Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK .

Οι τσακωμοί αποτελούν μεγάλο κομμάτι της διαπαιδαγώγησης παγκοσμίως. Δεν είναι απλώς η μπουνιά από μόνη της˙ είναι το θέατρο, οι ωρυγές του πλήθους που φωνάζει «Καβγάς, καβγάς, καβγάς», οι απρόθυμες προσπάθειες χωρισμού και οι λανθάνοντες διαχωρισμοί με βάση τη φυλή, την τάξη και τη μαγκιά. Μερικές φορές οι καβγάδες είναι ένα ξεκαθάρισμα ασήμαντων λογαριασμών για κλεμμένα μολύβια και κλεμμένους γκόμενους. Στις χειρότερες περιπτώσεις, αποκαλύπτουν τη βάρβαρη, άγρια πλευρά των κατά τ' άλλα χαριτωμένων σχολιαρόπαιδων.

Συνήθως οι τσακωμοί στα διαλείμματα έχουν ξεχαστεί μέχρι το διάλειμμα για φαγητό. Μερικοί, όμως, φωλιάζουν στον ψυχισμό σου λίγο παραπάνω. Μίλησα με κάποιους ανθρώπους για τους πιο αξέχαστους καβγάδες στους οποίους συμμετείχαν, είτε ενεργά είτε ως θεατές, κατά τα σχολικά τους χρόνια.

VICE: Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος καβγάς που είδες ποτέ στο σχολείο;
Laura: Ήταν περίπου τέσσερις μήνες αφότου είχαμε ξεκινήσει τη Β' Γυμνασίου. Είχα γίνει φίλη με την πιο δημοφιλή κοπέλα στο τμήμα μου, η οποία μόλις τα είχε φτιάξει με έναν τύπο που ήταν 17 – μια κατάσταση η οποία ήταν δραματική από μόνη της.

Ένα πρωί, θα πηγαίναμε εκδρομή στο Kew Gardens και περιμέναμε όλοι στην τάξη για να δηλώσουμε συμμετοχή, όταν ξαφνικά ένα κορίτσι της Β' Λυκείου, το οποίο ήταν γνωστό για το άγριο bullying που έκανε, χύμηξε μέσα ουρλιάζοντας «ποια είναι η γαμημένη σκύλα που μου πηδάει τον άνδρα;». Ξέσπασε έντονη λογομαχία και τελικά έτρεξαν η μία προς την άλλη και άρχισαν να πέφτουν σφαλιάρες, δαγκώματα και μαλλιοτραβήγματα. Καβγάς με τα όλα του. Η κοπέλα της B' Λυκείου ξερίζωσε με τα δόντια της μια τεράστια τούφα από τα μαλλιά της φίλης μου. Μιλάμε για πολλά μαλλιά. Μετά η φίλη μου πήρε μια καρέκλα και της την κοπάνησε στο πρόσωπο. Εκσφενδονίστηκε στον αέρα και προσγειώθηκε σε έναν τοίχο.

Χτύπησε πολύ;
Εκείνη τη στιγμή μπήκαν μέσα οι καθηγητές και κάλεσαν ασθενοφόρο. Το κορίτσι είχε λιποθυμήσει.

Προσπάθησε κανείς να τις χωρίσει;
Οι περισσότεροι δεν έκαναν τίποτα, αλλά όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Πάντως υπήρχαν άτομα που φώναζαν «Καβγάς, καβγάς, καβγάς». Οι μεγαλύτερες κοπέλες ήταν πολύ τρομακτικές και όλοι είχαμε κάνει πίσω επειδή νομίζαμε ότι ο καβγάς θα είχε την αντίθετη κατάληξη. Ότι δηλαδή η μεγάλη κοπέλα θα την τσάκιζε και θα έφευγε, έχοντας δώσει το μάθημα που ήθελε. Μετά, όμως, εκείνη πήρε την καρέκλα. Την άρπαξα από το μπράτσο για να τη σταματήσω επειδή το είχε παρακάνει, αλλά είχε ξυπνήσει το θηρίο μέσα της και ήταν σαν να μην υπήρχα.

Υπήρξαν συνέπειες;
Η εκδρομή ακυρώθηκε και όλο το έτος μας, αλλά και όσοι ήταν στο τμήμα μας αναγκαστήκαμε να μένουμε παραπάνω ώρες στο σχολείο για ένα μήνα, παρόλο που δεν ήμασταν παρά άβουλοι θεατές. Όλοι μάς φοβούνταν ύστερα από αυτό, απλά και μόνο επειδή μας είχαν συνδέσει με το περιστατικό. Η μουρλαμένη φίλη μου πήρε εσωτερική αποβολή, αλλά κατάφερε να κρατήσει το αγόρι της, αν και ήταν παντελώς ηλίθιος, οπότε δεν ξέρω ποιος γέλασε τελικά τελευταίος.

