Μεγάλωσα με τη «Ρετσινιά» της Κόρης Ενός Γκάνγκστερ

Δεν χρειάστηκε κάποιο μεγάλο, σοκαριστικό γεγονός για να αρχίσει η Wulan Mayastika να αναρωτιέται για τη δουλειά του πατέρα της. Ήταν απλώς μια σταδιακή συνειδητοποίηση πως πολλά πράγματα σχετικά με τον πατέρα της δεν έβγαζαν νόημα. Αρχικά, ήταν το θέμα του ονόματός του: τον είχαν βαπτίσει Gunardi, αλλά όλοι στη γειτονιά τον αποκαλούσαν Gun Jack, με μια αίσθηση φόβου αλλά και σεβασμού. Μετά, ήταν το θέμα της δουλειάς του, μιας και ο πατέρας της είχε μια καντίνα, αλλά είχε επίσης ένα αμάξι γεμάτο όπλα και μια συμμορία ανδρών έτοιμων ανά πάσα στιγμή να τα χρησιμοποιήσουν.

«Άρχισα να υποπτεύομαι ότι ο πατέρας μου ήταν preman (Ινδονήσιος γκάνγκστερ) όταν κατάλαβα πως οι ρυθμοί ζωής του ήταν τελείως αντίθετοι από τους ρυθμούς της υπόλοιπης οικογένειας», λέει η Wulan. «Δούλευε τη νύχτα και κοιμόταν την ημέρα. Όταν ήμουν στο δημοτικό, ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι ότι κάτι ήταν περίεργο σε αυτό διότι οι φίλοι του ήταν τρομακτικοί –ήταν μεγαλόσωμοι και κουβαλούσαν όπλα– αλλά ήταν πολύ φιλικοί σε μένα». «Μέχρι που ένα πρωί και ενώ η μητέρα μου με πήγαινε στο σχολείο, έσκυψα να δέσω τα κορδόνια μου και κάτω από τα καθίσματα του αμαξιού είδα σπαθιά. Ρώτησα τη μητέρα μου ποιανού ήταν και εκείνη μου απάντησε πως ήταν του πατέρα μου».

Η Wulan μεγάλωσε στο Badran, μια σκληρή γειτονιά στην κεντρική Yogyakarta που αρχικά ήταν κινέζικο νεκροταφείο. Τις παλιές εποχές, οι κακοποιοί χρησιμοποιούσαν τους τάφους του νεκροταφείου για να κρυφτούν από τις αρχές όταν ήταν φυγάδες. Σήμερα, η σύνδεση της περιοχής με το έγκλημα παραμένει έντονη. «Αν είσαι από το Badran, είσαι είτε εγκληματίας είτε τζογαδόρος, είτε αλκοολικός είτε waria (transgender γυναίκα), ή απλώς τρελός», εξηγεί η Wulan. Μέσα σε μια τέτοια γειτονιά εγκληματιών, ο Gun Jack σκαρφάλωσε στην κορυφή. Ήταν ένας preman, μια ινδονησιακή παραλλαγή του αγγλικού freeman (ελεύθερος άνθρωπος) που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μπράβους, αλήτες, γκάνγκστερ και κακοποιά στοιχεία τα οποία δρουν στις παρυφές της κοινωνίας, ελέγχοντας το μεγαλύτερο μέρος της παράνομης και ημι-νόμιμης οικονομίας της Ινδονησίας. Ο Gun Jack παρείχε προστασία στα τοπικά παράνομα στέκια τζόγου, μαζεύοντας χρήματα για πανίσχυρους άνδρες και κινούμενος στις σκιές.

