Πριν από ένα χρόνο περίπου, περπατώντας στον Πειραιά, πίσω από το Δημοτικό Θέατρο, πέρασα δίπλα από έναν μικρό τοίχο όπου έγραφε με κόκκινα γράμματα «Cacao Rocks», δηλαδή «Το Κακάο τα "Σπάει"». Τότε, νόμιζα πως απλά κάποιος γούσταρε τόσο πολύ το κακάο που το έκανε graffiti ή πως αυτή η φράση έκρυβε κάποιον άλλον συμβολισμό, που δεν μπορούσα να φανταστώ, για παράδειγμα πολιτικό.Ελάχιστες ώρες αργότερα, στην αρχική σελίδα του facebook μου εμφανίστηκε ξανά η φράση «Cacao Rocks» - κάποιος είχε ποστάρει ένα άρθρο που είχε στον τίτλο του το «Cacao Rocks». Έτσι έμαθα για τον Ιάσονα, έναν 30χρονο -πλέον- εικαστικό καλλιτέχνη, μισό Κερκυραίο μισό Γάλλο, που έγινε γνωστός στους καλλιτεχνικούς -και όχι μόνο- κύκλους ως street artist.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πέρα από τις εικαστικές του παρεμβάσεις στους δρόμους της Αθήνας για τις οποίες είναι γνωστός -βάφοντας τοίχους, αφήνοντας γλυπτά σε κεντρικά σημεία της πόλης- ο Cacao Rocks είναι ξεχωριστός διότι είναι ο καλλιτέχνης που όλοι έχουμε στο μυαλό μας.
Ζει σε ένα ταπεινό υπόγειο μιας γκαλερί στου Ψυρρή, όπου είναι και το στούντιό του, με τα απολύτως βασικά: πολλές μπογιές, δύο τραπέζια, ένα κρεβάτι, μερικές καρέκλες, λίγα τρόφιμα, μια τούρκικη τουαλέτα, ένα αερόθερμο και τη γάτα του την Coco.Είναι πολύ φλύαρος, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, και, όταν δεν ζωγραφίζει, μπορεί να μιλάει για ώρες. Για αυτό διατηρεί κιόλας ένα blog στο οποίο γράφει τα δικά του, όπως λέει - κυρίως εξηγεί τα έργα του. «Δεν βγάζουν πολύ νόημα αυτά που γράφω. Κυρίως οι φίλοι μου με καταλαβαίνουν, επειδή αυτά για τα οποία μιλάω είναι βιωματικά», θα πει ο ίδιος.Στο γεμάτο με καμβάδες σπίτι/στούντιό του, φιλοξενεί κατά καιρούς εικαστικούς καλλιτέχνες από διάφορες χώρες. Ενώ κι ο ίδιος προσπαθεί να ταξιδεύει στο εξωτερικό, αν και τα χρήματα είναι ένας βασικός ανασταλτικός παράγοντας για να κάνει συχνά κάτι τέτοιο. «Δεν είχα ποτέ τα λεφτά να ταξιδέψω ρε γαμώτο. Το πιο ουσιαστικό που έχω κάνει από ταξίδια είναι ο γύρος της Ευρώπης με Interrail. Αλλά κοιμόμουν στον δρόμο. Είχα budget 1.000 ευρώ και μόνο το εισιτήριο κόστιζε 300. Ήταν πιο πολύ εκπαιδευτικό ταξίδι. Επισκεπτόμουν κυρίως μουσεία», λέει.