O Άνθρωπος που Ξέχασε τα Αγγλικά Μέσα σε Μια Μέρα και Νόμιζε ότι Ήταν Σουηδός

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Τον Φεβρουάριο του 2013, ο 61χρονος βετεράνος Michael Boatwright εμφανίστηκε σε νοσοκομείο του Palm Springs με μια ασυνήθιστη περίπτωση αμνησίας. Βρέθηκε σε δωμάτιο κοντινού μοτέλ αναίσθητος. Όταν συνήλθε, στο ιατρικό κέντρο Desert Regional Medical Center, ο Boatwright -Αμερικανός πολίτης από τη γέννησή του- μιλούσε ή καταλάβαινε μόνο σουηδικά.

Με τα όρια της νευροεπιστήμης και της μαγείας να είναι δυσδιάκριτα, τα πρωτοσέλιδα ήταν βγαλμένα από την εκπομπή Ripley's Believe It or Not! και σηματοδότησαν την αρχή του παράξενου τελευταίου κεφαλαίου στην παράξενη ζωή του Boatwright.

Η κάλυψη από τον τοπικό Τύπο της περίεργης διάγνωσης για «παροδική ολική αμνησία» του Boatwright προκάλεσε την εθνική και έπειτα τη διεθνή προσοχή. Η ιστορία έληξε, όχι επειδή επέστρεψε η μνήμη του, αλλά γιατί επανεγκαταστάθηκε στην υιοθετημένη πατρίδα του, τη Σκανδιναβία, όπου μπορούσε να τα βγάλει πέρα με τη νέα μητρική του γλώσσα και θεωρητικά να ζήσει ευτυχισμένος.

Όμως, λίγους μήνες αργότερα, η ιστορία είχε νέο τέλος, αυτή τη φορά με τον πρόωρο θάνατο του Boatwright, που αυτοκτόνησε.

«Ήθελε να δραπετεύσει» είπε ο Gifford Searls, παλιός φίλος του Boatwright. Ο Searls λέει ότι μια φορά έσωσε τον Boatwright στη διάρκεια προσπάθειας αυτοκτονίας και πιστεύει ότι η τελευταία πράξη του Boatwright ήταν η κορύφωση μιας μακρόχρονης επιθυμίας. Ο Searls είπε ότι πιστεύει ξεκάθαρα πως ο Boatwright προσποιούνταν τη νευρολογική κατάστασή του, αλλά ακόμα τον θεωρεί φίλο.

Η Linda Kosvic, τοπική εκπρόσωπος του Vasa Order of America, ενός κοινωνικού κλαμπ για Σουηδο-αμερικανούς γνώριζε επίσης τον Boatwright, αλλά δεν τον θεωρούσε φίλο. Δήλωσε ότι «πιστεύουμε πώς κάτι ύποπτο συνέβαινε και κανείς δεν θα έβγαινε να πει κάτι». Η Kosvic είπε πως όταν ο Τύπος ήταν κολλημένος με τον Boatwright το 2013, εκείνη σταμάτησε να ρισκάρει και τον θεώρησε απατεώνα.

Επίσης, έχει διαφορετική άποψη από τον Searls για τον θάνατο του Boatwright. «Αυτό που ακούσαμε μετά ήταν ότι η σουηδική κυβέρνηση αμφισβητούσε αυτό που ο Michael ανέφερε ως αιτία για να είναι στη Σουηδία, αλλά και εάν θα έπρεπε να είναι εκεί. Έτσι ο Michael ανησυχούσε για αυτό. Κι αυτό συνέβη λίγο πριν να πεθάνει».

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο νοσοκομείο και αργότερα στο καταφύγιο αστέγων στο Παλμ Σπρινγκς, φαινόταν ότι άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο που θυμόντουσαν με στοργή τον Boatwright, ήρθαν σε επαφή μαζί του ώστε να τσιγκλίσουν τη μνήμη του. Μ' αυτόν τον τρόπο, εκείνοι που βρίσκονταν γύρω από τον Michael Boatwright το 2013 έφτιαξαν τη βιογραφία του χωρίς το υλικό να προέρχεται από τον ίδιο τον Boatwright.

