Το Πλοίο Από το «Πείραμα της Φιλαδέλφεια» Παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Ναυτικό και (Μάλλον) Εξαφανίστηκε Ξανά

To «Πείραμα της Φιλαδέλφεια» είναι από τις πιο γνωστές θεωρίες συνωμοσίας και ίσως η πρώτη που ανάγκασε το Αμερικανικό κράτος να προχωρήσει σε δημόσιες τοποθετήσεις για τη διάψευσή του. Μαζί με το περιστατικό στο Roswell (που έλαβε χώρα περίπου τέσσερα χρόνια αργότερα), αποτέλεσαν εφαλτήριο της ενεργής ενασχόλησης απλών πολιτών -και ερευνητών- με το άγνωστο. 

Είναι 28 Οκτωβρίου του 1943. Στο λιμάνι της Φιλαδέλφεια, το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό ετοιμάζει ένα ιδιαίτερο πείραμα με το κωδικό όνομα: «Project Rainbow» -ευρύτερα γνωστό στους κύκλους των συνωμοσιολογων ως το «Πείραμα της Φιλαδέλφεια». 

Σύμφωνα πάντα με όσους υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο πείραμα όντως πραγματοποιήθηκε, σκοπός ήταν η δημιουργία ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, τα οποία, θα δημιουργούσαν μια stealth τεχνολογία που θα έκανε τα καράβια αόρατα, όχι μόνο στα ραντάρ των αντιπάλων, αλλά και στο γυμνό μάτι.  

Είναι γνωστό ότι οι δύο επιστήμονες εργαζόντουσαν στην Αμερική και πως είχαν πάρε – δώσε και με τον στρατό για διάφορα θέματα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Άινσταϊν συμμετείχε στο πείραμα, το οποίο βασιζόταν σε δική του θεωρία, αυτή του Ενοποιημένου Πεδίου, ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί.

Υπάρχουν άλλοι, που τοποθετούν τον Νίκολα Τέσλα στις απαρχές της έρευνας και μάλιστα, αναφέρουν ότι μόλις άρχισε να παρουσιάζει κάποιες διαφωνίες σχετικά με το project, βρέθηκε μυστηριωδώς νεκρός. Η συμμετοχή κάποιου εκ των δύο πάντως, ακόμη και αν πάρουμε ως δεδομένο ότι πρόκειται για αληθινό περιστατικό, είναι σχεδόν αδύνατο να αποδειχθούν. 

Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου το Αντιτορπιλικό USS Eldridge με το πλήρωμά του βρισκόταν στο λιμάνι της πόλης. Πάνω σε αυτό είχαν τοποθετηθεί κάποιοι ειδικοί πυλώνες, οι οποίοι, μαζί με εξωτερικές ενέργειες θα αντιδρούσαν δημιουργώντας τα απαραίτητα ηλεκτρομαγνητικά πεδία για να γίνει το πλοίο αόρατο. 

Λέγεται, ότι είχε προηγηθεί μια σχεδόν επιτυχημένη προσπάθεια κάποιες μέρες πριν. 

Το πείραμα ξεκίνησε σε -περίπου- κοινή θέα και με κάποια ακόμη καράβια να βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Ξαφνικά, ένα είδος πράσινης -και μπλε- ομίχλης τύλιξε το σκάφος μήκους 93,3 μέτρων και πλάτους 11,3 μέτρων. Αρχικά ήταν ορατό μόνο το περίγραμμά του και στη συνέχεια εξαφανίστηκε εντελώς.

Μέσα σε λίγα λεπτά, η χαρά έδωσε τη θέση της στην απόγνωση. Κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει τι πήγε στραβά. Το πλοίο εξαφανίστηκε για 18 ολόκληρα λεπτά και μάλιστα, υπάρχουν μαρτυρίες ότι εθεάθη στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια (περίπου 350 χιλιόμετρα μακριά από την Πενσυλβάνια). Υπήρξε μια γενική αναστάτωση μέχρι να επανεμφανιστεί στο λιμάνι της Φιλαδέλφειας. 