VICE: Πότε έγινε ο καβγάς;
Dallas: Όταν ήμουν 15 ήμουν πολύ άτακτη. Το είχα σκάσει από το σπίτι και έμενα με το αγόρι μου στο τροχόσπιτό του και το μόνο που κάναμε ήταν να πίνουμε χόρτο όλη μέρα. Δεν πατούσα στο σχολείο και δεν με ένοιαζε να κάνω φίλους. Δεν φοβόμουν κανέναν.

Με ποιον τσακώθηκες;
Υπήρχε μια ομάδα με «σκληρά κορίτσια» στο σχολείο μου, τις οποίες φοβούνταν όλοι, αλλά έκανα συνέχεια κοπάνες, οπότε δεν μου έδιναν σημασία και δεν είχαμε θέματα. Ο καβγάς ξέσπασε για μια βλακεία. Μια φίλη μου είχε αρχίσει να κάνει παρέα με τον ξάδερφο μιας από τις σκληρές κοπέλες, κι αυτές άρχισαν να της κάνουν bullying και να της λένε φριχτά πράγματα. Μια μέρα άραζα μαζί της στο αναψυκτήριο, μας πλησίασαν τα κορίτσια και άρχισαν να της λένε διάφορα. Εγώ τους είπα να το βουλώσουν. Μετά, μία από αυτές όρμησε σε εμένα.

Σε έκανε «κιμά»;
Ήμουν πιο μικροκαμωμένη από το άλλο κορίτσι, αλλά έχω νεύρο και ξέρω να παλεύω, οπότε της διέλυσα τη μούρη. Οι φίλες της δεν άργησαν να μας χωρίσουν, αλλά ήταν ζόρικο για όσο κράτησε.

Έφαγες τιμωρία;
Κάλεσαν τους γονείς μας, αλλά είμαι πολύ τυχερή διότι ο μπαμπάς μου πάντα με υπερασπίζεται. Του είπα ότι δεν ξεκίνησα εγώ τον καβγά και ότι υπερασπίστηκα μια φίλη μου, οπότε με υπερασπίστηκε και εκείνος με τη σειρά του, αλλά η καθηγήτρια του είπε ότι θεωρούσε ότι θα ήταν επικίνδυνο να επιστρέψω στο σχολείο. Ήταν η τελευταία σχολική εβδομάδα, οπότε έχασα την αποφοίτηση και αυτό με ξενέρωσε λίγο.

Υπήρξαν αντίποινα;
Το κορίτσι που είχα κοπανήσει πήγε στο σπίτι μιας φίλης μου ψάχνοντάς με και της έσπασε τα τζάμια του αυτοκινήτου με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ. Εγώ εννοείται ότι ήμουν στο σπίτι του αγοριού μου.

VICE: Πήγαινες σε σχολείο αρρένων, άρα πρέπει να έχεις δει πολλούς καβγάδες. Ποιος ήταν ο χειρότερος;
Jay: Είχε έρθει ένας καινούργιος μαθητής στο σχολείο, ο οποίος είχε καταφέρει να ξεφύγει από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Μας συγκέντρωσαν όλους για να μας τον συστήσουν. Είχε φτάσει στη χώρα μόλις δυο μέρες πριν, δεν μιλούσε καθόλου αγγλικά και είπαν σε όλους μας να δείξουμε το καλό πρόσωπο του σχολείου, να τον καλωσορίσουμε και να τον βοηθήσουμε να ενταχθεί στη σχολική καθημερινότητα.

Το μεσημέρι προσγειώθηκε ένα νοσοκομειακό ελικόπτερο μέσα στο προαύλιο. Μετέφερε το παιδί πάνω σε φορείο, με ένα μολύβι καρφωμένο βαθιά στον λαιμό του.

Αίσχος. Ποιοι ήταν υπεύθυνοι;
Ουσιαστικά είχε ξεσπάσει ένας μαζικός καβγάς ανάμεσα στους παραπλανημένους ηλίθιους του σχολείου και μερικούς άλλους Αφγανούς μαθητές. Είχαν όλοι τους πολλά θέματα και καταπιεσμένη οργή και αποφάσισαν να ξεσπάσουν πάνω στο παιδί.

Προσπάθησε κανείς να επέμβει;
Μπα. Όπως με όλους τους σχολικούς καβγάδες, αν δεν τσακώνεσαι εσύ ο ίδιος ή δεν εμπλέκεται κάποιος φίλος σου, κάθεσαι απλώς και παρακολουθείς τη δράση, προσπαθείς να φουντώσεις τον καβγά και δαγκώνεις πού και πού τη γροθιά σου μουρμουρίζοντας «πω ρε φίλε» κάθε φορά που βλέπεις κάτι χοντρό.

