Ο Αλέξανδρος Τσουβέλας Έχει Δουλέψει ως Τραγουδιστής σε Πανηγύρια

«Πρέπει να τον δεις από κοντά σε κάποιο stand up του», με συμβούλευε πριν από λίγες μέρες φίλος όταν του ανέφερα τον Αλέξανδρο Τσουβέλα. Ο Αθηναίος κωμικός αποτελεί φαινόμενο για τα εγχώρια δεδομένα αφού η επιτυχία του είναι σχεδόν ανεπανάληπτη. Μπορεί να δραστηριοποιείται ως κωμικός εδώ και περίπου πέντε χρόνια, όμως, έπειτα από την πρώτη guest συμμετοχή του σε ένα βίντεο των «Wixers» του Netwix έγινε από τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες στις νέες ηλικίες. Στη συνέχεια μπήκε ως μόνιμο μέλος στην ήδη επιτυχημένη ομάδα που μετονομάστηκε σε «ΓΙΩΤΑ 4» και ο χαρακτήρας που έφτιαξε για τις ανάγκες ενός επεισοδίου, ο κυρ Αλέκος -ο κλασικός έφορος που θα συναντήσεις σε τοπικές ομάδες μπάσκετ- έγινε viral χάρη στην ατάκα του: «καλός - καλός» που συνοδεύεται με μια χαρακτηριστική κίνηση του κεφαλιού.

Η δική του εκπομπή, το «Πάρε Πέντε», είναι μια κωμική εγκυκλοπαίδεια αφιερωμένη στα στερεότυπα των καθημερινών ανθρώπων. Kάθε νέο επεισόδιο βρίσκεται στις τάσεις του Ελληνικού YouTube. Παράλληλα, θα τον ακούσεις και καθημερινά στο ραδιόφωνο και πιο συγκεκριμένα στη συχνότητα του ΣΠΟΡ FM. Τον συνάντησα στο Παγκράτι και το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν το ύψος του. Αφού συστηθήκαμε κατάλαβα ότι πρόκειται για έναν ακομπλεξάριστο τύπο που θα προσπαθήσει να σε κάνει να γελάσεις με κάθε ευκαιρία. Μου έδειχνε με ενθουσιασμό κάποια από τα βιντεάκια που τον μετέτρεψαν σε σταρ για να μου εξηγήσει τις λεπτομέρειες, ενώ παράλληλα χαιρετούσε με τις φωνές των χαρακτήρων του όσους fans τύχαινε να περνάνε από το καφέ που βρισκόμασταν και να του μιλήσουν. Ο Αλέξανδρος είναι ένας ωραίος άνθρωπος με τον οποίο έκανα μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις της χρονιάς.

VICE: Πού μεγάλωσες;
Αλέξανδρος Τσουβέλας: Μεγάλωσα στο Περιστέρι όντας μέλος μιας μικροαστικής οικογένειας που νόμιζε πως είναι μεσοαστική. Αυτό είναι και ένα από τα βασικά προβλήματα της Ελλάδας. Λόφος Αξιωματικών, μπάσκετ, ποδόσφαιρο, πατέρας ιερέας, εγώ καλός μαθητής και τα όνειρα των γονιών μου για μένα πολλά. Εκεί έμεινα μέχρι και το Λύκειο. Γύρω στα 13 με 14 άρχισα να μιμούμαι καθηγητές και άτομα του περίγυρού μου. Έτσι, τραβούσα την προσοχή των φίλων μου και για πρώτη φορά άρχισαν να με κοιτάνε και τα κορίτσια. Λέω λοιπόν: «πρέπει να βρω γκόμενα» (γέλια). Κατάλαβα ότι αυτό μπορεί να πάει κάπου και άρχισα να το εξασκώ. Να παρακολουθώ τηλεόραση, να βλέπω καρτούν και να κάνω τις φάτσες τους. Ξέρεις, κατάλαβα ότι δεν παίζει ρόλο μόνο η φωνή για να κάνεις τη «μεταμόρφωση». Ξέφευγα λίγο από την καθημερινότητα μέσα από αυτό.

