Οι Εξομολογήσεις μιας (Επιλεκτικής) Νυμφομανούς

Μια γυναίκα μπαίνει σε ένα μπαρ.

(Δεν ακολουθεί ανέκδοτο)

Μια γυναίκα μπαίνει σε ένα μπαρ, ένα πάρτι, μια συναυλία, στα εγκαίνια μιας έκθεσης ή σε ένα γκαλά. Πλησιάζει έναν άνδρα που δεν γνωρίζει, αλλά τον βρίσκει ελκυστικό. Του ψιθυρίζει, «Πάμε». Πράγμα που και οι δύο ξέρουν ότι σημαίνει, «Πάμε να κάνουμε σεξ». Κατά πάσα πιθανότητα, θα πάει σπίτι μαζί της.

Τώρα, ας αντιστρέψουμε τα φύλα. Αν ένας άνδρας πλησίαζε μια γυναίκα με τον ίδιο τρόπο, εκείνη μάλλον θα τον διαολόστελνε.

Υπάρχουν βαθιά ριζωμένοι εξελικτικοί λόγοι για το παραπάνω, όμως ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι σήμερα οι γυναίκες έχουν στα χέρια τους ένα δίκοπο μαχαίρι εξουσίας. Διαθέτουμε και τη σαγήνη και την επιλογή.

Ως γυναίκα, γνωρίζω ότι μόνο και μόνο επειδή φοράω ωραία ρούχα και τυχαίνει να βρίσκομαι σε έναν δημόσιο χώρο, δεν σημαίνει ότι θέλω να με πλησιάζουν άσχετοι. Το βρίσκω πολύ αυθάδες. Έτσι, αποφάσισα πριν από λίγο καιρό ότι από τη στιγμή που με βλέπουν έτσι, ας υπάρξει ισότητα στα δύο φύλα ως προς αυτό.

Στέκομαι στην άκρη, κοιτάζω γύρω μου και σκανάρω τον χώρο. Ψάχνω να δω αν υπάρχει κανείς κοντά μου που αξίζει να διερευνήσω. Όταν το κάνει αυτό ένας τύπος είναι αγενές και ενοχλητικό (είναι ένα φτηνιάρικο κόλπο, ξεπερασμένο και κλισέ), όμως όταν το κάνω εγώ μού φαίνεται τολμηρό και αναζωογονητικό - και πιάνει σχεδόν στο 95% των περιπτώσεων.

Αυτού του είδους η στάση μπορεί να περιγραφεί ως πρόστυχη ή να θεωρηθεί συμπεριφορά νυμφομανούς. Μου κάνουν και τα δύο. Σκεφτείτε τις νυμφομανείς. Οι μορφές τους σμιλεύτηκαν και ζωγραφίστηκαν ως δελεαστικά θηλυκά που συνευρίσκονταν με θεούς και ημίθεους, ενέπνεαν ποιητές και καλλιτέχνες, σαγήνευαν και απέρριπταν θνητούς τυχοδιώκτες που τις ενοχλούσαν με τα καπρίτσια τους. Ουσιαστικά, εμένα περιγράφω.

Παρ' όλα αυτά, η νυμφομανία μου είναι επιλεκτική. Θα ήταν ευλογία για τους άνδρες, αν καθόμουν σε κάθε πουλί που ξεφύτρωνε μπροστά μου. Όμως δεν συμβαίνει αυτό, σε καμία περίπτωση. Η επιλογή του να κάνω σεξ, όταν και με όποιον θέλω –από πρωτοκλασάτους ηθοποιούς μέχρι σερβιτόρους– επειδή τον διαλέγω για την ομορφιά, την εξυπνάδα ή το ύψος του, είναι αποκλειστικά δική μου επιλογή.

Όταν ήμουν μικρή, μου άρεσε να βάφομαι, αλλά σιχαινόμουν την Barbie. Μου άρεσε να παίζω στα χώματα με αυτοκινητάκια και ποτέ δεν θεώρησα ότι αυτό ήταν προβληματικό για το φύλο μου. Τώρα, ως ενήλικη γυναίκα, αναρωτιέμαι γιατί να σκέφτονται μόνο οι άνδρες σαν άνδρες.

Για εμένα, δεν υπάρχουν ρόλοι των φύλων - μόνο δράση. Ενεργητική και παθητική δράση - και οι δύο μπορούν να είναι τόσο αρσενικές όσο και θηλυκές. Δεν έχει να κάνει με την κυριαρχία και την υποτακτικότητα. Αυτή η BDSM ορολογία είναι γεμάτη ευθύνες και είναι εξίσου περιοριστική με τους απαρχαιωμένους βιολογικούς όρους «γυναίκα» και «άνδρας». Αυτά είναι βλακίες.