Γεννημένος στη Φλόριντα το 1952, ο Boatwright φαίνεται να έζησε μια πολυτάραχη ζωή με ελάχιστες περιόδους σταθερότητας και ομαλότητας. Κατατάχθηκε στο ναυτικό, όπου υπηρέτησε ως μηχανικός της αεροπορίας στο Βιετνάμ από το 1971-1973. Αργότερα, μετακόμισε στη Σουηδία, πιθανώς για να παίξει τένις. «Είπε ότι δεν θυμόταν τίποτα, αλλά κάποια άλλη στιγμή είπε ότι ο πατέρας τους τον έστειλε στη Σουηδία να παίξει τένις» είπε η Viola Wyler, μέλος του Vasa Order of America που γνώρισε καλά τον Boatwright. Το τένις παρέμεινε ένα από τα πάθη του Boatwright.

«Παντρεύτηκε μια Σουηδή και έπειτα μετακόμισαν στη Φλόριντα. Αργότερα πήραν διαζύγιο. Από όσο γνωρίζω, ζει εδώ αλλά δεν είχε καμία σχέση μαζί του» είπε η Kosvic. Ο Boatwright και η Σουηδή σύζυγός του χώρισαν το 1983.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Boatwright φαίνεται ότι ζούσε σε σκάφος στα ανοιχτά του Νιούπορτ στο Ρόουντ Άιλαντ. Αργότερα βρέθηκε να τριγυρίζει από το Χιούστον στο Μεξικό, στο σπίτι των γονιών του στο Μαϊάμι. Εκείνη την εποχή, αλληλογραφούσε με μια παλιά αγαπημένη του, την Ewa Espling. Οι διευθύνσεις στις επιστολές του είναι τα μόνα ντοκουμέντα για το πού βρισκόταν εκείνη την περίοδο. Το 2003 έχασε επαφή με κάθε άνθρωπο που γνώριζε.

Περίπου την ίδια περίοδο μετακόμισε στην Ιαπωνία, όπου σύμφωνα με όσα είπε στον Searls, δίδαξε αγγλικά για περίπου δέκα χρόνια. Αργότερα, ενώ ζούσε στην Κίνα, είπε στον Searls ότι ερωτεύτηκε στην Ιαπωνία. Η παραπάνω φωτογραφία, σύμφωνα με τον Searls, είναι από τον γιαπωνέζικο γάμο του Boatwright. Εκείνος και η σύζυγός του απέκτησαν έναν γιο, τον Taiki.

Με τον Searls, που ήταν από τους τελευταίους φίλους που έκανε ο Boatwright, γνωρίστηκαν το 2012. Από τις διηγήσεις του αφήνει να εννοηθεί ότι η περίοδος στην Ιαπωνία ήταν από τις πιο ευτυχισμένες για τον Boatwright. «Είπε ότι το σπίτι τους ήταν 500 ετών. Του άρεσε πολύ εκεί». Ενώ ήταν στην Ιαπωνία, απέκτησε ένα σπαθί σαμουράι υψηλής ποιότητας με τις διασυνδέσεις του τότε πεθερού του. Ο Boatwright δέθηκε πολύ με το σπαθί.

«Πήραν διαζύγιο, αλλά φαίνεται ότι ήταν πολύ άσχημα τα πράγματα γιατί δεν τον άφηνε να έχει επικοινωνία με τον γιο του. Τον έκοψε 100%» είπε ο Searls.

Ο Johan Ek δεν ήταν το πρώτο alter ego του Boatwright. Στο παρελθόν είχε το παρατσούκλι «Strongbow», όταν έπαιζε τον ιππότη σε σουηδικές εκδηλώσεις τη δεκαετία του '80. Ο Johan Cassel, από τη Society for Creative Anachronism, δήλωσε στον Τύπο ότι, τότε, ο Boatwright «ήταν αρκετά καλός στην κονταρομαχία». Ο Cassel τον περιέγραψε ως «ένας από τους καλύτερους περφόρμερ» και χαρακτήρισε τα σουηδικά του Boatwright «αξιοπρεπή».

