Ας Μιλήσουμε για την «Ανάγκη» να Δείξουμε Πόσο Διασκεδάζουμε Μετά το Lockdown

Όταν μετακόμισα στο Βερολίνο από την Αγγλία, τον Σεπτέμβρη του 2020, δεν είχα καθόλου εμπειρία από τη νυχτερινή ζωή της πόλης. Τις πρώτες μου εβδομάδες εξερευνούσα μπαρ και clubs που ήταν ανοιχτά, πριν το δεύτερο lockdown τον Νοέμβριο. Η αντίδραση των Βερολινέζων που γνώριζα ήταν συνήθως σαρκαστική: «Σε ωραία εποχή ήρθες» ή «δεν βλέπεις το πραγματικό Βερολίνο».

Όταν άρθηκε τελικά το lockdown της Γερμανίας τον Μάιο, είχα πολλά να κάνω και ξεκίνησα να βγαίνω. Προφανώς δεν ήταν κάθε βραδιά αντάξια των προσδοκιών μου. Αλλά όταν αφηγούμουν τις βραδιές μου σε φίλους, παρουσίαζα τις άσχημες στιγμές (μεγάλες ουρές, εμετοί, δάκρυα και ο ατελείωτος δρόμος για το σπίτι)  ως ένα κωμικοτραγικό φόντο των τρελών μου περιπετειών.

Όταν κατάλαβα πόσο συχνά παρουσίαζα υπερβολικά τις εμπειρίες μου, ένιωσα ντροπή. Ένας χρόνος πανδημίας έχει τρελάνει την πυξίδα όλων. Κάθε μέρα υπάρχει μια ανταγωνιστική επιτακτικότητα, η αίσθηση ότι κάθε βραδιά πρέπει να βιωθεί στο φουλ, με τρελές φωτογραφίες και stories στο Instagram. 

Ο George Atallah, 27 ετών, από το Αμάνν της Ιορδανίας, συμφωνεί. Κι εκείνος πέρασε το καλοκαίρι διασκεδάζοντας στο Βερολίνο. «Νιώθω ότι πιέζω τον εαυτό μου να βγαίνει συνέχεια και να περάσει την “τέλεια” υποτίθεται βραδιά, επειδή φοβάμαι μην έρθει κι άλλο lockdown τον χειμώνα», λέει.

Επίσης έχει περάσει φρικτές βραδιές, αλλά ένιωθε υποχρεωμένος να τις παρουσιάσει θετικά στα social media. «Ένα βράδυ πρόσφατα, μια φίλη ήπιε πολύ και έγινε χάλια - τη φρόντισα στην κλινική πρώτων βοηθειών στο club. Τελικά συνήλθε, αλλά το πάρτι είχε τελειώσει. Με stories από το dancefloor και posts με υπέροχα ρούχα, τα social media σίγουρα παρουσίασαν μια ωραιοποιημένη εκδοχή της βραδιάς».

Η Olivia Walsh, 24 ετών, από το Δυτικό Σάσεξ, μένει με τους γονείς της και φοβάται μην κολλήσει COVID. «Λόγω του κινδύνου, νιώθω ότι κάθε βράδυ που βγαίνω έξω πρέπει να αξίζει», λέει. «Αυτό με πιέζει πολύ κι εμένα και τους φίλους μου, να περάσουμε καλά». Όταν η βραδιά δεν πάει καλά «είναι έξτρα απογοήτευση, διότι κανονικά απλώς θα ξενέρωνες – αλλά πλέον είναι λες και το ρίσκαρες χωρίς αντάλλαγμα».

Όταν μια πρόσφατη έξοδός της δεν πήγε και τόσο καλά, η Olivia, όπως και ο George, ένιωσε την ανάγκη να δείξει κάτι άλλο στα social media. «Ένιωθα κουρασμένη, αγχωμένη και στρεσαρισμένη αλλά τράβηξα πολλές φωτογραφίες και τις ανέβασα λες και όλα ήταν σούπερ». Αν το να περάσεις τέλεια έξω είναι ένας αγώνας, η Olivia δηλώνει έτοιμη να βγει από την κούρσα. «Ανυπομονώ να ξαναρχίσω τη δουλειά ώστε να έχω δικαιολογία να πω όχι σε προτάσεις για έξω», λέει.

Ο 23χρονος Matthew Sandham από το Λάνκαστερ, επίσης, πέρασε το καλοκαίρι κάνοντας clubbing. Μου είπε ότι από τότε που άνοιξαν όλα νιώθει πολύ άνετα να βγαίνει πολλές μέρες σερί.