Και πώς τελείωσε;
Το καινούργιο παιδί μεταφέρθηκε με το ελικόπτερο και δεν επέστρεψε ποτέ.

Αποβλήθηκε κανείς;
Έπεσαν πολλές αποβολές. Το σχολείο μας φημιζόταν για βίαια περιστατικά και πολλοί μαθητές είχαν πάρε δώσε με την αστυνομία τόσο πριν όσο και μετά το περιστατικό. Επίσης, εκείνη τη μέρα βρισκόταν και η σχολική επιθεώρηση στο σχολείο και δεν μπορώ να πω ότι έμειναν απολύτως ευχαριστημένοι.

VICE: Μίλησέ μου για τον καβγά. Τι συνέβη;
Dolly: Είχε περάσει μιάμιση ώρα περίπου από τότε που σχολάσαμε και εγώ ήμουν στην τάξη μου με κάτι άλλους φύτουλες και τον καθηγητή μας, όταν ακούσαμε τρελή φασαρία και σειρήνες απ' έξω. Όπως φάνηκε, είχε γίνει της κακομοίρας στον δρόμο έξω από το σχολείο. Υπήρχαν παντού κλούβες και αστυνομικοί που προσπαθούσαν να κουμαντάρουν ένα τεράστιο πλήθος που τσακωνόταν

Τι διάολο γινόταν;
Δεν νομίζω ότι είχε καταλάβει κανείς τι έγινε μέχρι την επόμενη μέρα. Ένα σωρό παιδιά ήρθαν στο σχολείο άσχημα χτυπημένα. Ένας συνομήλικός μου έκανε ράμματα στο πρόσωπο. Ήταν αποτρόπαιο. Αποδείχτηκε ότι ήταν στημένο ραντεβού με κάτι παιδιά από το «αντίπαλο» σχολείο. Η αστυνομία ειδοποιήθηκε όταν κάποιος βρήκε στους θάμνους δίπλα από το σχολείο κάτι πόδια καρέκλας με καρφωμένες βίδες πάνω. Ένας Θεός ξέρει πώς ξέφυγε τόσο η κατάσταση.

Άρα ήταν ένας μαζικός καβγάς με όλους τους μαθητές του σχολείου σου;
Βασικά ναι. Δεν ξέρω αν αυτή ήταν η αρχική πρόθεση, αλλά σίγουρα αυτή ήταν η κατάληξη. Η αστυνομία επενέβη άγρια, οπότε όποιος βρισκόταν στο σημείο την πάτησε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Πώς ήταν τα σχολεία σας;
Το σχολείο μου ήταν κακόφημο, πράγμα που έβρισκα άδικο επειδή το λάτρευα. Υπήρχε μεγάλη ποικιλομορφία, αλλά σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους. Πάντως θυμάμαι ότι είχα ξενερώσει όταν είχα πρωτοδεί τις πινακίδες στις αίθουσες που μου υπενθύμιζαν ότι ήταν παράνομο να φέρνεις μαχαίρι στο σχολείο. Το άλλο σχολείο ήταν διαβόητο. Πάντα είχε πολύ κακή φήμη και απ' έξω έμοιαζε με φυλακή. Δεν νομίζω ότι κατέληγε εκεί κανείς από επιλογή. Όταν ήμουν μικρός πάντα μου έλεγαν ότι αν έκανα αταξίες θα με έστελναν εκεί.

Έγιναν συλλήψεις;
Έγιναν κάποιες προσαγωγές αλλά δεν νομίζω ότι κατηγορήθηκε κανείς. Από όσο ξέρω κανείς δεν έμπλεξε. Είχαμε καινούργιο διευθυντή τότε και θυμάμαι ότι τον λυπόμουν πολύ που έπρεπε να διαχειριστεί όλη αυτή την κατάσταση στην πρώτη του χρονιά. Έγινε συνέλευση γι' αυτό, αλλά το κύριο θέμα συζήτησης ήταν το πόσο άσχημα είχε χειριστεί η αστυνομία την κατάσταση. Από όσο ξέρω, ο διευθυντής προσέφυγε στη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων, αλλά δεν γνωρίζω ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα. Ήταν στο πλευρό των μαθητών πάντως και αυτό ήταν πολύ όμορφο.

Περισσότερα από το VICE

Τι Σκέφτεται ο Κόσμος την Ώρα που Κάνει Στοματικό Έρωτα

Μαμά, Είμαι Εθισμένη: Το Γράμμα μιας Tοξικοεξαρτημένης Κόρης

Όταν οι Γονείς μου με Έπιασαν στα Πράσα να Κάνω Ναρκωτικά