Παίρνει θέση μπροστά από έναν μεγάλο καμβά που φαίνεται μισοτελειωμένος. «Τον ξεκίνησα πέρυσι τον Μάιο, όταν φιλοξενούμουν για ένα διάστημα στη Γερμανία (Φρανκφούρτη & Βερολίνο). Ήταν λίγο πριν τις εκλογές του Γενάρη στην Ελλάδα, τότε που είχαν προκύψει όλα τα ζητήματα με την κρίση. Μάλιστα, στη Γερμανία δεχόμουν αρκετό ρατσισμό. Θυμάμαι "έφαγα" μια κλήση στο μετρό στο Βερολίνο και όταν ο ελεγκτής είδε την ταυτότητά μου είπε "Έλληνας; Ε ναι, σιγά μην πλήρωνες". Ήμουν σε μια χώρα που ένιωθα ότι αδικεί κιόλας την Ελλάδα με τις πολιτικές της και μου έλειψαν τα χρώματα της χώρας μου. Μ' έπιασε μια νοσταλγία για την Ελλάδα. Καμία, όμως, σχέση με εθνικισμό. Μάλλον το αντίθετο, είμαι ελευθεριακός. Απλώς θαυμάζω αυτόν τον τόπο».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Είναι θεματικά τα έργα σου;
Cacao Rocks: Ναι, συνήθως είναι. Είχα κάνει μια ολόκληρη έκθεση, μάλιστα, με τον φίλο μου τον This Is Opium, με θέμα το βιβλίο «Ζαντίγκ», του Βολταίρου .Αποφεύγω, όμως, να χρησιμοποιήσω ως θέμα μου την κρίση. Δεν μου αρέσει, επειδή νιώθω σαν να εκμεταλλεύομαι μια κατάσταση. Τέτοια θεματικά, κυρίως πολιτικά, κάνω στον δρόμο. Είναι άλλο πράγμα να ζωγραφίζεις έναν καμβά που μπορεί να πουληθεί και να βγάλεις κάποια χρήματα απ' αυτόν και άλλο να γράψεις ένα σύνθημα σε κάποιον τοίχο. Το πρώτο μού φαίνεται κάπως ανήθικο.Τώρα, κάνω έργα με θεματική τις Κυκλάδες, όπου θα ήθελα και να μένω. Τις επισκέφτηκα σχετικά πρόσφατα και έπαθα πλάκα. Θα ήθελα να έχω ένα μικρό σπίτι εκεί και να ζωγραφίζω. Είναι δύσκολο, αλλά μπορεί να γίνει κάποτε.Θα έβαφες και εκεί τοίχους;
Δεν νομίζω, διότι είναι πολύ καθαρά τα νησιά. Είναι άλλο τοπίο και μου αρέσει. Η Αθήνα, απ' την άλλη, είναι χάλια. Όλο αφίσες και τέτοια - πουθενά χρώμα. Ακόμα και το Πολυτεχνείο που είχαν βάψει ήταν κάτι ωραίο.Προς το παρόν, πώς είναι να ζεις μες στο στούντιό σου; Το κάνεις από επιλογή;
Εδώ κατέληξα μετά το φανταριλίκι μου στην Κύπρο. Γύρισα στην Αθήνα άνεργος και χωρίς σπίτι και ευτυχώς βρέθηκε ο Αυστραλός ιδιοκτήτης της γκαλερί από πάνω και μου πρότεινε να κάνω μια έκθεση. Μου πρότεινε να με φιλοξενήσει σε αυτόν τον χώρο, οπότε έτσι ξεκίνησα να παράγω έργα και να βγάζω κάποια χρήματα πουλώντας τα.
Cacao Rocks: Ναι, συνήθως είναι. Είχα κάνει μια ολόκληρη έκθεση, μάλιστα, με τον φίλο μου τον This Is Opium, με θέμα το βιβλίο «Ζαντίγκ», του Βολταίρου .Αποφεύγω, όμως, να χρησιμοποιήσω ως θέμα μου την κρίση. Δεν μου αρέσει, επειδή νιώθω σαν να εκμεταλλεύομαι μια κατάσταση. Τέτοια θεματικά, κυρίως πολιτικά, κάνω στον δρόμο. Είναι άλλο πράγμα να ζωγραφίζεις έναν καμβά που μπορεί να πουληθεί και να βγάλεις κάποια χρήματα απ' αυτόν και άλλο να γράψεις ένα σύνθημα σε κάποιον τοίχο. Το πρώτο μού φαίνεται κάπως ανήθικο.Τώρα, κάνω έργα με θεματική τις Κυκλάδες, όπου θα ήθελα και να μένω. Τις επισκέφτηκα σχετικά πρόσφατα και έπαθα πλάκα. Θα ήθελα να έχω ένα μικρό σπίτι εκεί και να ζωγραφίζω. Είναι δύσκολο, αλλά μπορεί να γίνει κάποτε.Θα έβαφες και εκεί τοίχους;