Η λατρεία του για τις μάχες με σπαθί ουδέποτε έσβησε και, καθώς η τεχνολογία βελτιωνόταν, ο Boatwright μπόρεσε να βρει άλλες δημιουργικές διεξόδους. Ως «Korstemplar» στο DeviantArt (μια ταυτότητα που καλλιέργησε όσο ήταν ESL εκπαιδευτής στην Κίνα αφού έφυγε από την Ιαπωνία) εφηύρε τον δικό του μικροσκοπικό κόσμο των ξωτικών και άλλων μαγικών πλασμάτων χρησιμοποιώντας λογισμικό μοντελοποίησης 3D.

Με λίγα λόγια, μέσα του ο Boatwright ήταν αναμφισβήτητα ένας ντεμοντέ τύπος. Επίσης, είχε μια εκκεντρική άποψη για το τι συνέβαινε παγκοσμίως. Το 2011, περίπου την περίοδο που το κίνημα Occupy έκανε διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο, έγραψε σ' ένα φόρουμ στο Διαδίκτυο, που ονομάζεται Project Avalon, ότι «η παγκόσμια οικονομική επανάσταση» ήταν καθ' οδόν. Μάλιστα, περιέγραψε ένα πιθανό σενάριο όπου ηρωικά μέλη του στρατεύματος θα ανατίνασσαν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ.

Και το ιστορικό του στο YouTube αντανακλά την ίδια προσωπικότητα. Κλίκαρε στα βίντεο συνωμοσίας για την 11η Σεπτεμβρίου, σε demo πολεμικών τεχνών, μεσαιωνικές αναπαραστάσεις, συμβουλές τένις και tutorial για εικονογράφηση ξωτικών. Τον γοήτευαν όμως και τα βίντεο για τη μετά θάνατο ζωή και τις επιθανάτιες εμπειρίες. Όσο ήταν στην Κίνα, του άρεσε να βλέπει ένα βίντεο του Rich Martini, ενός άνδρα που μιλούσε για πάνω από μια ώρα για τη μετενσάρκωση.

Το 2012, στην Κίνα, ο Boatwright έγινε φίλος με τον Gifford Searls, έναν δάσκαλο του τένις. Οι δυο τους ήταν μεταξύ των λίγων Αμερικανών φίλων του τένις που ζούσαν στο Zhuhai, μια κινεζική πόλη κοντά στο Χονγκ Κονγκ. Ο Searls ήταν δάσκαλος στο United International College, ενώ ο Boatwright ήταν ESL εκπαιδευτής στο TPR English School. Ο Searls περιέγραψε τον Boatwright ως ικανό παίκτη του τένις και «ένας από τους πιο διασκεδαστικούς» που είχε αντιμετωπίσει ποτέ.

Η φιλία τους φαίνεται ότι σε μεγάλο βαθμό οφειλόταν στο τένις. Δέθηκαν στο γήπεδο και εκτός αυτού μιλούσαν για το πόσο γοητευμένη ήταν από το αστέρι του τένις Ana Ivanović. Ξαφνικά, ο Boatwright σταμάτησε να εργάζεται στο TPR. Κανείς δεν γνωρίζει τον λόγο. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Searls, ο Boatwright δεν μπορούσε να επιστρέψει.

Μια Παρασκευή βράδυ, ο Searls δέχθηκε ένα απρόσμενο τηλεφώνημα από τον Boatwright. Ήταν βαριά ναρκωμένος και ζητούσε βοήθεια. Σύμφωνα με τον Searls, ο Boatwright είχε πάρει μοιραία δόση ηρεμιστικού για ζώα και έπειτα άλλαξε γνώμη. Τα περισσότερα ρεπορτάζ λένε ότι η πρώην γυναίκα του στην Ιαπωνία είχε μόλις ξαναπαντρευτεί, αλλά αυτή η λεπτομέρεια παραμένει ανεπιβεβαίωτη και η ταυτότητά της δεν έγινε ποτέ γνωστή.

Ο Boatwright άφησε σημείωμα αυτοκτονίας, το οποίο έχει στην κατοχή του ο Searls. Περιελάμβανε μια λίστα με τις αιτίες που τον οδήγησαν στην απόφασή του. «Όχι οικογένεια, όχι δουλειά, όχι χρήματα και πουθενά να πάω» έλεγε η λίστα. «Θα σας δω στην άλλη πλευρά» κατέληγε.