Σε μια πρόσφατη έξοδο στο Γιορκ απογοητεύτηκε που το club που πήγαινε ήταν γεμάτο με απόφοιτους λυκείου που γιόρταζαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Αποφάσισε να μη χαλάσει τη βραδιά του και να την κάνει πιο διασκεδαστική πίνοντας παραπάνω – αλλά ένα κορίτσι από την παρέα του άρχισε να ξερνάει στον υπόνομο και τα χέρια του γέμισαν εμετό καθώς προσπαθούσε να της κρατήσει τα μαλλιά. Όταν αφηγήθηκε τη βραδιά στους φίλους του διαπίστωσε ότι υπερέβαλε το πόσο τρελή ήταν, για να πείσει τον εαυτό του ότι άξιζε τον χρόνο, το χρήμα και το hangover.

«Όταν απορρίπτω προτάσεις νιώθω ότι κάνω ένα βήμα προς τη μοναξιά της απομόνωσης. Αυτό όμως σημαίνει ότι πολλές φορές αλλάζω το πρόγραμμά μου και χαλάω περισσότερα λεφτά απ’ όσα μπορώ, μόνο και μόνο για να βγω έξω», λέει ο Matthew. «Ίσως μακροπρόθεσμα να μην είναι υγιής τρόπος ζωής, αλλά το να νιώθω ότι έχω γεμάτη κοινωνική ζωή με παρηγορεί για τον τελευταίο χρόνο που ήταν πολύ ήσυχος, πολύ άδειος και πολύ δύσκολος στο να τον επεξεργαστείς».

Ρώτησα την καθηγήτρια Mazad Hojjat, ειδικό στην κοινωνική ψυχολογία, τι κρύβεται πίσω από την ανάγκη να αποδείξουμε ότι περνάμε φανταστικά. «Η επιθυμία να υπερβάλουμε το πόσο διασκεδάζουμε δεν είναι κάτι καινούργιο», λέει. «Στην κοινωνική ψυχολογία το ονομάζουμε “διαχείριση εντυπώσεων”».

«Είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι προσπαθούν να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους, δημιουργώντας την εντύπωση ότι είναι καλά», εξηγεί η Hojjat. «Τα social media το καθιστούν πολύ εύκολο επειδή μπορείς να ανεβάσεις επιλεκτικά εικόνες του εαυτού σου, για να δουν και να θαυμάσουν οι άλλοι».

Ισχυρίζεται ότι αυτή η συμπεριφορά μπορεί να είναι ακόμη πιο συνηθισμένη αυτήν τη στιγμή, διότι «οι άνθρωποι δεν νιώθουν ιδιαίτερα καλά λόγω του άγχους για τον COVID ή την απομόνωση και θέλουν να βρουν ανακούφιση από αυτά τα αρνητικά συναισθήματα».

Υπάρχει τρόπος να ξεπεράσουμε την ανάγκη για ανταγωνιστική υπερβολή; «Πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι προσωρινή κατάσταση», συμβουλεύει η Hojjat. «Όλοι περνάνε δύσκολα και μερικές φορές το να απλώνεις ένα χέρι στους άλλους –για παράδειγμα δείχνοντας κατανόηση και αλτρουισμό– θα ήταν πιο αποτελεσματικός και μακροπρόθεσμος τρόπος να φτιάξεις τη διάθεση κάποιου».

Αυτό μπορεί να βοηθάει σε κάποιον βαθμό, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει λύση που θα ανακουφίσει τους clubbers από την πίεση φέτος. Το να παραδεχτείς ότι πέρασες χάλια είναι σαν να παραδέχεσαι ότι τα άγχη και οι πιέσεις της περασμένης χρονιάς σε έχουν επηρεάσει. Όσο τα dancefloors είναι ανοιχτά, ο ανταγωνισμός για την πιο διασκεδαστική έξοδο θα συνεχίζεται.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στα αγγλικά (www.vice.com/en).

Περισσότερα από το VICE

"Girlhood": Μέσα στο Κοριτσίστικο Σύμπαν Όπως Είναι Πραγματικά

ΔούKISSα, Λάκης Γαβαλάς και Show: Φωτογραφίες από τα Drag Καλλιστεία της Αθήνας

Βλέποντας τη Ζωή στις Φτωχογειτονιές της Αγγλίας, Όχι και Τόσο Παλιά

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.