Στη Yogya, ο Gun Jack ήταν γνωστός για την καλοσύνη του και για το πόσο ανοιχτόμυαλος ήταν. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, υιοθέτησε ένα 13χρονο αγόρι από τη γειτονική πόλη Solo. Σήμερα, το αγόρι είναι ένας 36χρονος άνδρας που ακούει στο όνομα Mas Doni και είναι το μόνο από τα παιδιά του Gun Jack που ακολουθεί τα βήματα του πατέρα του. «Έπρεπε να βγω στους δρόμους εξαιτίας των συνθηκών», λέει ο Mas Doni. «Αλλά ο Babe («μπαμπάς» στη διάλεκτο Betawi) δεν με έκρινε γι' αυτό. Δεν έκρινε ποτέ κανέναν, ήθελε ο καθένας να είναι ο εαυτός του. Γι' αυτό έδωσα τη ζωή μου στον Babe, ήθελα έτσι να ανταποδώσω την καλοσύνη του».

Για τη Wulan, το να μεγαλώνει με έναν από τους πιο διαβόητους γκάνγκστερ για πατέρα ήταν πολλές φορές εκνευριστικό. Μέχρι να γεννηθεί η Wulan, ο Gun Jack είχε ήδη περάσει κάποιο καιρό στη φυλακή για τον φόνο ενός άνδρα κατά τη διάρκεια μιας σύρραξης σε ένα τοπικό μπιλιαρδάδικο. Ύστερα από αυτό το συμβάν έμεινε μακριά από τη φυλακή, αλλά διατήρησε το κακό συνήθειο να εκρήγνυται όταν τον προκαλούσαν.

«Ο πατέρας μου δεν ακολουθούσε τους κανόνες, τους δημιουργούσε», εξηγεί η Wulan. «Μια φορά με πήγε στο Malioboro και πάρκαρε σε μια ζώνη όπου δεν επιτρεπόταν. Φυσικά, ο παρκαδόρος του την είπε, οπότε ο πατέρας μου κάλεσε τους δικούς του και τον πλάκωσαν στο ξύλο. Δεν μου άρεσε αυτό που έβλεπα, οπότε βγήκα από το αμάξι και περπάτησα μέχρι το σπίτι. Ο πατέρας μου με ακολούθησε και μου ζητούσε διαρκώς συγγνώμη. Ήμουν τόσο θυμωμένη. Του είπα ότι δεν ήθελα ποτέ ξανά να βγω έξω μαζί του».

Όταν κάποια φορά η Wulan αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα με τον άνθρωπο που δούλευε στην καντίνα κοντά στο σχολείο της, ο πατέρας της κατέφτασε με μια ομάδα ανδρών του, έτοιμοι να του «δώσουν ένα μάθημα». Μια άλλη φορά, η συμμορία του Gang Jack συγκρούστηκε με μια άλλη. Η Wulan γύρισε σπίτι και βρήκε όλα τα παράθυρα του σπιτιού σπασμένα. «Μας είχαν σπάσει όλα τα γυάλινα παράθυρα, ενώ είχαν ανατινάξει και την καντίνα του πατέρα μου. Ήταν φοβερά τραυματική εμπειρία και το συμβάν μπήκε και στις εφημερίδες».

Υπήρχαν όμως και τα θετικά: άγνωστοι χάριζαν στη Wulan δώρα στον δρόμο. Ιδιοκτήτες εστιατορίων επέμεναν να μην της παίρνουν χρήματα. Ακόμα και η τοπική αστυνομία σιγουρευόταν πως η Wulan περνούσε με ασφάλεια τον δρόμο. Όταν ο πατέρας της ερχόταν να την πάρει από το σχολείο, όλα τα παιδιά της γειτονιάς φώναζαν « Gun Jack! Gun Jack!».

«Όλοι ήξεραν τον πατέρα μου», λέει αναστενάζοντας η Wulan.

Όταν η Wulan ενηλικιώθηκε, ο πατέρας της αποφάσισε να της αποκαλύψει άλλη μια κρυμμένη πτυχή της ζωής του: «Ο πατέρας μου νόμιζε ότι ντρεπόμουν γι' αυτόν. Μια μέρα, με κάθισε κάτω, τράβηξε μια κάρτα και μου έδειξε ότι στην πραγματικότητα ήταν πράκτορας της BIN (η υπηρεσία πληροφοριών της Ινδονησίας). Μου αποκάλυψε πως στην πραγματικότητα ήταν μυστικός πράκτορας και ότι θα έπρεπε να είμαι περήφανη για εκείνον. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ερχόμασταν σταδιακά όλο και πιο κοντά».