«Το πραγματικό μυστήριο είναι γιατί μου τηλεφώνησε» είπε ο Searls. Ο ίδιος λέει ότι πλήρωσε τους ιατρικούς λογαριασμούς του φίλου του και τον άφησε να αναρρώσει στο σπίτι του μετά την απόπειρα αυτοκτονίας. Μια εβδομάδα αργότερα -στη διάρκεια της οποίας η Xiaoli, σύζυγος του Searls, ένιωθε άβολα με την παρουσία του Boatwright- έληξε η κινεζική βίζα του Boatwright και έπρεπε να φύγει από τη χώρα.

Ο Searls λέει ότι πλήρωσε για το αεροπορικό εισιτήριο του Boatwright και του έκανε μια επαφή για δουλειά καθώς γνώριζε τον Jim Leupold, τον διευθυντή του τένις στο ξενοδοχείο JW Marriott στο Παλμ Ντέζερτ της Καλιφόρνιας. Ως αντάλλαγμα, ο Boatwright του άφησε τον φορητό υπολογιστή του και το πιο πολύτιμο αγαθό του, ένα σπαθί σαμουράι. «Μου το έδωσε με δάκρυα στα μάτια» είπε ο Searls. «Όταν έφυγε, ήμουν αισιόδοξος».

Ο Boatwright ταξίδεψε στο Παλμ Ντέζερτ στις 24 Φεβρουαρίου, έκλεισε δωμάτιο στο τοπικό Motel 6 στο γειτονικό Παλμ Σπρινγκς. Τα μόνα αγαθά που είχε ήταν μια τσάντα με ρούχα του τένις, πολλά κινητά τηλέφωνα, πολλές ταυτότητες, ένα σωρό ρακέτες του τένις και 400 δολάρια για να κινείται.

Η συνάντησή του με τον Leupold ήταν η τελευταία καταγεγραμμένη φορά που ο Boatwright μίλησε ποτέ Αγγλικά. Για λόγους που παραμένουν ασαφείς, ο Leupold δεν μπορούσε να του δώσει δουλειά. Θα πρέπει να ήταν μεγάλη απογοήτευση για τον Boatwright, που ταξίδεψε από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη για να εργαστεί και τελικά έμεινε με άδεια χέρια για ακόμα μια φορά. Στις 28 Φεβρουαρίου, του είχαν απομείνει χρήματα για ακόμα μία εβδομάδα στο ξενοδοχείο. Τότε, κάτι πολύ σοβαρό συνέβη. Ωστόσο, δεν έχει γίνει δημοσίως γνωστό περί τίνος πρόκειται ούτε και ο ίδιος λόγω αμνησίας μπορούσε να εξηγήσει τι έγινε.

«Νομίζω ότι τον βρήκαν αναίσθητο» λέει ο Brett Kelman, δημοσιογράφος ερευνητής της εφημερίδας The Desert Sun. «Έχω διαβάσει πώς τραυματίστηκε σε ληστεία, αλλά είμαι αρκετά βέβαιος ότι δεν έγινε έτσι».

«Όταν ξύπνησα στα επείγοντα, αυτό ήταν το όνομα που γνώριζα ότι είχα» δήλωσε αργότερα ο Boatwright σε τηλεοπτικό συνεργείο του College of the Desert Foundation. «Αυτό ήταν το όνομα μου: Johan Ek. Μου φαίνεται φυσικό και ένιωθα φυσιολογικά να απαντάω σ' αυτό το όνομα». Στα ελάχιστα πράγματα του Michael Boatwright υπήρχαν πολλές φωτογραφίες ταυτότητας, ταυτότητα του Τμήματος Βετεράνων του υπουργείου Άμυνας και ένα προσφάτως χρησιμοποιημένος διαβατήριο.

Από τα τέλη του Φεβρουαρίου του 2013 μέχρι τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, ο Boatwright παρέμεινε στο Desert Regional Medical Center και κίνησε το ενδιαφέρον εργαζομένων στο νοσοκομείο όπως η κοινωνική λειτουργός και πρώην αρχαιολόγος Lisa Hunt-Vasquez, η οποία ζήτησε τη βοήθεια της τοπικής σουηδικής κοινότητας για να επικοινωνήσει με τον Boatwright. Έτσι ενεπλάκησαν στην υπόθεση η Kosvic και το Vasa Order of America. «Του δίναμε σουηδικά τρόφιμα, σουηδική λογοτεχνία, περιοδικά και βιβλία - ο,τιδήποτε μπορούσε να ξυπνήσει τη μνήμη του».

