Μουσική

Ο Christian Ronig Δεν θα Ξεχάσει τη Στιγμή που Τραγούδησε στο Ηρώδειο

Ο Γερμανός μουσικός σέβεται την ιστορία των ρεμπέτικων και την αναδεικνύει στο διεθνές κοινό, με τον καλύτερο τρόπο.
40659699_1909683042674991_5081713104564256768_o
Φωτογραφία: kaikremser.com

Τον Christian Ronig τον πρωτοάκουσα σε ένα live του Δημήτρη Μυστακίδη, όταν τον κάλεσε πάνω στη σκηνή και τραγούδησαν μαζί το «Θεέ μου, μεγαλοδύναμε». Από τη μία, ο δεξιοτέχνης της λαϊκής κιθάρας τραγουδούσε στα ελληνικά το πρωτότυπο κι από την άλλη, ο Γερμανός μουσικός στα αγγλικά, τη διασκευή που έχει κάνει στον προσωπικό του δίσκο.

Από εκείνο το βράδυ κι έπειτα, δεν σταμάτησα να ακούω στο repeat όλο το άλμπουμ Greece is Mine, που αποτελείται από διασκευές δέκα αγαπημένων ρεμπέτικων. Οι λέξεις με τις οποίες επέλεξε να αποδώσει τους στίχους στα αγγλικά, η φωνή του Christian Ronig και οι ενορχηστρώσεις, δημιουργούν ένα αποτέλεσμα που σέβεται την ιστορία των τραγουδιών και την αναδεικνύει στο διεθνές κοινό με τον καλύτερο τρόπο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Christian Ronig ξεκίνησε να παίζει μουσική από παιδί, με μουσικές επιρροές του να αποτελούν οι Beatles. Στην πορεία ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, μέχρι που κάποια στιγμή μπήκε στη ζωή του το ρεμπέτικο. Έτσι και χωρίς να έχει κάποια άλλη σχέση με την Ελλάδα, έκανε μία παύση από την επιτυχημένη καριέρα του στη γερμανική τηλεόραση κι εγκαταστάθηκε στην Κυψέλη.

Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση στον κύκλο των ανθρώπων που ασχολούνται με το ρεμπέτικο. Πήρε μέρος στον τελευταίο δίσκο του Δημήτρη Μυστακίδη με το τραγούδι «Από γυναίκες δάκρυα», ενώ κορυφαία στιγμή αποτελεί και η συμμετοχή του στην παράσταση «Οι τέλειες ατέλειες», το καλοκαίρι του 2019 στο Ηρώδειο. Στη συνέντευξή μας, δηλώνει απόλυτα ικανοποιημένος από τη συνεργασία του με το Δημήτρη Μυστακίδη, μία συνεργασία που μπορεί να απολαύσει κανείς αυτή την περίοδο στον Σταυρό του Νότου.

1576066654685-78753051_1047722158898418_953774977876754432_n

O Δημήτρης Μυστακίδης και ο Christian Ronig.

VICE: Θυμάσαι το πρώτο ελληνικό τραγούδι που άκουσες;
Christian Ronig: Πρέπει να ήταν η «Φραγκοσυριανή» του Μάρκου Βαμβακάρη, αλλά δεν είμαι σίγουρος, γιατί ήταν διάφορα τραγούδια που έπαιζαν σε μία ταβέρνα. Αυτό ήταν σίγουρα το πρώτο τραγούδι που έμαθα να παίζω.

Πώς αποφάσισες να κάνεις ένα stop από τη δημοσιογραφία και να ασχοληθείς με τη μουσική;
Από τα 14 μου, ήθελα πάντα να κάνω μουσική. Ήταν πάντα ένα μεγάλο όνειρο. Έτσι, 28 χρόνια μετά, άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με τη μουσική - όχι για να ζήσω από αυτό. Οπότε, μπορεί να χρειάζεται να επιστρέφω στη δημοσιογραφία ή να κάνω και τα δύο παράλληλα. Δεν την εγκατέλειψα τελείως, απλώς κάνω μία παύση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πώς διαλέγεις τα τραγούδια που θα μεταφράσεις;
Αν δεν μου ζητήσουν να το κάνω, τότε το κάνω με βάση το ένστικτό μου. Αν ένα τραγούδι μου μιλάει και μου αρέσει πραγματικά, είναι αλλιώς τα πράγματα. Το πρόβλημα είναι όταν σου ζητούν να το κάνεις.

Γίνεται, από πάθος, δουλειά;
Κοίτα, το πρόβλημα είναι ότι κανονικά δεν θα τα μετέφραζες αυτά τα κομμάτια. Οπότε, πρέπει να κάνεις έξτρα προσπάθεια. Δεν είναι το ίδιο. Κι αυτό μερικές φορές είναι πιο δύσκολο.