Υπήρχε σαν κόνσεπτ στο μυαλό σου τότε το stand up;
Όχι, δεν ήξερα τι είναι το stand up όταν ήμουν μικρός. Παρακολουθούσα επιθεωρήσεις και βιντεοταινίες, είχα οραματιστεί ότι θέλω να κάνω κάτι με αυτό και στη συνέχεια κατάλαβα ότι υπάρχει πεδίο στο οποίο θα μπορούσα να κινηθώ. Αρχικά κατάφερα να βάλω τη φωνή μου στους τηλεφωνητές των κινητών της εταιρίας του ΑΝΤ1, την Audiotext. Πληρώθηκα καλά για την εποχή και αυτό μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση. Μου έδωσε ώθηση να ψαχτώ και τελικά προέκυψε το ραδιόφωνο.

Το 2003 σωστά;
Ακριβώς. Στον Champions 89,2FM. Κοίταζα αγγελίες προσπαθώντας να βρω δουλειές για να βάλω τη φωνή μου. Είχα σαν μικρό «σπαθάκι» τις μιμήσεις, παρότι δεν μου αρέσει ο όρος «μίμος». Διαβάζω μια αγγελία μέσω της οποίας έψαχναν φωνές για διαφημίσεις, πάω και μου λένε: «μπες στο στούντιο και πες ό,τι θες». Μπαίνω, ξεκινάω και βλέπω τον ηχολήπτη να έχει πέσει κάτω από τα γέλια. Βγαίνοντας με ρωτάνε: «από αθλητικά πώς τα πας»; Έβλεπα ποδόσφαιρο και γενικότερα ασχολούμουν. Πήγαινα και σε τοπικά πρωταθλήματα να παρακολουθήσω. Μου λένε: «ξεκινάς καθημερινά 2 με 6 το πρωί». Κάπως έτσι ξεκίνησα με την τότε συνεργάτιδα μου, την Τόνια Φιλλιπή. Μετά την πρώτη εκπομπή με έπιασε τρομερό άγχος, δεν ήθελα να ξαναπάω. Πλέον, δεν έχω άγχος για τίποτα.

Το ραδιόφωνο είναι κάτι που συνεχίζεις μέχρι και σήμερα και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Ναι, πλέον είμαι στον Sport FM καθημερινά 8 με 10 το πρωί με τη Μαρία Ζαφειράτου. Πάμε καλά και αλήθεια στο λέω, περνάμε πολύ ωραία.

Ενώ κάνεις πιο πολλά χρόνια ραδιόφωνο ο κόσμος σε ξέρει ως κωμικό. Ποια είναι η βασική σου ιδιότητα;
Πάντα έκανα σατυρικές εκπομπές, κωμικός είμαι. Το ραδιόφωνο είναι η «φωλιά» μου. Όσοι κάνουμε stand up θέλουμε να έχουμε μια «πλάτη» για να μην αισθανόμαστε μετέωροι.

Αντέχεις όμως αυτά τα ωράρια;
Κοίτα, ξυπνάω στις 6, κάνω μπάνιο σκεπτόμενος ότι στην προηγούμενη μου ζωή έκανα κάτι πολύ κακό για να τιμωρούμαι με τόσο πρωινό ξύπνημα σε αυτήν, ειδικά τον χειμώνα. Τώρα που είμαστε στο Netwix και έχουμε γυρίσματα τυχαίνει καμιά φορά να γυρίζω στο σπίτι μετά τις 12 το βράδυ. Ειδικά τις μέρες που μπορεί να έχω παράσταση. Δεν είναι οικονομικό πάντως το θέμα που τα κάνω όλα αυτά. Ο βασικός λόγος είναι ότι εκφράζομαι. Επίσης, έχω πάρει από μόνος μου την ευθύνη να συνεχίσω για να κάνω τους ανθρώπους να αισθάνονται έστω για λίγο καλύτερα. Λαμβάνω καθημερινά πάρα πολλά μηνύματα από άτομα που έχουν προβλήματα στη ζωή τους. Αισθάνομαι λοιπόν μια ευθύνη απέναντι σε ανθρώπους που πάνε να κάνουν μια θεραπεία, ή που μπορεί να έχουν περίεργες τάσεις και κατάθλιψη, αλλά και απέναντι σε όσους μπορεί να έχουν λιγότερο σοβαρά προβλήματα.

