Τέσσερα χρόνια μετά τον ναζιστικό πανηγυρισμό του σε γκολ της ΑΕΚ κι ενώ αποκλείστηκε δια βίου από την Εθνική, μιλά από τη Φινλανδία για την παλιά και τη νέα ζωή του.
Οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική παραχώρηση του Γιώργου Κατίδη.
Πριν από τέσσερα χρόνια, η ζωή του Γιώργου Κατίδη άλλαξε μέσα σε ένα απόγευμα. Λίγο μετά από ένα γκολ του κόντρα στην Βέροια, ενώ φορούσε την φανέλα της ΑΕΚ, πανηγύρισε με έναν τρόπο που όλοι θέλουν να ξεχάσουν, αλλά λίγοι μπορούν.Ο Γιώργος Κατίδης δεν θέλει να μιλάει για το παρελθόν. Έχει όρεξη να πει για τη νέα του ζωή, για την αγάπη του για την ΑΕΚ, για τη δεύτερη ευκαιρία που διεκδικεί, για την καριέρα του στα παγωμένα γήπεδα της Φινλανδίας. Αλλά όχι για όσα έχουν γίνει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Καταλαβαίνω τους δημοσιογράφους που το αναπαράγουν συνέχεια, αφού πρέπει να παραδώσουν ένα θέμα. Το ψέμα πουλά»
Οι πρώτες μας κουβέντες όμως, δεν γίνεται να μην γυρίσουν γύρω από εκείνες τις στιγμές. Είναι σαν να πατάς με το δάχτυλο μια πληγή που σε ενοχλεί ακόμη, για να νιώσεις κατόπιν την ανακούφιση ενός πόνου που φεύγει. Αυτό που ο ίδιος ισχυρίζεται από τότε, όσες φορές έχει μιλήσει δημόσια, είναι πως πανηγύρισε με αυτόν τον τρόπο, μέσα σε μια άγνοια για τον συμβολισμό. Έχει ζητήσει συγνώμη πολλές φορές, αναγνωρίζοντας το λάθος του και διαψεύδοντας όσους προσπάθησαν να το αξιοποιήσουν.«Η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα σκέφτομαι πόσο άδικη είναι η ζωή. Και καμιά φορά και πώς θα ήταν η εξέλιξη μου χωρίς αυτό», μου λέει ο ίδιος και προσθέτει σχετικά με το πέρασμά του από την ΑΕΚ εκείνη τη σεζόν: «Ήμουν άτυχος τη συγκεκριμένη χρονιά, καθώς μέτρησε περισσότερο το συναίσθημα στο να πάω στην ΑΕΚ. Δεν έβαλα κάτω τη λογική. Όλοι ήξεραν τα προβλήματα που είχε ο σύλλογος, όμως το όνειρο ενός παιδιού είναι να αγωνιστεί σε μια από τις ομάδες όπου έπαιζαν παίκτες που θαύμαζε στην τηλεόραση. Αυτό ακριβώς έκανα κι εγώ. Νομίζω ότι όλοι ήξεραν πως στα 19 μου θα μπορούσα να παίξω σε μια άλλη ΑΕΚ, με άλλους παίκτες, άλλους προπονητές και άλλες συνθήκες. Σήμερα, κανείς δεν θυμάται τον χρόνο που αφιέρωνα για να βλέπω τα παιδάκια από τις ακαδημίες να παίζουν και να ξέρουν ότι είμαι εκεί. Ευτυχώς, ο κόσμος γνωρίζει το παιχνίδι της τηλεόρασης και δεν κρίνει μια πράξη που επανειλημμένα έχω εξηγήσει. Από την άλλη, καταλαβαίνω τους δημοσιογράφους που το αναπαράγουν συνέχεια, αφού πρέπει να παραδώσουν ένα θέμα. Το ψέμα πουλά, οπότε δεν χρειάζεται να αναφερθώ περισσότερο σε αυτό».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
16/3/2013: Το γκολ του Γιώργου Κατίδη, με το οποίο η ΑΕΚ επικρατεί της Βέροιας με 2-1 και παίρνει τρεις πολύτιμους βαθμούς για την παραμονή της στην κατηγορία. Για λίγα δευτερόλεπτα, ο 20χρονος Γιώργος γίνεται ο ήρωας της Ένωσης. Μετά τον πανηγυρισμό του, ακολουθεί διακοπή συμβολαίου και δια βίου αποκλεισμός από την εθνική ομάδα.Ο Γιώργος Κατίδης γεννήθηκε στα Γιαννιτσά, στις 12 Φεβρουαρίου του 1993. Ο έρωτάς του για το ποδόσφαιρο ξεκίνησε σε μικρή ηλικία, «από τη γειτονιά, εκεί όπου βάζαμε πέτρες για τέρματα», λέει ο ίδιος. «Δυστυχώς, η οικογένειά μου δεν είχε χρήματα για να συμμετάσχω σε ομάδες ή ακαδημίες. Έτσι δοκιμάστηκα στον Άρη αρκετά μεγάλος και με πήραν στις ακαδημίες της ομάδας με δικά τους έξοδα. Μου έδωσαν μια ευκαιρία. Την αξιοποίησα, έπεισα τους υπεύθυνους της ομάδας στην προετοιμασία και λίγο αργότερα υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο».
