Πόνος Χωρίς Γλέντι: Αναλύσαμε το πιο Δημοφιλές Μουσικό Βίντεο για Φέτος στην Ελλάδα

Το 2016 οδεύει προς το τέλος του και όπως συνηθίζεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή οι λίστες δίνουν και παίρνουν. Περιοδικά, sites και εφημερίδες ανακοινώνουν τα καλύτερα και τα χειρότερα της χρονιάς, ενώ πολλοί χρήστες των social media γεμίζουν τα feed μας με τις δικές τους καλύτερες στιγμές, χωρίς βέβαια να νοιάζεται απαραιτήτως κάποιος γι΄ αυτές. Προσωπικά, την προσοχή μου «τράβηξε» η ετήσια λίστα της Google σχετικά με τα πιο δημοφιλή μουσικά βίντεο της χρονιάς για τη χώρα μας. Βασικά, δεν μπορώ να πω ότι έδωσα τεράστια σημασία στη λίστα την ίδια, απλώς, δεν μπορείς να μην δεις το νούμερο ένα. Να μην σοκαριστείς με το νούμερο 1.

Ποιό ήταν λοιπόν το τρομερό αυτό κλιπ, το οποίο έφτασε να έχει μέσα σε έναν χρόνο 23 εκατομμύρια views; Μα, φυσικά, το «Όταν Πονάω το Γλεντάω» των τεράστιων Knock Out και του φίλου τους, Κωνσταντίνο Νάζη. Τους αξίζει, εγώ δεν θα μπορούσα να το κάνω: Προσωπικά, όταν πονάω πάω σπίτι μου, ξαπλώνω στο κρεβάτι, πίνω δύο παυσίπονα και καμιά φορά κλαίω κιόλας. Ο Νάζης και οι Knock Out όμως, με το που νιώσουν έστω και μια μικρή ενόχληση στον αστράγαλο, παρατάνε δουλειές, σπίτια και οικογένειες και σπεύδουν να ανοίξουν «φιάλες» σε ημιακριβά μπαράκια, υπό τη παρουσία αιθέριων υπάρξεων. Οπότε, ναι, προφανώς και οι γόνοι της γενιάς του ΠΑΣΟΚ θα τους χάριζαν τη συγκεκριμένη πρωτιά.

Από περιέργεια, έκατσα να παρακολουθήσω το εν λόγω κλιπ. Ήθελα να δω και να ακούσω τι στο καλό γουστάρει ο μέσος Έλληνας σήμερα. Ξεκινάω με το οπτικό του θέματος. Πατώντας το play, βλέπω τρεις τύπους τους οποίους δεν μπορώ να ξεχωρίσω μεταξύ τους. Τρεις ολόιδιοι «κλαρινογαμπροί», που μου θυμίζουν ανήλικα αδέρφια που τα πήγε η μαμά τους για κούρεμα και για να μη ζηλεύουν, ο κουρέας τους έκανε σχεδόν το ίδιο κούρεμα με μικρές παραλλαγές. Ο πρώτος -ο μεγάλος υποθέτω- βρίσκεται σε ένα καφέ με τη κοπέλα του. Είναι τόσο μάγκας βέβαια, που φλερτάρει με μια τύπισσα που κάθεται απέναντι και μόλις αυτή σηκώνεται να φύγει, περνώντας από μπροστά τους, γυρίζει και κοιτάει τον κώλο της σαν να μην υπάρχει αύριο. Η κοπέλα του τσαντίζεται και πετάει κάτω κάτι άδειες κούπες -με τα επίσης άδεια ποτήρια- που είχαν μπροστά τους. Στη συνέχεια, σαν σωστός τζέντλεμαν που είναι, έχει καταλάβει ότι το να κοιτάει άλλους κώλους μπροστά στη φίλη του είναι λάθος και πάει σπίτι της με λουλούδια. Αυτή από τη μεριά της, κάνει αυτό που θα έκανε κάθε λογικός άνθρωπος: Βάζει τον πασά να κάτσει σε έναν καναπέ προσφέροντας του το απαραίτητο ουισκάκι με πάγο και πούρο (είπαμε, ΠΑΣΟΚ). Βέβαια, λίγο προτού του δώσει τα σπίρτα για να ανάψει τη πουράκλα, αφήνει μια μπουκάλα υγραερίου ανοιχτή και φεύγει. Ο τύπος ανατινάζεται – παρέα με τημισή γειτονιά – και έτσι έζησε αυτή καλά και οι άλλοι, όχι.

Μην νομίζετε όμως πως τα αδέρφια του είχαν καλύτερη τύχη από αυτόν. Ο μεσαίος της τριάδας, αράζει σε ένα κρεβάτι με μια ξανθιά -πιθανότατα μπαργούμαν- και συγχρόνως, τσατάρει στο facebook με την «άλλη». Η «μπάργουμαν» μιλάει κι αυτή στο τηλέφωνο, ενώ η στάση και των δύο μαρτυρά πως αισθάνονται εξαιρετικά άβολα πάνω στο κρεβάτι επειδή πιθανότατα αυτό δεν ανήκει σε κανέναν τους. Ο τύπος πάει για μπάνιο -τον βλέπουμε να μπαίνει εξίσου άβολα στη μπανιέρα- και η μπάργούμαν κάνει την υπέρτατη κατινιά και κοιτάζει τα μηνύματα του. Αφού πείθεται για την απιστία, μπαίνει μέσα και πετάει στη γεμάτη νερό και awkwardness μπανιέρα το πιο φτηνιάρικο πιστολάκι για τα μαλλιά που έχω δει στη ζωή μου: Ειλικρινά, αν ήμουν στη θέση του μεσαίου αδερφού και κάποιος πέταγε αυτό το πιστολάκι μέσα στη μπανιέρα, δεν θα αγχωνόμουν καθόλου μιας και πιθανότατα πρόκειται για δώρο περιοδικού που έχει ήδη χαλάσει από τον ήλιο προτού το βγάλεις από τη ζελατίνα. Τέλος πάντων, χάρη σε κάποια ειδικά εφέ πολύ προχώ για το 1998, καταλαβαίνουμε πως ο διάολος έσπασε το ποδάρι του, το πιστολάκι τελικά δούλευε και ο τύπος έπαθε ηλεκτροπληξία.

