Εργαζόμενοι στον Χώρο της Υγείας Στρέφονται στη Σεξεργασία

Η εργασία στον τομέα της υγείας και η σεξεργασία δεν θεωρούνται συχνά συγγενικοί χώροι. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις παρέχεις βοήθεια για σωματικές ανάγκες, και οι δύο θεωρούνται «γυναικείες δουλειές», και οι δύο είναι υποτιμημένες από την κοινωνία, αν και με διαφορετικούς τρόπους. Η σεξεργασία μπορεί να είναι επικερδής αλλά στιγματισμένη, ενώ η εργασία στον χώρο της υγείας της φροντίδας θεωρείται ευγενής αλλά κακοπληρωμένη.

Μετά από την καριέρα της ως ηθοποιός πορνό, παραγωγός και σκηνοθέτιδα, η Liza Del Sierra, 35 ετών, αποφάσισε να αρχίσει ξανά τις σπουδές Νοσηλευτικής το 2018. Η Del Sierra επίσης είναι εθελόντρια στο γαλλικό Σώμα Εφέδρων Ιατρών, μια ομάδα επαγγελματιών υγείας που μπορούν να κληθούν για να βοηθήσουν ιατρικές ομάδες σε καιρούς ανάγκης. Κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας τής ζητήθηκε να δουλέψει σε μια μονάδα ανάνηψης σε ένα γαλλικό νοσοκομείο (δεν ήθελε να πει σε ποιο), φροντίζοντας ασθενείς COVID-19. Η δουλειά ήταν κακοπληρωμένη, αλλά η σχολή της τη μέτρησε ως πρακτική. Για να τα βγάλει πέρα, στον ελεύθερο χρόνο της, διατηρούσε τη σελίδα της στο OnlyFans.

Στο νοσοκομείο, οι εργαζόμενοι ήταν στην πρώτη γραμμή της κρίσης. «Μας τελείωναν τα φάρμακα και τα υλικά και κάποιοι ασθενείς πέθαναν σε φρικτές συνθήκες», είπε. «Μερικές φορές προσπαθούσαν να πάρουν ανάσα για 45 λεπτά (περιμένοντας τους αναπνευστήρες). Ήταν πολύ σκληρό να βλέπεις κάτι τέτοιο». Η Del Sierra είπε ότι δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται πόσο απομονωμένοι ήταν οι ασθενείς, μακριά από φίλους και συγγενείς, εκείνες τις τελευταίες στιγμές. Μες στο χάος και τη θλίψη πρόσεξε πως ήταν η πρώτη δουλειά όπου οι συνάδελφοι δεν την έβλεπαν «κάπως» για την καριέρα της στο πορνό. «Ήταν ωραία να σε βλέπουν ως επαγγελματία», είπε.

Η Del Sierra δεν είναι η μόνη σεξεργάτρια που δουλεύει ως νοσηλεύτρια. Πολλές εργαζόμενες στον τομέα της υγείας χρησιμοποιούν τη σεξεργασία για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους ή σαν διέξοδο. Η Layna, μια 30χρονη νοσηλεύτρια ξεκίνησε το στριπτίζ όταν ήταν φοιτήτρια. Είπε ότι τη βοηθούσε να αντιμετωπίσει την πολύ αγχωτική δουλειά της φροντίδας ανθρώπων με σοβαρές ασθένειες 

«Χόρευα δύο ή τρία βράδια την εβδομάδα», είπε. «Αυτό με γλίτωσε από το burnout». Με τα χρόνια τής έδιναν περισσότερους ασθενείς και έπρεπε να συμβιβαστεί ως προ τα στάνταρ της. «Βασικά, αναγκαζόμαστε να κακομεταχειριζόμαστε τον κόσμο. Το βράδυ πήγαινα σπίτι, σκεφτόμουν ξανά τη μέρα και με κατηγορούσα για όσα έπρεπε να κάνω αλλιώς. Ήμουν εξαντλημένη».

Στο πρώτο κύμα της πανδημίας, η Layna κλήθηκε σε ένα νοσοκομείο κοντά στο Παρίσι για να αναπληρώσει συναδέλφους της που είχαν αναρρωτική. «Κάθε νοσοκόμα είχε 35 ασθενείς και δύο βοηθούς συνολικά», είπε. Τελείωνε αργά κάθε βράδυ και η επόμενη βάρδιά της ξεκινούσε στις 7 πμ, που σημαίνει ότι συχνά κοιμόταν στο αυτοκίνητο. «Δεν μπορούσαμε να καλύψουμε τις βάρδιες, ακόμη και το προσωπικό καθαρισμού - όλοι υπέφεραν. Το χειρότερο ήταν ότι δεν προλάβαινα να δείχνω συμπόνοια στους ασθενείς».

Όταν η προσωρινή δουλειά τελείωσε, η Layna αποφάσισε να φύγει για τη Γουαδελούπη, υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας στην Καραϊβική όπου τα strip clubs ήταν ανοιχτά. Εκεί άρχισε να χορεύει σε ασφαλή απόσταση από το κοινό της, φορώντας μάσκα. «Άδειασε το μυαλό μου. Ξαφνικά είχα μια αίσθηση ελέγχου», είπε. Αυτή τη στιγμή κάνει ένα διάλειμμα από τη δουλειά της στην υγεία, που λέει ότι παραμένει η νούμερο ένα αγάπη της, για να συνέλθει ψυχολογικά.