Δεν νομίζω, διότι είναι πολύ καθαρά τα νησιά. Είναι άλλο τοπίο και μου αρέσει. Η Αθήνα, απ' την άλλη, είναι χάλια. Όλο αφίσες και τέτοια - πουθενά χρώμα. Ακόμα και το Πολυτεχνείο που είχαν βάψει ήταν κάτι ωραίο.Προς το παρόν, πώς είναι να ζεις μες στο στούντιό σου; Το κάνεις από επιλογή;
Εδώ κατέληξα μετά το φανταριλίκι μου στην Κύπρο. Γύρισα στην Αθήνα άνεργος και χωρίς σπίτι και ευτυχώς βρέθηκε ο Αυστραλός ιδιοκτήτης της γκαλερί από πάνω και μου πρότεινε να κάνω μια έκθεση. Μου πρότεινε να με φιλοξενήσει σε αυτόν τον χώρο, οπότε έτσι ξεκίνησα να παράγω έργα και να βγάζω κάποια χρήματα πουλώντας τα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κατά τα άλλα, δεν κάνω τίποτα φοβερό. Ξυπνάω νωρίς το πρωί, τσεκάρω τα mail μου και ζωγραφίζω φουλ. Δεν βγαίνω πολύ. Κάνω κάποιους περιπάτους στην Ακρόπολη, στο Πεδίο του Άρεως, στον Εθνικό κήπο. Μπορεί και να βάψω έξω αν τύχει. Κατά τα άλλα, ψώνια, τράπεζες, εφορίες - ψιλομιζέρια.Έχεις στάνταρ περιοχές που βάφεις ή μπορεί να περνάς από κάπου, να τύχει να έχεις ένα σπρέι πάνω σου και να γράψεις κάτι;
Πάντα έχω ένα σπρέι πάνω μου, ή κάποιον μαρκαδόρο. Πώς παίρνεις εσύ το κινητό ή τα κλειδιά σου φεύγοντας από το σπίτι; Εγώ παίρνω κάτι που βάφει/γράφει. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα το χρησιμοποιήσω, αλλά πάντα κουβαλάω κάτι. Από 'κει και πέρα, τα μεγάλα έργα που κάνω εκτός σπιτιού, που χρειάζονται ψηλά κοντάρια και, γενικά, περισσότερη οργάνωση, κανονίζονται από πιο πριν και συνήθως πηγαίνω με παρέα.Τι γράφεις έξω;
Κυρίως πολιτικά. Από τα πιο χαρακτηριστικά μου είναι το «Cut the debt» και το «Europe without Greece is like a party without drugs», το οποίο είχε γίνει viral τότε με το δημοψήφισμα.Είχες πάρει πολιτική θέση τότε;
Ήμουν υπέρ του «Όχι» και είχα κάνει προπαγάνδα κιόλας. Δεν υποστήριξα, όμως, το «Όχι» του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κανενός κόμματος, αλλά το «Όχι» του λαού μας. Το είδα κάπως σαν το «Όχι» του Μεταξά. Αν λέγαμε «Ναι» θα ήταν σαν να λέμε «Γαμήστε μας». Το «Όχι» δήλωνε μια αξιοπρέπεια. Άλλωστε, πιστεύω ότι δεν στέκει Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα.Αν δεν ασχολιόσουν με την τέχνη, τι θα έκανες;
Θα ήμουν δυστυχισμένος, σοβαρά. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Έχω σπουδάσει γαλλική φιλολογία, αλλά δεν μπορούσα να διδάξω. Πάντα είχα τους δασκάλους ως κακούς στο μυαλό μου. Μόνο όσους έκαναν καλλιτεχνικά συμπαθούσα.