Με τρόμο οι υπεύθυνοι ανακάλυψαν το πλήρωμα σοκαρισμένο, με τους περισσότερους από τους ναύτες να λένε ασυναρτησίες. Επίσης, έδειχναν σημάδια απώλειας χρόνου, ενώ κάποιοι από αυτούς βρέθηκαν εγκλωβισμένοι σε σημεία του πλοίου όπου δεν ήταν δυνατό να έχουν μπει μόνοι τους (ανάμεσα από τοίχους, για παράδειγμα). 

Μάλιστα, κάποιοι εξαφανίστηκαν για πάντα. Αξίζει να αναφέρουμε, ότι μέσα στο επόμενο διάστημα οι επιζήσαντες κρίθηκαν ακατάλληλοι και αποπέμφθηκαν από το σώμα - πάντα σύμφωνα με τον «μύθο». 

Πολλά έχουν ειπωθεί σχετικά με τα 18 λεπτά που υποτίθεται ότι έλειπε το USS Eldridge. Δεν είναι λίγοι αυτοί που κάνουν λόγο για τη συμμετοχή εξωγήινων στο πείραμα, όμως, η επικρατέστερη θεωρία είναι αυτή που θέλει τους επιστήμονες να δημιουργούν συνθήκες τηλεμεταφοράς και γι’ αυτό υπάρχουν οι προαναφερθείσες μαρτυρίες που θέλουν το πλοίο να εμφανίζεται ξαφνικά σε απόσταση που ήταν αδύνατον να καλυφθεί σε λίγα μόλις λεπτά. 

Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι το πλοίο μεταφέρθηκε στο 1983 και συγκεκριμένα στις υπόγειες εγκαταστάσεις του προγράμματος «Μόντοκ», στο Λονγκ Άιλαντ. Μιλάμε για εποχές με μεγάλη δυσκολία στην επιβεβαίωση της εκάστοτε πληροφορίας, οπότε, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι κυκλοφορούσαν πολλές φήμες που καταγράφηκαν χωρίς να είναι δυνατή η επαλήθευσή τους. 

Για παράδειγμα, μια «μαρτυρία» αναφέρει ότι το πλήρωμα πανικοβλήθηκε από τη μεταφορά, με κάποιους να προσπαθούν να σβήσουν τις γεννήτριες που δημιουργούσαν τα πεδία και άλλους να πηδάνε στη θάλασσα για να σωθούν. Οι τελευταίοι, υποθετικά, είναι και αυτοί που χάθηκαν για πάντα. Μάλιστα, γίνεται λόγος και για ενσωμάτωση ανθρώπων στα τοιχώματα του πλοίου. Κάτι σαν αλλαγή ύλης, για να το θέσουμε «καφενειακά». 

Το «Πείραμα της Φιλαδέλφεια» δεν υπήρχε στον «χάρτη» μέχρι τα τέλη του 1955. Τη χρονιά δηλαδή που ο Morris Ketchum Jessup έλαβε ένα γράμμα από τον άγνωστο σε αυτόν, Carl Allen. Ο Jessup ήταν ένας Ufologist με master στην Αστρονομία. Εργαζόταν ως πωλητής αυτοκινήτων και παράλληλα έγραφε βιβλία σχετικά με τα UFO. Αξίζει να αναφέρουμε, ότι δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένος εμπορικά και αυτό είναι μόλις ένα από τα πολλά περίεργα της υπόθεσης. 

Ο Allen, από την άλλη, υποστήριζε ότι ήταν μέλος του πληρώματος ενός εκ των πλοιαρίων που βρισκόντουσαν σε κοντινή απόσταση από το USS Eldridge και πως ήταν αυτόπτης μάρτυρας του πειράματος. Οι δύο άνδρες είχαν όντως ανταλλάξει γράμματα και η ασήμαντη φαινομενικά αλληλογραφία τους, στάθηκε τελικά ικανή να ξεκινήσει μια θεωρία συνωμοσίας που συζητιέται ακόμη και σήμερα -78 χρόνια αργότερα. 

Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Jessup είχε ζητήσει από τον Allen αποδείξεις για όσα του ανέφερε, όμως, τα στοιχεία που του έστελνε πίσω δεν τον έπεισαν ώστε να ασχοληθεί περεταίρω. 

