Το Ντελιριακό Πανηγύρι του Κρέατος

Η σημερινή ημέρα είναι όπως η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Υπάρχει ο ευνοούμενος και ο αδικημένος – εν προκειμένω ο χορτοφάγος που κινδυνεύει να πνιγεί από την ανυπόφορη τσίκνα.

Καλύτερη περιγραφή για το ακατάπαυστο βασανιστήριο που θα υποστούν σήμερα οι χόρτοφάγοι, μπορεί να κάνει η φίλη μου, Χριστιάννα, η οποία έχει απαρνηθεί το κρέας τα τελευταία χρόνια:

«Η Τσικνοπέμπτη αποτελεί την αποφράδα ημέρα για κάθε Έλληνα χορτοφάγο. Αισθάνομαι ότι καταπατάται το δικαίωμα της επιλογής μου. Κυρίως από ιδεολογική άποψη. Δεν με ενοχλεί, δηλαδή, η τσίκνα τόσο ως μυρωδιά, αλλά ως σκέψη. Έπειτα, οι φίλοι μου κανονίζουν κάθε χρόνο έναν μαραθώνιο φαγοπότι, από το οποίο δεν θα μπορούσα να λείπω – εκείνη τη μέρα αποτελώ φαινομενικά τον κομπάρσο αυτού του κρεατοφαγικού οργίου, ωστόσο πάντα στο τέλος αποκτώ πρωταγωνιστικό ρόλο. Όλοι με ρωτούν γιατί έγινα χορτοφάγος και δεν χάνουν ευκαιρία, σε κάθε μπουκιά, να μου διατυμπανίζουν πόσο γαμάτο είναι το κοψίδι. Θέλω επίσης να επισημάνω ότι στην Ελλάδα οι επιλογές ενός χορτοφάγου στα εστιατόρια -πόσο μάλλον στις ταβέρνες - είναι μηδαμινές. Δεν τρώω μόνο σαλάτες και ζαρζαβατικά όπως πιστεύουν πολλοί. Λατρεύω τα φαλάφελ και τα μπέργκερ από σόγια. Ωστόσο, είναι δύσκολο να τα βρείς στον κατάλογο μιας ψησταριάς. Το μόνο θετικό για έναν χορτοφάγο, είναι οτι μετά την Τσικνοπέμπτη ακολουθεί η Σαρακοστή. Η αγαπημένη μου περίοδος».

Από την άλλη μεριά, η Τσικνοπέμπτη αποτελεί μία ιδιαίτερα κοινωνική ημέρα, σε αντίθεση με εκείνη του Αγίου Βαλεντίνου. Κανείς δεν θα τσικνίσει μόνος του στην ψησταριά της γειτονιάς. Το τσιμπούσι αποτελεί ομαδικό σπορ, ειδικότερα στην ελληνική κοινωνία. Θα φάω, θα πιω και θα έρθω σε επαφή με φίλους που ίσως έχω να δω καιρό. Θα το «τσούξω» λίγο παραπάνω και γενικά θα περάσω καλά. Όσον αφορά τα παΐδάκια και τις μπριζόλες, όμως, θα φάω ΟΣΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ. Δεν θα πέσω στη παγίδα της ημέρας, που υπαγορεύει ότι οφείλω, σαν «σωστός Έλληνας», να φάω μέχρι να μην μπορώ να αναπνεύσω.

Μάλιστα, είναι ειρωνεία να συντελείται μία ανούσια υπερκατανάλωση κρέατος, την ίδια στιγμή που κάθε χρόνο, ανήμερα της Τσικνοπέμπτης, ατελείωτες ουρές πολιτών σχηματίζονται στη Βαρβάκειο αγορά, για μία δωρεάν μερίδα φαγητού και λίγο κρασί.

Και δεν ανέφερα τυχαία τη λέξη «υπερκατανάλωση». Σύμφωνα με τη μίνι έρευνά μου σε τέσσερις ταβέρνες, η ποσότητα κρέατος που απαιτούνται για να βγει η μέρα παρουσιάζει αύξηση κατά 1.000%. Οι κουβάδες με το τζατζίκι ξεπερνούν τα 20 κιλά και το κρασί ρέει άφθονο. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο εστιατορίου στην Πεντέλη, κάθε χρόνο, υπάρχει τουλάχιστον ένας πελάτης που αποχωρεί με γαστρεντερικές διαταραχές προς το κοντινότερο νοσοκομείο, έτοιμος να εκραγεί. Άσε που άμα φας και πιείς τόσο πολύ, μετά ξεχνάς κάθε σεξουαλική δραστηριότητα.

Τηλεφωνώ στον έμπειρο διατροφολόγο, Γρηγόρη Χριστοφή, για να ακούσω τη γνώμη ενός ειδικού επί του θέματος:

«Να ξεκαθαρίσω οτι η Παρασκευή μετά την Τσικνοπέμπτη είναι η αγαπημένη μέρα κάθε Έλληνα διαιτολόγου. Ωστόσο, είναι κουραστική καθώς οι κλήσεις από τους σταθερούς (κυρίως) πελάτες διαδέχονται η μία την άλλη. Ως διατροφολόγος, οφείλω να τονίσω ότι ο συνδυασμός αλκοόλ και μεγάλης ποσότητας κρεάτος μπορεί να αποβεί καταστροφικός για άτομα με δυσπεψία, προβλήματα στον οισοφάγο και το ουροποιητικό σύστημα. Προτείνω σε όλους, τις επόμενες τουλάχιστον δύο ημέρες, να κάνουν αποχή από το κρέας και τροφές πλούσιες σε λιπαρά».

Οκ, επικρατεί ένας πανικός στις ψησταριές. Τι γίνεται, όμως, με τις ψαροταβέρνες; Πόσοι απο εμάς αυτομολούν την ιερή τούτη μέρα και επιλέγουν να φάνε ψάρι; Από περιέργεια προσπάθησα να επικοινωνήσω με δύο εστιατόρια και δεν έλαβα καμία απάντηση. Ενδεχομένως, οι ιθύνοντες τέτοιων μαγαζιών να κουκουλώνονται στο κρεβάτι τους, αγκαλιά με έναν σταυρό, και απλά περιμένουν να περάσει η σατανική Τσικνοπέμπτη.

Τελικά, ο Φεβρουάριος δεν είναι ο πιο ευνοϊκός μήνας για χορτοφάγους και singles. Διάβασα κάτι στο Ίντερνετ και μου άρεσε: True love is rare, like a good steak.

Περισσότερα από το VICE

Kλάψτε Ελεύθερα με Αυτές τις #BarbecuePorn Φωτογραφίες από Όλο τον Κόσμο

Κανείς Δεν Γιορτάζει πια στην Πλατεία Ομονοίας

Πίπες Νταϊάνα: Cult Ελληνικές Διαφημίσεις από το Ένδοξο Τηλεοπτικό μας Παρελθόν