To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.Η τριχοφυΐα επέστρεψε στις συζητήσεις του mainstream φεμινιστικού ρεύματος. Από φεμινιστικά Tumblr σε παλ αποχρώσεις μέχρι αναρτήσεις σε ακαδημαϊκά ιστολόγια, οι γυναίκες διακηρύσσουν παντού ότι «οι τρίχες επέστρεψαν» και δεν είναι λίγες οι -κατά βάση λευκές- διασημότητες που είναι έτοιμες να αφιερωθούν στον αγώνα.Παρ' όλο που οποιοδήποτε βήμα προς την αποδοχή των φυσικών διεργασιών του γυναικείου σώματος πρέπει να επαινείται, το κίνημα της τριχοφυΐας του σώματος μοιάζει να αφήνει από έξω τις γυναίκες διαφορετικού χρώματος. Το προσωπικό είναι ταυτόχρονα πολιτικό και οποιαδήποτε κίνηση μειώνει τον χρόνο, τα χρήματα και την ενέργεια που οι γυναίκες νιώθουν πιεσμένες να αφιερώσουν για την ομορφιά τους, χωρίς να έχουν άλλη επιλογή, είναι αναμφισβήτητα θετική. Παρ' όλα αυτά, η αναβίωση του τέταρτου κύματος του «τριχωτού φεμινισμού» στον μετα-ιντερνετικό, μετα-οτιδήποτε κόσμο, εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά στα σώματα λευκών γυναικών με ελάχιστη ή/και ανοιχτόχρωμη τριχοφυΐα. Οι γυναίκες διαφορετικού χρώματος συχνά νιώθουν ότι μένουν από έξω, λόγω της συχνά σκούρας και πιο ευδιάκριτης τριχοφυΐας τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πράγματι, πολλά από αυτά τα κινήματα αναφέρονται αποκλειστικά στο ξύρισμα ποδιών/μασχάλης/μπικίνι. Η διαδικασία αποτρίχωσης των γυναικών διαφορετικού χρώματος, ειδικά αυτών από τη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή και τη νότια Ασία, απαιτεί πολύ περισσότερη δουλειά: Προσωπικά, κάνω αποτρίχωση στα πόδια, τις μασχάλες, το μπικίνι, την πλάτη, την κοιλιά, τα χέρια, το πρόσωπο και αλλού, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, χρησιμοποιώντας ένα κανονικό οπλοστάσιο αποτριχωτικών προϊόντων από τότε που ήμουν 14. Η αλήθεια είναι ότι πολλές γυναίκες διαφορετικού χρώματος αποκαλούνται «τριχωτές» σε όλη τους τη ζωή, κυρίως από λευκές γυναίκες. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες λευκές γυναίκες που νιώθουν άβολα με την τριχοφυΐα τους, θεωρούν υπαίτιους τους άνδρες, οι οποίοι τις παρενοχλούν λεκτικά γελοιοποιώντας τις, κανένα από τα αγόρια μου –τα οποία ήταν λευκά στην πλειονότητά τους– δεν πρόσεξε ποτέ τις τρίχες μου, ούτε και είχε κάποιο πρόβλημα με αυτές. Για εμένα, η αποτρίχωση ήταν πάντα μια μορφή ενσωμάτωσης στη λευκή κοινωνία. Προτού προλάβω να ξεκινήσω να ανησυχώ για το αν θα με έβρισκαν τριχωτή τα αγόρια, είχα πολλές εμπειρίες με λευκές γυναίκες που μου το επεσήμαναν.Ο δυτικός φεμινιστικός λόγος βρίθει επιχειρημάτων που έχουν να κάνουν με την αποτρίχωση και την καταπίεση: πόσο δαπανηρή, επίπονη και χρονοβόρα είναι και πόσο καλύτερο θα ήταν για εμάς τις γυναίκες, αν δεν ξοδεύαμε συνεχώς χρήματα και ενέργεια για ένα ασήμαντο ζήτημα. Παρ' όλα αυτά, φέτος το καλοκαίρι πέρασα τρεις βδομάδες στο Ιράν, μια χώρα όπου η αποτρίχωση δεν είναι εμμονή. Θυμάμαι να κοιτάζω περιφρονητικά τις κυριλέ ξαδέρφες μου, όταν ήμουν μικρή και να σκέφτομαι ότι η εμφάνισή τους τις απασχολούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, επειδή ήταν ρηχές και κακομαθημένες. Όμως, θα μπορούσε κανείς να πει ότι για τις γυναίκες στο Ιράν, όπως και για τους άνδρες, το να ζεις κάτω από ένα καθεστώς που επιβάλλει τη σεμνότητα και την ευλάβεια, η αποτρίχωση των χεριών και των ποδιών και η επίδειξη αυτών των σημείων είναι μια μορφή αμφισβήτησης και διαμαρτυρίας.Στο Ιράν, ένα άτριχο σώμα παραπέμπει σε μια συγκεκριμένη κοινωνική θέση και έναν λαμπερό τρόπο ζωής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο Ιράν, ένα άτριχο σώμα παραπέμπει σε μια συγκεκριμένη κοινωνική θέση και έναν λαμπερό τρόπο ζωής. Σημαίνει ότι καλλωπίζεσαι και προσέχεις τον εαυτό σου και ίσως ότι είσαι πιο μοντέρνος και πιο «Δυτικός». Πράγματι, στο βιβλίο της για τη «σεξουαλική επανάσταση» του Ιράν, η Mahdavi σημειώνει ότι για πολλές νεαρές Ιρανές, «οι κοινωνικές συμπεριφορές έχουν μετατραπεί σε εκφραστές του πειραματισμού με την κοινωνικοπολιτική μεταρρύθμιση και των φιλοδοξιών γύρω από αυτήν – μια πιο ήσυχη και λιγότερο κραυγαλέα μορφή επανάστασης». Περιμένοντας να μου βγάλουν τα φρύδια σε ένα από τα αμέτρητα κέντρα αισθητικής της Τεχεράνης, συνειδητοποίησα πόσο αστεία θα φαινόταν στις Ιρανές η σημερινή μάχη που δίνει η Δύση για την ισότητα των δύο φύλων - μια μάχη για να δείχνεις τις τρίχες του εφηβαίου σου στο Instagram. Για αυτές τις γυναίκες, η ομορφιά από μόνη της είναι διαμαρτυρία και η τριχοφυΐα σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζει με αυτό το look.Γενικά, η βαρεμάρα που προκαλεί το τελευταίο φεμινιστικό κύμα υπέρ της τριχοφυΐας οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες (και κυρίως οι γυναίκες διαφορετικού χρώματος) έχουν πολύ πιο σημαντικά ζητήματα που τις απασχολούν. Όπως έγραψε και σε ένα tweet της η πάντα προκλητική Azaelia Banks, «Οι γυναίκες στον κόσμο έρχονται αντιμέτωπες με πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις, για να ανησυχούν για τις τρίχες στο "γατάκι" τους και για το αν μπορούν να δείξουν τη ρώγα τους στο Ιnstagram». Πράγματι, παρ' όλο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, αν θέλεις να τις αφήσεις να μεγαλώσουν, αν αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο εκφράζεις τον φεμινισμό σου σήμερα, τότε μαζί με τις τρίχες της μασχάλης σου, φαίνεται και η προνομιούχα θέση σου.«Οι γυναίκες στον κόσμο έρχονται αντιμέτωπες με πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις, για να ανησυχούν για τις τρίχες στο "γατάκι" τους»
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