Το μεγάλο «μπαμ» ήρθε έπειτα από την πρώτη σου εμφάνιση στους Wixers.
Ναι, με τον Φάνη Λαμπρόπουλο, τον Ράπτη και τον Πασσά που ήταν τότε και αυτός. Είχα την τύχη να με αγκαλιάσουν τα παιδιά κατευθείαν, κάτι που δεν πρέπει να το θεωρείς δεδομένο. Είχα το προνόμιο να μπω σε μια πολύ επιτυχημένη ομάδα και να με αποδεχτούν όλοι. Ήταν μια ιδέα του Διομήδη Πιτουρά και κάπως έτσι έγινε το «πάντρεμα». Στη συνέχεια ήρθε και το «Πάρε Πέντε» και η φάση απογειώθηκε. Για να είσαι έτοιμος να μπεις μπροστά από μία κάμερα και «να τα πεις» πάντως, θα πρέπει να έχεις γράψει και κάποια χιλιόμετρα. Τα οποία σίγουρα έχουν και πολλές απογοητεύσεις έτσι;

Θυμάσαι κάποιο περίεργο περιστατικό που να έχει συμβεί ενώ κάνεις stand up;
Έχει πέσει άνθρωπος πάνω στη σκηνή από τον δεύτερο όροφο του μαγαζιού. Γλίστρησε και έσκασε από τα πέντε μέτρα μπροστά μου κρατώντας ένα παγωτό στο χέρι. Ευτυχώς το παιδί δεν έπαθε τίποτα, κάπως το έσωσε. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως κατάφερε να κρατήσει το παγωτό όρθιο και άθικτο.

Συνέχισες την παράσταση;
Ναι.

Όταν είδες πως είναι καλά τον κορόιδεψες καθόλου;
Όχι, αλλά έκανα πλάκα με το παγωτό. Σε άλλη παράσταση σπάει η σκηνή και πέφτω μισό μέτρο μέσα. Συνέχισα για λίγο από εκεί. Στον Ωρωπό έχει έρθει ο Μπουγάς ο οποίος ανάβει το ένα πούρο μετά το άλλο στη μάπα μου. Σε κάποια φάση παίρνει το μικρόφωνο και λέει (εδώ, τον μιμείται με τρομερή επιτυχία): «μπορώ να πω κάτι; Θέλω ένα Campari Cola, η σερβιτόρα δεν βλέπει σε αυτό το μαγαζί»;

Αισθάνεσαι περίεργα λίγο πριν βγεις στη σκηνή από το γεγονός ότι ο κόσμος έρχεται με σκοπό να γελάσει;
Αισθάνομαι σαν μια φτηνή πόρνη. Είσαι κατά κάποιο τρόπο ο γελωτοποιός του βασιλιά, αλλά αυτό το θέλω. Ξέρεις, θέλω να φεύγει η απόσταση μεταξύ κοινού και κωμικού. Από την άλλη, όμως, είναι διαφορετικό το να κάνεις αστεία σε μια παρέα σε σχέση με μια παράσταση που το κοινό πληρώνει και έχει απαιτήσεις. Στο τέλος, όταν φεύγουν τα γέλια, τα χειροκροτήματα και αδειάζει ο χώρος, μένει ένα κενό συναίσθημα. Αισθάνεσαι λίγο σαν τη Χάρις Αλεξίου, «ακούω βήματα» τύπου.

