FYI.

This story is over 5 years old.

Η Ζωή στη Φυλακή

Πώς Είναι να Είσαι Δασκάλα σε μια Σκληρή Φυλακή

Το ημερολόγιο μιας γυναίκας που δίδασκε φυλακισμένους.
Α
Κείμενο Ανώνυμη
Δασκάλα
Εικονογραφήσεις από τον Stephen Maurice Graham

Ονόματα και στοιχεία αναγνώρισης έχουν αλλάξει για να προστατευθεί η ιδιωτική ζωή.

0-3 Μήνες

Με ανέθεσαν σε μια παιδαγωγική σύμβουλο ονόματι Ellen, η οποία είναι περίπου 45 ετών. Η Ellen έχει εμπειρία από φυλακές -πολλά μέλη της οικογένειάς της έχουν δουλέψει σε ιδρύματα ως αξιωματικοί, διευθυντές, δάσκαλοι και σεφ.

Η πρωινή συνεδρία διαρκεί τρεισήμισι ώρες. Έρευνες δείχνουν ότι η βέλτιστη διάρκεια συγκέντρωσης ενός μορφωμένου ενήλικα είναι μεταξύ 20 και 25 λεπτών. Λίγοι φυλακισμένοι εδώ έχουν ακαδημαϊκά προσόντα, οι περισσότεροι έχουν ουσιαστικά εγκαταλείψει το σχολείο συνήθως σε ηλικία από οκτώ έως 11 ετών.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά, κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεδρίας, η Ellen προειδοποιεί έναν κρατούμενο ονόματι Kris ότι εάν δεν ολοκληρώσει τις προσθέσεις και τις αφαιρέσεις στο χαρτί που κρατάει θα του δοθεί γραπτή προειδοποίηση.

Όλοι οι φυλακισμένοι που έρχονται στο τμήμα εκπαίδευσης υπογράφουν ένα έγγραφο που μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι πρέπει να πραγματοποιούν όλες τις εργασίες τους ή αλλιώς θα αντιμετωπίσουν πειθαρχικές κυρώσεις.

Άλλα παραπτώματα για τα οποία μπορεί να πάρεις γραπτή προειδοποίηση είναι το κάπνισμα στην τουαλέτα του τμήματος, βωμολοχίες μέσα στην τάξη, το να κλέψεις κάποιο χαρτί από την τάξη και να το πάρεις στο κελί σου και τέλος να ζωγραφίσεις πέος σε στύση ή μια εκσπερμάτιση στον πίνακα. Μια δασκάλα, η Tracy, έδωσε γραπτή προειδοποίηση σε ένα φυλακισμένο επειδή έκανε διαγωνισμό ρεψίματος με ένα συγκρατούμενό του. Αξίζει να σημειωθεί πως η γραπτή προειδοποίηση σε έναν κρατούμενο μπορεί να καθυστερήσει τη μεταφορά του σε μια ανοιχτή φυλακή για περισσότερο από τρεις μήνες, μέχρι να λήξει η προειδοποίηση.

Αφού τελείωσε την εργασία των μαθηματικών του, ο Kris πετάει μια μικρή γόμα σ' έναν κρατούμενο που λέγεται Scratchy –ο τελευταίος κοιμάται την πρώτη μιάμιση ώρα κάθε συνεδρίας γιατί λαμβάνει συνταγογραφημένα φάρμακα. Η Ellen λέει στον Kris ότι εάν πετάξει τη γόμα ξανά στο κεφάλι του Scratchy θα του δώσει γραπτή προειδοποίηση. Η Ellen γυρίζει και περπατάει ξανά προς το γραφείο της. Ο Kris με κοιτάει και χαμογελάει. Κοιτάω τον Kris και χαμογελάω πίσω.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Είμαι τυχερή που έχω τον Kris στην τάξη μου, όταν αρχίζω να διδάσκω. Έχει ύψος 1,82 μ., το σώμα του είναι νευρώδες και μυώδες. Είναι καραφλός με ξανθά φρύδια και πυκνές βλεφαρίδες. Ο Kris είναι πολύ γνωστός στις πτέρυγες της φυλακής και οι άλλοι κρατούμενοι επηρεάζονται από αυτόν αλλά και τον φοβούνται. Φοράει τα δικά του ρούχα· στενό μπλουζάκι του ράγκμπι μέσα από το ανοιχτόχρωμο τζιν του και μαύρα Air Max. Την πρώτη φορά που δίδαξα είχαμε μια έντονη συνομιλία και η Ellen μου είπε στο τέλος του μαθήματος πως έπρεπε να του είχα δώσει μια γραπτή προειδοποίηση.