Πάντα έχω ένα σπρέι πάνω μου, ή κάποιον μαρκαδόρο. Πώς παίρνεις εσύ το κινητό ή τα κλειδιά σου φεύγοντας από το σπίτι; Εγώ παίρνω κάτι που βάφει/γράφει. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα το χρησιμοποιήσω, αλλά πάντα κουβαλάω κάτι. Από 'κει και πέρα, τα μεγάλα έργα που κάνω εκτός σπιτιού, που χρειάζονται ψηλά κοντάρια και, γενικά, περισσότερη οργάνωση, κανονίζονται από πιο πριν και συνήθως πηγαίνω με παρέα.Τι γράφεις έξω;
Κυρίως πολιτικά. Από τα πιο χαρακτηριστικά μου είναι το «Cut the debt» και το «Europe without Greece is like a party without drugs», το οποίο είχε γίνει viral τότε με το δημοψήφισμα.Είχες πάρει πολιτική θέση τότε;
Ήμουν υπέρ του «Όχι» και είχα κάνει προπαγάνδα κιόλας. Δεν υποστήριξα, όμως, το «Όχι» του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κανενός κόμματος, αλλά το «Όχι» του λαού μας. Το είδα κάπως σαν το «Όχι» του Μεταξά. Αν λέγαμε «Ναι» θα ήταν σαν να λέμε «Γαμήστε μας». Το «Όχι» δήλωνε μια αξιοπρέπεια. Άλλωστε, πιστεύω ότι δεν στέκει Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα.Αν δεν ασχολιόσουν με την τέχνη, τι θα έκανες;
Θα ήμουν δυστυχισμένος, σοβαρά. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Έχω σπουδάσει γαλλική φιλολογία, αλλά δεν μπορούσα να διδάξω. Πάντα είχα τους δασκάλους ως κακούς στο μυαλό μου. Μόνο όσους έκαναν καλλιτεχνικά συμπαθούσα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν έχεις κάνει κάτι άλλο (επαγγελματικά) στη ζωή σου;
Ναι, εννοείται. Έχω δουλέψει για να βγάλω χρήματα, ως ντελιβεράς, πωλητής ρούχων και μια περίοδο μοίραζα διαφημιστικά φυλλάδια. Μετά, κέρδισα έναν διαγωνισμό βίντεο, τον Shoot it, με ένα βιντεάκι όπου έδειξα αυτό που έκανα εκείνη την περίοδο - έφτιαχνα σχήματα και σχέδια με κολλητικές ταινίες σε τοίχους. Με είχε πιάσει ένα mood τύπου να μην επιβάλλω την τέχνη μου αλλά ο περαστικός να μπορεί, αν δεν του αρέσει, να αφαιρέσει το έργο μου. Κέρδισα λοιπόν το πρώτο βραβείο, που ήταν δωρεάν μαθήματα σε μια σχολή φωτογραφίας, τα οποία παρακολούθησα και με βοήθησαν πολύ.
Ναι, εννοείται. Έχω δουλέψει για να βγάλω χρήματα, ως ντελιβεράς, πωλητής ρούχων και μια περίοδο μοίραζα διαφημιστικά φυλλάδια. Μετά, κέρδισα έναν διαγωνισμό βίντεο, τον Shoot it, με ένα βιντεάκι όπου έδειξα αυτό που έκανα εκείνη την περίοδο - έφτιαχνα σχήματα και σχέδια με κολλητικές ταινίες σε τοίχους. Με είχε πιάσει ένα mood τύπου να μην επιβάλλω την τέχνη μου αλλά ο περαστικός να μπορεί, αν δεν του αρέσει, να αφαιρέσει το έργο μου. Κέρδισα λοιπόν το πρώτο βραβείο, που ήταν δωρεάν μαθήματα σε μια σχολή φωτογραφίας, τα οποία παρακολούθησα και με βοήθησαν πολύ.
Οπότε, χρήματα πώς βγάζεις τώρα;
Οι street artists πληρώνονται είτε κάνοντας κάποιες δουλειές σε ιδιωτικούς χώρους, είτε πουλώντας τους καμβάδες τους. Έτσι κι εγώ.Έχεις κάνει κι άλλα πράγματα όμως, όπως γλυπτά και ρούχα.
Τα γλυπτά, ίσως μου αρέσουν πιο πολύ από όλα. Τα βρίσκω πιο ενδιαφέροντα, αλλά επειδή μένω στον χώρο όπου δουλεύω ταυτόχρονα, είναι δύσκολο. Έχει πολλή σκόνη και δεν είναι υγιεινό. Μάλιστα, για μια τριετία (2004-2007) έκανα μόνο γλυπτά, κάποια από τα οποία πούλησα σε φίλους, κάποια άλλα τα χάρισα και τα πιο πολλά τα άφησα στον δρόμο ή τα πέταξα.Ό,τι αφορά στα ρούχα, σε κάποια φάση συνεργαζόμουν με τη σχεδιάστρια Χριστίνα Σκαρπέλη και είχαμε φτιάξει κάποια πράγματα μαζί. Μετά είχα κάνει κάποια Τ-shirts με τη Yoki και πέρσι έκανα πετσέτες με τη Sun of a Beach. Ενώ, τώρα, μαζί με την Έλενα Μακρή, ετοιμάζουμε κάποια ρούχα υψηλής ραπτικής με τυπώματα από τα έργα που έχω κάνει για τις Κυκλάδες.
Οι street artists πληρώνονται είτε κάνοντας κάποιες δουλειές σε ιδιωτικούς χώρους, είτε πουλώντας τους καμβάδες τους. Έτσι κι εγώ.Έχεις κάνει κι άλλα πράγματα όμως, όπως γλυπτά και ρούχα.
