Η NASA Kατέστρεψε Eκατοντάδες Mυστηριώδη Διαστημικά Δεδομένα που Bρέθηκαν στο Yπόγειο Ενός Nεκρού Άνδρα

FYI.

This story is over 5 years old.

Motherboard

Η NASA Kατέστρεψε Eκατοντάδες Mυστηριώδη Διαστημικά Δεδομένα που Bρέθηκαν στο Yπόγειο Ενός Nεκρού Άνδρα

Πάνω από 300 μπομπίνες δεδομένων ανακαλύφθηκαν - μερικές, από αποστολές της εποχής των Apollo.
Sarah Emerson
Κείμενο Sarah Emerson

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Motherboard.

Λίγες εβδομάδες πριν από τα Χριστούγεννα του 2015, η NASA πληροφορήθηκε μια δελεαστική ανακάλυψη. Στο υπόγειο ενός νεκρού άνδρα στην Πενσιλβάνια υπήρχαν 325 μαγνητικές μπομπίνες δεδομένων και δυο τεράστιοι υπολογιστές, από την εποχή των διαστημικών αποστολών Apollo, χάρη στις οποίες ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι. Τα αντικείμενα που ήταν πάνω από 40 ετών βρίσκονταν σε κακή κατάσταση, αλλά είχαν τα διακριτικά του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard και του Εργαστήριου Αεριώθησης της NASA. Κανείς, εκτός ίσως από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη τους, δεν ήξερε τι περιείχαν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η NASA πήρε την πληροφορία από έναν έμπορο παλαιών μετάλλων –γνωστό του νεκρού– που είπε ότι του άφησε τα αντικείμενα, αλλά εκείνος «ήθελε να κάνει το σωστό» και τα επέστρεψε στην υπηρεσία.

Σε μερικές ταινίες αναγραφόταν Pioneer 8 και Pioneer 9 -αποστολές που έστελναν δορυφόρους σε ηλιακή τροχιά από τα μέσα της δεκαετίας του '60. Το διαστημικό σκάφος Helios-A έφτασε μόλις 46,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον ήλιο, σπάζοντας το ρεκόρ περιήλιου της εποχής.

Σε άλλες ταινίες αναγράφονταν τα πιο διάσημα διαστημικά σκάφη Pioneer 10 και Pioneer 11, χάρη στα οποία πήραμε τις πρώτες λεπτομερείς εικόνες του Δία και του Κρόνου, κατά τη δεκαετία του '70. Παραδόξως, μερικοί πρώην ερευνητές της NASA πιστεύουν ότι από την αποστολή του δεύτερου λείπουν σημαντικά δεδομένα που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη, όπως μου είπε μια πηγή.

Τους επόμενους μήνες, εργαζόμενοι στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ, αποπειράθηκαν να ανακαλύψουν τι υπήρχε αποθηκευμένο στις μπομπίνες. Μάθαμε για την έρευνα, μέσω μιας έκθεσης από το Γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή (OIG) της NASA, την οποία πήραμε κάνοντας αίτημα με βάση τον νόμο περί Ελεύθερης Διακίνησης Πληροφοριών. Τα ίδια έγγραφα επίσης παρουσιάστηκαν από την Ars Technica την Παρασκευή. Στην έκθεση του Γραφείου του Γενικού Επιθεωρητή, το όνομα του τελευταίου ιδιοκτήτη των ταινιών έχει απαλειφθεί.

