Maxi More στο Manor House
To άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE UKΕίναι ένα από αυτά τα πέρα για πέρα αληθινά κλισέ. Την ημέρα, το Soho του Λονδίνου είναι ένας σωρός από εστιατόρια με μικρά γκουρμέ πιατάκια και άντρες με περιποιημένη τριχοφυΐα προσώπου και γυαλιστερά παπούτσια, οι οποίοι πηγαίνουν βιαστικά σε κάποια συνάντηση. Αργότερα όμως, όταν πέφτει το βράδυ, η εικόνα αλλάζει. Τα βαποράκια, οι promoters των κλαμπ, οι twinks με τα G-A-Y εκπτωτικά βραχιόλια τους. Αν παραμείνεις όμως για αρκετή ώρα στην Old Compton Street, θα δεις και τα «νυχτολούλουδα», όπως τα χαρακτηρίζει ο φωτογράφος Damien Frost. Άντρες και γυναίκες που κάνουν θεατρικό drag, με πανάκριβα κομμάτια υψηλής ραπτικής και θεατρικό makeup.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
O Damien, που κατάγεται από την Αυστραλία, απαθανάτιζε μία drag queen την ημέρα για ένα χρόνο, είτε βολτάροντας στο Soho, όπου και εργάζεται ως γραφίστας, είτε στον δρόμο για το σπίτι του στο Ανατολικό Λονδίνο, όπου το drag υπάρχει σε στομφώδεις και αστραφτερές αστικές «κρυψώνες», από το Resistance Galleries μέχρι το Working Men's Club του Bethnall Green. Οι φωτογραφίες του βιβλίου του με τίτλο Night Flowers είναι 365 φωτογραφικές στιγμές σπάνιας και απαστράπτουσας ομορφιάς, οι οποίες μας θυμίζουν πως το drag μας συνδέει με το πολύχρωμο παρελθόν της πόλης.VICE: Γεια σου, Damien. Αρχικά, πρέπει να σου πω ότι κανένα από τα πορτρέτα σου δεν απεικονίζει το «κλασικό» drag. Είχες κάποιους συγκεκριμένους κανόνες για το ποια άτομα όριζες ως «νυχτολούλουδα»;
Damien Frost: Δεν με ενδιαφέρει και τόσο η χαμαιλεοντική μεταμφίεση ενός άντρα που ντύνεται σαν γυναίκα. Θέλω να πηγαίνει παραπέρα, εκεί που το φύλο δεν είναι πλέον τόσο σημαντικό, εκεί όπου χάνεται η διαχωριστική γραμμή, εκεί όπου και οι γυναίκες μπορούν να είναι drag queens, παίρνοντας πίσω ως δικές τους κάποιες γκροτέσκες μορφές της γυναίκας. Τα καλύτερα λουκ έρχονται τελικά από άτομα που δεν εστιάζουν στη «σκηνή». Αν έβλεπα κάτι εξαιρετικό στον δρόμο, το φωτογράφιζα γιατί ξεχώριζε, αλλά στο πλαίσιο μιας βραδιάς όπως το Sink the Pink (μια drag βραδιά), προσπαθούσα να βρω την κανονικότητα μέσα σε αυτό και μετά να δω τι ξεχώριζε. Με ενδιαφέρουν περισσότερο τα άτομα που έχουν φτιάξει αυτό που φοράνε, κάτι που τους έχει πάρει χρόνοι ως δημιουργία και μοιάζει με υψηλή ραπτική. Σε συνδυασμό με το makeup, είναι ένα λουκ που δεν θα μπορέσουν να επαναλάβουν.