Το 1967 ο Ufologist θα δεχθεί μια κλήση από το Πολεμικό Ναυτικό. Οι υπεύθυνοι θα του ζητήσουν να παραβρεθεί σε μια συνάντηση ώστε να τους δώσει πληροφορίες. Ο λόγος ήταν πολύ συγκεκριμένος. Λίγες μέρες πριν είχαν λάβει, από άγνωστο αποστολέα, το βιβλίο του με τίτλο: «The Case for the UFO», το οποίο, ήταν γεμάτο χειρόγραφες πληροφορίες που με κάποιο τρόπο συνδέονταν με το «Πείραμα της Φιλαδέλφεια». 

Παρότι η στάση του Πολεμικού Ναυτικού μέχρι και σήμερα είναι κάθετη, ότι το πείραμα δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, κάλεσαν τον Jessup. Αυτός, αναγνώρισε τον γραφικό χαρακτήρα του Allen. Μάλιστα, σε ένα σχετικό ντοκιμαντέρ του History Channel, τα αδέρφια του πρώην ναύτη του Πολεμικού Ναυτικού αναφέρουν ότι συνήθιζε να γράφει σημειώσεις πάνω σε βιβλία και να τα στέλνει σε ανθρώπους που πίστευε ότι θα τις βρουν ενδιαφέρουσες. 

Μια αξιοπερίεργη λεπτομέρεια είναι πως το πολεμικό ναυτικό εκτύπωσε 127 αντίτυπα του βιβλίου, μαζί με τις σημειώσεις του Allen, με σκοπό να τις μελετήσουν. 

Το αστείο της υπόθεσης είναι πως ο Jessup δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το πείραμα, αφού η βασική του ενασχόληση είχε να κάνει με τα UFO και την εξωγήινη ζωή. Μάλιστα, ένα από τα βιβλία του γνώρισε μικρή επιτυχία και αυτό τον ώθησε σε μια προσπάθεια να βιοποριστεί ως συγγραφέας. 

Η περίοδος 1958 – 1959 ήταν καταστροφική. Η γυναίκα του αποφάσισε να τον χωρίσει και αυτός φεύγει για λίγο καιρό από τη Φλόριντα -όπου έμενε- για τη Νέα Υόρκη. Γυρίζοντας, ενεπλάκη σε ένα τροχαίο ατύχημα με τη διαδικασία αποκατάστασης να είναι αρκετά χρονοβόρα και επίπονη. Στις 20 Απριλίου του 1959 βρέθηκε νεκρός στο αυτοκίνητό του. Είχε συνδέσει ένα λάστιχο με την εξάτμιση, το οποίο, πέρασε από το παράθυρο του οδηγού στο εσωτερικό του οχήματος ανεβάζοντας τα τζάμια. 

Πολλοί συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν ότι είχε ανακαλύψει κάποια στοιχεία για το «Πείραμα της Φιλαδέλφειας» και αποφάσισαν να του κλείσουν το στόμα. Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η κόρη του, η οποία, σε δηλώσεις της άφησε να εννοηθεί, ότι, ενώ ο πατέρας της αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα, είχε πολλούς λόγους για να ζήσει. 

Σύμφωνα με τα επίσημα ημερολόγια του πλοίου, στις 28 Οκτωβρίου του 1943 βρισκόταν στις Μπαχάμες. Μέλη του πληρώματος έχουν υποστηρίξει δημόσια αυτή την εκδοχή. Επίσης, αναφέρουν ότι το Ναυτικό τους είχε στείλει να παρακολουθήσουν τη διαδικασία συναρμολόγησής του, ώστε να γνωρίζουν καλά το σκαρί του. Αυτό σημαίνει ότι δούλευαν σε αυτό από την πρώτη στιγμή και δεν το εγκατέλειψαν για χρόνια. 

Βέβαια, υπάρχει η φήμη ότι για τις ανάγκες του πειράματος το πλήρωμα άλλαξε και πως στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο πλοία με την ίδια «ταυτότητα» - με κομμάτια τους να μεταφέρονται από το ένα στο άλλο. 