Οι αρχειοφύλακες στο Goddard έψαξαν για ενδείξεις αξίας του υλικού και συσκέφθηκαν με επιστήμονες, για να διαπιστώσουν αν από κάποια αποστολή έλειπαν δεδομένα. Το 2006, για παράδειγμα, η NASA παραδέχτηκε ότι μάλλον επαναχρησιμοποίησε ταινίες που περιείχαν πρωτότυπο υλικό από την εμβληματική στιγμή της 20ης Ιουλίου 1969 που οι αστροναύτες του Apollo 11, Neil Armstrong και Buzz Aldrin, περπάτησαν στο φεγγάρι. Ακόμη και σήμερα, η σκιά αυτής της γκάφας πέφτει βαριά πάνω από την υπηρεσία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Πρέπει να πω ότι χρησιμοποιώ συνέχεια το πρόγραμμα Apollo ως παράδειγμα για το τι θα έπρεπε να θεωρείται ιστορικά σημαντικό, μόνο επειδή προέκυψε το θέμα της απώλειας της ταινίας, πριν από μερικά χρόνια», έγραψε σε συναδέλφους του τον Απρίλιο του 2016 υπάλληλος του Goddard, του οποίου το όνομα έχει επίσης απαλειφθεί, επισημαίνοντας ότι, «δεν μπορέσαμε να βρούμε ετικέτες που να υποδεικνύουν περιεχόμενο σχετικό με το Apollo».

Αλλά, προφανώς η ελπίδα δεν σβήνει.

«Απ' ό,τι φαίνεται, πρόκειται για αναλογικές ταινίες», έγραψε ένας υπάλληλος της NASA σε ένα διαφορετικό mail για την ιστορία των ταινιών.

Φωτογραφίες του εξοπλισμού που βρέθηκε στη συλλογή του άνδρα.

Δεν είναι σαφές αν οι ταινίες περιλαμβάνουν πρωτότυπα ή αντιγραμμένα δεδομένα. Συχνά έφτιαχναν αντίγραφα ως backup ή για να εξάγουν δεδομένα και να δουλεύουν με τα αποτελέσματα.

«Αν έχεις μόνο μια ταινία με τα δεδομένα και τη μασήσει ένα μηχάνημα, την απομαγνητίσει κάποιο buffer, χυθεί καφές επάνω, χάνεις τα δεδομένα. Έτσι είναι σύνηθες να φτιάχνουμε αντίγραφα για backup», μου είπε ο Larry Kellog, πρώην μηχανικός συστημάτων της NASA που δούλεψε με τον εξοπλισμό των Pioneer 10 και Pioneer 11.

Περίπου 215 μπομπίνες ήταν χωρίς ετικέτα και η NASA πιστεύει ότι μπορεί να είναι κενές, εφόσον συχνά αφαιρούσαν τις ετικέτες, προτού σβήσουν ή επαναχρησιμοποιήσουν μια ταινία (τότε, η μαγνητική ταινία ήταν ακριβό μέσο εγγραφής και δεν ήταν ασυνήθιστο η NASA να επαναχρησιμοποιεί τις ταινίες, για να περικόψει το κόστος).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ωστόσο, οι μπομπίνες με ετικέτες θα μπορούσαν να είναι «αντίγραφα αντιγράφων», μου είπε ο Keith Cowing, πρώην διαστημικός βιολόγος της NASA και διευθυντής του NASA Watch.

Πολλές λεπτομέρειες της έρευνας δεν είναι ακόμα ξεκάθαρες.

«Τόσες ταινίες, πάω στοίχημα ότι δεν είναι πρωτότυπες. Αλλά δεν έχει σημασία», συμπλήρωσε. «Κάποιος είχε μια βιβλιοθήκη δεδομένων από αυτές τις αποστολές».

Πολλές λεπτομέρειες της έρευνας δεν είναι ακόμα ξεκάθαρες και τα ονόματα όλων των αναμεμειγμένων, μαζί και του συλλέκτη, έχουν απαλειφθεί για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων.

Ωστόσο, έχει επιβεβαιωθεί ότι οι ταινίες καταστράφηκαν.

Από το γραφείο της Διαχείρισης Υλικού & Εξοπλισμού του Goddard, μου είπαν ότι «όλες τις μαγνητικές μπομπίνες δεδομένων τις πήρε η UNICOR, Υπηρεσία Ανακύκλωσης, στις 9/2/2016. Λάβαμε ένα Πιστοποιητικό Καταστροφής από το τμήμα επεξεργασίας της UNICOR, υπογεγραμμένο με ημερομηνία 9/6/16».