Damien Frost: Δεν με ενδιαφέρει και τόσο η χαμαιλεοντική μεταμφίεση ενός άντρα που ντύνεται σαν γυναίκα. Θέλω να πηγαίνει παραπέρα, εκεί που το φύλο δεν είναι πλέον τόσο σημαντικό, εκεί όπου χάνεται η διαχωριστική γραμμή, εκεί όπου και οι γυναίκες μπορούν να είναι drag queens, παίρνοντας πίσω ως δικές τους κάποιες γκροτέσκες μορφές της γυναίκας. Τα καλύτερα λουκ έρχονται τελικά από άτομα που δεν εστιάζουν στη «σκηνή». Αν έβλεπα κάτι εξαιρετικό στον δρόμο, το φωτογράφιζα γιατί ξεχώριζε, αλλά στο πλαίσιο μιας βραδιάς όπως το Sink the Pink (μια drag βραδιά), προσπαθούσα να βρω την κανονικότητα μέσα σε αυτό και μετά να δω τι ξεχώριζε. Με ενδιαφέρουν περισσότερο τα άτομα που έχουν φτιάξει αυτό που φοράνε, κάτι που τους έχει πάρει χρόνοι ως δημιουργία και μοιάζει με υψηλή ραπτική. Σε συνδυασμό με το makeup, είναι ένα λουκ που δεν θα μπορέσουν να επαναλάβουν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Miss Fit στην Bourchier Street
Στον πρόλογο, αναφέρεις πως φωτογράφιζες σε «κακόφημα και βρόμικα στενά». Τελικά πόσο «κακόφημη» και «βρόμικη» ήταν η όλη εμπειρία;
Φωτογράφιζα ένα από τα παιδιά, τον Simon Shoots, και ξαφνικά μου είπε: «Βλέπω έναν τύπο που τον παίζει εκεί». Ήμασταν σε ένα σκοτεινό στενό κάνοντας μια φωτογράφιση και ένας τύπος πίσω μας τον έπαιζε και μας κοιτούσε. Ο Simon κατάφερε να κρατήσει την ψυχραιμία του, αλλά κάθε τόσο και λιγάκι κοιτούσε τον τύπο, μήπως και έρθει πιο κοντά μας.Πώς δέχονταν όλη αυτήν τη διαδικασία οι περαστικοί;
Υπήρχε πολύς κόσμος που φώναζε «αδερφάρα» και γινόταν αρκετά επιθετικός προς τις drag queens. Το Soho δεν είναι απαραίτητα τόσο ασφαλές και φιλικό όσο φαντάζονται οι περισσότεροι, ειδικά τη νύχτα. Τότε είναι που ο κόσμος αισθάνεται πιο άνετα να βρίσει ή να φερθεί επιθετικά, υποθέτω. Δεν είδα ποτέ μια κατάσταση να καταλήγει σε σωματική επίθεση, αλλά ξέρω πολλά άτομα που ασχολούνται με το drag που έχουν χτυπηθεί. Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον είναι όταν τους ρωτάνε «τι είσαι;» και εννοούν αν είναι άντρας ή γυναίκα. Τους εκνευρίζει αυτό, θέλουν αν ξέρουν σε ποια «μεριά» είναι. Μέσα στην drag κοινότητα αυτό δεν είναι ζήτημα.
Φωτογράφιζα ένα από τα παιδιά, τον Simon Shoots, και ξαφνικά μου είπε: «Βλέπω έναν τύπο που τον παίζει εκεί». Ήμασταν σε ένα σκοτεινό στενό κάνοντας μια φωτογράφιση και ένας τύπος πίσω μας τον έπαιζε και μας κοιτούσε. Ο Simon κατάφερε να κρατήσει την ψυχραιμία του, αλλά κάθε τόσο και λιγάκι κοιτούσε τον τύπο, μήπως και έρθει πιο κοντά μας.Πώς δέχονταν όλη αυτήν τη διαδικασία οι περαστικοί;
Υπήρχε πολύς κόσμος που φώναζε «αδερφάρα» και γινόταν αρκετά επιθετικός προς τις drag queens. Το Soho δεν είναι απαραίτητα τόσο ασφαλές και φιλικό όσο φαντάζονται οι περισσότεροι, ειδικά τη νύχτα. Τότε είναι που ο κόσμος αισθάνεται πιο άνετα να βρίσει ή να φερθεί επιθετικά, υποθέτω. Δεν είδα ποτέ μια κατάσταση να καταλήγει σε σωματική επίθεση, αλλά ξέρω πολλά άτομα που ασχολούνται με το drag που έχουν χτυπηθεί. Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον είναι όταν τους ρωτάνε «τι είσαι;» και εννοούν αν είναι άντρας ή γυναίκα. Τους εκνευρίζει αυτό, θέλουν αν ξέρουν σε ποια «μεριά» είναι. Μέσα στην drag κοινότητα αυτό δεν είναι ζήτημα.
