Ο Παναγιώτης μια Μέρα Μπορεί να σου Σώσει τη Ζωή

Η ιστορία του Παναγιώτη, όπως τη διηγήθηκε στη Μελπομένη Μαραγκίδου.

Με λένε Παναγιώτη και είμαι 29 ετών. Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν έχει σημασία ούτε το φύλο ούτε η ηλικία μου. Πάει ένας μήνας που αποφάσισα να γίνω δότης για αιμοπετάλια και μυελό των οστών. Όλα ξεκίνησαν, όταν στο οικογενειακό μου περιβάλλον υπήρξε μεγάλη ανάγκη να δώσουμε αίμα και εγώ δεν μπορούσα, επειδή έχω χαμηλό αιματοκρίτη. Όλο αυτό ήταν η αφορμή, για να καταλάβω την ανάγκη και την έλλειψη που υπάρχει από εθελοντές. Έψαξα, λοιπόν και έμαθα ότι αν και δεν μπορώ να γίνω αιμοδότης, μπορώ να δώσω αιμοπετάλια και μυελό των οστών. Αν σκεφτείς πόσοι λίγοι εθελοντές δότες υπάρχουν και ειδικά στις ηλικίες μας, είναι κάτι που σε παρακινεί.

Πρώτα έγινα δότης για αιμοπετάλια. Για όσους δεν ξέρουν, τα αιμοπετάλια παίζουν σημαντικό ρόλο στην πήξη του αίματος και προφυλάσσουν από σημαντική αιμορραγία - τα χρειάζονται ασθενείς με λευχαιμία, απλαστική αναιμία και άλλες αιματολογικές διαταραχές. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς είναι παιδιά.

Η διαδικασία είναι πολύ εύκολη. Παίρνεις ένα τηλέφωνο ή παρουσιάζεσαι στο Αιματολογικό Τμήμα του νοσοκομείου. Πρέπει να έχεις μαζί σου το ΑΜΚΑ σου και την ταυτότητά σου. Την πρώτη φορά δίνεις ένα πολύ μικρό δείγμα αίματος, προκειμένου να εξετάσουν αν έχεις μεταδοτικές ασθένειες. Μετά από κάποιες μέρες ειδοποιείς, για να δεις αν όντως μπορείς να δώσεις και κλείνεις ένα ραντεβού. Η διαδικασία για να δώσεις αιμοπετάλια κρατάει περίπου 70 λεπτά. Ε, καλό είναι να μην πας ξενυχτισμένος και πιωμένος και απλώς πρόσεξε την ίδια μέρα να μην κάνεις βαριά σωματική άσκηση. Αν πρέπει να στο περιγράψω με απλό, μη επιστημονικό τρόπο, ουσιαστικά σε τρυπούν με τη βελόνα, σου παίρνουν ποσότητα αίματος από την οποία με μια διαδικασία αφαιρούνται τα αιμοπετάλια και μετά το αίμα επιστρέφει πίσω στον οργανισμό σου. Μπορεί να ακούγεται ανατριχιαστικό, αλλά δεν πονάει καθόλου. Ενδεχομένως να αισθανθείς μία πολύ μικρή αίσθηση αδυναμίας, αλλά είναι σχεδόν ανεπαίσθητη. Στην πραγματικότητα, δεν νιώθεις μεγάλη διαφορά. Μαζί σου υπάρχουν γιατροί που παρακολουθούν όλη τη διαδικασία. Όταν τελειώσεις, πίνεις τον χυμό σου και πας στη δουλειά σου κανονικά. Εγώ έκλεισα το ραντεβού στις 08:30 και μετά πήγα στο γραφείο. Δεν με επηρέασε κάπου.