Η απόρριψή τους, σύμφωνα με το γραφείο, έγινε με βάση τις Προδιαγραφές Διαδικασιών της NASA, που καθορίζει τα πρωτόκολλα, «για τη χρήση και απόρριψη πιθανών ευρημάτων».

Aν τα δεδομένα στις ταινίες είναι ακριβή και καλύπτουν μια περίοδο από το 1961 ως το 1974, συμπίπτουν με μια εποχή στην ιστορία της NASA κατά την οποία χιλιάδες ταινίες καταστράφηκαν.

Θα ήταν «πολύ ακριβό» να περισώσουν τα δεδομένα τους, λέει ένας αρχειοφύλακας της NASA που εξέτασε τα ευρήματα και πάλι δεν υπήρχε εγγύηση ότι θα μπορούσε να ανασυρθεί τίποτα από τις μπομπίνες, τις οποίες περιέγραψε ως πολύ «μουχλιασμένες».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι υπολογιστές, που η NASA δεν ήθελε, έμειναν στο σπίτι του άνδρα στο Πίτσμπουργκ («Πες σε παρακαλώ στη NASA ότι αυτά τα αντικείμενα δεν ήταν κλεμμένα», είπε κάποιος που ήξερε καλά τον κάτοχό τους στον έμπορο παλαιού μετάλλου, ισχυριζόμενος ότι του τα είχε δωρίσει η τοπική IBM).

«Η NASA παίρνει πολύ σοβαρά τα ζητήματα διατήρησης αρχείων κι έτσι μόλις πληροφορήθηκε για αυτά τα ευρήματα που ανήκαν παλιότερα στη NASA, ανέλαβε να κάνει εκ νέου επιθεώρηση, το 2015-2016», μου είπε ένας εκπρόσωπος της NASA.

«Η NASA αποφάσισε ότι οι μαγνητικές ταινίες πολύ πιθανόν να είχαν σβηστεί, πριν από την αρχική τους απόρριψη», συμπλήρωσε. «Επιπλέον, παρουσίαζαν εκτεταμένη μούχλα. Υπολογίζοντας αυτούς τους παράγοντες, η υπηρεσία αποφάσισε ότι οι μαγνητικές ταινίες δεν είχαν εγγενή ή πληροφοριακή αξία για την υπηρεσία».


VICE Video: Το Φρικιαστικό Φαινόμενο των Επιθέσεων με Οξύ στη Βρετανία

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Αλλά αν τα δεδομένα στις ταινίες είναι ακριβή και καλύπτουν μια περίοδο από το 1961 ως το 1974, συμπίπτουν με μια εποχή στην ιστορία της NASA κατά την οποία χιλιάδες ταινίες καταστράφηκαν, εγκαταλείφθηκαν ή επαναχρησιμοποιήθηκαν. Ως εκ τούτου, υπάρχουν κενά στα δεδομένα από πολλές παλιότερες αποστολές της NASA.

Μια έκθεση του 1990 από το Γενικό Λογιστικό Γραφείο των ΗΠΑ (GAO) προς την Επιτροπή Επιστήμης, Διαστήματος και Τεχνολογίας, εγκαλούσε την υπηρεσία για τη μη αρχειοθέτηση πιθανά πολύτιμων δεδομένων.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σύμφωνα με εκτιμητές, η NASA δεν έστειλε ποτέ τα απαιτούμενα δεδομένα για 18 από 263 σημαντικές επιστημονικές αποστολές, μεταξύ 1968 και 1987 σε κάποιο κέντρο αρχειοθέτησης. Για κάθε αποστολή Pioneer 10 και Pioneer 11, η NASA υπολόγιζε ότι 30 με 59% των δεδομένων αρχειοθετούνταν στο Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Επιστήμης του Διαστήματος του Goddard (NSSDC), το μόνιμο αρχείο της υπηρεσίας για τα επιστημονικά δεδομένα του διαστήματος από αποστολές – μια προσπάθεια αρχειοθέτησης σε επίπεδο που το NSSDC χαρακτήριζε «καλό».

