Φωτογραφία της Lucy Sparrow, από το άρθρο του VICE «Αυτά τα Sex Toys Είναι Φτιαγμένα στο Χέρι»
Τα sex shops στην Αθήνα εμφανίστηκαν δειλά στην πόλη στα τέλη των '90s και ξεκίνησαν να κάνουν αισθητή την απενοχοποιημένη παρουσία τους στην αρχή της προηγούμενης δεκαετίας. Συνήθως ήταν κρυμμένα σε κάποιο διαμέρισμα επειδή ο πελάτης ντρεπόταν να μπει στο κατάστημα. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τα μαγαζιά του κλάδου βρίσκονται σε χώρους καταστημάτων με βιτρίνες για να δείχνουν το εμπόρευμά τους και να δελεάζουν τους καταναλωτές να ρίξουν μια ματιά και να περάσουν να ψωνίσουν. Χωρίς ντροπή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στα δικά μου μάτια, τα μαγαζιά αυτά είναι σαν καταστήματα παιχνιδιών, μόνο που τα παιχνίδια τους προορίζονται για ενήλικες. Σίγουρα η ποικιλία εμπορευμάτων θα εκπλήξει τον ανυποψίαστο πελάτη, καθώς σε ένα sex shop μπορείς να βρεις μαστίγια, χειροπέδες, chokers, κεριά, σέξι εσώρουχα, προφυλακτικά, λιπαντικά και λάδια, δονητές, κούκλες, μεγεθυντές, μέχρι και σοκολατάκια και γλειφιτζούρια σε σχήμα πέους.
Έχει δει τα πάντα, όπως λέει: από 14χρονη που ήθελε να αγοράσει χειροπέδες για να τις κάνει δώρο στον φίλο της μέχρι πελάτισσα που του ζήτησε να τη μαστιγώσει για να δει αν την πονάει αρκετά το μαστίγιο που θέλει να αγοράσει.
Όσο για τους πελάτες ενός sex shop, αυτοί είναι και των δύο φύλων, αλλά με μεγαλύτερο ποσοστό τους άνδρες. «Παλαιότερα έρχονταν περισσότερο γυναίκες και λιγότερο άνδρες. Τώρα αυτό έχει αλλάξει και τα ποσοστά έχουν αντιστραφεί. Πιστεύω ότι έχει να κάνει με το γεγονός ότι πολλές από αυτές (σ.σ. τις επαγγελματίες του χώρου) έχουν μείνει άνεργες». Κάπου εδώ να πω ότι απαγορεύεται η είσοδος στους ανήλικους, αλλά πολλοί είναι οι έφηβοι που θέλουν να μπουν σε ένα κατάστημα ερωτικών ειδών για να ικανοποιήσουν την περιέργειά τους στα πρώτα βήματα της ερωτικής τους ζωής.Δεν θα πω ψέματα. Καθώς πήγαινα στο sex shop, είχα στο μυαλό μου ότι θα έβλεπα κάτι πιο «σκοτεινό» από αυτό που αντίκρισα. Με το που μπήκα μέσα για ένα δευτερόλεπτο, αισθάνθηκα ότι είχα κάνει λάθος και μπήκα στο δίπλα μαγαζί που πουλούσε ρούχα. Η ποπ μουσική που ακουγόταν από το ραδιόφωνο και τα εσώρουχα που ήταν κρεμασμένα σε μια ράγα δίπλα από την είσοδο, μαζί με τα υπόλοιπα προϊόντα που ήταν ταξινομημένα σε ράφια και διαδρόμους με ξένισαν κατά κάποιο τρόπο. Στον χώρο του ταμείου βρισκόταν ο Δημήτρης που έπινε τον καφέ του. Καθώς η ώρα περνούσε και δεν έμπαινε πελάτης στο μαγαζί, ξεκίνησα να μιλάω με τον Δημήτρη.
«Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να δουλεύεις σε sex shop, σε κατάστημα ρούχων ή σε κατάστημα παιχνιδιών. Ως χώρος είναι περίεργος γιατί και αυτά που πουλάμε είναι περίεργα, αλλά εμένα δεν μου φαίνεται ότι κάνω κάτι περίεργο μιας και δουλεύω τόσα χρόνια εδώ». Ο Δημήτρης δουλεύει στο sex shop εδώ και δέκα χρόνια. Έχει δει τα πάντα: από 14χρονη που ήθελε να αγοράσει χειροπέδες για να τις κάνει δώρο στον φίλο της, μέχρι πελάτισσα που του ζήτησε να τη μαστιγώσει για να δει αν την πονάει αρκετά το μαστίγιο που θέλει να αγοράσει. Τίποτα από όλα αυτά δεν του κάνει εντύπωση, μου λέει – έτσι κι αλλιώς στον έρωτα όλα επιτρέπονται. Η ώρα περνάει και πελάτης ακόμη δεν έχει μπει και τον ρωτάω πώς πάει η δουλειά. Όπως εξηγεί, η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει και αυτό τον κλάδο, καθώς σε μια καλή μέρα θα μπουν δέκα άνθρωποι, για να αγοράσουν κάτι μόνο οι τρεις από αυτούς. Οι μόνες μέρες με δουλειά είναι οι μεγάλες ονομαστικές εορτές, τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και του Αγίου Βαλεντίνου.
Οι περισσότεροι πελάτες έρχονται για να ζητήσουν κάτι που είδαν σε κάποια ταινία πορνό και πολλές φορές δεν το έχουμε.
Η συζήτηση έπειτα πηγαίνει στα προσωπικά. Ο Δημήτρης είναι παντρεμένος και έχει ένα παιδί. Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελε να αλλάξει δουλειά, παρόλο που η οικογένεια και οι φίλοι του δεν έχουν πρόβλημα με την εργασία του. Ένας βασικός λόγος είναι το ωράριο των καταστημάτων αυτών, που είναι 12ωρο: από τις 11 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ, για να καλύπτουν τις ανάγκες των πελατών. Όπως συζητάμε για τους πελάτες, μου εξηγεί ότι παρά τις διαφορές τους ως προς το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ηλικία ή το μορφωτικό επίπεδο, έχουν ένα κοινό στοιχείο που είναι η οικονομική τους κατάσταση: όλοι τους ανήκουν στα ανώτερα οικονομικά στρώματα. Και είναι απενοχοποιημένοι: μου είπε ότι μια φορά του είχε έρθει μια κυρία κοντά στα 45 και ήθελε να αγοράσει ένα strap-on για να κάνει ένα «δώρο» στον άνδρα της, αλλά δεν ήξερε ποιο μέγεθος θα ήταν το κατάλληλο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
«Σίγουρα σ' αυτό το επάγγελμα χρειάζεται υπομονή και κατανόηση», λέει, «καθώς πολλοί έρχονται εδώ σφιγμένοι ή για να σου πουν τον πόνο τους. Οι περισσότεροι πελάτες έρχονται για να ζητήσουν κάτι που είδαν σε κάποια ταινία πορνό και πολλές φορές δεν το έχουμε». Και, ως από μηχανής θεός, εκείνη την ώρα μπαίνει ο πρώτος πελάτης για να ζητήσει κάποια «δεσίματα» που είχε δει σε μια ταινία. Μπορεί μεν ο πελάτης να βρήκε αυτό που ήθελε και να το αγόρασε, αλλά κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο μαγαζί πέρασαν άλλοι τέσσερις πελάτες οι οποίοι έριξαν μια ματιά στα προϊόντα ή ρώτησαν για κάτι που ήθελαν να αποκτήσουν και μετά έφυγαν, επαληθεύοντας όσα μου είπε προηγουμένως ο Δημήτρης. Ο ένας, μάλιστα, φάνηκε να είναι πρωτάρης, διότι κοίταξε όλα τα προϊόντα που ήταν διαθέσιμα δίχως να δεχθεί να εξυπηρετηθεί και μετά έφυγε βιαστικά.Χαιρετώντας τον Δημήτρη, άφησα πίσω μου τα κρεμασμένα εσώρουχα και προχώρησα, με την ποπ μουσική να χάνεται από τη βουή των αυτοκινήτων. Βγαίνοντας, δεν νιώθεις καμία ντροπή.Περισσότερα από το VICEΆνθρωποι που Έχουν Σκοτώσει Μιλούν για το Συναίσθημα να Αφαιρείς μια ΖωήΟ Καλλιτέχνης που Μετατρέπει σε Σκίτσα Φωτογραφίες με ΠέηΤα 21 πιο Σέξι Πράγματα στο Σεξ
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
