Άνδρες Αποκαλύπτουν για Πρώτη Φορά τι θα Έλεγαν στους Πατεράδες τους αν Είχαν τη Δυνατότητα

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Australia.

Το γυναικείο κλισέ για τα ψυχικά τραύματα που έχουν προκληθεί από τη σχέση με τον πατέρα –και τα συναισθηματικά θέματα που επιφέρουν- είναι τόσο πανταχού παρόν, που ο όρος «daddy issues» υπάρχει παντού, από επεισόδια τηλεοπτικών σειρών και πουλόβερ με σλόγκαν, μέχρι προσωπικά internet brand. Όλοι ξέρουν την έκφραση, είτε λέγεται ειρωνικά είτε όχι.

Όμως με τους άνδρες τι παίζει; Όλοι ξέρουν ότι η σχέση ή η έλλειψή σχέσης με τον πατέρα εξηγεί σχεδόν τα πάντα. Πώς νιώθει και πώς αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και πώς αγαπάει - ή όχι. Το πόση αξία δίνει στον εαυτό του. Οι εντάσεις που προκύπτουν από τον πατέρα συνήθως έχουν την επιπλέον ωμότητα ενός ανεξερεύνητου συναισθηματικού εδάφους, λένε οι ειδικοί.

Ζητήσαμε από άνδρες όλων των ηλικιών να πουν δυο λόγια στους δικούς τους πατεράδες.

Το ότι με άφησες με μια ψυχικά ασταθή μητέρα που με κακοποιούσε έχει επηρεάσει τη ζωή μου απ' όλες τις απόψεις. Αλλά δεν σου κρατάω κακία, ούτε σε εκείνη. Συνειδητοποιώ, τώρα, ότι οι περισσότεροι γονείς τα κάνουν σκατά και βλάπτουν ανεπανόρθωτα τα παιδιά τους. Εγώ είμαι τυχερός που βγήκα τόσο φυσιολογικός.
- Richard, 19 ετών

Φοβάμαι ότι φέρομαι στις γυναίκες, όπως φερόσουν στη μαμά. Τη θυμάμαι να κλαίει με πόνο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της και το βλέπω και στην κοπέλα μου. Εξαιτίας μου. Σε βλέπω μέσα μου και δεν ξέρω τι να κάνω, επειδή δεν ξέρω πώς αλλιώς να φερθώ. Αυτή είναι η ντροπιαστική κληρονομιά σου.
- Will, 29 ετών

Όταν σου λέω τις ιδέες μου τις απορρίπτεις -το κάνεις κάθε φορά- και νιώθω ντροπή, νιώθω τσακισμένος. Νομίζω ότι με αγαπάς, επειδή είμαι αίμα σου, αλλά βλέπω επίσης ότι δεν σου αρέσει το ποιος είμαι, ποιος έγινα ή ποιος θέλω να γίνω. Σε κάνει να νιώθεις μακριά μου, ακόμη και αν είμαστε στο ίδιο δωμάτιο. Όταν κοιτάζω παλιές φωτογραφίες στις οποίες φαίνεται ότι με αγαπάς, δεν μπορώ να συνδέσω το ποιοι ήμασταν τότε με το τώρα. Ήταν όλα αψεγάδιαστα, αλλά τώρα έχει ραγίσει το γυαλί. Είμαι όμως ο ίδιος άνθρωπος. Μακάρι να το ήξερες.
- Tim, 24 ετών

Σκέφτομαι τι θα σου έλεγα σχεδόν κάθε μέρα. Είναι μια διαρκής εσωτερική πάλη: θέλω την αποδοχή σου, αλλά ξέρω ότι δεν θα την έχω ποτέ. Είσαι νάρκισσος. Σου έχω γράψει γράμματα, προσπάθησα να σε βγάλω από το μυαλό μου και σου είπα πράγματα καταπρόσωπο. Μάταια. Είσαι σκληρός άνθρωπος και ως πατέρας σκέτη απογοήτευση –κατηγορίες που έχεις εξαπολύσει εναντίον μου.