Μετά από περισσότερους από 4 μήνες που ο Boatwright ήταν στο Desert Regional Medical Center, η εφημερίδα The Desert Sun έφερε στο ευρύ κοινό την υπόθεση και ζητήθηκε βοήθεια από επαγγελματίες ντετέκτιβ σε παγκόσμιο επίπεδο. Επέτρεψαν στον Boatwright που τώρα ήταν "Johan Ek" να μιλήσει ο ίδιος για την ιστορία του.

«Μερικές φορές με στεναχωρεί πραγματικά και άλλες γίνομαι έξαλλος με την όλη κατάσταση. Το γεγονός ότι δεν γνωρίζω κανέναν. Δεν αναγνωρίζω κανέναν» είπε στο College of the Desert Foundation. Πολλοί άνθρωποι, γρήγορα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έλεγε ψέματα. Σ' αυτούς απαντούσε «ελάτε στη θέση μου μια μέρα και μετά θα βιώσετε τον εφιάλτη της ζωής σας».

Στο παιχνίδι μπήκαν και οργανώσεις ερασιτεχνών ντετέκτιβ όπως οι Websleuths.com. Άλλοι επέμειναν ότι προσποιούνταν, παρά την επιμονή της Hunt-Vasquez να λέει ότι είχε προσπαθήσει να τον ξεγελάσει για να μιλήσει αγγλικά, αλλά εκείνος δεν ήταν είχε πατήσει ούτε μια φορά.

Ένας από τους ομιλούντες σουηδικά που ήρθε κοντά με τον Boatwright ήταν η Wyler, μια Σουηδή γύρω στα 80 η οποία ένιωθε ότι ο κόσμος που βοηθούσε τον συγκεκριμένο άνθρωπο επένδυε πολύ συναίσθημα σ' αυτόν. «Λόγω της αρκετά καλής του εμφάνισης, των πολύ καλών του τρόπων, του ωραίου χαμόγελού του, οι γυναίκες τον ερωτεύονταν και ήθελαν να τον φροντίσουν. Και εκείνου φαινόταν να του αρέσει πολύ που τον φρόντιζαν οι γυναίκες» είπε η Wyler.

Τα σουηδικά του ήταν σουηδικά που είχε μάθει και όχι η μητρική του γλώσσα. Η Wyler περιέγραψε λάθη που ένας πραγματικός Σουηδός δεν θα έκανε. Όταν του ζήτησε να θυμηθεί τα φαγητά με τα οποία μεγάλωσε, της μίλησε για πλούσια γεύματα και επίσημα δείπνα και όχι σπιτικό σουηδικό φαγητό. «Το φαγητό για το οποίο μιλούσε ήταν ακριβό για το μέσο άνθρωπο. Μιλούσε για σολωμό και για διάφορα είδη τυριών. Αυτά προσπαθείς να τα έχεις σε ένα ωραίο δείπνο στο σπίτι σου» είπε ο Wyler. Επίσης φαινόταν ότι κάποιες φορές καταλάβαινε αγγλικά. Η Kosvic υποστηρίζει ότι ο Boatwright «δεν είχε ευφράδεια, αλλά γνώριζε αρκετά για να καταλαβαίνει τι προσπαθούσα να του πω».

Την ιστορία της The Desert Sun story την τσίμπησε η USA Today, στη συνέχεια έγινε τηλεοπτική είδηση σε όλη την Αμερική. Εννέα μέρες αργότερα, μία από τις αδερφές του εμφανίστηκε στη Λουιζιάνα. Η Michelle Brewer δήλωσε στην The Desert Sun ότι δεν είχε ακούσει για τον αδερφό της από το 2003, πιθανώς την περίοδο που έφυγε για την Ιαπωνία. «Πάντα περιπλανιόταν. Επέστρεφε όταν χρειαζόταν χρήματα ή κάτι από κάποιον. Μετά έφευγε ξανά» είπε. Η Brewer μπορεί να ήταν αδερφή του, αλλά ο εντοπισμός της δεν έλυσε το πρόβλημα.

Ένα slideshow με σχέδια χαρακτήρων του Boatwright.