Ο πιο χαζός από τους τρεις πάντως είναι ο μικρός. Ο «λαϊκός» δηλαδή της παρέας που τραγουδά και τα ρεφρέν. Αυτός, πάει για γεύμα με την κοπέλα του έχοντας στην εξωτερική τσέπη του σακακιού του -γνωστή και ως η χειρότερη τσέπη- ένα χαρτάκι με το όνομα και το τηλέφωνο μιας Κατερίνας. Η «δικιά» του, το βλέπει και τρελαίνεται αλλά κρατά την ψυχραιμία της. Κάπου εδώ σκάει και η αγαπημένη μου σκηνή: Η κοπέλα αποφασίζει να τον σκοτώσει ρίχνοντας δηλητήριο στην σούπα του, την οποία, ανακατεύει με το δάχτυλο της. Γιατί να μην ανακατεύσεις το δηλητήριο με το ίδιο σου το δάχτυλο; Ο μικρός πέφτει με τα μούτρα μέσα στη σούπα και κάπου εκεί λες, πάει κι αυτό το «παρατράγουδο». Ξέχασα να αναφέρω πως ανάμεσα στις ιστορίες, πέφτουν και σκηνές με τους τρεις τύπους να τραγουδάνε και να μας λένε πως θα κάψουν λεφτά ενώ δεν κρατάνε λεφτά, επειδή, πιθανότατα δεν έχουν. Αυτή η σκηνή δεν έχει σημασία βέβαια, μιας και δεν καταλαβαίνεις και εύκολα ποιος είναι ποιος όταν τους βλέπεις μαζί. Εκτός από τον μικρό που λέει τα ρεφρέν και αυτό, επειδή τραγουδάει με τα δόντια. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα, απλά δείτε τον.

Μην στενοχωριέστε όμως, το κλιπ έχει happy ending. Οι τρεις ήρωες συναντιούνται σε ένα άθλιο μπαρ, που μάλλον τους παραχώρησε κάποιος φίλος τους για να κάνουν το γύρισμα. Αλλά εδώ η ιστορία έχει κενά. Εντάξει, ο μικρός δηλητηριάστηκε από τον στόκο που παίζει να έκανε και λάθος στα πιάτα και να τη γλύτωσε. Τον μεσαίο, σιγά μην τον σκότωνε το πιστολάκι μινιατούρα. Ο μεγάλος όμως, πως στο διάολο γλύτωσε από την έκρηξη της μπουκάλας υγραερίου; Πότε πρόλαβαν να τον συναρμολογήσουν; Νομίζω πως ο σκηνοθέτης του πιο επιτυχημένου κλιπ για το 2016, έχει να δώσει περισσότερες εξηγήσεις και από τους παραγωγούς του Lost. Το μεγαλύτερο μυστήριο βέβαια, είναι γιατί ο μπάρμαν στην τελευταία σκηνή «χτυπάει» το σέικερ τόσο ψηλά.

Ας πάμε και στο πιο αδιάφορο κομμάτι του όλου πράγματος που δεν είναι άλλο από τη μουσική. Έχουμε κάποιους τύπους που κάνουν κάτι σαν ραπ - χωρίς όμως να είναι- μιλώντας για το πόσο γαμάτοι είναι και προσπαθώντας να μας πείσουν πως παίζουν τις γυναίκες και τα λεφτά στα δάχτυλα. Στην εισαγωγή και ανάμεσα από τα κουπλέ, ο τραγουδιάρης που λέει το ρεφρέν, μας ενημερώνει πως τον «φωνάζουν αλήτη επειδή ξημερώνει και δεν έχει σπίτι» - πολλοί το λένε και «άστεγος» πάντως. Βασικά, είναι το ίδιο ακριβώς τραγούδι που ακούει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε λούπα και με ελάχιστες αλλαγές τα τελευταία δέκα χρόνια: Μια ατυχέστατη μίξη παρακμιακού λαϊκού «γαβγίσματος» με πολύ κακό χιπ χοπ. Και όμως, αυτό το πράγμα, κατάφερε να γίνει το πιο πετυχημένο μουσικό κλιπ στην χώρα μας. Για ακόμη μια φορά, μπράβο μας.

Περισσότερα από το VICE

Τα 30 Εκατομμύρια «Αγνοούμενα» Κορίτσια της Κίνας

Αυτοί οι Άνθρωποι μάς Εξηγούν πώς Πλούτισαν Χωρίς να Δουλεύουν

Ο Αστρολογικός Λόγος που η Ζωή σου Γίνεται Xάλια Κάπου στα 27