Ποιο είναι το πιο δύσκολο τραγούδι που μετέφρασες;
Το «Θεέ μου, μεγαλοδύναμε» ήταν αρκετά δύσκολο. Με λέξεις όπως ναργιλέ, ντουμάνια και τουμπεκί. Αλλά νομίζω ότι ένα από τα πιο δύσκολα που έχω κάνει είναι η «Σιωπή» του Παύλου Παυλίδη. Ήταν πολύ δύσκολο, διότι είναι πραγματική ποίηση, με προσωδία και πρέπει να διατηρήσεις τις έννοιες. Ήταν δύσκολο.

Τώρα ζεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας;
Ναι.

Τι είναι η Αθήνα για σένα;
Είναι μία τεράστια πόλη, πολύ χαοτική, όπου όλοι τρέχουν. Είναι ωραία πόλη, αλλά είναι μία πόλη από την οποία πρέπει να φεύγεις για να την εκτιμήσεις ξανά, αλλιώς θα σε τρελάνει. Την αγαπώ, αλλά κάθε τρεις μήνες περίπου θέλω να φεύγω για λίγες μέρες.

Πώς βλέπεις την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα; Έχεις δει αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια που είσαι εδώ;
Αυτό που νιώθω είναι ότι τώρα με τον Μητσοτάκη υπάρχει περισσότερη αστυνομία στο δρόμο. Νομίζω ότι αυτό το επιχείρημα του να έχεις περισσότερη αστυνομία στον δρόμο για να είσαι πιο ασφαλής, είναι ανόητο. Εγώ όταν βλέπω αστυνομικούς δεν νιώθω ασφαλής. Και δεν είμαι ο μόνος. Όταν βλέπεις πάνοπλους αστυνομικούς, όπως τις προάλλες στο Σύνταγμα που ήταν με τις μάσκες φορεμένες, τα γκλομπ και τις κρότου λάμψης στα χέρια, να ακολουθούν τα παιδιά που διαδήλωναν, είναι γελοίο. Το βλέπουμε σε όλη την Ευρώπη στις μέρες μας. Είναι πολύ ανησυχητικό. Ο Μητσοτάκης προσπαθεί να «καθαρίσει» τα Εξάρχεια. Γιατί; Έχει πει γιατί; Άλλαξε τον νόμο για το άσυλο στα Πανεπιστήμια. Αν κάνεις αυτό και μετά μπαίνεις μέσα στις σχολές και βρίσκεις πράγματα, όπως κράνη μοτοσικλέτας, είναι αστείο. Όλο αυτό με τα Εξάρχεια γίνεται ώστε να γίνει ανάπτυξη για το real estate. Όλα γίνονται για το χρήμα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

VICE Meets: Ηρώ

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Από τη στιγμή που ήρθες στην Ελλάδα, έχεις μία ανοδική πορεία δίπλα σε πολύ σημαντικούς μουσικούς. Πώς γνώρισες τόσο σπουδαίους καλλιτέχνες όταν ήρθες;
Με τον Δημήτρη Μυστακίδη γνωριστήκαμε στη Γερμανία πριν δύο χρόνια, όταν και οι δύο παίζαμε στο ίδιο φεστιβάλ. Με ρώτησε σε ποιο κλειδί παίζω το «Θεέ μου, μεγαλοδύναμε», επειδή θα με φώναζε στη σκηνή το βράδυ στην συναυλία του. Κι όντως το έκανε. Ήμουν πολύ αγχωμένος και χαρούμενος. Από τότε το κάνουμε, όποτε βρεθούμε στον ίδιο χώρο.

Έχεις ακόμα άγχος όταν ανεβαίνεις στη σκηνή, πριν τα live;
Νομίζω ότι όλοι είμαστε λίγο αγχωμένοι, όταν πρόκειται να ανέβουμε στη σκηνή.

1576066440275-66584009_2091205847856042_5884618869313634304_o

Πώς ήταν να παίζεις το καλοκαίρι στο Ηρώδειο, στη συναυλία για τα ρεμπέτικα;
Δεν θα το ξεχάσω. Παίζεις σε ένα ιερό μέρος. Πήγαμε εκεί το προηγούμενο βράδυ κι όλοι δούλευαν σιωπηλά. Είναι σαν ναός. Φυσικά, όταν παίζεις σε ένα μέρος σαν κι αυτό με όλους αυτούς τους μουσικούς που είναι τόσο γνωστοί τόσα χρόνια και σημαίνουν τόσα πολλά στους Έλληνες, βγαίνεις έξω και είναι 5.000 ανθρώποι και από πάνω τους βλέπεις τον Παρθενώνα της Ακρόπολης, αυτό που σκέφτεσαι είναι «ελπίζω να μην ξεχάσω τους στίχους μου». Ήταν μία πανέμορφη εμπειρία για μένα, με τη Γιώτα Νέγκα και τον Δημήτρη Μυστακίδη.

