Είμαι μια Γυναίκα που «Σκίζει» στη Δουλειά και Χαλάει τα Λεφτά της σε Συνοδούς

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Η ιστορία της Sam Johnson* όπως την είπε στον Jake Kivanc.

Είμαι σαραντάρα, διατηρώ μια ομόφυλη σχέση και με τη σύντροφό μου αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα με πολλά ζευγάρια: το σεξ έχει πεθάνει. Όλα τα υπόλοιπα είναι άψογα. Εργάζομαι στην Bay Street του Toronto, είμαι πολύ γνωστή φιγούρα στον χώρο μου και ακολουθώ πολύ επαγγελματικό δρόμο στην καριέρα μου. Πέρυσι αποφάσισα να αρχίσω να ψάχνομαι με συνοδούς και πλέον μπορώ να πω ότι το διασκεδάζω.

Βέβαια, δεν ξεκίνησε και πολύ καλά. Μου πήρε έξι μήνες έρευνας για να καταλήξω στο πρώτο μου ραντεβού. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλές συνοδοί που διαθέτουν τις υπηρεσίες τους μόνο για άντρες ή ετερόφυλα ζευγάρια, αλλά είναι δύσκολο να βρεις εκείνες που δηλώνουν ότι δουλεύουν και με γυναίκες, ακόμα περισσότερο όταν εγώ έχω και αρκετά αυξημένες απαιτήσεις. Το παραδέχομαι, είμαι πολύ αυστηρή στις απαιτήσεις μου και θέλω πολύ συγκεκριμένα πράγματα, αν και νομίζω ότι αυτό λίγο-πολύ ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Προσωπικά προτιμώ μια πιο ώριμη γυναίκα, που έχει γυρίσει, που ξέρει πώς να φερθεί, που έχει αυτοπεποίθηση και ξέρει τι να κάνει. Ουσιαστικά δεν ψάχνω μόνο για μια έξυπνη γυναίκα, αλλά μια φινετσάτη κυρία που δεν θα φαίνεται άβολα όταν είναι δίπλα μου.

Για την πρώτη μου συνάντηση έκλεισα ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και περίμενα για δύο ώρες μετά την κανονισμένη ώρα του ραντεβού για να έρθει η συνοδός. Αποδείχτηκε ότι ήταν αγενέστατη και παντελώς απερίσκεπτη: μπήκε μέσα άγαρμπα με ένα σακίδιο στον ώμο και η όλη εμπειρία διήρκεσε 30 λεπτά. Αφού έφυγε, συνειδητοποίησα πως είχε πάρει μαζί της ένα ακριβό μπουκάλι κρασί το οποίο είχα φέρει για την περίσταση, μαζί με το φαγητό που είχα παραγγείλει. Η αλήθεια είναι πως με ρώτησε και για τα δύο –δεν με έκλεψε δηλαδή–, αλλά και πάλι το βρήκα εξαιρετικά αγενές.

Μεγαλώνοντας δεν είχα καμία άποψη σχετικά με το αγοραίο σεξ και ειλικρινά δεν με ένοιαζε. Δεν το λέω υποτιμητικά, απλώς δεν ήταν σημαντικό για μένα. Όλα αυτό άλλαξε όμως όταν γνώρισα τη Lisbeth –τη συνοδό με την οποία βίωσα την πρώτη μου αληθινή εμπειρία του είδους, σχεδόν δύο μήνες μετά το συμβάν που ανέφερα παραπάνω–, η οποία μου έδωσε να καταλάβω πόσο φοβερές και συμπονετικές μπορεί να είναι αυτές οι γυναίκες. Τα πάντα σε αυτήν τη γυναίκα με εντυπωσίασαν. Ο τρόπος που μιλούσε, ο τρόπος που στεκόταν, το πόσο τυπική ήταν. Είχε φοβερό στιλ. Περιττό να σας πω ότι μετά την πρώτη φορά εθίστηκα.

Για μένα, η όλη εμπειρία δεν είναι μόνο το σεξ. Η συνάντηση, η κουβέντα, ο τρόπος που κάποιος στέκεται και συμπεριφέρεται, για μένα όλα αυτά είναι προκαταρτικά. Το να βλέπω μια γυναίκα όμορφη, με αυτοπεποίθηση, όπως εγώ, με φτιάχνει. Δεν νομίζω ότι οι περισσότερες συνοδοί έχουν γνωρίσει μια γυναίκα σαν κι εμένα και, εξαιτίας αυτού, προσπαθώ να τους φέρομαι καταπληκτικά. Σαν να ήταν πριγκίπισσες. Τους έχω χαρίσει δώρα και εκπλήξεις που δεν φαντάζονταν ποτέ. Από μια σκοπιά, το λες και κάπως εγωιστικό: η όλη διαδικασία τού να γοητεύσεις κάποιον –ακόμα και κάποιον που έχεις πληρώσει– με γεμίζει αδρεναλίνη.

Παρά το γεγονός ότι λατρεύω να είμαι πελάτισσα αυτών των γυναικών, η ερώτηση που συχνά θέτω στον εαυτό μου είναι για πόσο καιρό μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν έχω ασχοληθεί στο παρελθόν με κάτι τέτοιο, και ναι, πρέπει να το παραδεχτώ, απατάω τη σχέση μου. Κάποια άτομα θα έλεγαν «είναι συνοδός, άρα δεν απατάς». Διαφωνώ. Ασφαλώς και την απατώ. Η σύντροφός μου δεν το ξέρει, ούτε και οι συνάδελφοί μου. Κανείς δεν ξέρει γι' αυτό το κομμάτι της ζωής μου, εκτός από μένα. Το ξέρουν και οι συνοδοί ασφαλώς.

Πέρα από αυτό, αυτό που με ανησυχεί είναι πως αυτές οι γυναίκες έχουν γίνει φίλες μου, που από μια μεριά είναι πολύ πιο δύσκολο από την όλη ιστορία του πληρώνω για συνοδούς. Αυτές οι γυναίκες είναι καταπληκτικές και θα ήθελα πολύ να παραμείνουμε φίλες. Με αυτό εννοώ πως δεν έχω τελειώσει ποτέ μια φιλία ξαφνικά. Από την άλλη, βέβαια, δεν ξέρω αν γι' αυτές έχω τελικά τόση σημασία. Αντιλαμβάνομαι ότι για εκείνες είναι απλώς κομμάτι της δουλειάς τους, αλλά εμένα θα με πληγώσει.

Νομίζω πως τελικά, κατά μία έννοια, έχω αρχίσει να φέρομαι προστατευτικά σε αυτές τις γυναίκες. Θέλω να σιγουρευτώ ότι είναι εντάξει, γιατί τις σέβομαι απόλυτα. Εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω αυτήν τη δουλειά, οπότε βγάζω το καπέλο μου σε αυτές τις κυρίες. Όχι μόνο προσφέρουν τον εαυτό τους πνευματικά και σωματικά, αλλά από κάθε άποψη η δουλειά τους είναι δύσκολη. Αυτές οι γυναίκες έχουν γίνει μέρος της ζωής μου και τις νοιάζομαι πραγματικά.

* Τα ονόματα έχουν αλλαχθεί για να προστατευθούν τα στοιχεία των ανθρώπων που αναφέρονται.

Περισσότερα από το VICE

Πώς Είναι η Ζωή για έναν Νέο Έλληνα Ναυτικό;

Η Ελλάδα Μέσα από τον Φωτογραφικό Φακό μιας Αμερικανίδας

H πιο Παλαιά Μυστική Αδελφότητα του Κόσμου Ανοίγει τις Πόρτες της