Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Spain.O Fernando Leal ήταν μόλις 16 ετών όταν είδε για πρώτη φορά το μεγαλείο των Iron Maiden. Ένας συνάδελφος του πατέρα του τον πήγε στο φεστιβάλ Rockodromo στην Μαδρίτη, για να δει από κοντά τα φώτα, τον καπνό και το σύννεφο από σπρέι μαλλιών που συνόδευε μια πραγματική μέταλ μπάντα της δεκαετίας του '80.Η συναυλία ήταν η πιο έντονη εμπειρία που είχε ζήσει ο νεαρός στην μέχρι τότε ζωή του, αλλά εκείνη την στιγμή δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα έβλεπε το ίδιο απίστευτο θέαμα εκατοντάδες ακόμα φορές μέσα στις επόμενες 3 δεκαετίες. Πόσες ακριβώς; 230. Από το Μέξικο μέχρι την Αυστραλία και ό,τι υπάρχει ανάμεσα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Αυτές είναι οι διακοπές μου. Γιατί να κάτσω σε μια παραλία για 15 ημέρες; Μου φαίνεται σαν χάσιμο χρόνο», μου λέει.Η σχέση πάθους του Fernando ξεκίνησε το 1986 όταν κυκλοφόρησε το Somewhere in Time, το «διαστημικό» και φορτωμένο με synths album των Iron Maiden. Όπως και εκατομμύρια ακόμα παιδιά, ο Fernando μαγεύτηκε από τις καλπάζουσες μπασογραμμές και τις τρομακτικές εικόνες που χρησιμοποιούσε η μπάντα. Όταν κατάφερε κιόλας να τους δει ζωντανά, κατάλαβε πως δεν υπήρχε επιστροφή.«Από τότε έχω δει όλες τις συναυλίες τους στην Ισπανία», με διαβεβαιώνει, προσθέτοντας πως έχει κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να διασφαλίσει την παρουσία του σε αυτές. Μια φορά για παράδειγμα, δραπέτευσε από το στρατόπεδο που υπηρετούσε σκαρφαλώνοντας από ένα παράθυρο -και με πλήρη στρατιωτική περιβολή- έτσι ώστε να μην χάσει μια συναυλία της μπάντας. Ντρέπεται βέβαια ως και σήμερα, που εμφανίστηκε εκεί με ξυρισμένο κεφάλι.Αφού τους είδε αρκετές φορές στην χώρα του, ο Fernando Maiden (όπως είναι γνωστός στην Ισπανική μέταλ σκηνή) κατάλαβε πως οι συναυλίες της μπάντας στην Ισπανία δεν του έφταναν και αρπάζοντας τον διαβατήριό του, ταξίδεψε στο Λονδίνο.«Ήταν διαφορετικό να βλέπω την μπάντα να παίζει στην "έδρα" της», μου λέει.Θέλοντας πια να μάθει πως θα ήταν η ζωντανή εμπειρία των Maiden σε άλλες χώρες, άρχισε να ταξιδεύει ανά τον κόσμο για να δει την αγαπημένη του μπάντα. Μέχρι σήμερα, το μεγαλύτερό του κατόρθωμα ήταν όταν ακολούθησε την μπάντα από την Ιαπωνία μέχρι την Αυστραλία, εμφανιζόμενος μάλιστα και σε ένα από τα βίντεοκλιπ του συγκροτήματος. Τσεκάρετε το Revelations (Flight 666). «Εμφανίζομαι στα πρώτα δέκα δευτερόλεπτα», λέει με περηφάνια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Προφανώς, ένα τέτοιο ταξιδιάρικο χόμπι δεν είναι φτηνό, αλλά ο Fernando έχει μερικά καλά «χαρτιά».
«Δεν έχω παιδιά, αυτοκίνητο ή κάποιο δάνειο, οπότε ξέρεις, έχω λεφτά», μου εξηγεί. «Για λόγους υγείας δεν μπορώ να πιώ, οπότε δεν βγαίνω και πολύ. Απλά κοιτάω να κλείνω τα εισιτήρια μου νωρίς και τις περισσότερες φορές, κοιμάμαι στο αεροδρόμιο, μιας και έτσι μου βγαίνει πιο φτηνά. Το ταξίδι μου από την Ινδία στο Ντουμπάι μου πήρε μόνο τέσσερις μέρες».Το αφεντικό του Fernando παίζει κομβικό ρόλο σε αυτήν την ιστορία. Είναι σχετικά ελαστικός με τις άδειες που του δίνει και δεν τον ενδιαφέρει αν καμιά φορά ο Fernando εμφανιστεί στην δουλειά κατευθείαν από το αεροδρόμιο. Η αλήθεια όμως είναι, πως η οργάνωση αυτών των ταξιδιών δεν είναι πια τόσο εύκολη. «Παλαιότερα απλά διάλεγα τις μέρες που ήθελα να φύγω χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, αλλά πλέον το αφεντικό μου θέλει να τον προειδοποιώ πολύ πιο πριν σχετικά με το πότε θέλω να φύγω για περιοδεία με την μπάντα», λέει ο Fernando.
O Fernando με τον Steve Harris ξανά
O Fernando δεν την γλυτώνει ούτε από τους φίλους του, μιας και κάποιοι από αυτούς τον θεωρούν τρελό και περίεργο. «Εκείνοι μεγαλώνουν, παντρεύονται, κάνουν παιδιά. Εγώ απλά έχω διαλέξει έναν άλλο τρόπο ζωής», σχολιάζει.«Η κοπέλα μου είναι ο μόνος άνθρωπος που φαίνεται να με καταλαβαίνει», προσθέτει, λέγοντάς μου ότι συνήθως ταξιδεύουν μαζί, ξεκλέβοντας χρόνο από τις συναυλίες του Fernando για να δουν τα αξιοθέατα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σύμφωνα με τον Fernando, το επίπεδο αφοσίωσής του δεν είναι κάτι τόσο ασυνήθιστο στις τάξεις των οπαδών των Maiden. «Ξέρω έναν Ελβετό που έχει πάει σε περισσότερες από 300 συναυλίες τους», με ενημερώνει, εμφανώς εντυπωσιασμένος.Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, έχει συναντήσει τους ήρωές του πολλές φορές. Μια φορά στο Δουβλίνο, κατέληξε να πίνει μπύρες με τον κιθαρίστα της μπάντας Janick Gers, αλλά σε γενικές γραμμές προτιμά να τους παρατηρεί από απόσταση.«Δεν μου αρέσει να τους πολυπλησιάζω, μιας και έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να απογοητευτώ», μου λέει.Ο Fernando δηλώνει ενθουσιασμένος που ο τραγουδιστής της μπάντας Bruce Dickinson ανάρρωσε γρήγορα από την πρόσφατη μάχη του με τον καρκίνο, μιας και σημαίνει πως σύντομα η μπάντα θα επιστρέψει στις συναυλίες.«Την μέρα που θα βαρεθώ σε κάποια συναυλία τους, θα σταματήσω να πηγαίνω», μου λεει ο Fernando, αλλά για την ώρα κάτι τέτοιο δείχνει να βρίσκεται πολύ μακριά.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