Δείτε ακόμη:

O Fouad*, 30 ετών, κάνει τρεις δουλειές: συνοδός, διδακτορικός φοιτητής και φροντιστής στο σπίτι. Το τελευταίο -επάγγελμα που γίνεται κυρίως απο γυναίκες- περιλαμβάνει νοικοκυριό, μαγείρεμα, περιποίηση και διαχειριστική δουλειά για ηλικιωμένους ανθρώπους και ανθρώπους με αναπηρίες. Επίσης μπορεί να περιλαμβάνει πιο ταπεινές δουλειές, ανάλογα με τον πελάτη. «Ένας από τους νεαρούς πελάτες μου με αναπηρίες ζητάει να τον βοηθήσω να στείλει μηνύματα σε φίλους του και να μπαίνει σε εφαρμογές γνωριμιών», είπε ο Fouad.

Όπως η Del Sierra και η Layna, ο Fouad επίσης δούλευε υπερωρίες στο πρώτο κύμα της πανδημίας, μέχρι και 60 ώρες την εβδομάδα. «Υπήρχε τεράστια ζήτηση για φροντιστές. Επίσης έπρεπε να αναπληρώνουμε για τους εργαζόμενους που είχαν εκτεθεί στον ιό», είπε προσθέτοντας ότι δεν πληρώνονταν επιπλέον για τις εφημερίες ή τις υπερωρίες. «Δεν μπορούσαμε καν να διεκδικήσουμε το μπόνους που έδωσαν σε εργαζόμενους στον τομέα της υγείας μετά το πρώτο κύμα, εφόσον το μπόνους δεν περιλάμβανε τους φροντιστές που φρόντιζαν ατομικά ασθενείς.

Αργότερα μες το 2020, ο Fouad ξεκίνησε να δουλεύει ως συνοδός - για λόγους που δεν ήθελε να συζητήσει.«Και στις δύο δουλειές παρέχεις υπηρεσίες. Δεν διαφέρουν πολύ για μένα», είπε. Αλλά η διπλή καριέρα του έθετε ένα άλλο ηθικό δίλημμα: τον φόβο μήπως κολλήσει σε κάποιον ασθενή COVID-19 μετά τη συνεύρεση με έναν πελάτη. Τελικά, ο Fouad συμβιβάστηκε με την απόφαση να συνεχίσει τη σεξεργασία εφόσον πιστεύει ότι δεν είναι πιο επικίνδυνη από άλλες δουλειές πρώτης γραμμής. «Βλέπω τέσσερις πελάτες τον μήνα. Κατά τα άλλα δουλεύω από τον υπολογιστή μου».

Στη Γαλλία δεν είναι παράνομο να είσαι συνοδός, αλλά το να ζητάς υπηρεσίες σερξεργασίας ποινικοποιήθηκε το 2016. Τέτοια νομοθεσία στόχο έχει να τιμωρεί τους πελάτες ενώ προστατεύει τους σεξεργάτες και είναι γωστό ως σκανδιναβικό μοντέλο, εφόσον ξεκίνησε από τις Σκανδιναβικές χώρες. Αλλά, σύμφωνα με άτομα που επιδίδονται σε σεξεργασία στη Γαλλία, ο νόμος έκανε τη δουλειά τους πιο επικίνδυνη, καθώς πολλοί τώρα αναγκάζονται να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε κρυμμένες περιοχές ώστε οι πελάτες τους να αποφεύγουν τους αστυνομικούς.

Η 33χρονη Camille είναι μία single mum με «αόρατη» αναπηρία. Εργάζεται ως χειρουργός οδοντίατρος σε ιδιωτικό ιατρείο και είναι παράλληλα επαγγελματίας dominatrix. Η Camille λέει ότι η σεξεργασία είναι μια επιπλέον πηγή εισοδήματος και είναι συμβατή με την ανάγκη της για ευέλικτες ώρες και την πάθησή της. Τον Μάιο, όταν τα οδοντιατρεία άνοιξαν μετά από έξι βδομάδες lockdown είχε πάρα πολλούς ασθενείς και εξαντλήθηκε.

Τελικά σταμάτησε να δουλεύει στο ιατρείο και στράφηκε στη σεξεργασία για να αναπληρώσει πολλούς μήνες χαμένου εισοδήματος. Αλλά αυτό σημαίνει ότι ανεχόταν πολλές καταστάσεις που δεν θα ανεχόταν αν δεν ήταν άφραγκη. «Οι πελάτες έρχονται σε μένα διότι πολλοί από αυτούς είναι παντρεμένοι, κι επίσης υπάρχουν περισσότεροι περιορισμοί στις μετακινήσεις τώρα», είπε μέσω Skype. «Έπρεπε να βάλω στην άκρη την ασφάλειά μου και να διακινδυνεύσω να φέρω τον ιό στο σπίτι μου. Δεν είχα επιλογή».

Η Camille είπε ακόμη ότι οι πελάτες της δεν ακολουθούν ιδιαίτερα τα μέτρα ασφαλείας, έτσι προσπαθεί να κλείνει μόνο τα μίνιμουμ άτομα που χρειάζεται για να πληρώνει τους λογαριασμούς της. Ο κίνδυνος που πρέπει να διαχειριστεί φανερώνει άλλο ένα κοινό που έχουν οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας και της σεξεργασίας: η πανδημία τούς έχει οδηγήσει σε μια συνθήκη επισφάλειας.

*Το όνομα έχει αλλαχθεί.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE France.

Περισσότερα από το VICE

«Έχω Πάρει Φωτιά Πάνω στην Κολώνα» - Ακολουθήσαμε Δύο Εναερίτες στη Θεσσαλονίκη

Η Loukoumh Είναι ό,τι Καλύτερο θα Βρεις στο Ελληνικό Instagram για το Body Positivity

Η Φετινή «Συνταγή» του Masterchef Είναι Κάπως Τοξική

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.