Με το heckling πώς τα πας;
Προσωπικά είμαι λίγο επιθετικός με τους hecklers. Για παράδειγμα, έχω πιάσει άνθρωπο και τον έχω βγάλει έξω από το μαγαζί μόνος μου. Μια άλλη φορά έχω πάρει μια μεθυσμένη κοπέλα, της έχω φορέσει ένα κράνος και την έχω βάλει να κάθεται πάνω στη σκηνή, από πίσω μου, σαν κομπάρσος. Τελικά το κράνος ήταν του διπλανού με τον οποίο γνωρίστηκαν και τα έφτιαξαν. Το διαχειρίζεσαι πάντως. Μου έχει τύχει να φωνάξει κάποιος κάτι και βασιζόμενος σε αυτό να δημιουργήσω επιτόπου ένα δεκάλεπτο αστείο.

Υπάρχει κάτι που να γίνεται από κάτω και να σου αποσπά την προσοχή;
Μια φορά έχει βαρέσει μαλακία μια κοπέλα στο αγόρι της. Είχε βάλει το μπουφάν από πάνω και έβλεπα το πρόσωπό του, που έπαιρνε άλλες εκφράσεις σε σχέση με τους υπόλοιπους. Τους κοίταξα δυο - τρεις φορές αλλά την άφησα να του τον παίξει να χαλαρώσει το παιδί. Ήταν μια πολύ ωραία μαλακία με καρπό. Σαν λέι απ.

Τα τελευταία χρόνια συζητιέται πάρα πολύ, κυρίως στην Αμερική, η πολιτική ορθότητα στον χώρο του stand up comedy.
Ωστόσο, δεν είμαστε Αμερική. Αν ένας κωμικός κάνει ένα αστείο με μια αφίσα του Χριστού ας πούμε, νομίζω ότι μετά από δύο μέρες δεν θα έχει παράσταση πια. Πιστεύω ότι όλοι έχουμε δικαίωμα να εκφραζόμαστε, αλλά και να αντιδρούμε. Ένας σωστός τρόπος αντίδρασης είναι σίγουρα τα εισιτήρια, αυτά είναι οι «εκλογές» του κοινού. Δεν μου αρέσει η βία και τα επεισόδια, μπορείς να δείξεις τη διαφωνία ή ακόμη και την αποστροφή σου σε κάτι απορρίπτοντας το.

Θεωρείς δηλαδή ότι στην κωμωδία δεν υπάρχουν όρια;
Υπάρχουν όρια τα οποία μπορείς να τα ξεπερνάς λίγο και να επανέρχεσαι. Για παράδειγμα εγώ μιμούμαι μετανάστες και πολλές φορές μου λένε πως είναι ρατσιστικό. Όταν μιλάω και για τους Έλληνες κυκλώνω την κατάσταση. Στην τελική, για να μπορώ να μιμηθώ επιτυχημένα μετανάστες σημαίνει ότι έχω κάνει παρέα μαζί τους.

Σε έχουν πλησιάσει Ρώσοι για παράδειγμα, που να σε αναγνωρίσουν;
(Με χαρακτηριστική προφορά): «Δε μου λες, έλα λίγο εδώ, έλα λίγο εδώ. Εσύ κάνεις εμάς εκεί πέρα»; «Ναι, γιατί»; «Καλά το κάνεις, καλά το κάνεις».

VICE Video: Οι «Θεοί» του Ολύμπου

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδαςVICE Video Greece στο Facebook.

Βλέπεις κωμωδίες;
Προτιμώ τις δραματικές κομεντί. Δηλαδή μου αρέσει το «Ναι Μεν, Αλλά», έχω πάρα πολλά χρόνια να δω μια κωμωδία και να γελάσω τόσο πολύ που να με πιάσει η κοιλιά μου.

Αλήθεια, όταν είναι το επάγγελμά σου το γέλιο το απομυθοποιείς; Γελάς στην καθημερινότητά σου;
Ίσα - ίσα. Γελάω πολύ και έχω πολλή όρεξη. Ακόμη και με καθημερινές στιγμές που ίσως να μην είναι αστείες για άλλους.