Τα γλυπτά, ίσως μου αρέσουν πιο πολύ από όλα. Τα βρίσκω πιο ενδιαφέροντα, αλλά επειδή μένω στον χώρο όπου δουλεύω ταυτόχρονα, είναι δύσκολο. Έχει πολλή σκόνη και δεν είναι υγιεινό. Μάλιστα, για μια τριετία (2004-2007) έκανα μόνο γλυπτά, κάποια από τα οποία πούλησα σε φίλους, κάποια άλλα τα χάρισα και τα πιο πολλά τα άφησα στον δρόμο ή τα πέταξα.Ό,τι αφορά στα ρούχα, σε κάποια φάση συνεργαζόμουν με τη σχεδιάστρια Χριστίνα Σκαρπέλη και είχαμε φτιάξει κάποια πράγματα μαζί. Μετά είχα κάνει κάποια Τ-shirts με τη Yoki και πέρσι έκανα πετσέτες με τη Sun of a Beach. Ενώ, τώρα, μαζί με την Έλενα Μακρή, ετοιμάζουμε κάποια ρούχα υψηλής ραπτικής με τυπώματα από τα έργα που έχω κάνει για τις Κυκλάδες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιο αγαπημένο σου κομμάτι, από όλα αυτά που έχεις κάνει;
Ναι, ένα το οποίο έκλεψαν. Είχα βάψει μια μεγάλη λαμαρίνα, στην οδό Επικούρου, όπου απεικόνιζα κάποια πρόσωπα, με σχήματα από πίσω. Το είχα κάνει, μάλιστα, τα Χριστούγεννα του 2013, μες στη βροχή και το κρύο.Σου έχουν χαλάσει γενικά έργα σου στον δρόμο;
Εννοείται. Τις πρώτες φορές που με είχαν «πατήσει» είχα στεναχωρηθεί πολύ, διότι είχα ζοριστεί πολύ οικονομικά για να αγοράσω εκείνες τις μπογιές, αλλά έτσι είναι αυτά. Κι εγώ μικρότερος είχα κάνει τέτοια λάθη. Πλέον δεν δίνω πολλή σημασία. Άλλωστε, δεν βγαίνω τόσο συχνά να βάψω πια. Τώρα, γράφω κυρίως συνθήματα, γρήγορα.
Ναι, ένα το οποίο έκλεψαν. Είχα βάψει μια μεγάλη λαμαρίνα, στην οδό Επικούρου, όπου απεικόνιζα κάποια πρόσωπα, με σχήματα από πίσω. Το είχα κάνει, μάλιστα, τα Χριστούγεννα του 2013, μες στη βροχή και το κρύο.Σου έχουν χαλάσει γενικά έργα σου στον δρόμο;
Εννοείται. Τις πρώτες φορές που με είχαν «πατήσει» είχα στεναχωρηθεί πολύ, διότι είχα ζοριστεί πολύ οικονομικά για να αγοράσω εκείνες τις μπογιές, αλλά έτσι είναι αυτά. Κι εγώ μικρότερος είχα κάνει τέτοια λάθη. Πλέον δεν δίνω πολλή σημασία. Άλλωστε, δεν βγαίνω τόσο συχνά να βάψω πια. Τώρα, γράφω κυρίως συνθήματα, γρήγορα.
Σε έχουν πιάσει ποτέ αστυνομικοί;
Ναι ρε εννοείται, αλλά απλά με σταμάτησαν. Δεν έχω πάει σε δικαστήρια και τέτοια, όπως οι graffit-άδες.Έχεις καλλιτεχνικά απωθημένα;
Ίσως θα μου άρεσε να κάνω πιο πολλά performances. Για παράδειγμα, τότε που είχα φτιάξει μια αυτοσχέδια βάρκα και είχα πέσει στο συντριβάνι της πλατείας Κοτζιά, κανονικά ήταν να πάω στη Μυτιλήνη και να κάνω το αντίθετο ταξίδι από αυτό που κάνουν οι πρόσφυγες. Ήθελα να προσελκύσω τα βλέμματα, διότι τότε δεν ασχολούνταν πολύ με το προσφυγικό ζήτημα. Παρόλα αυτά, δεν το έκανα, διότι ίσως ήταν εγωιστικό να πεθαίνουν δίπλα μου άνθρωποι και τα κανάλια να «τραβάνε» εμένα.Δεν πιστεύεις ότι η τέχνη, με όποια μορφή, μπορεί να φέρει κάποια αλλαγή;
Πιστεύω ότι είναι πολύ καλύτερο να πας εθελοντής στη Λέσβο και να βοηθήσεις ουσιαστικά, παρά να κάνεις τέτοιες δράσεις.