Ισχυρίζεται πως πανηγύρισε με αυτόν τον τρόπο, μέσα σε μια άγνοια για τον συμβολισμό. Έχει ζητήσει συγνώμη πολλές φορές, αναγνωρίζοντας το λάθος του.
Έχοντας βάλει στη θέση τους όσους προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν ένα λάθος του, για να προωθήσουν τη ναζιστική ιδεολογία τους, ο Γιώργος Κατίδης σήμερα βρίσκει ξανά, μέρα με τη μέρα, το νήμα της ζωής του και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί έστω και τη μισή ευκαιρία που του δίνεται, όπως έκανε τα χρόνια που αγωνιζόταν στον Άρη. Μετά το σύντομο πέρασμά του από την ιταλική Νοβάρα Κάλτσιο, τη Βέροια, τον Λεβαδειακό και τον Παναιγιάλειο, πλέον αγωνίζεται στη Γιάρο. Αν και η προσαρμογή στη φινλανδική πραγματικότητα ήταν δύσκολη, τα πράγματα σήμερα δείχνουν να πηγαίνουν καλά. Ξεκινά βασικός σε κάθε παιχνίδι, έχει ήδη σημειώσει έξι τέρματα και έχει δώσει τέσσερις ασίστ, σε πρωτάθλημα και κύπελλο. «Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στην ομάδα, με δέχτηκαν πολύ θερμά και ένιωσα οικεία. Νομίζω πως η απόδοσή μου οφείλεται κυρίως σε αυτό, ίσως και λίγο στην τύχη. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι στη συγκεκριμένη ομάδα», λέει. «Οι Φινλανδοί αγαπούν την Ελλάδα, τους Έλληνες, την ελληνική κουλτούρα και κουζίνα. Τους αρέσει να κάνουν διακοπές στα ελληνικά νησιά - άλλωστε γι' αυτούς είναι πολύ φτηνά. Οι μισθοί εδώ είναι αρκετά υψηλότεροι, αφού για μια μέση εργασία ένας Φινλανδός βγάζει 20 ευρώ την ώρα, ενώ ο Έλληνας αμείβεται με τέσσερα. Αυτό κάνει λίγο ακριβή τη ζωή στη Φινλανδία για μένα. Παρά τις δυσκολίες, εδώ συνηθίζουν να κάνουν πάρτι με καλό φαγητό και σάουνα, λόγω του καιρού, οπότε δεν θα μπορούσα να πω ποτέ όχι σε αυτό».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ένα από τα γκολ που έχει πετύχει ο Γιώργος Κατίδης με τη φανέλα της ΓιάροΟι διαφορές με την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα είναι τεράστιες, όπως λέει ο Γιώργος. «Ο τρόπος με τον οποίο βλέπουν το ποδόσφαιρο εδώ δεν έχει να κάνει με όσα γνώριζα. Δεν υπάρχουν οπαδοί, μόνο φίλαθλοι που έρχονται με τις οικογένειες και τα παιδιά τους στο γήπεδο. Τα παιχνίδια μεταφέρονται σε κανονικά γήπεδα μετά από κάποιος μήνες, αφού στην αρχή, λόγω του κρύου καιρού, παίζουμε στα hall, τα κλειστά γήπεδα, όπου ξεκινά και το κύπελλο». Σήμερα, η Γιάρο βρίσκεται στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος, σε σύνολο δέκα ομάδων. «Αν και δεν έχουμε ξεκινήσει όπως θα θέλαμε, έχουμε πολλά παιχνίδια ακόμη μπροστά μας», προσθέτει.
«Είχα καλό timing, αλλά έκανα κάποιες λανθασμένες επιλογές που με πήγαν λίγα χρόνια πίσω»
Το συμβόλαιο του Γιώργου με τη Γιάρο λήγει τον προσεχή Δεκέμβριο. Αν και σε τέτοιες περιπτώσεις τα σχέδια για το μέλλον είναι αναπόφευκτα, «δεν μου αρέσει να βλέπω μακριά, αν και μιλάμε για λίγους μήνες αργότερα», λέει ο ίδιος. «Έχω ήδη κάποιες επαφές με ομάδες, αλλά θα πρέπει να κοιτάξω σοβαρά όλες τις προτάσεις, για να καταλήξω σε κάτι που θα βοηθήσει την αγωνιστική πορεία μου και φυσικά την οικογένειά μου. Το να έρθω να παίξω ποδόσφαιρο στη Φινλανδία ήταν μια πολύ δύσκολο απόφαση. Δεδομένου όμως του πώς έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα, δεν είχα άλλη επιλογή».