Πώς αντιμετωπίζεις τη ξαφνική φήμη που έχεις αποκτήσει;
Αυτό που γίνεται το τελευταίο τετράμηνο είναι αδιανόητο. Τις προάλλες είχα πάει να φάω ένα σάντουιτς και ήρθαν από τα γύρω μαγαζιά για φωτογραφίες. Ακόμη και άτομα με ποδιές από ανταγωνιστικές αλυσίδες εστίασης. Χαίρομαι να βγάζω φωτογραφία με τον άλλον και να τον κάνω να ξεχνιέται, όμως δεν αφήνω να με κανιβαλίσουν.

Δηλαδή;
Μπορεί να έρθει κάποιος και να μου πει: «που' σαι ρε μαλάκα»; Θα του απαντήσω ότι έτσι μιλάω μόνο με τους φίλους μου και θα του δώσω να καταλάβει ότι μπορεί να νιώθει μια οικειότητα μαζί μου, όμως, αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος για να με προσεγγίσει.

Δεν σε κουράζει όμως;
Κάποιες φορές ναι. Μετά τον Κυρ Αλέκο είχα την τιμή να αναπτύξω μιας μορφής επικοινωνία με τα αδέρφια Αντετοκούνμπο οι οποίοι με κάλεσαν στην πρόσφατη γιορτή που διοργανώνουν κάθε χρόνο στα Σεπόλια. Είχε έρθει ο Θανάσης σε μία παράστασή μου και ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Μια μέρα τον καλώ κατά λάθος με βιντεοκλήση και το σηκώνει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Για λίγο δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Όταν βλέπεις έναν MVP του ΝΒΑ να ξέρει τις ατάκες σου τα χάνεις. Στο event λοιπόν, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου έπεσε πάνω μου για φωτογραφίες και μάλιστα κάποιος έβαλε κατά λάθος το δάχτυλό του μέσα στο μάτι μου. Σκέψου ότι με απομάκρυνε η ασφάλεια γιατί έγινε χαμός.

Το κοινό σου είναι αρκετά νεανικό, πώς βλέπεις αυτές τις γενιές;
Μια χαρά είναι τα νέα παιδιά. Λένε όλοι ότι είναι συνέχεια με ένα κινητό στο χέρι αλλά και για εμάς έλεγαν πως παίζουμε όλη μέρα Playstation. Το μόνο που με φοβίζει είναι πως γινόμαστε κατά κάποιο τρόπο σαν τον Προμηθέα με τη φωτιά, επιφανειακοί άνθρωποι με πολλή τεχνολογία. Πιστεύω όμως, ότι στο τέλος η ανθρωπότητα θα κερδίσει τον κακό της εαυτό. Για παράδειγμα, βλέπουμε το τελευταίο διάστημα μια άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Και δεν μπορώ να ακούω τη βλακεία που λένε ότι ο ρατσισμός δημιουργείται λόγω κρίσης. Ο ρατσιστής και πλούσιος να είναι, ρατσιστής θα παραμείνει.

Ο ρατσισμός υπάρχει και θα υπάρχει. Γέλασα πάρα πολύ με την άποψη που θέλει τον ρατσιμό να νικιέται επειδή δεν μπήκε η Χρυσή Αυγή στη βουλή. Πήρε 2,9% και νικήθηκε ο ρατσισμός; Αφού αυτός δημιουργείται από τις πολιτικές των ανθρώπων, από τις ίδιες τις οικογένειες και τη γλώσσα. Όταν λέμε: «ο μαλάκας, ο πούστης, η αδερφή, ο τρανς, αυτή χώρισε, η τάδε έκανε παιδί ανύπαντρη, αυτός τον παίρνει», είναι ρατσισμός και χαίρομαι που έχει γίνει viral μια θετική ατάκα μου, το «καλός, καλός». Το καλό είναι μια θετική λέξη και εγώ πιστεύω στη θετικότητα των λέξεων. Βοηθάνε στο να δημιουργηθεί ένα μόρφωμα αν θέλεις.