3-6 μήνες

Το «Learn 2 Live 4 Life*» (Μάθε να Ζεις για τη Ζωή*) είναι ένα μάθημα παρότρυνσης. Οι τρόφιμοι της φυλακής έρχονται σε αυτό το μάθημα όταν έχουν εκδιωχθεί από κάποιο άλλο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Σε αυτή την τάξη διδάσκω μαζί με την Charlotte. Το πρόσωπό της έχει συχνά μια μόνιμη έκφραση απογοήτευσης και οι κρατούμενοι πιάνονται από αυτό και προσπαθούν να μας φέρουν σε αντιπαράθεση. Ένας κρατούμενος, ο Nicholas μιλάει ιδιαιτέρως με την Charlotte και υποστηρίζει ότι νιώθει σαν θύμα λόγω της άρνησής μου να τους φωνάζω με το ψευδώνυμό τους. Ο Nicholas είναι ένας λευκός άνδρας, το ψευδώνυμό του είναι «Paki». Η Charlotte με πλησιάζει με μια οργισμένη έκφραση στο πρόσωπο και μου λέει ότι δεν καταλαβαίνω την κουλτούρα της εργατικής τάξης και πως θα μπορούσα να δείξω περισσότερη ευαισθησία στον «Paki». Χαμογελάω και απαντώ: «Ίσως, αν και μου φαίνεται δύσκολο».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
pos-einai-na-eisai-daskalos-se-mia-fylaki-body-image-1446995423-size_1000

6-18 μήνες

Καλύπτω τα κενά άρρωστων και απόντων δασκάλων σε πολλά διαφορετικά μαθήματα στη διάρκεια αυτής της περιόδου. Σε πρώτη φάση, δεν με πειράζει γιατί αποκτώ εμπειρία κι από άλλα μαθήματα, αλλά σύντομα αρχίζω να νιώθω υποτιμημένη και να βαριέμαι. Είναι πιο χρήσιμο σε αυτή τη φάση να αναλύσω κάποιους από τους άλλους δασκάλους:

Nigel: Πιστεύει στη θανατική ποινή για τους παιδόφιλους και τους δολοφόνους και τρεις φορές την εβδομάδα τρώει μεσημεριανό vindaloo που το ζεσταίνει στο φούρνο μικροκυμάτων. Μιλάει πολύ για τα παιδιά του, επί το πλείστον θετικά, αλλά φροντίζει να αναφέρει τη νύφη του ως «Jap» (βρωμογιαπωνέζα) σε πολλές, διαφορετικές περιπτώσεις. Δεν μου μιλάει εδώ και περίπου πέντε μήνες, αφότου εξέφρασα τη στήριξή μου για να γίνει διοικητική αποκέντρωση.

Davina: Μου ρίχνει περίεργες ματιές για μια ομολογουμένως βρωμερή κλανιά που άφησα στη διάρκεια συνάντησης του προσωπικού. Είναι μια από τους λίγους δασκάλους με πτυχίο και με διακριτό «πάθος» για το αντικείμενό της, αλλά αρρωσταίνει πολύ συχνά.

Philippa: Έκανε γραπτή καταγγελία εναντίον ενός άλλου δασκάλου για μια ανάρτηση στο Facebook που αφορούσε «εργασιακά θέματα». Έκανε γραπτή καταγγελία εναντίον ενός άλλου δασκάλου επειδή έδωσε στους κρατουμένους περισσότερα από ένα φακελάκια τσάι, γαλακτοκομικά υποκατάστατα και ζάχαρη για κάθε διάλειμμα που κάνουν για τσάι. Έκανε γραπτή καταγγελία εναντίον ενός άλλου δασκάλου γιατί ακούμπησε τη γροθιά του με τη γροθιά ενός σπουδαστή. Της αρέσει να ταξιδεύει και να συλλέγει εμπειρίες από νέες κουλτούρες.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

David: Απολαμβάνει να μου μιλάει και μόνο σε μένα, για θεωρίες συνωμοσίας. Με ρωτάει πώς να φτιάξει λογαριασμό στο Twitter. Έκανε γραπτή καταγγελία εναντίον της Philippa επειδή έκανε αστείο για το κούρεμά του.