Ναι ρε εννοείται, αλλά απλά με σταμάτησαν. Δεν έχω πάει σε δικαστήρια και τέτοια, όπως οι graffit-άδες.Έχεις καλλιτεχνικά απωθημένα;
Ίσως θα μου άρεσε να κάνω πιο πολλά performances. Για παράδειγμα, τότε που είχα φτιάξει μια αυτοσχέδια βάρκα και είχα πέσει στο συντριβάνι της πλατείας Κοτζιά, κανονικά ήταν να πάω στη Μυτιλήνη και να κάνω το αντίθετο ταξίδι από αυτό που κάνουν οι πρόσφυγες. Ήθελα να προσελκύσω τα βλέμματα, διότι τότε δεν ασχολούνταν πολύ με το προσφυγικό ζήτημα. Παρόλα αυτά, δεν το έκανα, διότι ίσως ήταν εγωιστικό να πεθαίνουν δίπλα μου άνθρωποι και τα κανάλια να «τραβάνε» εμένα.Δεν πιστεύεις ότι η τέχνη, με όποια μορφή, μπορεί να φέρει κάποια αλλαγή;
Πιστεύω ότι είναι πολύ καλύτερο να πας εθελοντής στη Λέσβο και να βοηθήσεις ουσιαστικά, παρά να κάνεις τέτοιες δράσεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σου 'χουν πει ποτέ ότι «αυτά που κάνεις δεν είναι και τίποτα φοβερό»;
Ναι και ίσως να μην είναι. Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια 70χρονη κυρία εδώ, της γειτονιάς, η οποία με βρίζει, μου λέει ότι δεν ξέρω από τέχνη, ότι λερώνω τους τοίχους, ότι τα έργα μου είναι όλα χάλια. Έχω τους haters μου -λαμβάνω mail που με κράζουν- αλλά καλό είναι αυτό. Άμα σε αγαπάνε όλοι, κάτι δεν πάει καλά.Στο άμεσο χρονικό διάστημα τι έχεις σκοπό να κάνεις;
Θα πάω στο χωριό μου, στο Τεμπλόνι Κέρκυρας, για να ηρεμήσω από την κατάθλιψη της Αθήνας και της καθημερινότητας. Άλλωστε, δεν γίνεται τίποτα ιδιαίτερο στην Αθήνα τώρα. Η καλλιτεχνική δραστηριότητα σταμάτησε ουσιαστικά πριν έναν χρόνο περίπου. Θέλω, επίσης, να ετοιμάσω την ατομική μου έκθεση, που δεν έχω καταφέρει να κάνω τόσα χρόνια. Ξέρεις, δεν είχα το θάρρος ούτε να το κάνω ούτε να το προτείνω σε κάποιον. Αλλά τώρα νομίζω το βρήκα.Περισσότερες φωτογραφίες:
Ναι και ίσως να μην είναι. Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια 70χρονη κυρία εδώ, της γειτονιάς, η οποία με βρίζει, μου λέει ότι δεν ξέρω από τέχνη, ότι λερώνω τους τοίχους, ότι τα έργα μου είναι όλα χάλια. Έχω τους haters μου -λαμβάνω mail που με κράζουν- αλλά καλό είναι αυτό. Άμα σε αγαπάνε όλοι, κάτι δεν πάει καλά.Στο άμεσο χρονικό διάστημα τι έχεις σκοπό να κάνεις;
Θα πάω στο χωριό μου, στο Τεμπλόνι Κέρκυρας, για να ηρεμήσω από την κατάθλιψη της Αθήνας και της καθημερινότητας. Άλλωστε, δεν γίνεται τίποτα ιδιαίτερο στην Αθήνα τώρα. Η καλλιτεχνική δραστηριότητα σταμάτησε ουσιαστικά πριν έναν χρόνο περίπου. Θέλω, επίσης, να ετοιμάσω την ατομική μου έκθεση, που δεν έχω καταφέρει να κάνω τόσα χρόνια. Ξέρεις, δεν είχα το θάρρος ούτε να το κάνω ούτε να το προτείνω σε κάποιον. Αλλά τώρα νομίζω το βρήκα.Περισσότερες φωτογραφίες:
