Μέχρι πού θα Φτάσει Αυτή η Εθνική;

UPDATE: Τέσσερις στάσεις από το ξεκίνημα της Εθνικής στο Εurobasket και ήδη έχει φανεί ότι η «επίσημη αγαπημένη» πάει για μεγάλα πράγματα. Εύκολα ή δύσκολα, έκαμψε τα εμπόδια των Π.Γ.Δ.Μ.(Σκόπια), Κροατία, Γεωργία, Σλοβενία και ήδη κοιτάζει την επόμενη φάση, εκεί όπου δυσκολεύει κι άλλο το τουρνουά. Εκεί όπου δεν θα συγχωρούνται στιγμές αδυναμίας ή αστοχίας - σε βολές και τρίποντα. Όπως και να 'χει, η Εθνική των ανατροπών, της τελευταίας -ελληνικής- στιγμής και της ψυχής έχει βάλει τις μηχανές στο φουλ.

VICE: Πάμε κατευθείαν στο «ψητό». Ποια είναι η ομάδα φαβορί για τη φετινή διοργάνωση;
Γρηγόρης Παπαβασιλείου: Δεν υπάρχει η ομάδα «απόλυτο φαβορί», για την κατάκτηση του τίτλου. Μετά από χρόνια, χαιρόμαστε που η δική μας Εθνική συμπεριλαμβάνεται στις επικρατέστερες, λόγω πληρότητας τόσο σε έμψυχο υλικό όσο και σε καθοδήγηση από τον πάγκο. Δεν μπορούμε να αφήσουμε έξω από τον κατάλογο των φαβορί, βέβαια, τις γνωστές Ισπανία και Γαλλία, παρά τις απουσίες τους, ενώ ένα σκαλί πάνω βρίσκεται και η Σερβία, που ξέρει πλέον πώς να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις.

Γιώργος Συρίγος: Δεν υπάρχει φαβορί, έτσι τουλάχιστον όπως εμφανιζόταν τα προηγούμενα χρόνια η Ισπανία, όταν ήταν πλήρης. Γαλλία και Σερβία έχουν ποιότητα, πληρότητα και ωριμότητα. H Ελλάδα έχει ποιότητα, πληρότητα και δίψα για διάκριση και, βέβαια, η Ισπανία είναι πάντα ικανή να βγει στον «αφρό», με σημείο αναφοράς τον τεράστιο Πάου Γκασόλ.

Υπάρχει, αυτή τη στιγμή, κάποιος Ευρωπαίος παίκτης που μπορεί να πάρει στις πλάτες του την Εθνική του ομάδα και να γίνει ο MVP του τουρνουά;
Γιώργος Συρίγος: Παίκτης παγκόσμιας κλάσης, που μπορεί να βάλει από κάτω μόνος του μια ομάδα, όπως έκαναν στα ντουζένια τους ο Νοβίτσκι και ο Γκασόλ, δεν υπάρχει σε αυτό το τουρνουά. Ο Γιάννης (ξέρετε ποιος Γιάννης) είναι ο μοναδικός που έχει τις προδιαγραφές να φθάσει σε αυτό το επίπεδο.

Γρηγόρης Παπαβασιλείου: Αρκετοί, γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Ο Σπανούλης, που επιστρέφει ορεξάτος σε Ευρωμπάσκετ, ο Γκασόλ, που χωρίς τον αδερφό του αναμένεται να μονοπωλεί τις ισπανικές επιθέσεις, ο Πάρκερ, που είναι σχεδόν μόνος του στη γαλλική περιφέρεια, ο Νοβίτσκι, χωρίς σχόλια και ο Τεόντοσιτς, ικανός να πάρει την ομάδα και να την οδηγήσει είτε στο βάθρο, είτε στον γκρεμό.

Η ομάδα-αουτσάιντερ, που θα μπορούσε να κάνει την έκπληξη, υπάρχει; Κι αν ναι, ποια είναι;
Γρηγόρης Παπαβασιλείου: Στο μπάσκετ οι εκπλήξεις δεν είναι σύνηθες φαινόμενο, καθώς, 9 στις 10 φορές, ο καλύτερος νικά. Δεν ξέρω μέχρι πού μπορούν να φθάσουν Τουρκία και Ιταλία. Αν μία από τις δύο βρεθεί στην τετράδα θα πρόκειται για τεράστια έκπληξη. Και οι δύο έχουν ταλέντο, αλλά όχι και την εμπειρία που είναι απαραίτητη σε τέτοιες διοργανώσεις.