Το χειρότερο είναι ότι το πώς αντιδρώ συναισθηματικά ως πατέρας το έχω μάθει από σένα. Κάθε μέρα προσπαθώ να το αλλάξω, ώστε τα παιδιά μου να μην έχουν τα ίδια daddy issues που έχω εγώ. Θέλω μόνο να αναλάβεις ευθύνη για τη συμπεριφορά σου. Επειδή, όμως, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό, απλώς εύχομαι να πεθάνεις.
- Robert, 35 ετών

[VICE Video] Οι Γονείς που Ανησυχούν για το Αντιεμβολιαστικό Ρεύμα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Γεια σου, μπαμπά. Ούτε εσύ ούτε η μαμά έχετε μιλήσει ποτέ για τη ζωή σας στη Βιέννη, προτού έρθετε στην Αυστραλία, αλλά είπες ότι δεν έμαθες ποτέ τι απέγινε η αδελφή σου, η Sidonie. Σε αντίθεση με την υπόλοιπη οικογένεια, αποφάσισε να μείνει στη Βιέννη, με την ελάχιστη ελπίδα να δει ξανά μια μέρα τον αρραβωνιαστικό της.

Έψαξα λίγο το οικογενειακό ιστορικό και έμαθα ότι ενώ η Sidonie περίμενε, την έπιασαν οι ναζί. Την έστειλαν σε ένα γκέτο όπου κρατούνταν οι Εβραίοι της Βιέννης, προτού απελαθούν. Όταν κυκλοφόρησαν τα επίσημα αρχεία των ναζί, ανακάλυψα ότι στάλθηκε τον Αύγουστο του 1942 με ένα φορτηγό βοοειδών στο Μίνσκ, μια διαδρομή που πήρε τέσσερις μέρες. Τη μέρα της άφιξης, δολοφονήθηκε μαζί με άλλους 1.000 Εβραίους της Βιέννης σε ένα κοντινό δάσος, γνωστό ως Μάλι Τρόστινεκ. Συνολικά 10.000 Εβραίοι της Βιέννης δολοφονήθηκαν εκεί. Του χρόνου, η Suzan (η γυναίκα μου) κι εγώ θα συμμετάσχουμε σε μια τελετή μνήμης στο Μάλι Τρόστινεκ. Στο μεταξύ, έχω καταφέρει μέσω ενός οργανισμού στη Βιέννη να εγκαταστήσω μια αναμνηστική επιγραφή έξω από το σπίτι όπου ζούσες με την οικογένειά σου. Ήταν μια πολύ συγκινητική μέρα και κατάφερα να πω και μια Καντίς (σ.σ. εβραϊκή προσευχή) για τη Sidonie. Ελπίζω να έκανα το σωστό και να είσαι περήφανος που το έκανα. Σ' αγαπώ.
- Gary, 70 ετών

Μπαμπά, ποτέ δεν ήμασταν δεμένοι –για να είμαι ειλικρινής, είμαστε αρκετά συναισθηματικά αποκομμένοι-, αλλά θέλω να ξέρεις ότι είσαι πάντα στο μυαλό μου. Ξέρω ότι είναι κλισέ, αλλά πάντα ένιωθα κατώτερος του Luke, σαν να είμαι λίγος στα μάτια σου. Μου είπες και ευθέως ότι είναι καλύτερος. Αλλά δύσκολα κερδίζεις έναν αδερφό που κάνει μεταπτυχιακό στην αεροναυπηγική. Νιώθω μεγάλη πίεση να καταφέρω κάτι και ανησυχώ τι θα συμβεί, αν δεν το κάνω.
- Troy, 23 ετών

Ξέρω ότι, όταν με κοιτάζεις, βλέπεις κυρίως τους τρόπους με τους οποίους διαφέρουμε. Ξέρω ότι ο κόσμος μου δεν είναι ο δικός σου και ότι δεν τον καταλαβαίνεις. Αλλά σε παρακαλώ, μην τον κοροϊδεύεις. Μην τον απορρίπτεις.