Το 1951 και με τις ΗΠΑ να αποφασίζουν την ενδυνάμωση κάποιων χωρών από τις συμμαχικές δυνάμεις και σε αυτό το πλαίσιο δωρίζουν κάποια σκάφη στην Ελλάδα. Ένα από αυτά ήταν το USS Eldridge, που μετονομάζεται σε Λέων ΙΙΙ. Το πρώτο μυστήριο έρχεται με τη μία, αφού οι Αμερικάνοι υπολογίζουν το εκτόπισμά του στους 1520 τόνους, ενώ οι Έλληνες στους 1240. Η διαφορά ίσως και να έχει να κάνει με την αφαίρεση εξοπλισμού πριν παραχωρηθεί. Κάποιες φωνές λένε ότι επρόκειτο για τον εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκε για το πείραμα.  

Διαβάζουμε στο επίσημο site του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού: «Ένα από τα τέσσερα που παραχωρήθηκαν στο πλαίσιο της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας και αποτέλεσαν τα νεότερα "Θηρία”. Του ιδίου τύπου: ΙΕΡΑΞ, ΑΕΤΟΣ και ΠΑΝΘΗΡ. Ημερομηνία ναυπηγήσεως 25 Ιουλίου 1943. Παρελήφθη στις 15 Ιανουαρίου 1951 από τον Ανθυποπλοίαρχο Δ. Φοίφα. Από τα πιο χρήσιμα και δραστήρια πλοία του Ναυτικού. Χρησιμοποιήθηκε εντατικά για περιπολίες στο Ανατολικό Αιγαίο και τη Δωδεκάνησο, όπως και για την εκπαίδευση των Ν. Δοκίμων. 

Ανήκε στη δύναμη της Διοικήσεως Αντιτορπιλικών. Πρόκειται για το πλοίο που οι λάτρεις των έργων επιστημονικής φαντασίας το θέλουν να παίρνει μέρος στο αποκαλούμενο "Το πείραμα της Φιλαδέλφειας", ένα πείραμα που δεν έγινε μάλλον ποτέ, αφού από πουθενά δεν τεκμηριώνεται κάτι τέτοιο, αλλά και το ίδιο το πλοίο δεν είχε τις μυστηριώδεις ιδιότητες που θέλουν να του αποδίδουν».

Μπορεί το Πολεμικό Ναυτικό να αναφέρεται ειρωνικά -για κάποιο περίεργο λόγο- στο «Πείραμα της Φιλαδέλφεια», όμως, τα περίεργα συνεχίστηκαν και στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, υπάρχει η φήμη ότι το πλοίο εξαφανίστηκε για δύο μέρες κατά τη διάρκεια άσκησης στο Ιόνιο. Όταν επανεμφανίστηκε, κάποιοι από τους χώρους ήταν κλειδαμπαρωμένοι και είχαν εμφανιστεί καλώδια που δεν κατέληγαν πουθενά. Φυσικά, το συγκεκριμένο περιστατικό δεν επαληθεύθηκε ποτέ. 

Η τελευταία αναφορά στο ιστορικό αυτό καράβι έγινε σε ένα από τα τελευταία μέρη που θα περίμενε κανείς. Στο Ελληνικό Playboy και πιο συγκεκριμένα στο τεύχος του Οκτωβρίου του 1996 με εξώφυλλο την Αννίτα Ναθαναήλ - στο ίντερνετ βρήκαμε ότι ένα pdf του τεύχους κοστίζει 100 δολάρια. 

Η εύρεση του κειμένου -ο τίτλος του οποίου φαίνεται ξεκάθαρα στο εξώφυλλο- είναι σχεδόν αδύνατη, όμως, μέρος του υπάρχει μεταφρασμένο στα αγγλικά σε ένα site αφιερωμένο στην υπόθεση. 

«Τα τελευταία χρόνια το πλοίο έχουν επισκεφτεί αρκετές επιτροπές του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, δείχνοντας μεγάλο ενδιαφέρον για το μέλλον του. Οι εργάτες που βρήκαμε να δουλεύουν σε αυτό αφαιρούν με μεγάλη προσοχή όλα τα μικρά κομμάτια του και τα τοποθετούν μαζί, ακόμη και τις πιο μικρές βίδες. Γενικά, αφαιρέθηκαν τα πάντα από το πλοίο, εκτός από την καρίνα του. Έπειτα χωρίστηκαν σε κατηγορίες και καταγράφηκαν σε σχετικές λίστες που ζήτησε το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό. Μιλάμε για περίπου 50.000 αντικείμενα. 