Παιξ' το κοκέτα, αν έτσι ρίχνεις άνδρες, όμως η ευθύτητα συνήθως είναι πιο αποτελεσματική. Το σεξ ουσιαστικά είναι μια επιθετική πράξη. Πότε άλλοτε (πέρα από έναν καβγά) αλληλοεπιδράς με το σώμα του άλλου;

Όμως να θυμάσαι, μια νυμφομανής σε ρίχνει επειδή έχει θράσος, όχι απαραίτητα επειδή είναι η πιο ωραία κοπέλα στον χώρο. Έχει έναν έμφυτο μαγνητισμό (όταν κάνεις πολύ σεξ ακτινοβολείς). Είναι μια απλή σωματική αντίδραση. Δεν είμαι λέκτορας της επιστήμης του σεξ, όμως ξέρω ότι είναι αλήθεια. Είχα την τύχη να συναντήσω έναν (πρώην) θιασώτη του ταντρικού σεξ στο Παρίσι και τα σαρωτικά αποτελέσματα που είχε η επαφή μας –όπως παρατήρησαν οι φίλοι μου– με έκαναν να εκπέμπω μια λάμψη ηρεμίας και γαλήνης για μέρες. Πώς τον γνώρισα; Μπήκα απλώς σε ένα εστιατόριο, συναντήθηκαν τα βλέμματά μας, του τον άγγιξα πάνω από το παντελόνι του (ήταν ήδη σηκωμένος) και μέσα σε λίγα λεπτά βρεθήκαμε καθ' οδόν για το ξενοδοχείο του. «Αναδύθηκα» την επόμενη μέρα με τα τσάκρα μου απόλυτα ευθυγραμμισμένα.

Για να είσαι μια επιλεκτική νυμφομανής, πρέπει να απολαμβάνεις να είσαι «κομάντο». Πρέπει να είσαι σκληρή. Με αυτοπεποίθηση. Να τα έχεις όλα γραμμένα. Να μην το παίζεις ότι τα έχεις όλα γραμμένα και μετά να περιμένεις όλες τις μαλακίες μιας συμβατικής σχέσης βγαλμένης από ρομαντική κομεντί. Ούτε να κλαις, επειδή «μισείς τους άνδρες». Αν διαλέξεις αυτό το μονοπάτι, τότε μην περιμένεις λουλούδια, γράμματα και δείπνα ή να νοιαστούν αυτοί οι άνδρες, επειδή είσαι άρρωστη ή λυπημένη. Όμως σημαίνει, επίσης, ότι δεν χρειάζεται να θυμάσαι τα γενέθλιά τους ή το κατά πόσο τους αρέσει η σοκολάτα. Δεν θα έπρεπε να το περιμένεις αυτό από τους παρτενέρ της μιας στιγμής. Θέλεις να μιλήσεις για την κατάσταση του κόσμου και τα ανθρώπινα δικαιώματα; Ή για το τι γλυκά προτιμάς; Γι' αυτό είναι οι φίλοι.

Το μόνο που πρέπει να θυμάσαι με τη στρατιά των εραστών σου, είναι το πόσο ωραία ένιωθες, όταν το κορμί τους ήταν μέσα σου, πάνω σου, γύρω σου. Χωρίς κανένα ψυχαναγκαστικό μήνυμα μετά. Δεν απαιτείται καμία αξιολόγηση. Δεν απαιτείται καμία ανάλυση. Φεύγεις με το κορμί σου να πονάει από τις εκδορές της σωματικής επαφής. Συγκάματα από το χαλί και γρατζουνιές σε περίεργα σημεία, ρουφήγματα, μελανιές, ερεθισμένες ρώγες, σπασμένα νύχια και πρησμένα χείλη που το μέγεθός τους έχει διπλασιαστεί. Η πράξη είναι η δράση και οι δύο σας έχετε αυτήν την πράξη στο μυαλό σας και θα την έχετε πάντα.

Το να κρατάς τους εραστές σου, είναι επίσης μια τέχνη. Όπως στο Ghostbusters, δεν πρέπει ποτέ να «διασταυρώνονται οι ακτίνες σας». Ποτέ μην σκέφτεσαι και μη μιλάς για τους υπόλοιπους εραστές σου, όταν είσαι με κάποιον, επειδή δεν είναι ευγενικό, προκαλεί αμηχανία και το νιώθουν. Επίσης, είναι σιχαμερό να μιλάς για περασμένους έρωτες μπροστά στο πρόσωπο με το οποίο μόλις έκανες σεξ και ετοιμάζεσαι να το κάνεις οσονούπω και πάλι.

Το να είσαι νυμφομανής δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Όπως συμβαίνει με όλες τις μανίες, ενθαρρύνει πολλές συμπεριφορές, αλλά αποκλείει άλλες τόσες. Πρέπει να θυσιάσεις την αδυναμία, να σκληραγωγηθείς και να στερηθείς πολλά, προκειμένου να φτάσεις στα υψηλότερα επίπεδα. Όπως δείχνει και η ομώνυμη ταινία του Lars von Trier, ο χαρακτήρας της Charlotte Gainsbourg περνά από τη μία δοκιμασία στην άλλη, επιδιώκοντας τον απόλυτο οργασμό.

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Amuse.

Περισσότερα από το VICE

Κανείς δεν Γιορτάζει πια στην Πλατεία Ομονοίας

H Ιστορία του Κωνσταντίνου Πάσσαρη, του πιο Σκληρού Κακοποιού της Ελλάδας

Συγκρίναμε Παιδικές Αποκριάτικες Στολές με Στολές από Sex Shop και Μοιάζουν Ανησυχητικά