Felicity Furore
Υπήρξαν και καλές εμπειρίες φαντάζομαι…
Βέβαια. Πετύχαμε και τον Ian McKellen, ο οποίος σταμάτησε και φωτογραφήθηκε με τις queens, ενώ όταν ο Bourgeoisie είχε φτιάξει μια περούκα από μπαλόνια, οι περαστικοί προσπαθούσαν για πλάκα να τα σπάσουν.Το Soho και το Ανατολικό Λονδίνο είναι γεμάτα από περίεργες φυσιογνωμίες τις νυχτερινές ώρες. Μπήκες στον πειρασμό να καταγράψεις κάποιες άλλες κατηγορίες με τον ίδιο τρόπο;
Όχι ιδιαίτερα. Καμιά φορά μου ζητούσαν τα βαποράκια να τους φωτογραφίσω, αλλά δεν ταίριαζε με αυτό που έκανα. Επιπλέον, αυτοί οι τύποι ταλαιπωρούσαν και έβριζαν πολύ τις drag queens, δεν ήταν καθόλου ανεκτικοί. Ήθελα απλώς να τους πω «αν δεν σας κάνει αυτό που βλέπετε, πηγαίνετε να πουλήσετε αλλού». Το Night Flowers έγινε κατά λάθος, δεν είχα ποτέ συγκεκριμένο σκοπό να καταγράψω την drag ή την queer κοινότητα, αλλά πλέον μου είναι πολύ δύσκολο να φωτογραφίσω κόσμο που δεν είναι τόσο φανταχτερός ή πολύχρωμος.
Βέβαια. Πετύχαμε και τον Ian McKellen, ο οποίος σταμάτησε και φωτογραφήθηκε με τις queens, ενώ όταν ο Bourgeoisie είχε φτιάξει μια περούκα από μπαλόνια, οι περαστικοί προσπαθούσαν για πλάκα να τα σπάσουν.Το Soho και το Ανατολικό Λονδίνο είναι γεμάτα από περίεργες φυσιογνωμίες τις νυχτερινές ώρες. Μπήκες στον πειρασμό να καταγράψεις κάποιες άλλες κατηγορίες με τον ίδιο τρόπο;
Όχι ιδιαίτερα. Καμιά φορά μου ζητούσαν τα βαποράκια να τους φωτογραφίσω, αλλά δεν ταίριαζε με αυτό που έκανα. Επιπλέον, αυτοί οι τύποι ταλαιπωρούσαν και έβριζαν πολύ τις drag queens, δεν ήταν καθόλου ανεκτικοί. Ήθελα απλώς να τους πω «αν δεν σας κάνει αυτό που βλέπετε, πηγαίνετε να πουλήσετε αλλού». Το Night Flowers έγινε κατά λάθος, δεν είχα ποτέ συγκεκριμένο σκοπό να καταγράψω την drag ή την queer κοινότητα, αλλά πλέον μου είναι πολύ δύσκολο να φωτογραφίσω κόσμο που δεν είναι τόσο φανταχτερός ή πολύχρωμος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η The Infamous Boom Boom στο Cirque
Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία του να φωτογραφίζεις άτομα που ανήκουν σε μια πειραματική υποκουλτούρα του Λονδίνου, όπου τα λεφτά ρέουν με άνεση σε κάποιες περιοχές ενώ σε άλλες όχι τόσο;
Πολλά από τα άτομα που φωτογράφισα δεν ζουν στο κεντρικό Λονδίνο όπου είναι τα κλαμπ, μιας και είναι πανάκριβα. Ο κανονικός, καθημερινός κόσμος θα ωθείται όλο και πιο έξω ή σε μικρότερες πόλεις και θα αναγκάζεται να φεύγει ακόμα και από εκεί όταν και αυτές οι περιοχές γίνουν cool. Η μάχη με το gentrification είναι συνεχιζόμενη, αλλά νομίζω πως η κουλτούρα βρίσκει τον τρόπο να επιβιώνει, γιατί απλώς βρίσκει τους τρόπους να το κάνει. Η έλλειψη χρημάτων στην drag κοινότητα ίσως να ωθεί τον κόσμο να πειραματιστεί περισσότερο με τα υλικά που χρησιμοποιεί. Για παράδειγμα, ο Bourgeoisie μπορεί να φτιάξει κάτι υπέροχο από κολλητική ταινία και bubble wrap.