Υπάρχουν φήμες ότι ο Αετός, το δίδυμο πλοίο του Λέων, έχει αγκυροβολήσει εδώ και πολύ καιρό σε ένα ναυπηγείο στον Μισισιπή και όντας εγκαταλελειμμένο περιμένει μια “δωρεά οργάνων” -τα κομμάτια που αφαιρέθηκαν από το Λέων- για να μπαρκάρει ξανά». 

Το Πολεμικό Ναυτικό απέσυρε το Λέων το 1992 και τελικά το πούλησε εν έτει 1999 στην εταιρεία V&J SCRAPMETAL TRADING L.T.D, για scraping. 

Βέβαια, αυτή η πληροφορία δεν ικανοποίησε τους φίλους των θεωριών συνωμοσίας. Ένα μήνα πριν την αγοραπωλησία, Αμερικάνος ερευνητής φέρεται να επικοινώνησε με τη συγκεκριμένη εταιρεία ζητώντας πληροφορίες για το καράβι παριστάνοντας τον ενδιαφερόμενο αγοραστή. Σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά του, υπήρξε μια απάντηση από πλευράς των Ελλήνων, όμως, η επικοινωνία διακόπηκε για κάποιο διάστημα και τελικά τον ενημέρωσαν ότι το καράβι είχε μεταφερθεί στην Κρήτη, όπου και καταστράφηκε. 

Αυτή η πληροφορία μας φέρνει σε μία ακόμη μαρτυρία, ενός δεύτερου Αμερικάνου, ο οποίος, αναφέρει ότι το 2000 είχε βρεθεί για δουλειές στην Κρήτη και είδε το «κουφάρι» του Λέων δίπλα σε άλλα δύο παλιά πολεμικά πλοία.

Με λίγα λόγια, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι το αντιτορπιλικό δεν καταστράφηκε ποτέ, ή τουλάχιστον όχι την περίοδο που υποστηρίζει το Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας και η εταιρεία στην οποία πουλήθηκε. 

Κάτι που άρχισε από μια απλή ανταλλαγή γραμμάτων κατέληξε να είναι η πρώτη μεγάλη θεωρία συνωμοσίας, με την Αμερικανική κυβέρνηση να την αρνείται για δεκαετίες. Εκατοντάδες βιβλία έχουν γραφτεί γι’ αυτή, ενώ το πείραμα έχει γίνει χολιγουντιανή ταινία και αποτέλεσε έμπνευση για επεισόδια αρκετών τηλεοπτικών σειρών επιστημονικής φαντασίας. Μέσα στις επόμενες δεκαετίες ο Carl Allen στοχοποιήθηκε και θεωρήθηκε κάτι σαν τσαρλατάνος ακόμη και από ανθρώπους που ασχολούνται ενεργά με τις συνωμοσίες. Όσοι τον γνώριζαν, περιγράφουν έναν ευφυή άνθρωπο με χαμηλές επικοινωνιακές δεξιότητες. Πέθανε το 1994 σε ηλικία 68 ετών - πιθανότατα από φυσικά αίτια. 

Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος έφερε στο προσκήνιο το ακόμη πιο δημοφιλές θέμα των εξωγήινων και των UFO, που άφησε πίσω το «Πείραμα της Φιλαδέλφεια». Όπως και να’χει, εκείνη η περίοδος ήταν κομβική για τους συνωμοσιολόγους και σίγουρα τα πειράματα -που, όντως, πραγματοποιούνται μέχρι και σήμερα- και ο αγώνας των υπερδυνάμεων να δημιουργήσουν νέα υπερόπλα, δίνει τροφή για σκέψεις «έξω από το κουτί». 

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Rufulu: «Μου Δίνει Ελπίδα Ότι Λειτουργούμε πιο Συλλογικά για να Λύσουμε τα Κοινωνικά Προβλήματα»

Αυτός ο Οπαδός Έγινε Meme ως το Πρόσωπο της Απογοήτευσης

Η Γυναικοκτονία Δεν Είναι μια «Φάση που Στράβωσε» Αλλά μια Αρρώστια Ριζωμένη

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.