Το χειρότερο ήταν ότι, ενώ κανείς δεν μπορούσε να δει μέσα στο κεφάλι του Boatwright, η πρώτη διάγνωση περί «παροδικής ολικής αμνησίας» -μια προσωρινή κατάσταση στην οποία δεν δημιουργείς νέες αναμνήσεις- δεν φαινόταν να είναι η σωστή. Σύμφωνα με το Popular Science, τα εμφανή συμπτώματα του Boatwright μπορεί να ταιριάζουν περισσότερο στην «ψυχογενή αμνησία».

Το 2004, ένας Γερμανός πέρασε ενός είδους γλωσσική απώλεια μνήμης με ενδιαφέρουσες ομοιότητες με τον Boatwright. Ο 33χρονος εμφανίστηκε σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, ισχυριζόμενος ότι είχε χάσει τη μνήμη του και την ικανότητα να μιλάει τη μητρική του γλώσσα τα γερμανικά. Μιλούσε αγγλικά με γερμανική προσφορά, αναφέρεται στον φάκελο της υπόθεσής του. Αφού έφυγε από το ίδρυμα, υπήρχε αμφιβολία ότι είχε χάσει πραγματικά όλη τη μνήμη του ή όλη την ικανότητά του να μιλάει τη γερμανική γλώσσα. «Φαινόταν να διατηρεί έμμεση γνώση αυτοβιογραφικών γεγονότων και σημασιολογική ή συνειρμική δομή της γερμανικής δομής» ήταν η αναφορά.

Εν ολίγοις, ιστορικό προηγούμενο λέει ότι ο Boatwright θα μπορούσε να λέει την αλήθεια -ή κάποια εκδοχή της- για την αμνησία του, έστω κι αν το μυαλό του δεν ήταν εντελώς κενό ή έστω κι αν η ικανότητά του να μιλάει αγγλικά δεν είχε εξαφανιστεί εντελώς. Σύμφωνα με τον Kosvic «εάν το πεις αυτό στην Ewa (Espling) θα σε απομακρύνει, γιατί χρησιμοποιούσε το γεγονός ότι μιλούσε μόνο σουηδικά ως την αιτία που τον πήρε από εκεί στη Σουηδία».

Μεσολάβησε λίγο περισσότερο από μήνα μεταξύ του αρχικού βομβαρδισμού των μίντια και της αναχώρησης του Boatwright για τη Σουηδία. Η Espling, η Σουηδή πρώην αγαπημένη του Boatwright, ενεπλάκη όταν άκουσε πως ο Boatwright βρισκόταν σε κίνδυνο.

Στις αρχές Αυγούστου, ο Boatwright πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και μεταφέρθηκε σε ένα καταφύγιο αστέγων, όπου μπορούσε να ζήσει μόνο για περίπου τρεις εβδομάδες. Το περίεργο είναι πως η κομητεία Riverside πλήρωσε για να πάει στη Σουηδία το αεροπορικό εισιτήριο του Boatwright. Ο Jerry Wengerd, διευθυντής του Τμήματος Ψυχικής Υγείας της κομητείας Riverside, δήλωσε στην The Desert Sun πως στο Παλμ Σπρινγκς, ο Boatwright δεν είχε άλλη εναλλακτική από το να είναι άστεγος, ενώ στη Σουηδία, ο κόσμος ήταν πρόθυμος να βοηθήσει.

Σήμερα, ένα φτηνό εισιτήριο από το Παλμ Σπρινγκς στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, όπου προσγειώθηκε ο Boatwright, θα στοίχιζε στην κομητεία λίγο περισσότερο από 1.000 δολάρια. Εκ πρώτης όψεως, τα 1.000 δολάρια θα μπορούσαν να αποτελούν καλή χρήση των κρατικών πόρων εάν πράγματι χρησιμοποιούνταν για να φύγει κάποιος από την απόλυτη φτώχεια και να ζήσει μια παραγωγική, ευτυχισμένη ζωή. «Ήμασταν ευχαριστημένοι που δεν πήγαινε πουθενά» είπε ο Wengerd.

