ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Bob: Ήμουν στουντιακός μπασίστας και πάντα ήμουν δίπλα στον ηχολήπτη και την κονσόλα ενώ οι άλλοι μουσικοί ετοιμάζονταν να ηχογραφήσουν. Άρχισα να ρωτάω τον ηχολήπτη τι έκανε και στον ελεύθερό μου χρόνο ερχόμουν στο στούντιο και έκανα δουλειές ως βοηθός. Σύντομα άρχισα να κάνω τις δικές μου ηχοληψίες και μετά από κάποιο καιρό ηχογραφούσα 40μελή ορχηστρικά σχήματα.Στην πορεία άρχισα να μαθαίνω όλο και περισσότερα για τον ήχο και άρχισα να κατασκευάζω τους ήχους για ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές. Λάτρευα την τέχνη του sound design. Η δημιουργία ηχητικών κόσμων που απλά δεν υπήρχαν πριν την ηχοληψία Foley καθώς και η μελέτη ολόκληρων συλλογών με εφέ με συνάρπαζε.Έχει αλλάξει η ηχοληψία Foley από τότε;
Δεν νομίζω, τουλάχιστον όχι όπως το καταλαβαίνω εγώ. Προφανώς η ψηφιακή τεχνολογία έχει βοηθήσει πολύ την διαδικασία αποτύπωσης και ηχογράφησης οργανικών ήχων, αλλά η όλη διαδικασία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επειδή ακριβώς συνειδητοποιείς πόσο δυνατοί και πλούσιοι είναι οι ήχοι της φύσης. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ήχοι που μπορεί κανείς να «βγάλει» όταν διαχειρίζεται και μεταβάλει τον ήχο στην ολότητά του δεν είναι εξίσου εντυπωσιακοί.Κάποτε ο Eddie Jobson μου είπε πως δούλευε για μια διαφήμιση της AmTrak με τον Richie Havens και χρειαζόταν τον ήχο ενός τροχού τραίνου που κυλάει πάνω στις ράγες την νύχτα. Δοκίμασε ένα σωρό ήχους, αλλά τελικά κατέληξε να ηχογραφήσει τον ήχο ενός κέρματος το οποίο «ρόλαρε», έναν ήχο που στην συνέχεια μετέβαλε μέσω ενός υπολογιστή Fairlight. Οι αυλακώσεις στις άκρες του κέρματος δημιουργούσαν έναν περίεργο μεταλλικό ήχο. Ήταν τέλειο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έπαιζα μπάσο, αλλά είχαμε μια κονσόλα Neve από το Bearsville Studio του Woodstock, μια σειρά από εκπληκτικά μικρόφωνα Neumann (προ-Χίτλερ), συνθεσάιζερ του 80 και ένα Linn Drum.Υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος ήχος που προσπαθούσες να αναπαράγεις ή να ενισχύσεις παραπάνω από άλλους;
Η μουσική της δεκαετίας του '80 βασιζόταν πολύ στους ήχους κρουστών, οπότε πάντα προσπαθούσαμε να φτιάξουμε τους πιο κουλ ήχους κρουστών. Είχαμε ένα τεράστιο κλιμακοστάσιο στο κτίριό μας και συνηθίζαμε να τοποθετούμε ένα μικρόφωνο στην μια άκρη του και ένα τεράστιο ηχείο στην άλλη άκρη του από όπου έβγαινε ο ήχος από τα snare ή τα tom-toms, για να από αποτυπώσουμε το μεγαλύτερο reverb που μπορείς να φανταστείς.Ναι αλλά με τους σέξι ήχους τι κάνατε;
Είχα διάφορες γυναίκες που έρχονταν στο στούντιο και ηχογραφούσαν αγκομαχητά, παρόμοια με εκείνα της Meg Ryan σε εκείνη την σκηνή με τον Billy Crystal. Πάντως δεν θυμάμαι να ηχογραφούμε κρεβάτια που έτριζαν ή τίποτα τέτοιο.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.