Πολλά από τα άτομα που φωτογράφισα δεν ζουν στο κεντρικό Λονδίνο όπου είναι τα κλαμπ, μιας και είναι πανάκριβα. Ο κανονικός, καθημερινός κόσμος θα ωθείται όλο και πιο έξω ή σε μικρότερες πόλεις και θα αναγκάζεται να φεύγει ακόμα και από εκεί όταν και αυτές οι περιοχές γίνουν cool. Η μάχη με το gentrification είναι συνεχιζόμενη, αλλά νομίζω πως η κουλτούρα βρίσκει τον τρόπο να επιβιώνει, γιατί απλώς βρίσκει τους τρόπους να το κάνει. Η έλλειψη χρημάτων στην drag κοινότητα ίσως να ωθεί τον κόσμο να πειραματιστεί περισσότερο με τα υλικά που χρησιμοποιεί. Για παράδειγμα, ο Bourgeoisie μπορεί να φτιάξει κάτι υπέροχο από κολλητική ταινία και bubble wrap.
Duo Raw στην Ganton Street
Ναι, παρατήρησα ότι ένα από τα μοντέλα είχε φτιάξει ένα ολόκληρο κορμάκι από τα ίδια σεντόνια ΙΚΕΑ που έχω κι εγώ.
Αυτό ακριβώς. Προέρχομαι από καλλιτεχνικό περιβάλλον και αυτό είναι που με εντυπωσιάζει με τα λουκ και το makeup – είναι ουσιαστικά κάτι μοναδικό που γίνεται για ένα μόνο βράδυ. Τα ρούχα δεν είναι καθόλου πρακτικά, από αυτά που βλέπεις μόνο στις πασαρέλες, αλλά καταφέρνουν και περπατούν μ' αυτά στον δρόμο.Σε ευχαριστώ, Damien.Το Night Flowers κυκλοφορεί τώρα από τη Merrell Publishers. Παρακάτω, μπορείτε να δείτε μερικές ακόμα φωτογραφίες από το βιβλίο.
Αυτό ακριβώς. Προέρχομαι από καλλιτεχνικό περιβάλλον και αυτό είναι που με εντυπωσιάζει με τα λουκ και το makeup – είναι ουσιαστικά κάτι μοναδικό που γίνεται για ένα μόνο βράδυ. Τα ρούχα δεν είναι καθόλου πρακτικά, από αυτά που βλέπεις μόνο στις πασαρέλες, αλλά καταφέρνουν και περπατούν μ' αυτά στον δρόμο.Σε ευχαριστώ, Damien.Το Night Flowers κυκλοφορεί τώρα από τη Merrell Publishers. Παρακάτω, μπορείτε να δείτε μερικές ακόμα φωτογραφίες από το βιβλίο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Lolo Brow στο Virgin Extrazavangzah
Meri Karhu στο Virgin Extravaganzah
Yozmit στη Shaftesbury Avenue
Imma Mess στην Brewer Street
Crystal Star στην Bourchier Street