Φέτος είστε μαζί με τον Δημήτρη Μυστακίδη στον Σταυρό του Νότου. Τι θα δει κάποιος αν έρθει εκεί;
Είμαστε μία παρέα οκτώ ανδρών που τραγουδούν για όλα αυτά για τα οποία μιλάνε οι άντρες όταν βρίσκονται μεταξύ τους. Είναι τραγούδια που έχουν να κάνουν με τον έρωτα, τις γυναίκες, την παρέα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
1576066506292-75446739_2487214118180355_3823830390313844736_o

Πώς είναι πλέον να τραγουδάς σε ένα μαγαζί που δεν καπνίζουν;
Είναι καινούριο. Δεν είναι το ίδιο. Ο κόσμος πρέπει να βγαίνει και να καπνίζει έξω, και ξαφνικά τραγουδάς και υπάρχει κινητικότητα. Σηκώνεται και βγαίνει έξω ή μπαίνει μέσα. Δεν είναι ωραίο συναίσθημα. Διώχνει λίγο από την ατμόσφαιρα του live. Ερχόμενος όμως από τη Γερμανία, ξέρω ότι ο κόσμος θα συνηθίσει.

Εσύ καπνίζεις;
Ναι.

Σου είναι πρόβλημα να μην καπνίζεις πάνω στη σκηνή;
Γενικά, ποτέ δεν καπνίζω κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Δεν είμαι βέβαια και πάνω στη σκηνή όλη την ώρα. Μπορώ να πηγαίνω έξω να καπνίζω όταν οι άλλοι τραγουδάνε. Είναι καλό για τους μη καπνιστές, αλλά δεν είμαι σίγουρος για τους άλλους.

Ποια είναι τα σχέδιά σου από εδώ και πέρα;
Θα παίζουμε και τον Γενάρη στον Σταυρό του Νότου και συζητάμε και για άλλες ημερομηνίες, σε άλλα μέρη στην Ελλάδα. Παράλληλα, δουλεύω σε δικά μου πράγματα.

Δουλεύεις για δεύτερο άλμπουμ;
Ναι, πρέπει να το δούμε βέβαια γιατί είναι πάντα πολύ ακριβό. Θα υπάρχει δεύτερο άλμπουμ, όμως -πώς και τι- δεν είμαι σίγουρος ακόμα. Μου αρέσει να κάνω δικά μου πράγματα, όχι μόνο διασκευές. Νομίζω ότι είναι η ώρα να κάνω κάτι καινούριο.

Γράφεις και μουσική και στίχους;
Ναι. Και τα δύο. Στίχους στα αγγλικά. Αλλά για την ώρα πειραματίζομαι, δεν ξέρω τι θα κάνω.

Με ποιους θες να συνεργαστείς στο μέλλον;
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος σε αυτή τη φάση με τη συνεργασία με τον Δημήτρη Μυστακίδη και τους άλλους μουσικούς. Είναι υπέροχοι. Ο Φώτης Σιώτας, ο Δημήτρης Λάππας… είμαι πολύ καλά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Θες να κάνεις τουρ στην Ευρώπη με τον δίσκο σου;
Ναι, φυσικά. Εγώ αυτόν τον δίσκο τον έκανα για τους μη Έλληνες. Για να εκτιμήσουν αυτή τη μουσική. Έτσι το ξεκίνησα, για να εκτιμήσουν οι φίλοι μου αυτή τη μουσική που δεν καταλάβαιναν από τα πρωτότυπα. Και κατέληξα στην Ελλάδα. Θέλω να παίξω για τους ανθρώπους στην Ευρώπη. Εδώ έχετε τις αυθεντικές εκτελέσεις. Γιατί να ακούτε μία διασκευή σε άλλη γλώσσα;

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

Ο RG Είναι Πολλά Παραπάνω Από τον Αργύρη του «10 Λεπτά Κήρυγμα»

Οι Κινέζοι Σπάνε Κάθε Ρεκόρ στο Ελληνικό Πρόγραμμα της Golden Visa

«Έχω Κουραστεί, Είμαι 6 Χρόνια στη Λίστα» - Μπήκαμε σε μια Μονάδα Αιμοκάθαρσης στην Αθήνα

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.