Mε Οδηγό Έναν Σκύλο

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Αφού έκανα τη διαδικασία για τα αιμοπετάλια, μετά από λίγο καιρό έγινα και εθελοντής μυελού των οστών, που είναι ακόμη πιο απλή διαδικασία. Πάντως, για να μην μπερδεύεσαι, ο μυελός των οστών δεν έχει σχέση με τον νωτιαίο μυελό, ο οποίος βρίσκεται στον νωτιαίο σωλήνα της σπονδυλικής στήλης και αποτελεί ιστό του νευρικού συστήματος, που σχετίζεται με νευρικές λειτουργίες και όχι με αιμοποίηση. Ο μυελός των οστών αφορά αιματολογικά νοσήματα, όπως λευχαιμία κ.ά. Η αντιμετώπιση πολλές φορές μπορεί να έχει σαν μόνη λύση τη μεταμόσχευση, δηλαδή την αντικατάσταση του πάσχοντος μυελού με μυελό από έναν συμβατό με αυτόν, υγιή δότη.

Σε πρώτη φάση, όμως, για να γίνεις εθελοντής, δεν χρειάζεται να δώσεις μυελό των οστών, απλώς λίγο αίμα. Κλείνεις και πάλι ένα ραντεβού σε κάποιο νοσοκομείο και δωρίζεις αρχικά μισή ώρα από τη ζωή σου, προκειμένου να γίνει μια πολύ απλή αιμοληψία. Δεν σου παίρνουν κάποιο άλλο δείγμα σε πρώτο χρόνο. Αυτό το δείγμα μπαίνει σε μια παγκόσμια τράπεζα και από εκεί, αν ταυτιστείς με κάποιον που το έχει ανάγκη, μπορούν να σε καλέσουν, για να δώσεις μυελό και να σώσεις μια ζωή. Όπως διάβασα στο έντυπο που μου έδωσαν, μόνο 16.000 είναι οι εθελοντές δότες μυελού των οστών στην Ελλάδα, κάτι που με έκανε να μπω στη διαδικασία να ενημερώσω και άλλους γνωστούς μου για τη διαδικασία.

Συνολικά, το να γίνεις εθελοντής δότης -όχι το να χρειαστεί να δώσεις μυελό κάποια στιγμή- δεν θα σου πάρει πάνω από μισή ώρα μιας καθημερινής. Είναι σαφές ότι από τη στιγμή που γίνεσαι εθελοντής, δεν είναι σίγουρο ότι θα ταυτιστεί κάποια στιγμή το δείγμα σου με κάποιον άνθρωπο που το έχει ανάγκη. Παρόλα αυτά, μπορεί να συμβεί, γι’ αυτό είναι σημαντικό το να μπορούν να σε βρουν και σου επισημαίνουν, μάλιστα, στο νοσοκομείο ότι όποτε για οποιονδήποτε λόγο αλλάξεις στοιχεία ή μεταβληθεί η κατάσταση της υγείας σου (π.χ. αν μια γυναίκα μείνει έγκυος) το ιατρικό προσωπικό πρέπει να γνωρίζει πώς να σε εντοπίσει και ποια είναι η κατάστασή σου.

Σε περίπτωση που βρεθεί κάποιος που χρειάζεται μυελό των οστών και έχετε ταυτοποιηθεί, μπορείς να αρνηθείς, κανείς δεν σε αναγκάζει να το κάνεις. Θεωρώ, όμως, ότι είναι κάτι ηθικό: Από τη στιγμή που είναι κάποιος εθελοντής και χτυπήσει το τηλέφωνό του και ξέρει ότι θα δώσει μυελό και θα σωθεί ένας άνθρωπος, δεν ξέρω ποιος θα αρνηθεί να προσφέρει τη βοήθειά του. Είναι από τις φορές, λοιπόν, που ελπίζεις ότι μπορεί να χτυπήσει το τηλέφωνό σου, για να σώσεις μια ζωή.

Περισσότερα από το VICE

Οι Άνθρωποι Πίσω από την «Τρίπια» Διακόσμηση των Psychedelic Πάρτι στην Ελλάδα

Ανακαλύπτοντας την Πολιτισμική Ιστορία Πίσω από τα Κολιέ με Ονόματα

Μπουζούκια, Μαχαίρια και Ραντεβού σε Βραβεία: Η Ζωή μου ως Χούλιγκαν της Δέσποινας Βανδή