Κατάλαβε ότι τα χαρακτηριστικά που αγαπούν και σέβονται περισσότερο οι άνθρωποι σε μένα είναι αυτά που έμαθα από σένα, τα οποία αρνούμαι να απορρίψω. Η ειλικρίνεια, η γενναιοδωρία, η εργασιακή ηθική, η καλή καρδιά. Να είσαι περήφανος που είμαι γιος σου, περισσότερο απ' όσο μπόρεσες ποτέ να καταλάβεις.

Να ξέρεις ότι σε αγαπώ, παρόλο που ποτέ δεν έδινες απλόχερα την αγάπη σου. Να ξέρεις ότι μου είναι πολύ δύσκολο να είμαι πατέρας, επειδή δεν μου άφησες χάρτη να ακολουθήσω. Κάνω μπάνιο τους γιους μου με την τρυφερότητα που θα ήθελα να είχα λάβει, αλλά μερικές φορές δυσκολεύομαι στο πώς να κάνω τα υπόλοιπα.

Δέξου ότι η πιο δύσκολη μέρα της ζωής μου ήταν όταν επέστρεψα μετά από έναν χρόνο που έλειπα, αποφασισμένος να σε αγκαλιάσω όσο και αν αντιστεκόσουν. Να ξέρεις ότι γνωρίζω πως μπορεί να μη ζήσεις πολύ ακόμη, ότι μπορεί να μην μοιραστώ ποτέ αυτές τις λέξεις μαζί σου και ότι θα το μετανιώνω για όλη μου τη ζωή.
- Michael, 42 ετών

Αν έκανα μια πραγματικά ειλικρινή ερώτηση, αυτή θα ήταν, «Γιατί έκανες παιδιά;». Πάντα ήμουν ένα αχρείαστο έξοδο στο κυνήγι σου για θλιβερές απολαύσεις, έτσι υποθέτω πως η όλη ιστορία με τα παιδιά δεν πήγε όπως τη σχεδίαζες. Ή ίσως να μην το είχες σχεδιάσει καν, ίσως το έκανες, επειδή έτσι έκαναν όλοι.

Ίσως απογοητεύεσαι, επειδή δεν μαστορεύω αυτοκίνητα και δεν ψήνω κρέας στα κάρβουνα, αλλά δεν με δίδαξες, ούτε με ενέπνευσες, οπότε μην περιμένεις και πολλά. Αλλά μάλλον καταλαβαίνω γιατί είναι απογοητευτικό – να επενδύεις χρόνο και χρήμα σε ένα παιδί και όταν μεγαλώνει να μην έχει τίποτα κοινό μαζί σου.
- Diego, 33 ετών

Μπαμπά, στο πρώτο μισό της ζωής μου ήσουν απόμακρος και άθλιος. Παράτησες τα παιδιά σου, ξέχασες ότι η μαμά κατηγόρησε εμένα για τον καρκίνο της και με αγνοούσες, όταν η μαμά μου επιτίθονταν σωματικά και λεκτικά. Θυμάσαι που έχανες την ψυχραιμία σου; Με χτυπούσες ή με προκαλούσες να σε χτυπήσω, πράγμα που μερικές φορές είχα τη γενναιότητα (ή τη βλακεία) να το κάνω.

Παρ' όλα αυτά όμως, συνήλθες ως πατέρας. Δεν είσαι τέλειος, αλλά μου έχεις σταθεί τον τελευταίο χρόνο, περισσότερο από ποτέ. Αγαπώ και σέβομαι τον πατέρα που έχεις γίνει, αλλά επίσης σε μισώ που σου πήρε τόσον καιρό.
- James, 22 ετών

Περισσότερα από το VICE

Ο Γιάννης Αγγελάκας Σιχαίνεται τον Καπιταλισμό

Η Ιστορία του Αργυροχρυσοχόου στη Δράμα που Σκότωσε Δύο Διαρρήκτες με Διαφορά 21 Χρόνων

Τα Μάτια (Chico) Φανερώνουν τον Σεξουαλικό σου Προσανατολισμό