Μια πιθανή σκέψη θα ήταν να επρόκειτο για τα χαμένα δεδομένα από την προσέγγιση του Pioneer 10 στον Δία.

Εκείνη την εποχή, η NASA επικαλούνταν έλλειψη επίσημων συμφωνιών ανάμεσα στην ίδια και τους ερευνητές, καθώς και ισχνές οδηγίες για την αρχειοθέτηση ορισμένων δεδομένων, ενώ εξηγούσε γιατί δεν είχαν διατηρηθεί τόσα πολλά δεδομένα. Από τότε, η υπηρεσία έχει υιοθετήσει ένα καινούριο σύστημα διαχείρισης αρχείων σε συνεργασία με τη Διαχείριση Εθνικού Αρχείου, που επιβάλει αυστηρά ποια δεδομένα μπορούν να καταστραφούν.

Αν οι ταινίες «ήταν επιστημονικές ταινίες, τα δεδομένα τους ήδη είχαν αρχειοθετηθεί και είναι διαθέσιμα, έτσι θα ήταν άδικη σπατάλη να ξοδέψουμε χρόνο προσπαθώντας να τα διαβάσουμε και να τα αποκωδικοποιήσουμε, εφόσον είναι ήδη διαθέσιμα», είπε ο Kellogg.

«Όταν τελείωσαν οι αποστολές Pioneer», είπε, «ο χώρος του υπολογιστή στο Ames (Ερευνητικό κέντρο, όπου βρισκόταν τα γραφεία του προγράμματος Pioneer) χρησιμοποιήθηκε για την αποστολή Lunar Prospector και μετά έγινε γραφείο για την αποστολή Kepler».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η NASA αργότερα μετέτρεψε τις μπομπίνες των Pioneer 10 και Pioneer 11, που ήταν πια σε κακή κατάσταση, σε οπτικούς δίσκους για σύγχρονη χρήση και τις παλιές ταινίες τις έδωσαν για απόρριψη. Ωστόσο ο Kellog δεν μπορούσε να ξέρει αν η συλλογή στην Πενσιλβάνια περιλάμβανε μπομπίνες χωρίς να τις δει.

Μια πιθανή, αν και υποθετική, σκέψη θα ήταν να επρόκειτο για τα χαμένα δεδομένα από την προσέγγιση του Pioneer 10 στον Δία, την αποστολή που μας έδωσε άνευ προηγουμένου εικόνες από τον αέριο γίγαντα και τους δορυφόρους του και που μεταδόθηκαν από τη διαστημοσυσκευή στις 4 Δεκεμβρίου του 1973.

Το λιγότερο μυστήριο στην όλη ιστορία είναι ότι κάποιος κατάφερε να συγκεντρώσει τόσα πράγματα της NASA.

Το 1980, η NASA πρόσεξε ότι τα Pioneer 10 και Pioneer 11 πήγαιναν πιο αργά στο διαστρικό διάστημα, αποκλίνοντας από τις αναμενόμενες πορείες –κάτι που σήμερα αποκαλείται «Ανωμαλία Pioneer» και έχει αποδοθεί σε θερμικές δυνάμεις που έσπρωχναν το διαστημόπλοιο προς τα πίσω.

Δεκαετίες αργότερα, μια ομάδα ερευνητών που ήθελε να ερευνήσει την ανωμαλία, πήρε τις ταινίες των Pioneer από τον Kellogg, που είχε αντιγράψει τα αρχεία σε έναν σύγχρονο υπολογιστή. Αλλά εξετάζοντας τα αρχεία, ανακάλυψαν ότι έλειπαν εννιά μέρες από τις μπομπίνες του Pioneer 10, από το 1973. Σύμφωνα με τα αρχεία της NASA, δεδομένα από εκείνες τις μέρες ποτέ δεν αντιγράφηκαν από τις ταινίες σε οπτικούς δίσκους.