Για οκτώ μήνες, ο Boatwright έζησε αυτό που προς τα έξω έδειχνε μια ευτυχισμένη σουηδική ζωή. Γνώρισε έναν δημοσιογράφο στο σπίτι της Ewa Espling, αν και δεν είναι σαφές εάν είχαν ξανά σχέση. Τελικά, ο Boatwright βρήκε δουλειά ως ιδιώτης προπονητής τένις στην μικρή παραθαλάσσια πόλη Uddevalla, ενώ έπαιξε και αγωνιστικό τένις στο Γκέτεμποργκ. «Νιώθω σαν να ξαναγεννήθηκα» δήλωσε στο Swedish Press, προσθέτοντας ότι «είμαι τόσο τυχερός».

Στη διάρκεια της παραμονής του στη Σουηδία, ο Boatwright συνέχισε να χρησιμοποιεί το ίντερνετ ως Korstemplar. Του άρεσε ένα ντοκιμαντέρ του 1992 που λεγόταν «Shadows: Perceptions of Near-Death Experiencers», στο οποίο δεκάδες άνθρωποι ανέφεραν τις προσωπικές εμπειρίες του στη ζωή μετά θάνατον. Οι περισσότεροι από αυτούς είπαν αυτό το κλασσικό «περπατάω προς το φως». Ορισμένοι έφταναν στα όρια του ψυχεδελικού. Όλα όσα έπρεπε να επισημανθούν είναι στα αγγλικά και δεν υπάρχουν σουηδικοί υπότιτλοι.

Έπειτα, στις 22 Απριλίου του 2014, ο Boatwright αυτοκτόνησε. Λεπτομέρειες για το θάνατό του είναι σχεδόν ανύπαρκτες, εκτός του γεγονότος ότι βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του από έναν φίλο. Ωστόσο, ο Tony Helander, εκπρόσωπος της αστυνομίας στην Uddevalla είπε (μέσω email) ότι «η υπόθεση ήταν αυτοκτονία».

Προφανώς είναι περίεργο και αφήνει πολλά κενά στην ιστορία ενός άνδρα που έβαλε τέλος στη ζωή του έστω κι αν φαινόταν ότι είχε αποκτήσει όλα όσα ήθελε. Η Ewa Espling απέρριψε αίτημα για συνέντευξη, λέγοντας «έδωσα μια υπόσχεση στον Mike, μια υπόσχεση που θα κρατήσω και η οποία λέει ότι δεν θα επιτρέψω περισσότερα περίεργα και επιζήμια για εκείνον άρθρα για μια ζωή μου εκείνος ο ίδιος δεν μπορούσε να θυμηθεί».

«Εάν έβαλε τέλος στη ζωή του στη Σουηδία, ήταν ατύχημα. Δεν έγινε επειδή ήθελε να το κάνει» είπε η Wyler. Νιώθει ότι ο αρχικός τραυματισμός του Boatwright στον εγκέφαλο ήταν συνέπεια κάποιου τύπου περίεργου ατυχήματος, το ίδιο και ο θάνατός του και για αυτό υπήρχε τόσο μυστήριο γύρω από τον αρχικό τραυματισμό του. Σύμφωνα με την Wyler, ένας ντόπιος αστυνομικός «μου είπε πολλά πράγματα που δεν θα έπρεπε να είναι γνωστά. Ειδικά ότι αρκετοί διάσημοι άνδρες όταν αυτοκτονούν δεν το κάνουν από πρόθεση».

Ο Helander διαφώνησε με αυτή την ερμηνεία. «Ο θάνατός του δεν ήταν ατύχημα, ούτε και έγκλημα» είπε, προσθέτοντας «δεν θα σου πούμε περισσότερα για αυτή την υπόθεση».

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Gifford Searls, τελικά η ιστορία του Boatwright έφτασε σε ένα λογικό συμπέρασμα. «Προσπάθησε να αυτοκτονήσει εδώ. Πάει στη Σουηδία. Το πετυχαίνει. Δεν νομίζω ότι φοβόταν τον θάνατο. Σχεδόν πιστεύω ότι δεν έβλεπε την ώρα να μάθει τι συμβαίνει μετά τον θάνατό του».

Περισσότερα από το VICE

Όταν είσαι Ταυτόχρονα Υπέρβαρος και Ανορεξικός

Το The Force Awakens Είναι η πιο Βαρετή Ταινία Star Wars Μέχρι Στιγμής

Οι Τηλεοπτικές Σειρές που Αξίζει να Δεις το 2016