν δεν έβγαζα 90.000 ευρώ. Η μόνη κοινωνικοποίηση που είχα λοιπόν ήταν μέσω διάφορων Skype groups και study groups στα οποία συμμετείχα για να μάθω καλύτερα το παιχνίδι. Περιττό να πω σε αυτό το σημείο πως οι κοινωνικές μου ικανότητες ακολούθησαν τον ίδιο άσχημο δρόμο με την κοινωνική μου ζωή».

Ευτυχώς γι' αυτόν, η μελέτη έπιασε τόπο: στα 2/3 της διαδρομής του προς τις 90.000 ευρώ έβγαλε 182.000 ευρώ στο Sunday Million, το μεγαλύτερο εβδομαδιαίο online τουρνουά του PokerStars.

«Ξαφνικά άρχισα να λαμβάνω μηνύματα από διάφορα άτομα: παιδιά με τα οποία είχα πάει μία φορά σε κάποιο φεστιβάλ, παιδιά που με είχαν εκφοβίσει στο σχολείο, συγγενείς, μέχρι και παντελώς άγνωστα σε μένα άτομα». Προφανώς δεν μοιράστηκε τίποτα και με κανέναν – αυτό θα ήταν πραγματικά περίεργο. Έκανε όμως κάτι καλύτερο. Πήγε μαζί με τους φίλους του ένα ταξίδι στο Άμστερνταμ. Τα έξοδα δικά του.

Υπάρχει ένας φίλος στη ζωή του Charlie για τον οποίο μιλάει με τα καλύτερα λόγια: ο Ben Heath, επίσης παίκτης του πόκερ. «Θα μπορούσα να μιλάω για τη φιλία μου με τον Ben για ώρες», λέει ο Carrel. «Είναι ειδική περίπτωση. Έπειτα από δύο χρόνια που περάσαμε μένοντας μαζί και ταξιδεύοντας, δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ. Αυτό που γουστάρω στη σχέση μου με τον Ben είναι το πώς διαχειριζόμαστε τα σκαμπανεβάσματα του πόκερ. Όταν αποκλείστηκα από το τουρνουά στο οποίο είχα δώσει το μεγαλύτερο buy in μου (100.000 ευρώ), το πρώτο που έκανε ο Ben ήταν να με δείξει με το δάχτυλο και να γελάσει. Και θα έκανα τον ίδιο και σε εκείνον. Λειτουργεί για μας».

Ενώ γράφω αυτές τις γραμμές, ο Charlie είναι σπίτι του στο Jersey και όχι στο World Series ofPoker (WSOP) στο Λας Βέγκας. Η καριέρα ενός παίκτη πόκερ συχνά μετριέται με το πόσα τουρνουά κερδίζει στο WSOP, οπότε η απόφαση του Charlie –που θεωρείται από τους καλύτερους νεαρούς παίκτες αυτήν τη στιγμή– προκαλεί ερωτηματικά.

«Ήταν μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που έχω πάρει στη ζωή μου», εξηγεί. «Αποφάσισα όμως ότι ήθελα να δοκιμάσω άλλα πράγματα, όπως το Jiu-jitsu, τη μαγειρική, τη σκληρή άσκηση και τη δημιουργική γραφή. Πάνω από όλα, όμως, μου έχει δοθεί η ευκαιρία να περάσω χρόνο με τους δικούς μου».

Πλέον βρίσκεται στα 22 του χρόνια και ο τραπεζικός του λογαριασμός έχει περισσότερα χρήματα από όσα θα δούμε εμείς σε όλη μας τη ζωή. Τι θα κάνει λοιπόν στη συνέχεια;

«Δεν έχω ιδέα τι θα γίνει στο μέλλον», λέει. «Έχω τόσα σχέδια που δεν υπάρχει περίπτωση να τα προλάβω όλα. Αυτά τα άπειρα πιθανά αποτελέσματα που υπάρχουν στο μέλλον είναι αυτό που με εξιτάρει».

Περισσότερα βίντεο από το VICE

Η Χρυσή Εποχή του Τατουάζ στο Χονγκ Κονγκ

Γνωρίστε μία από τις Ελάχιστες Γυναίκες Οδηγούς Ράλι

Η «Σιωπηλή» Έξαρση του HIV στη Χιλή