Γιώργος Συρίγος: Συμφωνώ. Καμία ομάδα που είναι αουτσάιντερ -με την κλασική ερμηνεία της έννοιας αουτσάιντερ- δεν μπορεί να φθάσει στο χρυσό στο μπάσκετ. Όμως, ομάδες σαν την Κροατία ή την Ιταλία, που μονίμως παίζουν χειρότερα και πετυχαίνουν λιγότερα απ' όσα περιμένει κανείς με βάση το ταλέντο τους, είναι πάντα υπολογίσιμα μεγέθη.

Η δική μας Εθνική, τι μπορεί να καταφέρει σε αυτό το Eurobasket;
Γιώργος Συρίγος: Πιστεύω ότι θα πάει για το χρυσό, μαζί με Γαλλία, Σερβία και Ισπανία.

Γρηγόρης Παπαβασιλείου: Η δική μας Eθνική ξεκινά ως φαβορί, τουλάχιστον για το βάθρο. Με δυναμικό που ζηλεύει κάθε προπονητής, με δύο σχεδόν ισάξιους παίκτες σε κάθε θέση, με τον Φώτη Κατσικάρη πιο έμπειρο σε ρόλο ομοσπονδιακού τεχνικού και με τον Βασίλη Σπανούλη έτοιμο να πάρει το «όπλο» του, θα είναι αποτυχία για μένα αν δεν βρεθεί στα μετάλλια.

Έχουμε τον παίκτη που κάνει τη διαφορά στο ρόστερ;
Γρηγόρης Παπαβασιλείου: Το θετικό είναι ότι έχουμε περισσότερους από έναν τέτοιους παίκτες. Υπό προϋποθέσεις, ακόμα και ο τελευταίος παίκτης της ομάδας, που συνήθως σε τέτοιες διοργανώσεις έχει ρόλο κομπάρσου, μπορεί να βάλει 20 πόντους και να κρίνει ένα ματς. Η Ελλάδα έχει ονειρεμένο έμψυχο υλικό, αρκεί να υπάρχει υγεία και να μη συμβεί κάτι απρόοπτο στη διαδρομή.

Γιώργος Συρίγος: Έχουμε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο για να σκορπάει τον φόβο, σε συνδυασμό με τα ασύγκριτα αθλητικά προσόντα και το πολυδιάστατο παιχνίδι του, καθώς επίσης και τον Βασίλη Σπανούλη, που ξέρει όσο λίγοι τον τρόπο που κερδίζονται τα μεγάλα παιχνίδια στο τέλος.

Ποιο είναι το μεγάλο αβαντάζ και, αντίστοιχα, ποιο το μεγάλο μειονέκτημα της «επίσημης αγαπημένης»;
Γιώργος Συρίγος: Το μεγάλο μας αβαντάζ είναι η δίψα, κυρίως των παλιών, να δώσουν τέλος στο σερί των αποτυχιών. Ορατό μειονέκτημα δεν υπάρχει σε αυτήν την ομάδα. Η μεγαλύτερη πρόκληση του προπονητικού τιμ, σε μια ομάδα με 12 καταξιωμένους παίκτες, είναι να πείσει αυτούς που θα επωμισθούν τους δεύτερους ρόλους, να έχουν την ίδια συγκέντρωση και αποφασιστικότητα με τους βασικούς.

Γρηγόρης Παπαβασιλείου: Το πλεονέκτημα είναι αυτό που ανέφερα και νωρίτερα, η πληρότητα και η ομοιογένεια. Μειονέκτημα δεν ξέρω αν υπάρχει, ίσως το γεγονός ότι όλοι στις ομάδες τους είναι πρωταγωνιστές και τώρα πρέπει να βάλουν τον εγωισμό τους κάτω από την ομάδα. Αλλά, αυτό θα το βρει ο Κατσικάρης.

Για κλείσιμο, θα ήθελα να μου πείτε μία top στιγμή που έχει ζήσει ο καθένας σας σε κάποιο Eurobasket.
Γρηγόρης Παπαβασιλείου: Είναι σίγουρα η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου το 2005 στο Βελιγράδι. Το ξεκίνημα με τον πήχυ χαμηλά, το χάλκινο που ήταν το «ταβάνι» μας μετά από 39 λεπτά στον ημιτελικό με την Γαλλία - μέχρι να ρθει η τρελή ανατροπή με το 3ποντο του Διαμαντίδη, η πορεία με 1.000 Έλληνες οπαδούς από την Πανεπιστημιούλη του Βελιγραδίου μέχρι το γήπεδο για τον τελικό, ενώ οι Σέρβοι μας αποθέωναν από τα μπαλκόνια και, τελικά, η εύκολη κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Αξέχαστο ταξίδι.

Γιώργος Συρίγος: Αναμνήσεις: Το 1987, τι άλλο; Φορώντας, σε όλα τα νοκ-άουτ παιχνίδια, τα δεύτερα ακουστικά μετάδοσης, δίπλα στον πατέρα μου.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.