18-24 μήνες

Υπάρχουν αλλαγές στο καθεστώς των φυλακών και επίσης νέες πολιτικές και στόχοι που σχετίζονται με την παρακολούθηση μαθημάτων. Στην τάξη υπάρχουν αρκετά τραπέζια για δέκα φυλακισμένους και αρκετές καρέκλες για οκτώ άτομα. Κοιτάω το μητρώο μαθητών και βλέπω ότι 15 κρατούμενοι έχουν παραπεμφθεί για να φοιτήσουν στο τμήμα. Ο Arron περιμένει να δικαστεί για φόνο αλλά είναι πεπεισμένος ότι μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία και να αλλάξει η κατηγορία του σε ανθρωποκτονία. Την εβδομάδα που θα γινόταν η δίκη του, πιάνω τον Arron να κλέβει μερικούς φωσφοριζέ μαρκαδόρους, αλλά τον αφήνω να γλιτώσει με μια προφορική προειδοποίηση.

Όταν οι ένορκοι κρίνουν ένοχο για φόνο τον Arron, ο δικαστής πολύ συνειδητά και εκτενώς εξηγεί ότι η ανθρωποκτονία δεν ήταν ποτέ στην πραγματικότητα μια επιλογή -θα εκτίσει ελάχιστη ποινή 20 ετών. Βασικά ο Arron πρέπει να αποδεχθεί ότι δεν θα αποφυλακιστεί.

Τον βλέπω να έρχεται στην πτέρυγά του μερικές μέρες αργότερα. Έχει γύρει στο κιγκλίδωμα και με χαιρετά με ένα νεύμα, ενώ συζητά ήρεμα με ένα συγκρατούμενό του.

24-30 μήνες

Η πολιτική της φυλακής άλλαξε πάλι. Δίνεται μικρότερη έμφαση στο αριθμητικό μέγεθος της τάξης. Αρκετά μέλη του προσωπικού έχουν φύγει από τότε που άρχισα, δάσκαλοι με πτυχία και διδακτικές ικανότητες έχουν αντικατασταθεί από πρώην διοικητικά μέλη του προσωπικού και εργαζομένους στον τομέα ICT. Τα πράγματα στην υπηρεσία είναι γενικά ήρεμα, οι φυλακισμένοι κατά κύριο λόγο είναι ευτυχισμένοι εφόσον μπορούν να φτιάχνουν το τσάι τους. Η Philippa στέκεται έξω από την πόρτα της τάξης μου και φωνάζει πολύ δυνατά σε μία άλλη δασκάλα, μια πρώην γραμματέα του κυβερνήτη, για το ότι δεν μπορώ να ελέγξω την τάξη μου. Σκέφτομαι πως είναι μια διαταραγμένη γυναίκα.

Ένας φυλακισμένος ονόματι Tommy, έφυγε με άδεια την προηγούμενη Πέμπτη και συνελήφθη εκ νέου -επιστρέφοντας στην τάξη μου την επόμενη Δευτέρα. Μπαίνοντας αρχίζει να αναρωτιέται φωναχτά για κάποιο ανέκδοτο που άκουσε: «Πώς αποκαλείς έναν πιγκουίνο στην Trafalgar Square; Χαμένο! Δεν το καταλαβαίνω…». Του εξηγώ: «Λοιπόν, πιθανώς ένας πιγκουίνος δεν θα είχε λόγο να πάει στην Trafalgar Square, και εάν ήταν εκεί, πιθανώς θα υπέθετες ότι βρέθηκε εκεί από λάθος και χάθηκε».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Ω, μμμ. Είναι λίγο ηλίθιο αυτό, δεν είναι; Ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να το είχε κάνει αυτό. Έχετε δει ποτέ το επεισόδιο της σειράς Family Guy με τίτλο Bird is the word;» με ρωτάει.

Ο Tommy αρχίζει να τραγουδάει το «Surfin' Bird» των Trashmen και μερικοί από την τάξη τον ακολουθούν, άλλοι συνεχίζουν τη δουλειά τους και κάποιοι με κοιτούν χαμογελώντας.

Κοιτάω προς την πόρτα και η Philippa είναι ακόμα εκεί. Τώρα το πρόσωπό της είναι κολλημένο πάνω στον υαλοπίνακα, μουρμουράει κάτι με θυμό το οποίο δεν μπορώ να το καταλάβω.

Περισσότερα από το VICE

To Ημερολόγιο μιας Εθελόντριας που Σώζει Καθημερινά Παιδιά στη Λέσβο

Κόκκινα Φανάρια, Παρακμή και Αλκοόλ στο Παρίσι της Δεκαετίας του '70

Σκηνές Πραγματικού Σεξ στη Μεγάλη Οθόνη

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.