«Ίσως κάποιος ήθελε να δει αν μπορούσε να πάρει τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία της εικόνας του Δία, ώστε να φτιάξει μια εικόνα χρησιμοποιώντας πιο καινούριο λογισμικό», είπε ο Kellogg. «Δεν μπορέσαμε να το επιβεβαιώσουμε. Απλώς θυμάσαι κάτι που μπορεί να είχε ειπωθεί, πριν από χρόνια και δεν είσαι σίγουρος αν ήταν όνειρο».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Στην έρευνά της, η NASA δεν ανέφερε τις χαμένες ταινίες του Pioneer 10 αλλά ανέφερε την «ηρωική προσπάθεια» ανάκτησης δεδομένων όσον αφορά την Ανωμαλία Pioneer.

Ρώτησα τη NASA αν έλαβε υπόψη αυτές τις χαμένες ταινίες κατά τον έλεγχο. «Το Pioneer συζητήθηκε αναλυτικά», μου είπε ένας εκπρόσωπος της NASA.

Ανταλλαγή mail προσωπικού της NASA σχετικά με τις προσπάθειες ανάκτησης δεδομένων για την «Ανωμαλία Pioneer».

Το λιγότερο μυστήριο στην όλη ιστορία είναι ότι κάποιος κατάφερε να συγκεντρώσει τόσα πράγματα της NASA.

Κατά τις δεκαετίες του '70 και του '80, περιττά αντικείμενα συχνά δημοπρατούνταν από τη NASA. Η τεχνολογία πάλιωνε, η χρηματοδότηση στέρευε ή απλώς δεν υπήρχε αρκετός χώρος. Μερικά αντικείμενα επιβιώνουν ακόμη σε ιδιωτικές συλλογές. Άλλα έχουν επαναχρησιμοποιηθεί ως παλιοσίδερα. Άλλες φορές, υπάλληλοι και εξωτερικοί συνεργάτες έπαιρναν αντικείμενα που διαφορετικά θα καταστρέφονταν.

Η εποχή των αποστολών Apollo ήταν διαβόητη γι' αυτό.

«Πολλά από αυτά τα πράγματα έχουν εμφανιστεί στο eBay ή σε οίκους δημοπρασιών, για παράδειγμα, τα τελευταία δέκα χρόνια. Οι συλλέκτες επίσης ανταλλάσσουν αντικείμενα που δεν βγαίνουν σε δημοπρασία ή κάνουν αθόρυβες αγοροπωλησίες», είπε ο David Meerman Scott, συλλέκτης αντικειμένων σχετικά με το διάστημα και συγγραφέας του Marketing the Moon: The Selling of the Apollo Lunar Program (εκδ. The MIT Press).

Αυτή η συγκεκριμένη συλλογή, που κάποιοι θεωρούν θησαυρό και άλλοι σκουπίδια, είναι μάλλον μια από τις πολλές που υπάρχουν εν αγνοία της NASA. Ίσως με λίγη τύχη, η ανασκαφή τους φέρει στο φως καινούριες ανακαλύψεις για ιστορικά εγχειρήματα.

Όπως το έθεσε ένας αρχειοφύλακας της NASA, «Εμένα μου φαίνεται σαν αρχαιολογία».

Περισσότερα από το VICE

Ένα Απόγευμα με τους Ανώνυμους Υπερφάγους της Αθήνας που τους Ενώνει ο Ψυχαναγκασμός με το Φαγητό

Η Υπέροχη Ζωή του Επαναστάτη Δημάρχου της Τήλου που Άλλαξε την Ιστορία του Νησιού

Με Aυτές τις Παιδικές Χαρές θα Εύχεσαι να Ήσουν Ξανά Παιδί

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.