«Πολλές φορές σκεφτόμουν γιατί έφευγε από την πόλη τόσο συχνά. Μου έλεγε πως έπρεπε να φύγει για δουλειά ή να φύγει από τη χώρα, όπως όταν είχε ξεσπάσει βία στο Posο στα '00s και κατά τη διάρκεια των βομβιστικών επιθέσεων στο Μπαλί το 2002. Τώρα πια ήξερα γιατί. Δούλευε για την υπηρεσία πληροφοριών της χώρας».

Η Wulan είναι πλέον 22 και ζει ακόμα στο Badran. Η ζωή της ως κόρης ενός preman της κέντρισε το ενδιαφέρον σχετικά με το πώς λειτουργεί το ανθρώπινο μυαλό, οπότε σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Gadjah Mada, ενώ αυτή την περίοδο ψάχνει για δουλειά.

Ο Gun Jack πέθανε το 2011 από λέμφωμα. Για τη Wulan, η πόλη της δεν είναι η ίδια από τότε που πέθανε ο πατέρας της. Μια νέα γενιά premen έχουν καταλάβει τη Yogya – συμμορίες νεαρών ανδρών που χρησιμοποιούν τον εκφοβισμό και τη βία για να εμποδίσουν τις εκδηλώσεις που στήνουν οι φιλελεύθεροι καλλιτέχνες και ακτιβιστές της πόλης. Με άλλα λόγια, καμία σχέση με τον GunJack, που κάποτε αποπειράθηκε να ξεκινήσει μια φάρμα όπου οι transgender εργάτες του σεξ θα μπορούσαν να δουλεύουν μακριά από τους δρόμους.

«Θα ήταν ωραίο αν τα μέσα ενημέρωσης έκαναν περισσότερα θέματα γι' αυτόν, γιατί ήταν πραγματικά πολύ καλό πρότυπο», λέει η Wulan. «Ειδικά για τους ανθρώπους που μένουν στους δρόμους της Ινδονησίας. Χρειάζονται ένα παράδειγμα ζωής. Η ζωή είναι χαοτική, ο κόσμος μάχεται τυφλά για την εξουσία και τα υλικά αγαθά. Πρέπει να έχουν ένα πρότυπο, να τους μάθει πώς να ζουν με τιμή και αξιοπρέπεια στους δρόμους, πώς να εκτιμούν τους γείτονες και τους συνανθρώπους τους».

Και για τον Mas Doni, όμως, ο Gun Jack παραμένει μια έμπνευση. Για εκείνον, ήταν ο άνθρωπος που χάριζε ρύζι στις χήρες και βοήθησε στο χτίσιμο τζαμιών με τα ίδια του τα χέρια: «Ήταν πολύ γενναιόδωρος. Τα πήγαινε καλά με όλους: τις ιερόδουλες, τους ταξιτζήδες, τους πωλητές των δρόμων, τους αλκοολικούς. Φρόντιζε για τις περιθωριοποιημένες ομάδες. Όταν ζούσε ο Babe, υπήρχε σεβασμός σε όλη τη χώρα για την Badran. Τώρα, αυτός ο σεβασμός δεν υπάρχει πια».

Το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε στο VICE Indonesia.

Περισσότερα από το VICE

Φωτογραφίες από την Κοιλάδα της Κένυας που Παράγει τους Καλύτερους Δρομείς στον Κόσμο

Δύο Γυναίκες Εξηγούν πώς Είναι να Δίνεις Μάχη με τον Καρκίνο του Μαστού στα 25 σου

Οι Οικοσεξουαλικοί Πιστεύουν ότι το να Κάνεις Σεξ με τη Γη θα Μπορούσε να τη Σώσει