«Θα ήθελα να γυρίσω στην ΑΕΚ που ονειρευόμουν. Θα ήθελα να επιστρέψω»
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ρωτώ τον Γιώργο πώς βλέπει τον εαυτό του σε δέκα χρόνια από σήμερα. «Κατά τη γνώμη μου, στο ποδόσφαιρο όλα είναι θέμα timing», απαντά. «Εγώ είχα καλό timing, αλλά έκανα κάποιες λανθασμένες επιλογές, που με πήγαν λίγα χρόνια πίσω. Όμως, είμαι από τους ανθρώπους που δεν παρατούν αυτό που αγαπούν. Λαμβάνω πολλά μηνύματα που μου λένε ότι πρέπει να αποδείξω αυτό που πραγματικά αξίζω. Τα σέβομαι, αλλά μέσα μου δεν νιώθω την ανάγκη να αποδείξω κάτι στους άλλους. Ό,τι κάνω, το κάνω για μένα και γι' αυτό που αγαπώ. Αν λοιπόν θέλω να πετύχω κάτι, αυτό είναι να κάνω μια καριέρα, για την οποία θα νιώθω καλά με τον εαυτό μου και την προσπάθειά μου. Ύστερα από όλα αυτά που έζησα, μου αρκεί να ξέρω ότι έδωσα ό,τι είχα μέσα μου και έκανα το καλύτερο δυνατό για το ποδόσφαιρο. Σε δέκα χρόνια θα ήθελα να λέω τη μικρή ιστορία μου στο παιδάκι μου».
«Αφήνω σε εσάς να κρίνετε ποια είναι τα συναισθήματά μου για την ΑΕΚ»
Χωρά στο μέλλον του Γιώργου Κατίδη η επιστροφή στο ελληνικό πρωτάθλημα και την ΑΕΚ; Για την ιδιαίτερη σχέση του με την Ένωση, ο ίδιος λέει: «Από την επόμενη κιόλας μέρα, μετά το συμβάν στον αγώνα με τη Βέροια, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μείνει η ομάδα στην κατηγορία. Από την άλλη, ήμουν σίγουρος πως η ομάδα θα επανέλθει στην τάξη, αν ξεκινήσει από την αρχή. Είναι η πρώτη φορά που λέω δημόσια ότι εκείνη τη χρονιά έχασα τέσσερα χρόνια συμβολαίου. Τον έναν χρόνο που ήμουν εκεί, πλήρωσα περισσότερα από όσα πήρα, είτε βοηθώντας συμπαίκτες μου είτε για το σπίτι που δεν μπορούσε να μου εξασφαλίσει η ομάδα. Για όλα αυτά δεν ενόχλησα ποτέ κανέναν και δεν δημιούργησα προβλήματα στην ομάδα για τα βιοποριστικά μου θέματα. Λέγοντας αυτά, αφήνω σε εσάς να κρίνετε ποια είναι τα συναισθήματά μου για την ΑΕΚ».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Το μόνο που θα ήθελα σήμερα, μετά από όλα αυτά τα χρόνια, είναι να πάρουν πίσω τον ισόβιο αποκλεισμό από την Εθνική»
Η αγάπη του Γιώργου για την Ένωση δεν άλλαξε στη «μετά Βέροια εποχή» και, όπως λέει ο ίδιος, «θα ήθελα να γυρίσω σε εκείνη την ΑΕΚ που ονειρευόμουν, προτού πάω να παίξω. Θα ήθελα να επιστρέψω, επειδή ξέρω από τα παιδιά που παίζουν εκεί πως πλέον η ομάδα είναι όπως κάθε ευρωπαϊκός σύλλογος, με οργάνωση και θέληση για πρωταθλητισμό», λέει, εκφράζοντας παράλληλα την επιθυμία του να έχει μια δεύτερη ευκαιρία στην εθνική ομάδα: «Το μόνο που θα ήθελα σήμερα είναι, μετά από όλα αυτά τα χρόνια, να πάρουν πίσω τον ισόβιο αποκλεισμό. Καταλαβαίνω ότι η πίεση που δέχτηκαν οι υπεύθυνοι εκείνη την ημέρα ήταν τέτοια που δεν είχαν άλλη επιλογή. Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, νομίζω ότι αυτήν τη στιγμή υπάρχουν πολλοί καλύτεροι παίκτες από μένα για την εθνική ομάδα».
Ο Γ. Κατίδης με τη φανέλα της Γιάρο, όπου αγωνίζεται φορώντας το νούμερο 12.
Ρωτώ τον Γιώργο αν παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. «Μερικές φορές διαβάζω άρθρα, αλλά περισσότερο για τα ξένα κράτη, όπου όντως μπορεί να υπάρξει μια αλλαγή προς το καλύτερο. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, οποιαδήποτε σωστή πρόταση κρίνεται από άλλους. Προσωπικά, για μένα, αυτό σημαίνει ότι είμαστε πλέον υποχείρια άλλων», απαντά.Ο Γιώργος έχει δύο αρκετά καλούς φίλους στη Φινλανδία: τον σκύλο του και τον Χαράλαμπο Χατζόπουλο, τον άλλο Έλληνα ποδοσφαιριστή της Γιάρο. «Με τον Χαράλαμπο περνώ αρκετές ώρες μαζί. Βέβαια, φεύγει συχνά στεναχωρημένος από το σπίτι μου, επειδή δεν χάνω ποτέ στα διπλά που παίζουμε στο FIFA», λέει γελώντας.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