Μίλα μου λίγο για τον Κυρ Αλέκο, το viral της χρονιάς.
Μερικά πράγματα στα δίνει το σύμπαν. Στο συγκεκριμένο με βοήθησε η περούκα αρκετά. Είδα πως κουνήθηκε με την πρώτη και τη δεύτερη φορά έκανα πιο έντονα την κίνηση με το κεφάλι μου για να φανεί καλύτερα. Έχω δημιουργήσει προβλήματα στον αυχένα πολλών νέων παιδιών και αθλητών (γέλια). Όλοι έχουν έναν κυρ Αλέκο στην ομάδα της γειτονιάς τους. Θα τον δείτε και σε ποδοσφαιρικό κάποια στιγμή. Όλοι οι έφοροι είναι μακρινά ξαδέρφια, υπάρχει μια Μόρντορ που βγάζει κυρ Αλέκους (γέλια). Είναι κάπως επιθετικοί στις απόψεις τους, αλλά άσχετοι.

Εκτός από ραδιόφωνο και κωμωδία έχεις κάνει άλλες δουλειές;
Έχω κάνει λίγο οικοδομή και λίγο ηλεκτρολόγος σε έναν φίλο. Το ραδιόφωνο ήρθε στα 23 μου, με το που γύρισα από Θεσσαλονίκη όπου -δεν- σπούδασα στο ΤΕΙ, Βιβλιοθηκονομία.

Πώς μπήκες στον χώρο του stand up;
Ο Θανάσης και ο Τάσος Παπαγεωργίου άκουγαν την εκπομπή μου και με έπεισαν να το δοκιμάσω. Πρώτη παράσταση μεθυσμένος στον Κορυδαλλό και κάπως έτσι ξεκίνησα.

Η συνεργασία σου με το Netwix βοήθησε στο «πουσάρισμα» του stand up σου;
Κάναμε από πριν sold out παραστάσεις με τον Θανάση Παπαγεωργίου, όμως, η αλήθεια είναι πως η συνεργασία με το Netwix βοήθησε πολύ να μάθει ο κόσμος τι κάνουμε. Βέβαια, αν δεν άρεσε στο κοινό θα είχε μεταφερθεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο από το διαδίκτυο και αυτό το «μπαμ» θα χανόταν.

Θα έπαιζες στην τηλεόραση;
Έχω παίξει και μάλιστα σοβαρό ρόλο. Το 2005 με 2006 έπαιξα τον ναρκομανή στον «'Έρωτα» του ΑΝΤ1. Έχω παίξει στο «Γιαννάκη Ομορφόπαιδο» του Ζουγανέλη στο Alter και έχω κάνει κατά καιρούς πολλά κομπαρσιλίκια. Ήμουν και φρουρός στο «Οι Στάβλοι της Εριέττας Ζαίμη» όπου έκανα κάποια περασματάκια χωρίς να έχω ατάκες. Έχω συμμετάσχει σε πολλές παραγωγές. Έχω κάνει και τραγουδιστής.

Τι εννοείς;
Έβγαινα στο «Τράπεζα Club» στο Μπουρνάζι και έλεγα 5-6 τραγούδια και έχω δουλέψει και σε πανηγύρια.

Από εδώ και πέρα τι περιμένουμε;
Αρκετά «Πάρε Πέντε», ίσως και άλλες εκπομπές, παραστάσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό -σε μεγάλους χώρους- και θετική ενέργεια.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Γιατί Έχουμε Σμήνη Παπαγάλων στην Ελλάδα;

Πήγαμε στην Επίδαυρο και Ακούσαμε την Όπερα που Έγραψε η Μόνικα

Τα Μπάνια του Λαού στη Θεσσαλονίκη